ผมคุยกับคนๆ นึงอยู่ ซึ่งเขาเป็นพนักงานบริษัทหนึ่งซึ่งใกล้ๆ บ้าน ส่วนผมเรียนอยู่
ผมอายุ 19 เขาอายุ 24
เราคุยกันได้สักพักแล้วครับ แต่เขาเป็นคนที่ขับรถจากบ้านไปที่ทำงานไกลมาก แล้วก็ทำงานประมาณวันละ 9-10 ชั่วโมง บวกเวลาขับรถอีกก็ประมาณ 14 ชั่วโมงต่อวัน ทำให้เขาค่อนข้างเหนื่อยจากการทำงานในแต่ละวัน เราชอบคุยโทรศัพท์กันตอนดึก แต่จะคุยกันได้เพียงเล็กน้อยเพราะเขาจะเหนื่อยและขอนอนพัก ผมก็แอบน้อยใจนิดนึง เพราะมันคุยกันน้อยมากจริงๆ ประมาณคืนละ 10-15 นาทีก็วางสาย
วันหยุดของเขาคือเสาร์-อาทิตย์ อาจจะคิดว่าทำให้เรามีเวลาคุยกันมากขึ้น แต่ไม่ เขาเลือกที่จะไปเที่ยวพักผ่อน กับเพื่อนบ้าง กับพ่อแม่บ้าง และเวลานั้นเขาจะไม่คุยกับเราเลย ทั้งไลน์ ทั้งโทร เราต้องรอคุยโทรศัพท์ตอนกลางคืนเลย
ผมรู้สึกน้อยใจ และคิดในใจว่า มันจะรอดไหม?
ถ้ามันไม่ใช่ ผมก็อยากเสียใจ ถ้ายังยื้อไปก็อาจจะทำให้เราเสียใจมากกว่าเดิมหรือเปล่า
เลยอยากถามทุกคนว่าคิดเห็นยังไงกับเหตุการณ์ของผมกันบ้างครับ หรือมีวิธีการยังไงก็ลองแนะนำกันดูหน่อยนะครับ

ปล.1 ตอนนี้ยังไม่ได้เรียกว่าแฟนกันนะครับ แค่คุยกันอยู่
ปล.2 ไม่แน่ใจแท็กห้องถูกมั้ยนะครับ เพิ่งเคยตั้งกระทู้ครั้งแรก