สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเรา ถ้าผิดพลาดยังไงก็ขออภัยนะคะ
เรามีเรื่องจะมาเล่าแล้วก็ถามไปในตัว เป็นเรื่องธรรมาดาๆ ของวัยรุ่นนั่นแหละค่ะ
คือเรื่องมีอยู่ว่ารุ่นพี่คนนึงเขามาชอบเรา เขาอยูาม.5/1 เราอยู่ม.4/1 เรื่องนี้ดังกระฉ่อนห้องเราเลยค่ะ รู้กันเกือบครึ่งห้อง แต่เราก็เฉยๆ ไม่ได้คิดอะไร เพราะเรามีสัญญาที่พูดไว้กับเพื่อนว่าจะไม่มีแฟนจนกว่าจะอยู่ม.6 สัญญานี้พูดไว้ตั้งกะเราเข้าม.1 ใหม่ๆ ได้(ที่มาของสัญญาคือ เพื่อนมันชอบล้อว่าเราเป็นแฟนกับเพื่อนในห้องตั้งกะสมัยประถม แต่จริงๆ แล้วเป็นคู่กัดกันค่ะ เราเลยตั้งสัญญาประชดมัน ก็ตอนอยากมีทำไมไม่มา แต่ตอนไม่อยากมีแล้วก็มากันจัง เฮ้อ) เข้าเรื่องเดิม เนื่องจากเราบอกกันไว้แบบนี้เราเลยต้ังใจจะทำให้ได้ เพราะการไม่มีแฟน เราจะไม่โดนอาจารย์เพ่งเล็ง เวลาเกรดตกก็โทษเรื่องมีแฟนไม่ได้ แต่พอมีคมาชอบเรา เราก็อืม... ดีใจมีคนชอบแต่ยังไงเราก็ไม่คบอยู่ดีอ่ะ เพราะยึกถือคำสัญญา แต่เพื่อนเรามันก็บอกว่าถ้าจะมีก็มี มันไม่ได้ยึดถืออะไร แต่เราว่าสัญญานี้มันก็ดีต่อตัวเราอ่ะ รุ่นพี่เขามาชอบ หน้าตาเขาก็ดีนะ ถ้าเขารอให้เราทำตามสัญญาได้คือรอเราอยู่ม.6 แล้วค่ยคบกัน ถ้าเขารอได้ก็ถือว่าเขาจริงจัง แต่ถ้าไม่รอเราก็ไม่ว่า
เล่าเรื่องนะคะ เนื่องจากเขามาชอบ เวลาเรากับพี่เขาเดินผ่านกันหรืออยู่ใกล้ๆ ต้องมีเสียงเพื่อนแก๊งเขาแซวตลอด มีวันนึงเดินผ่านกัน เขาจะขึ้นชั้นบนส่วนเราเดินตรงไป เขาเขินม้วนเลยค่ะ 555 ตอนแรกก็ไม่รู้หรอกว่าเขาเขิน แต่เพื่อนบอก เราขำค่ะ เพื่องเคยเห็นผู้ชายเขินผู้หญิงก่อน อิๆ แต่เรายังไม่ได้ชอบพี่เขาอ่ะเนอะ เราก็เฉยๆ
พอวันทัศนะศึกษา สุดจะบังเอิญที่อาจารย์จัดให้ผู้ชาย5/1 แก๊งเขาทั้งนั้นเลยค่ะ มาขึ้นรถคันเดียวกับ4/1 คราวนี้ก็ไม่ต้องหลับต้องนอนค่ะ ล้อกันทั้งวัน ใครเหนื่อยหลับ ใครไม่หลับแซว แล้วเพื่อนเรามันก็ดี๊ดดี เราหันหน้าออกหน้าต่างแป๊บเดียว มันลุกไปนั่งข้างหลัง พอที่ข้างๆ เราว่างเพื่อนพี่ที่เขาชอบเราก็ดึงตัวพี่เขามานั่งข้างๆ เราก็เขยิบให้นั่ง(ก็คนไม่ได้คิดไรอ่ะ) แล้วก็หันไปมองหน้าเขา(เป็นโรคจิตชนิดหนึ่งที่ถ้ารู้ว่าใครชอบเราจะมองอาการเขาเวลาเจอเรา) พี่เขาดูล่อกแล่กมากเลยค่ะ ชวนเราคุยก็พูดติดๆ ขัด เหมือนจะวางตัวไม่ถูกเวลาพูดยังไม่มองหน้าเราเลย มองไปโน่นนนน เห็นแล้วขำ เขาขอกระดาษคายหมากฝรั่ง ตอนพูดนี่ลนลานสุดๆ เราก็ค้นกระดาษในกระเป๋าให้ปี ทีนี้ เพื่อพี่เขาก็แกล้งดันๆๆๆ จนพี่เขามาติดกับเรา ส่วนเรานี่เบียดหน้าต่างเลยค่ะ เขาแกล้งเราตั้งกะเช้าล่ะ เราหมั่นไส้เลยงัดฝีปากด่าไฟแลบเรื่องมารยาท คราวนี้โกยแน่บ! ไม่กล้ามานั่งด้วยเลย เรากับเพื่อนนี่ฮากริบ 55555 วันน้ันขากลับบ้านเพื่อนๆ เขาหลับเราก็หมั่นไส้อ่นะซื้อลิปสติกสีแดงมาแท่งนึงเลยเอาออกมาวาดหน้าพี่คนที่ล้อเรา แต่เสียดายวาดได้คนเดียวที่เหลือตื่นมาเห็นพอดี ไม่มีใครกล้าหลับต่อเลยค่ะ อิๆๆ
หลังจากวันนั้นเขาก็ทักแชทมาหาเรานะคะ ประมาณว่าทักมาจีบอ่ะ เราก็คุยด้วยนะ แต่พี่เขาตรงมาก ทักมาบอกชอบ ถามสเปคผู้ชายที่เราชอบ ถามว่าเราชอบใครอยู่หรือเปล่า อ่านแล้วขำค่ะ เพราะเราไม่มีอะไรตายตัวเลย แต่หลังจากวันนั้นก็ไม่เคยทักมาอีกเลยนะคะ แต่เราไม่ได้คิดอะไรก็เฉยๆ ไป พักหลังๆ มานี่เวลาดินผ่านกันเพื่อนแก๊งเขาก็ไม่ล้อเราแล้ว เดินสวนกันพี่เขาก็ทำเหมือนไม่ได้สนใจเราแล้ว เราก็เฉยๆ อีกแหละแต่ก็แอบเสียดายนะ เพราะพี่เขาเป็นคนแรกที่อยู่ๆ ก็มาชอบโดยไม่เคยเคยกันเล่นด้วยกันมาก่อน แต่สงสังสัยอยู่อย่าง เขาเคยชอบเพื่อนสนิทเราแล้วมาชอบเราต่อ ส่วนไอ้เพื่อนสนิทมันก็ยินดีซะเหลือเกิ๊นนน ดันให้คบกันทุกเรื่อง แซวได้แซวดี
พอเหนว่าเขาเริ่มเงียบๆ ไป เราก็คิดล่ะ ว่าเออ เขาเลิกชอบเราแระ นึกว่าจะรอเราอยู่ม.6 แล้วค่อยคบนะเนี่ย 555 แต่!! อาทิตย์ก่อนนี่เอง เราเดินผ่านหรือจะเรียกว่าวิ่งผ่านก็ได้ เพื่อนเขาคนนึงก็พูดขึ้นมาว่า "เฮ้ยน้อง เพื่อนพี่ชอบ" เราก็มองแหงะแล้วรีบวิ่งต่อเพราะรีบมาก วันนั้นตอนกลางวัน เราจะไปพรีเซนท์งานต้องเดินผ่านที่ๆ เขานั่ง เราหันไปห็นว่าพี่เขาจ้องหน้าเรา คงนึกว่าเราไม่เห็นอ่ะ จนเราต้องเป็นฝ่ายหลบแทนแต่ก็ไม่ได้ทำท่าทีเขินอาย แค่เชิดหน้าไปทางอื่น แล้วเพื่อนเขาก็พูดอีกว่า "เฮ้ยน้อง เพื่อนพี่เรียกอ่ะ" เราก็แสยะยิ้มอ่ะคล้ายๆ เบะปากแล้วเดินไปไม่สนใจ แต่ชัดจะงงแล้วว่าเขายังชอบเราอยู่หรือเปล่า หรือเลิกชอบแล้วกันแน่ มาเจอแีกเหตุการณ?ที่ทำให้โคตรจะงงตัวเองเลย คือ... เราเดินมากับเพื่อนคุยกันสนุกเลย แล้วเดินผ่านห้องที่5/1 เรียนพอดี เพื่อนแก๊งเขาออกมายืนเล่นกันข้างนอก พี่เขาก็ออกมามั่งแต่พอเห็นหน้าเราก็สะบัดหน้าหนีอ่ะ ย้ำนะว่าสะบัด แล้วเดินกลับเขาห้องไปเลยเหมือนโกรธง่ะ เราก็งงดิ เราทำไรให้เขาเกลียดป่าววะ? เคยไปส่องเฟซเขา เขาชอบโพสแนวว่าชอบใครสักคนอยู่ แต่จะใครใช่เรารึเปล่าก็ไม่ทราบได้ จนถึงเมื่อวาน งานเลี้ยงรุ่น เราแต่งชุดไทยเชิญโล่รางวัลที่รร. ได้รับมาโชว์ให้บรรดาศิษย์เก่าได้เห็น พี่คนนั้นเขาก็เป็นรด. มาคอยจัดรถ ทีนี้เหมือนเขาจะเข้ามาพักในรร. แต่ดั๊นเป็นที่ๆ เรากับพวกนักแสดงนั่งอย่พอดี เราก็เลยลุกขึ้นยืนแล้วคอยดูว่าพี่เขาจะสนใจเราหรือเปล่าเพราะถ้าชอบอยู่ก็ต้องมองมั่งแหละ แต่! พี่เขาเดินคุยกับเพื่อนไปเร็วๆ ส่วนเราก็เดินมั่นๆ กลับมานั่งที่ตัวเองแล้วคิดว่า เขาเลิกชอบเราแน่ๆ แล้วล่ะ บอกตามตรงว่านึกเสียดายอยู่เหมือนกัน แต่ยังค่ะ ยังไม่หมด เขาเดินกลับมาอีกครั้ง คราวนี้มากับแกํงเพื่อนเขา เราก็นั่งมองอยู่ที่เดิม เขากับเพื่อนคุยเล่นกับเพื่อนสนิทเราอีกคนที่แต่งชุดไทยมาเชิญโล่ด้วยกัน แต่อันนี้เรารู้ว่าเพื่อนเราเล่นกันเขาเป็นปกติ ทีนี้เหมือนเขาเห็นเรานั่งอยู่ใกล้ๆ (เขากับเราอยู่ห่างกันประมาณสี่ห้าเมตรเอง) เขาเหลือบตามองเราเหมือนจะทำให้ไม่รู้อ่ะว่าแอบมอง แต่เราดูออกว่าเขามอง มองแค่แวบเดียวแล้วก็คุยกับเพื่อนต่อ จากนั้นไม่รู้ไปไงมาไงหันมาอีกทีเขากำลังถ่ายรูปคู่กับเพื่อนเรา แล้วก็ไม่รู้ว่าทำไมวินาทีนั้นพวกผู้ชายที่มันนั่งข้างๆ เรามันหายไปไหนหมดเหลือเรานั่งเด่นๆ อยู่คนเดียว เออดีจริงๆ เราก็นั่งมองเขาถ่ายรูปกับเพื่อนเราไป เพื่อนเราคนนึง(ผู้ชาย) มันก็แกล้งพูดแหย่ว่าพี่เขาถ่ายรูปคู่กับเพื่อนเราอยู่อ่ะ ไม่หึงหรอ เราก็นึกสนุกพูดถึงเขาซะดังพร้อมใส่แอคติ้งด้วย ประมาณว่า "คุณเป็นใครคะ ทำไมฉันต้องสนใจ ผู้ชายโลกนี้ไม่ได้มีคนเดียว" แล้วก็หัวเราแบบหลุดๆ ตบท้ายอีก พูดแล้วสะใจตัวเองมากเลยค่ะ เราก็นั่งดูนุ่นดูนี่ไป ถ่ายรูปกันเสร็จเราก็เดินคุยกับเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ นักดนตรี นักแสดง พอใกล้ถึงเวลาที่จะแสดง ทุกคนก็มารวมกันหลังเวที เราก็นั่งคุยกับเพื่อนคนที่ไปถ่ายรูปกับพี่เขาอ่ะ คุยไปคุยมา มันเข้าเรื่องถ่ายรูปเฉยเลย เพื่อนก็เรียกชื่อเรานะแล้วบอกว่าที่ถ่ายรูปเมื่อกี้อ่ะไม่ได้คิดอะไรเลยนะ แล้วก็ถามว่าเราคิดอะไรป่ะเนี่ย โกรธมันหรือเปล่า เราก็ขำสิ จะโกรธทำไมล่ะเพื่อนกันก็รู้ๆ กันอยู่ว่านิสัยยังไง เราก็ไม่ได้คิดอะไรอยู่แล้ว 555
ทั้งหมดที่เล่ามานี่ เราไม่ได้แต่งเรื่องนะคะ เราต้องการจะถามว่าพี่เขายังคิดยังไงกับเรา ถ้าเขาไม่ชอบแราแล้วก็ปล่อย แต่ถ้าเขายังชอบอยู่เราก็อาจจะเดินหน้าเปิดโอกาสค่ะ เพราะเราก็บอกไปแล้วเนอะว่าจะมีแฟนตอนอยู่ม.6 ถ้าเขายังอบเราเราก็ว่าจะคุยกับเขาแล้วให้รอกันสองปี ถ้ารอได้ก็รอ รอไม่ได้ก็ยินดีให้เขาไปหาคนใหม่ แต่ถ้าเขาเลิกชอบเรา เราก็ตัดใจ(เลิกเสียดาย)
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
ปล. เราไม่ได้ซีเรียสเรื่องนี้นะคะ เรื่องที่เขาถ่ายรูปกับเพื่อนเราก็เข้าใจ ไม่ได้คิดอะไรจริงๆ เพื่อนเราเรารู้นิสัยค่ะ
ตกลง อาการแบบนี้... เขาคิดยังไงกับเรากันแน่????
เรามีเรื่องจะมาเล่าแล้วก็ถามไปในตัว เป็นเรื่องธรรมาดาๆ ของวัยรุ่นนั่นแหละค่ะ
คือเรื่องมีอยู่ว่ารุ่นพี่คนนึงเขามาชอบเรา เขาอยูาม.5/1 เราอยู่ม.4/1 เรื่องนี้ดังกระฉ่อนห้องเราเลยค่ะ รู้กันเกือบครึ่งห้อง แต่เราก็เฉยๆ ไม่ได้คิดอะไร เพราะเรามีสัญญาที่พูดไว้กับเพื่อนว่าจะไม่มีแฟนจนกว่าจะอยู่ม.6 สัญญานี้พูดไว้ตั้งกะเราเข้าม.1 ใหม่ๆ ได้(ที่มาของสัญญาคือ เพื่อนมันชอบล้อว่าเราเป็นแฟนกับเพื่อนในห้องตั้งกะสมัยประถม แต่จริงๆ แล้วเป็นคู่กัดกันค่ะ เราเลยตั้งสัญญาประชดมัน ก็ตอนอยากมีทำไมไม่มา แต่ตอนไม่อยากมีแล้วก็มากันจัง เฮ้อ) เข้าเรื่องเดิม เนื่องจากเราบอกกันไว้แบบนี้เราเลยต้ังใจจะทำให้ได้ เพราะการไม่มีแฟน เราจะไม่โดนอาจารย์เพ่งเล็ง เวลาเกรดตกก็โทษเรื่องมีแฟนไม่ได้ แต่พอมีคมาชอบเรา เราก็อืม... ดีใจมีคนชอบแต่ยังไงเราก็ไม่คบอยู่ดีอ่ะ เพราะยึกถือคำสัญญา แต่เพื่อนเรามันก็บอกว่าถ้าจะมีก็มี มันไม่ได้ยึดถืออะไร แต่เราว่าสัญญานี้มันก็ดีต่อตัวเราอ่ะ รุ่นพี่เขามาชอบ หน้าตาเขาก็ดีนะ ถ้าเขารอให้เราทำตามสัญญาได้คือรอเราอยู่ม.6 แล้วค่ยคบกัน ถ้าเขารอได้ก็ถือว่าเขาจริงจัง แต่ถ้าไม่รอเราก็ไม่ว่า
เล่าเรื่องนะคะ เนื่องจากเขามาชอบ เวลาเรากับพี่เขาเดินผ่านกันหรืออยู่ใกล้ๆ ต้องมีเสียงเพื่อนแก๊งเขาแซวตลอด มีวันนึงเดินผ่านกัน เขาจะขึ้นชั้นบนส่วนเราเดินตรงไป เขาเขินม้วนเลยค่ะ 555 ตอนแรกก็ไม่รู้หรอกว่าเขาเขิน แต่เพื่อนบอก เราขำค่ะ เพื่องเคยเห็นผู้ชายเขินผู้หญิงก่อน อิๆ แต่เรายังไม่ได้ชอบพี่เขาอ่ะเนอะ เราก็เฉยๆ
พอวันทัศนะศึกษา สุดจะบังเอิญที่อาจารย์จัดให้ผู้ชาย5/1 แก๊งเขาทั้งนั้นเลยค่ะ มาขึ้นรถคันเดียวกับ4/1 คราวนี้ก็ไม่ต้องหลับต้องนอนค่ะ ล้อกันทั้งวัน ใครเหนื่อยหลับ ใครไม่หลับแซว แล้วเพื่อนเรามันก็ดี๊ดดี เราหันหน้าออกหน้าต่างแป๊บเดียว มันลุกไปนั่งข้างหลัง พอที่ข้างๆ เราว่างเพื่อนพี่ที่เขาชอบเราก็ดึงตัวพี่เขามานั่งข้างๆ เราก็เขยิบให้นั่ง(ก็คนไม่ได้คิดไรอ่ะ) แล้วก็หันไปมองหน้าเขา(เป็นโรคจิตชนิดหนึ่งที่ถ้ารู้ว่าใครชอบเราจะมองอาการเขาเวลาเจอเรา) พี่เขาดูล่อกแล่กมากเลยค่ะ ชวนเราคุยก็พูดติดๆ ขัด เหมือนจะวางตัวไม่ถูกเวลาพูดยังไม่มองหน้าเราเลย มองไปโน่นนนน เห็นแล้วขำ เขาขอกระดาษคายหมากฝรั่ง ตอนพูดนี่ลนลานสุดๆ เราก็ค้นกระดาษในกระเป๋าให้ปี ทีนี้ เพื่อพี่เขาก็แกล้งดันๆๆๆ จนพี่เขามาติดกับเรา ส่วนเรานี่เบียดหน้าต่างเลยค่ะ เขาแกล้งเราตั้งกะเช้าล่ะ เราหมั่นไส้เลยงัดฝีปากด่าไฟแลบเรื่องมารยาท คราวนี้โกยแน่บ! ไม่กล้ามานั่งด้วยเลย เรากับเพื่อนนี่ฮากริบ 55555 วันน้ันขากลับบ้านเพื่อนๆ เขาหลับเราก็หมั่นไส้อ่นะซื้อลิปสติกสีแดงมาแท่งนึงเลยเอาออกมาวาดหน้าพี่คนที่ล้อเรา แต่เสียดายวาดได้คนเดียวที่เหลือตื่นมาเห็นพอดี ไม่มีใครกล้าหลับต่อเลยค่ะ อิๆๆ
หลังจากวันนั้นเขาก็ทักแชทมาหาเรานะคะ ประมาณว่าทักมาจีบอ่ะ เราก็คุยด้วยนะ แต่พี่เขาตรงมาก ทักมาบอกชอบ ถามสเปคผู้ชายที่เราชอบ ถามว่าเราชอบใครอยู่หรือเปล่า อ่านแล้วขำค่ะ เพราะเราไม่มีอะไรตายตัวเลย แต่หลังจากวันนั้นก็ไม่เคยทักมาอีกเลยนะคะ แต่เราไม่ได้คิดอะไรก็เฉยๆ ไป พักหลังๆ มานี่เวลาดินผ่านกันเพื่อนแก๊งเขาก็ไม่ล้อเราแล้ว เดินสวนกันพี่เขาก็ทำเหมือนไม่ได้สนใจเราแล้ว เราก็เฉยๆ อีกแหละแต่ก็แอบเสียดายนะ เพราะพี่เขาเป็นคนแรกที่อยู่ๆ ก็มาชอบโดยไม่เคยเคยกันเล่นด้วยกันมาก่อน แต่สงสังสัยอยู่อย่าง เขาเคยชอบเพื่อนสนิทเราแล้วมาชอบเราต่อ ส่วนไอ้เพื่อนสนิทมันก็ยินดีซะเหลือเกิ๊นนน ดันให้คบกันทุกเรื่อง แซวได้แซวดี
พอเหนว่าเขาเริ่มเงียบๆ ไป เราก็คิดล่ะ ว่าเออ เขาเลิกชอบเราแระ นึกว่าจะรอเราอยู่ม.6 แล้วค่อยคบนะเนี่ย 555 แต่!! อาทิตย์ก่อนนี่เอง เราเดินผ่านหรือจะเรียกว่าวิ่งผ่านก็ได้ เพื่อนเขาคนนึงก็พูดขึ้นมาว่า "เฮ้ยน้อง เพื่อนพี่ชอบ" เราก็มองแหงะแล้วรีบวิ่งต่อเพราะรีบมาก วันนั้นตอนกลางวัน เราจะไปพรีเซนท์งานต้องเดินผ่านที่ๆ เขานั่ง เราหันไปห็นว่าพี่เขาจ้องหน้าเรา คงนึกว่าเราไม่เห็นอ่ะ จนเราต้องเป็นฝ่ายหลบแทนแต่ก็ไม่ได้ทำท่าทีเขินอาย แค่เชิดหน้าไปทางอื่น แล้วเพื่อนเขาก็พูดอีกว่า "เฮ้ยน้อง เพื่อนพี่เรียกอ่ะ" เราก็แสยะยิ้มอ่ะคล้ายๆ เบะปากแล้วเดินไปไม่สนใจ แต่ชัดจะงงแล้วว่าเขายังชอบเราอยู่หรือเปล่า หรือเลิกชอบแล้วกันแน่ มาเจอแีกเหตุการณ?ที่ทำให้โคตรจะงงตัวเองเลย คือ... เราเดินมากับเพื่อนคุยกันสนุกเลย แล้วเดินผ่านห้องที่5/1 เรียนพอดี เพื่อนแก๊งเขาออกมายืนเล่นกันข้างนอก พี่เขาก็ออกมามั่งแต่พอเห็นหน้าเราก็สะบัดหน้าหนีอ่ะ ย้ำนะว่าสะบัด แล้วเดินกลับเขาห้องไปเลยเหมือนโกรธง่ะ เราก็งงดิ เราทำไรให้เขาเกลียดป่าววะ? เคยไปส่องเฟซเขา เขาชอบโพสแนวว่าชอบใครสักคนอยู่ แต่จะใครใช่เรารึเปล่าก็ไม่ทราบได้ จนถึงเมื่อวาน งานเลี้ยงรุ่น เราแต่งชุดไทยเชิญโล่รางวัลที่รร. ได้รับมาโชว์ให้บรรดาศิษย์เก่าได้เห็น พี่คนนั้นเขาก็เป็นรด. มาคอยจัดรถ ทีนี้เหมือนเขาจะเข้ามาพักในรร. แต่ดั๊นเป็นที่ๆ เรากับพวกนักแสดงนั่งอย่พอดี เราก็เลยลุกขึ้นยืนแล้วคอยดูว่าพี่เขาจะสนใจเราหรือเปล่าเพราะถ้าชอบอยู่ก็ต้องมองมั่งแหละ แต่! พี่เขาเดินคุยกับเพื่อนไปเร็วๆ ส่วนเราก็เดินมั่นๆ กลับมานั่งที่ตัวเองแล้วคิดว่า เขาเลิกชอบเราแน่ๆ แล้วล่ะ บอกตามตรงว่านึกเสียดายอยู่เหมือนกัน แต่ยังค่ะ ยังไม่หมด เขาเดินกลับมาอีกครั้ง คราวนี้มากับแกํงเพื่อนเขา เราก็นั่งมองอยู่ที่เดิม เขากับเพื่อนคุยเล่นกับเพื่อนสนิทเราอีกคนที่แต่งชุดไทยมาเชิญโล่ด้วยกัน แต่อันนี้เรารู้ว่าเพื่อนเราเล่นกันเขาเป็นปกติ ทีนี้เหมือนเขาเห็นเรานั่งอยู่ใกล้ๆ (เขากับเราอยู่ห่างกันประมาณสี่ห้าเมตรเอง) เขาเหลือบตามองเราเหมือนจะทำให้ไม่รู้อ่ะว่าแอบมอง แต่เราดูออกว่าเขามอง มองแค่แวบเดียวแล้วก็คุยกับเพื่อนต่อ จากนั้นไม่รู้ไปไงมาไงหันมาอีกทีเขากำลังถ่ายรูปคู่กับเพื่อนเรา แล้วก็ไม่รู้ว่าทำไมวินาทีนั้นพวกผู้ชายที่มันนั่งข้างๆ เรามันหายไปไหนหมดเหลือเรานั่งเด่นๆ อยู่คนเดียว เออดีจริงๆ เราก็นั่งมองเขาถ่ายรูปกับเพื่อนเราไป เพื่อนเราคนนึง(ผู้ชาย) มันก็แกล้งพูดแหย่ว่าพี่เขาถ่ายรูปคู่กับเพื่อนเราอยู่อ่ะ ไม่หึงหรอ เราก็นึกสนุกพูดถึงเขาซะดังพร้อมใส่แอคติ้งด้วย ประมาณว่า "คุณเป็นใครคะ ทำไมฉันต้องสนใจ ผู้ชายโลกนี้ไม่ได้มีคนเดียว" แล้วก็หัวเราแบบหลุดๆ ตบท้ายอีก พูดแล้วสะใจตัวเองมากเลยค่ะ เราก็นั่งดูนุ่นดูนี่ไป ถ่ายรูปกันเสร็จเราก็เดินคุยกับเพื่อนๆ พี่ๆ น้องๆ นักดนตรี นักแสดง พอใกล้ถึงเวลาที่จะแสดง ทุกคนก็มารวมกันหลังเวที เราก็นั่งคุยกับเพื่อนคนที่ไปถ่ายรูปกับพี่เขาอ่ะ คุยไปคุยมา มันเข้าเรื่องถ่ายรูปเฉยเลย เพื่อนก็เรียกชื่อเรานะแล้วบอกว่าที่ถ่ายรูปเมื่อกี้อ่ะไม่ได้คิดอะไรเลยนะ แล้วก็ถามว่าเราคิดอะไรป่ะเนี่ย โกรธมันหรือเปล่า เราก็ขำสิ จะโกรธทำไมล่ะเพื่อนกันก็รู้ๆ กันอยู่ว่านิสัยยังไง เราก็ไม่ได้คิดอะไรอยู่แล้ว 555
ทั้งหมดที่เล่ามานี่ เราไม่ได้แต่งเรื่องนะคะ เราต้องการจะถามว่าพี่เขายังคิดยังไงกับเรา ถ้าเขาไม่ชอบแราแล้วก็ปล่อย แต่ถ้าเขายังชอบอยู่เราก็อาจจะเดินหน้าเปิดโอกาสค่ะ เพราะเราก็บอกไปแล้วเนอะว่าจะมีแฟนตอนอยู่ม.6 ถ้าเขายังอบเราเราก็ว่าจะคุยกับเขาแล้วให้รอกันสองปี ถ้ารอได้ก็รอ รอไม่ได้ก็ยินดีให้เขาไปหาคนใหม่ แต่ถ้าเขาเลิกชอบเรา เราก็ตัดใจ(เลิกเสียดาย)
ขอบคุณล่วงหน้าค่ะ
ปล. เราไม่ได้ซีเรียสเรื่องนี้นะคะ เรื่องที่เขาถ่ายรูปกับเพื่อนเราก็เข้าใจ ไม่ได้คิดอะไรจริงๆ เพื่อนเราเรารู้นิสัยค่ะ