เอาเหตุการณ์ก่อน

ณ 4แยกไฟแดงแห่งหนึ่ง รถผมเป็นคันแรกจอดรอไฟแดงที่แยกทิศตะวันตก เพื่อจะตรงไปทิศตะวันออก

พอไฟเขียวผมก็มองซ้ายขวาแล้วออกรถ พอไปถึงกลางแยก มีรถโตโยต้าวิชพุ่งมาจากแยกทิศใต้ เพื่อเลี้ยวขวาไปทิศตะวันออกเช่นกัน
ซึ่งเบียดเลนเข้ามาเกือบชนผมจนผมต้องหักลงเลนซ้ายสุด เนื่องจากมาด้วยความเร็ว หันไปดูแยกทิศใต้เห็นรถคันแรกจอดรอไฟอยู่

แสดงว่าไอ้โตโยต้าคันนี้มันพุ่งใส่ไฟแดงเป็นคันที่ 2 พอไฟแดงปุ้บคันหน้าจอด แต่มันไม่จอด หักขวาออกมาเลย เป็นจังหวะเดียวกับที่ผมออกไฟเขียว

จากนั้นยอมรับว่าโมโหมาก จึงบีบแตรไล่หลังมันประมาณ 5-6 วิ มันรีบเหยียบไม่คิดชีวิต หักเลี้ยวขวาข้ามเลนเข้าบ้านมัน ซึ่งเป็นศูนย์จำหน่ายรถไถคูโบต้า

ดราม่าจึงเริ่มขึ้น พ่อโวยผมใหญ่เลยว่าบีบแตรทำไม มันชนเรารึยัง ถ้าคันนั้นมีปืนจะทำไง ก็บลาๆๆ ดราม่าไปพักนึง

จากนั้นผมมาคิดดูอีกที ถ้าคันนั้นแม่มมีปืนจริงๆผมคงซวยแน่ๆใช่มั้ย แต่ ไอเวรนั่นมันทำผิดนะ เกือบชนผมด้วย เราไม่มีสิทธิ์จะทำอะไรเลยรึยังไง
ถ้าเราจะพกปืนมั่งมันใช่ทางแก้ปัญหาหรอ

ต่อไปผมคงต้องใจเย็นๆ และปล่อยผ่านๆไปสินะ เพราะทำอะไรไม่ได้เดี๋ยวตายฟรี  ทำไมสังคมเป็นงี้ฟร๊ะะะะะะะะะะะ