คือเราก็เป็นผู้หญิงคนหนึ่งเนี่ยแหละ แล้วก็ยังชอบผู้ชายอยู่ ไม่ใช่ทอมหรือบ้าผู้ชายอะไรประเภทนั้น แต่ตอนนี้เรารู้สึกว่าเราไม่ชอบสังคมผู้หญิงยังไงๆไม่รู้ เราอาจจะไม่รู้ทุกสังคมหรอกนะว่าแต่ละที่คนมันจะเป็นยังไง แต่เท่าที่เราเคยมีเพื่อนมาอ่ะ คือเรารู้สึกเหมือนสิ่งที่ทำในแต่ละวันมันไม่ใช่อ่ะ ไม่มีเพื่อนในกลุ่มคนไหนที่เราจะแบบกล้าคุยเปิดใจ รู้ว่าเราเป็นยังไง ไม่ต้องทำตัวเป็นใครก็ไม่รู้เพื่อที่จะเข้ากับพวกนั้นได้ ไม่มีเพื่อนสนิทด้วยซ้ำ คนรอบๆตัวจะชอบบอกว่าเราเรียบร้อย เงียบๆ แต่คือเราไม่ใช่แบบนั้นเลยอ่ะแต่เราจะเป็นตอนเราอยู่ในกลุ่มจนทุกคนคิดว่าเราเป็นคนแบบนั้น เราเป็นแบบนี้ตั้งแต่ม.ต้น

จนวันนึง ตอนที่เพื่อนเรามันจับกลุ่มเม้าส์มอยกัน เราเลยหลบไปนั่งอยู่ที่นึง แล้วก็มีผู้ชายรุ่นเดียวกับเรามาคุยด้วยแบบเพื่อนทักทาย แล้วคุยไปคุยมา ยาวเลย เรารู้สึกโคตรเป็นตัวเองอ่ะ รู้สึกสบายใจ แต่คือมันก็เป็นแค่คนต่างห้อง นานๆเจอกันที เราเลยรู้สึกว่าเออมีเพื่อนเป็นผู้ชายก็ดีเน๊อะ จนเราแบบอยากคุยกับมันอีกอ่ะ แต่เราไม่ได้ชอบมันนะ อันนี้ยืนยันได้ เพราะต่อจากนั้นมา เรารู้สึกเราคุยกับเพื่อนผู้ชายคนอื่นๆ ไปเที่ยวกับพวกมัน เราแบบสบายใจ มีความสุข เฮฮาปาร์ตี้อย่างสนุกสนาน ไม่ต้องฟังแบบเรื่องโลกของผู้หญิง แต่ใช่ว่าเราจะสนิทกับพวกนั้นไงคือแค่คุยอ่ะ มีโอกาสได้คุยได้เจอ พอเพื่อนในกลุ่มแบบเฮ้ยไปเถอะ เราเลยต้องไป เฮ้อ เศร้าใจ

แล้วตอนนี้เรากำลังจะจบ ก็จะต้องเข้าสังคมมหาวิทยาลัย เราเลยแบบเอาวะ เริ่มใหม่ เราก็เป็นตัวเองได้แล้วดิวะ !!! เลยคิดว่าเราจะหาเพื่อนเป็นผู้ชายอยู่เป็นแก๊งเนี่ยแหละ แต่ก็แอบกลัวนะ คือไม่ได้กลัวคนอื่นมองหรอก มองอะไรก็มองไป แต่คือ กลัวว่าผู้ชายมันจะรับผู้หญิงเข้ากลุ่มหรอ แล้วเราอ่ะเป็นพวกเด็กดนตรีกลองกับกีต้าร์ไฟฟ้า อยากจะไปอยู่พวกกลุ่มดนตรีด้วย  แล้วถ้าแบบมีต่างคณะอีกนี้เราจะมีโอกาสที่จะมีเพื่อนสนิทต่างคณะไหมคะ คือติ่นเต้น อยากรู้ประสบการณ์

เราไม่รู้จะทำยังไงจริงๆนะ เกิดมาอยู่แต่ แก๊งชะ-ี ใช่ว่าผู้หญิงไม่ดีแต่ตัวตนเรามันไม่ใช่แบบนั้นอ่ะ ใครพอมีความคิดเห็นหรือความคิดอะไร บอกเราทีนะคะ จากใจผู้หญิงคนหนึ่ง