สวัสดี เชียงคาน
                                                                                         (Chiang Khan)
                                                   
                                 ฟังไม่ผิดนะ รอบนี้เราจะไปตามแบบสโลวไลฟ์ให้มันรู้กันไปว่าเป็นไง ทดสอบความสโลวไลฟ์กันที่ "เชียงคาน คานเชียง"
                                                   
           Trip5 เชียงคาน ใครๆ ก็บอกสโลวไลฟ์ ซึ่งพวกเราจะมาทกสอบความสโลวไลฟ์กันให้เข้ากับ สโลวไลฟ์ฟีเวอร์ รอบนี้เรากับมาใช้รถส่วนตัว 38 กว่าที่นั่ง จะเลือกจะจองที่นั่งไหนก็ที่ บขส. 99 นะคร๊า ราคากันเองตั๋วไปเชียงคานอยู่ที่ประมาณ 300 - 400 บาท ไม่ขาดไม่น่าเกิน(ถ้าจำไม่ผิด สรุปจำไรได้บ้าง) ทริปนี้พวกเราไปขึ้นรถที่หมอชิตกัน เอ้าไปหมอชิตกัน เฮ้..รถก็ออกประมาณ "ทุ่มสองทุ่มครึ่ง" ประมาณนั้น (แล้วแต่ใครจะสะดวกเลือกรอบไหนนะ)  พวกเราจะถึงเชียงคานช่วงประมาณ ตี 4 ตี 5  ไม่ต้องกลัวว่าจะลงตรงไหน สุดทางเลยจ๊ะหรือถ้าไม่แน่ใจถามพนักงานบนรถนะ รถจะไปจอดตรงปั๊มน้ำมันให้ลงจุดนั้น (สุดสาย) สังเกตุง่ายๆจะเห็นพี่ๆนักบิดแห่งเชียงคานมารออยู่หลายคัน พี่ๆ "สกายแลป" เฟี้ยวฟ้าวมาก (ลืมถ่ายรูปจุดลงมา ) จำราคาไม่ได้ด้วยว่าเท่าไหร่ T..T (สมงสมองไปหมดแระ) ใครจะเดินไปก็ได้นะ แต่นั่งรถเห็นจะดีกว่า ง่วงๆมึนๆลงจากรถมา55
  
            แนะนำว่ามาถึงให้ตักบาตรข้าวเหนียวกันนะ พวกเราว่าตักเช้าที่ถึงเลยดีกว่า เพราะอีกวันเราจะตื่นเช้าไปภูทอก อาจไม่ทันตักบาตร ของตักบาตรมีวางขายเป็นชุดๆอยู่ตามหน้าที่พัก ก็ลองเลือกๆกันดู ตามแต่ที่ชอบนะ
                                           
        นั่งสกายแลปมาลงที่พัก ซึ่งลืมบอกว่ารอบนี้พวกเราจองที่พักที่  "ชานเคียง @เชียงคาน" ใครสนใจลองติอดต่อดูนะ "085-460-2035" พี่เต้ย เว็ป ดูห้องได้ที่ https://sites.google.com/site/chankhiang/contact_us  มีห้องประมาณ 4 ห้อง เป็นบ้านไม้คลาสสิค คล้ายบ้านแม่มด (55) ห้องน้ำรวม สะอาด ด้านล่างทำเป็นร้านกาแฟ ร้านพี่เต้ยมีของเก่าสะสมอยู่ทั่วร้าน พวกเราชอบที่พักที่นี่นะ สงบกันเอง วิวสวย ห้องน่ารัก แต่ถ้าใครไม่สะดวกให้ห้องน้ำรวมก็ยังมีที่พักอีกเยอะนะ แต่พวกเราแนะนำว่าจองก่อนไปดีกว่า สำหรับคนที่จะไปฤดูท่องเที่ยว ไม่งั้นมีหวังได้ไปนอนที่วัดแน่ๆ (แต่ไม่ต้องห่วงนะวัดที่เชียงคานมีเป็น 10 วัด วัดเยอะมากต้องมีให้นอนสักวัด) หรือไม่ต้องไปนอนรอบนอกของถนนคนเดินเชียงคาน
                                      ด้านหน้าที่พัก  ส่วนด้านหลังหันหาแม่น้ำโขง(ลืมถ่ายห้องที่ไปพักมาแต่ถ่ายห้องอื่นมาแทน)
                                           
  
             เชียงคานจะมีของขายก็สายๆหน่อย สำหรับของกินนะ เราก็เลือกเดินกันไปหาของกินกัน ซึ่งเช้าแรกก็ได้เมนู ข้าวปุ้นน้ำแจ่ว,ก๋วยจั๊บ    
        อีกเมนูแนะนำเลยว่าต้องโดน ข้าวเหนียวหมู ร้านสังเกตุได้ว่าเดินเลยเซเว่นขึ้นไป ร้านจะมีตู้กระจกเล็กๆอยู่หน้าบ้าน ด้านหน้าก็นึ่งข้าวเหนียว รับรองอร่อย 10 บาทเอง
                                            
        ตกบ่ายแนะนำอีกเมนูที่คุณต้องกินให้ได้ ย้ำ"ต้องกินให้ได้ คือ " ตำด๊องแด้ง " ส้มตำที่ใส่เส้นคล้ายๆเส้นลอดช่อง เส้นเหมือนเส้นหยดน้ำ เป็นแป้งคล้ายๆแป้งขนมจีน ตำใส่ปลาร้าหน่อย มีผักอะไรสักอย่างนิดๆ คือรสชาติมันอร่อยมาก  ร้านที่ไปกินร้านแรกร้าน จิตร  พวกเราไปพวกเรากินส้มต้ำ ตำด้องแด้งทุกวัน รับรองอร่อยจริง
                                       
                                                ไม่ตกตกใจกินสองคนทำไมเยอะ หน้ามืดสั่งมา หมดมั้ยหมด
      พอตกเย็นก็มารอเดินถนนคนเดินก็เดินเรียบชายโขง ปั่นจักรยานกันไป นั่งรับลม จิ๊บกาแฟ (ลืมบอกว่ามานี่เวลาค่อยๆเดินช้ามาก ดูช้าไปหมดจิงๆ) พอเย็นก็เดินถนนคนเดิน ของกินเพียบ คนจะซื้อของที่ระลึก ของฝากก็จัดกันที่ถนนคนเดินจ๊ะ เย็นๆ ของเยอะ ถนนคนเดินจะเปิดทุกวัน แต่ของจะเยอะช่วงเสาร์ อาทิตย์
  
                                   
                                                             จะเห็นน้องๆมาเปิดการแสดงอยู่ตลอดทางเดิน
                                   

                                           แนะนำร้านส้มตำเด็ดๆ อีกร้านในถนนคนเดิน อร่อย เยอะมาก ถูก
                                
     
                ซื้อกลับมากินที่ห้องกัน พออิ่มปุบก็ลงไปเดินต่อซื้อของฝากกันได้ ที่นี่เค้าจะเก็บทุกอย่าง น่าจะก่อน สี่ทุ่ม
                                       
                                       
                                                 อ่อๆๆจะพาชมบรรยากาศร้านกาแฟพี่เต้ยยามค่ำคืนกัน           
                                       
                                       
                                         
                                   
                                                    ไงละบรรยากาศถูกใจมั้ย กินอิ่มจบ อาบน้ำนอนสิคะรอไร พรุ่งนี้ต้องไปดูทะเลหมอกที่ภูทอกกันต่อ
                                   
เชียงคานไม่ต้องมีรถก็ไปไหนมาไหนได้ เพียงแค่คุณเดินและปั่นจักรยาน พูดจริงๆนะ เพราะที่พักหรือที่กิน ก็อยู่ติดๆกันหมด ส่วนจะไปดูทะเลหมอกก็สกายแลปเหมาไป ไปภูทอก วัดควายเผือก แล้วก็แก่งคุดคู้ ส่วนใครจะไปห้วยกระทิงก็มีนะ แต่พวกเราไปม่ไปกัน  ซึ่งพวกเราตื่นตี 5 เพื่อไปดูทะเลหมอกที่ภูทอกกัน (แนะนำว่าให้ติดต่อขอเบอร์พี่สกายแลปที่เราขึ้นจากที่เราลงรถไว้ จะได้ไม่ต้องไปหาสกายแลปใหม่ไปภูทอก)
                     สกายแลปเราจะมาจอดที่ด้านล่างภู ต่อรถสองแถวขึ้นภู เพราะสกายแลปพี่แกบอกบ่อไหวขึ้นภู ไปกับสองแถวเด้อ                   

                                                
                                              
                      พวกเราชอบหมอกที่นี่นะ มันเคลื่อนตัวเหมือนตอนเราดูโทรทัศน์เลยละ หมอกเยอะมากกกกกก (ดูปากนัทชานะคะ เยอะมาก)  
                                              
                 พอลงจากภูพี่นักบิดของเราก็พาเราไปต่อวัดควายเผือก ก็จะส่งแค่หน้าวัดเช่นเคย เพราะวัดอยู่สูง จะมีรถของที่วัดมารอรับอีกเช่นกัน
                                              
                           ลงมาจากวัดก็ไปต่อ กันที่แก่งคุดคู้  ที่แก่งเราแนะนำให้ซื้อมะพร้าวแก้วไปเป็นของฝาก (คนที่ซื้อฝากบอกอร่อยมาก)  มีหลายร้านให้เลือก อ่อแนะนำซื้อล็อตตารี่ เพราะท่านอาจโชคดีเหมือนพวกเราที่ได้ไป (ถูกด้วยแระ) ที่นี่ก็ชมวิว ซื้อของฝาก อย่างอื่นก็ไม่มีอะไรมาก
                                                
                                                                        กลับมาก็หาไรใส่ท้องกันต่อนะ เมนูแรกของวัน
                                              
                                                                      เมนูสองของวัน
                                           
                                                 หลังจากนั้นก็ไปเดินถ่ายรูปเล่นตามแต่จะชอบมุมไหนนะ

                                              
                                                       แล้วก็จบที่มานอนพักเล่นที่ที่พักคานเชียงชิลๆสบายๆๆ
      

                       ถ้าถามว่าสโลวไลฟ์จริงมั้ยสำหรับเชียงคาน บอกได้คำเดียวมาก เล่นซะไม่อยากกลับ กลับมากยังอยากกลับไปเชียงคานอีกทันทีทันใด ใช้ชีวิตแบบช้าๆไม่เร่งรีบ ค่อยๆทำ ดื่มด่ำกับบรรยากาศอย่างช้าๆ เหมือนใช้ชีวิตอย่างระมัดระวังในทุกวันยังไงอย่างงั้น ไปไหนก็ปั่นจักรยาน เดิน เห้อ ดูมันช้าไปหมด  อยากพิสูจน์ต้องลองไปดูแล้วคุณจะเข้าใจความสโลวไลฟ์ของชีวิต
                      
                      
                   สุดท้ายชีวิตต้องการแค่นั่งพัก