แอบรักเพื่อนครับ
เพื่อนสนิทผมเป็นผู้หญิง
มันรู้สึกทรมานมากเลยครับ นับวันผมยิ่งรู้ตัวเองว่ายิ่งชอบ มันเริ่มรุนแรงขึ้นทุกวัน จนอยากจะบอกไป แต่ใจนึงก้อกลัวเสียเพื่อนที่คบกันมานานเพราะบางทีแค่ผมพูดมันอาจเปลี่ยนได้ไปไกลมาก จนไม่เหมือนเดิม กลัวครับ ยิ่งกลัวก้อยิ่งนึกถึง คิดถึง ผมคงรักเขาตั้งเเต่ที่เขาชอบชมผู้ชายคนอื่น คนนั้นดี คนนั้นหล่อ ผมรู้สึกหวงขึ้นมาเลยล่ะ ทำเหมือนหวงก้าง ทั้งๆที่ไม่ได้เป็นอะไรกันซักหน่อย
กล้านะที่จริงผมกล้าที่จะพูดเเต่กลัวว่ามันจะไม่ใช่สิ่งที่ผมคิด ปัจจุบันยิ่งอยู่ใกล้ยิ่งหวั่นไหว
ไม่ไหวอ่ะ พยายามจะออกห่างมันก้อทำไม่ได้
แต่ผมชอบอย่างนึงคือเขาไม่สบายใจอะไร ผมเป็นคนแรกๆที่ได้คุย แต่ก้อเเค่นั้น(จริงๆเหมือนที่ระบายมากกว่า)
แต่ก้อนะใครที่มาดีด้วยนานๆเข้า ใจก้อไม่ไหว
หลงรักไปสะงั้น ทำได้แค่ห่วง หวงอยู่ใกล้ๆแค่นั้น
หรือเพราะอยู่ใกล้เกินไปก้อไม่รู้ เขาเลยมองผ่านอ่ะเนอะ อ่อลืมบอกไป เป็นเพื่อนกันมา 6 ปีล้ะคับ ลำบากใหญ่เลย
ถึงได้กลัวไงครับ บางทีขืนผมพูดไปถ้าไม่ใช่ อะไรก้อไม่เหมือนเดิม
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะครับ
มีคำเเนะนำดีบอกต่อด้วยนะคับ