ใครเคยเป็นบ้าง นอนน้ำตาไหลทุกวัน คิดอะไรไม่ออก เหมือนทุกคนหันหลังให้
...
เราคบกับแฟนมาหลายปีแล้ว ช่วงแรกก็ดี มีปัญหานิดหน่อยแต่ก็ผ่านไปได้
อะไรๆเริ่มลงตัวแต่สุดท้ายก็พังไม่เป็นท่า
เราท้องได้4เดือนแล้วพอที่ทำงานรู้เขาก็ให้เราออก
แล้วจะไปหางานที่ไหนล่ะใครจะรับ กำลังสร้างเนื้อสร้างตัวแท้ๆทำไมนะ
แฟนเราก็ไม่ได้ทิ้งไปไหนเขาไม่เคยว่าอะไรแต่ทุกๆอย่างมันกดดันไปหมด
ไหนจะภาระที่เพิ่มขึ้น ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องไล่ออกด้วยคนท้องไม่มีสิทธิ์ทำงานหรอ
ก่อนหน้านี้อยู่บ้านครอบครัวแฟนก็มีปัญหาจนตัดสินใจออกมาอยู่กันเอง ลองหางานในเน็ตที่ทำที่บ้านก็ถูกเขาหลอก
ตอนนี้ไม่รู้จะทำอะไรแล้ว แฟนกลับมาจากทำงานเขาก็บอกว่าเราไม่ต้องเครียดเขาจัดการได้
แต่มันไม่ใช่แบบนั้นเลยทุกอย่างมันฟ้องหมดว่าเราไปไม่รอดแน่ๆ สงสารลูกมากต้องมาลำบาก...

ชั่ววูบแรกอยากตาย จริงๆนะโง่มากเลยแต่ตอนนั้นลูกดันถีบเราพอดีน้ำตาไหลเลย ยังมีคนที่แย่กว่าเราอีกทำไมเราถึงคิดแบบนี้...

แต่เราเชื่อว่ามันต้องดีขึ้นแน่ๆในเมื่อลูกเลือกที่จะมาเกิดกับเรา เราต้องเข้มแข็งเราผ่านไปได้แน่ๆ
ตอนนี้ก็พยายามหาอะไรมาทำขาย จะสู้ให้ถึงที่สุดกำลังใจที่ดีที่สุดตอนนี้คือลูก
รู้สึกว่าเขาอยู่ข้างๆเราเสมอคอยดิ้นให้กำลังใจอยู่ในตัวเรา ขอบคุณนะคะที่อ่านจนจบแค่ระบายเท่านั้นค่ะ