ช่วยชี้แนะด้วยครับ

-๐ภุมราโยนก(ประถมบท)๐-
..
๑.ฟ้างดงามอร่ามตาโสภานัก
เห็นวงพักตร์ประไพพริ้มและยิ้มสวย
ผ่านเมฆาบนฟ้าไกลที่ใกล้ม้วย
อาจเพราะด้วยมันไม่งามเท่าทรามวัย
.
๒.มองผืนดินถิ่นบ้านเราพะเยานี้
ปฐพีคอยสร้างพจน์ที่สดใส
และผืนดินกลิ่นหอมยิ่งกว่าสิ่งใด
เพราะมันไร้พิษนานามาเจือปน
.
๓.ฉันย่ำเท้าเข้าท้องทุ่งโดยมุ่งหวัง
สร้างพลังแห่งกวีที่เคยหม่น
ลาเมืองกรุงมุ่งบ้านนากลับหาคน
ที่เคยบ่นและคอยย้ำให้ทำดี
.
๔.แม้มารดาลาไกลไปนานแล้ว
ฉันแน่แน่วทำต่อไปไม่หลีกหนี
ยังจดจำคำมารดาทุกนาที
ว่าฉันนี้อย่าหลงผิดคิดชั่วเชียว
...........................................................
๕.เดินมุ่งไปใจฉันขยันย่ำ
เพื่อน้อมนำหนึ่งความฝันก่อนมันเหี่ยว
เดินตามฝันที่ฉันใฝ่ด้วยใจเดียว
คนหนังเหนียวเพียงหนึ่งคนสู้ทนนาน
.
๖.เห็นภาพฟ้าในวารีที่นาข้าว
ดูแวววาวอีกแบบหนึ่งซึ่งผสาน
ดุจลูกครึ่งซึ่งสวยเฉียบก็เปรียบปาน
ดั่งสะพานแห่งรักจักทอดยาว
.
๗.ต้นข้าวพลิ้วปลิวตามลมที่ห่มฟ้า
ดูงามกว่าเมืองแมนแดนกลางหาว
หากพรุ่งนี้ทรายมีค่ามากกว่าดาว
ฉันคงก้าวถึงปลายฝันที่ฉันเดิน
.
๘.แต่ความฝันที่ฉันไว้ยังไกลโข
ไม่อ่าโอ่ฉันไร้สิทธิ์คิดเหาะเหิน
อุปสรรคหนักหนาข้าเผชิญ
มันอาจเกินความอุตส่าห์ของข้าจริง
...........................................................
๙.แต่นาทีที่ฉันเจอเธอที่รัก
เหมือนประจักษ์เป็นความสุขในทุกสิ่ง
หรือพรหมทรงส่งนางฟ้ามาแนบอิง
เป็นยอดหญิงเป็นคู่ควงของดวงใจ
.
๑๐.คิ้วขนงวงพักตร์ประจักษ์สวย
ยิ่งงามด้วยถ้อยคำพจน์ล้วนสดใส
โจซิฟินยินแล้วข้าสุขกว่าใด
พี่ตกในหลุมรักนั้นแล้วกัญญา
.
๑๑.สวยเกินคาดสาวชาติพันธุ์ตะวันตก
แม้นรกเป็นสวรรค์สุขหรรษา
ฉันเลวนักจักกลับใจในทันตา
เพราะนางฟ้าช่วยชี้ทางสว่างนำ
...................................................
๑๒.จากวันนั้นจนวันนี้ที่เราจาก
มันคงยากจะห้ามใจบ่ให้พร่ำ
ทุกราตรีมีจันทรามาคอยย้ำ
เห็นซ้ำซ้ำบนนภาใบหน้าเธอ
.
๑๓.ทุกทุกทีที่ฉันเห็นเครื่องบินนั้น
ก็ไหวหวั่นถึงเนื้อคู่อยู่เสมอ
จะตั้งมั่นรอวันที่ได้พบเจอ
บอกฉันเพ้อถึงแต่ใครในทุกวัน
.
๑๔.ได้ยินข่าวระเบิดลงตรงปารีส
เหมือนใครกรีดข้างในหัวใจฉัน
หวังคู่ใจไม่ลาจากหรือพรากกัน
เพราะเธอนั้นเป็นรักแท้แม้ห่างไกล
.
๑๕.อยากโทรหากัญญานี้ด้วยมีรัก
อยากรู้นักว่าเธอจะสบายไหม
อยากรู้ข่าวเรื่องราวเธอละเมอไป
เป็นอย่างไรเมื่อเหินห่างทางล้านนา
.
๑๖.ส่วนเรื่องราวราชประสงค์ที่ตรงนั้น
และตัวฉันยังปลอดภัยพรหมรักษา
เธอไม่ต้องกังวลไปในสัญญา
วันวิวาห์ยังฝังรากความพากเพียร
..............................................................
๑๗.ไกลครึ่งฟ้าเพ้อหาใครใจเธอนั้น
ยังมีกันเป็นรักแท้หรือแปรเปลี่ยน
แต่ฉันนี้ยังมีเธอ เพ้อวนเวียน
จึงยังเขียนตัวลายสือสื่อความใน
.
๑๘.เกินครึ่งฟ้าล้านหลานั่นมากพันโยชน์
ทำตัวโสดรอรักแท้มองแขไข
พักตร์โสภณบนจันทราที่ว่าไกล
ฉันฝันใฝ่ด้วยหมายปองมาครองเคียง
.
๑๙.ทุกคราครั้ง..ยังคะนึงถึงหน้าเจ้า
มองฟ้าเทาตะโกนก้องร้องสุดเสียง
สื่อภาษาว่ารักใครในสำเนียง
แล้วเรียบเรียงอักษรใจไม่คิดทิ้ง
.
๒๐.ฉันคิดถึงอีกแล้วนะแก้วขวัญ
และทุกวันยิ่งพูนเพิ่มกว่าเดิมยิ่ง
เพิ่งรู้ใจในวันนี้มีรักจริง
และทุกสิ่งทุกอย่างนี้มีเพียงเธอ
.
๒๑.อยากเคียงกันเหมือนวันก่อนโปรดย้อนมา
เก็บซ่อนไว้บางวาจามาเสมอ
รีบเอ่ยไปมั่นใจแน่ได้แค่เพ้อ
หากจะเผลอพูดไปคงไม่ควร
.
๒๒.ในความจำคงดำมืดอย่างยืดเยื้อ
หากไม่เหลือยอดหทัยให้คืนหวน
อาจเศร้ากว่าหากปล่อยใจให้เรรวน
มันคงจวนจะขาดดิ้นเหมือนสิ้นใจ
..........................................................
๒๓.และวันนี้แม้จะยากหากเอื้อนเอ่ย
ถ้าจะเผยคำบางคำซ้ำซ้ำใส่
ว่าเธอคือสุดที่รักผู้ปักใน
ห้วงหทัยตลอดมายอดนารี
.
๒๔.งามเฉิดโฉมประโลมใจชวนไหวหวั่น
ฤทัยนั้นยิ่งงามนักในศักดิ์ศรี
แม้นใครเห็นเป็นเพ้อพร่ำงามฤดี
ทั่วแดนนี้เจ้าสวยกว่ากัญญาใด
..
๒๕.สวยหยาดฟ้ามาดินโฉมฉินนี้
ไร้ราคีต่ออินทร์องค์ยังหลงใหล
จำต้องเพ้อละเมอจ้องตามองไป
เพราะดวงใจยากจะห้ามมองงามตา
.
๒๖.ทั้งจมูกคิ้วคางช่างสุดสวย
ดวงมานด้วยแสนใจเย็นเป็นสุขา
ใครพบเจ้าอาจจะมรณา
แสนบาดใจเพราะโสภาเป็นอาจิณ
.
๒๗.หากผู้ใดครองใจนางคงร้างเศร้า
ดั่งแนบเนาความสุขีที่ถวิล
ดุจเงินตรามากองไว้ให้ยลยิน
ไร้ทรัพย์สินตัวฉันก็ฝันดี
.
๒๘.มันยากนักฝืนรักนี้ที่รักเจ้า
ดั่งดอกเฉากลับชุ่มชื่นฟื้นสุขี
ดุจดวงดาวพราวนภาน่าเปรมปรีดิ์
สวยโสภีงามเลิศหล้าวิลาวัณย์
.
๒๙.บ้านหลังหนึ่งซึ่งเราสองได้ครองคู่
มันช่างดูร่าเริงเชิงสุขสันต์
พักตร์ยิ้มแย้มแต้มหัวเราะเพราะใครกัน
รู้ไหมนั่นเพราะคู่ครองไงน้องยา
...................................................................
๓๐.เคว้งคว้างว่างเปล่าเหงาสุดห้วง
ทั้งแดดวงไม่สมคาดปรารถนา
เจ้าจรจากพรากหายสุดสายตา
กี่เพ-ลาฉันต้องเศร้าเหงาเปลี่ยวดาย
.
๓๑.รักอาคาดสาวชาติพันธ์ตะวันตก
จำเพ้อพกเพรียกหาคราห่างหาย
จากเพียงครู่รู้สึกว่าเปรียบลาตาย
จากสุดสายรู้สึกเป็นเช่นจากใด
.
๓๒.ยามจากกันวันเวลาไยช้านัก
ยามเคียงรักกลับเร็วยิ่งเพราะสิ่งไหน
เพียงนาทีกลับต่างกันจนหวั่นไป
ซอกหลืบใจยังโศกศัลย์เช่นวันเดิม
.
๓๓.บ้านหลังหนึ่งซึ่งจุดฝันเธอฉันพบ
เปรียบบ้านศพปัจจุบัน-โศกศัลย์เสริม
ไม่สุขสันต์เหมือนวันวาน-ตอนรักเติม
จากริเริ่มสู่ปลายทางสุดต่างกัน
........................................................
-๐ภ. โยนก๐-
#ภุมราโยนก