คือเราเป็นเกย์เล่นกับเพื่อนผู้หญิง  ออกสาวนิดหน่อย เราเพิ่งมอสามเอง(เเก่เเดดไปเปล่า) 5555555เเล้วเราเเอบชอบคนๆนึงในห้อง เราขอเรียกเเทนว่ายูเเล้วกันนะ เค้าเป็นคนเรียนเก่ง หล่อ ขี้เล่น เป็นผู้ชายตลกด้วย  เเต่เราก็เเอบชอบเเบบเงียบๆไป  จนเดือนต่อมาโรงเรียนเรามีงานกีฬาสี เเล้วเรากับยูต้องไปเป็นสปอร์ตเเด๊นซ์ กฌเลยได้คุยกัน เราก้อเป็นคนทักไปเเบบว่า การบ้านมีอันนี้นะ อย่างงั้นอย่างงี้บลาๆๆ  จนเราก็คุยกันเป็นเดือนๆเราก็ทักไปบ้างเค้าก็ทักมาบ้าง คุยกันทุกวัน จนติด คุยกันนานขึ้นจนเขิลกันเองเมื่อเจอในห้อง  ตอนนั้นเราก็คิดว่าเค้าก็คิดเหมือนเรา  เเบบโคตรมโนอ้ะ เรียกกันคุณฟงคุณเเฟน  มันเคยถามเรานะว่าทำไมตัวจริงไม่เห็นคุยกับมันเลย เราก็เลยบอกว่า ก็เเกไม่คุยกับเราเนาะ   นางก็เลยอกว่าพรุ่งนี้นางจะทักเราในห้อง  เราก็เออๆทักก็ทัก  ไม่เเคร์อะไร  พอถึงวันจริง  เรานี่ใจเต้นตลอดคิดว่ามันจะทักเราไหมเเค่นั้นล้ะ สุดท้ายนางกเดินมาทักเราจ้า  ทักเราว่า  ทำไรอ้ะ  เราสตั๊นเลยไม่ได้ตอบนาง  นางก็ยิ้มเเล้วก็วิ่งไปเลย   เราก็เอ่ออ  อึ้งนิดหน่อยที่นางทักเรา  พอตอนเย็นนางก็ทักเรามาว่าำไมวันนี้เเกไมพูดกับเราอ้ะ  เราอุส่าห์คุยด้วย เราก็เลยตอบว่าก็อายเเกไง นางก็ส่งสติ๊กเกอร์งอลมา  เราก็เลยขอโทด  พรุ่งนี้นางก็เลยให้เราทักกลับ  พอพรุ่งนี้เราก็เลยทักนางไปว่าหวัดดี  นางก็ยิ้ม  เเละก็ไม่ตอบ  เรากลัวฟอรมไม่อยู่ก็เลยเดินไปนั่งที่  เราก็คุยกับนางได้ประมาสองเดือน จนสนิทกัน  ทีนี้  เราเเบบก็ชอบนางมาก ขาดไม่ได้เลย  นางก็คุยกับเราทุกวัน  เลือดมโนเลยพุ่งเเรงมากกกกกก จนวันนึง วันนั้นเรียนภาษาอังกฤษเเล้ว วันนั้นนางถือตุ๊กตามา  เราก็งงถือมาทำไม  เราก็ไม่ได้เอะใจอะไร จนเลิกคาบ เราก็เห็นนางยืนอยู่ทั้งที่เพื่อนๆก็ออกไปนอกห้องเเล้ว  สุดท้ายนางก็เดินมาทางโต๊ะเรา  เราก็ลุ้นนะว่าเดินมาไรว้ะ  ทีนี้นางก็เดินข้ามเราไปเเล้วก็เอาตุ๊กตาไปให้เพื่อนเราอีกคนนึง เพื่อนเราคนนี้นางเพิ่งเลิกกับเเฟนเเล้วนางเคยอยู่ห้องกับยูเเล้ว  เเล้วเค้าเคยมีซัมติงกัน เราก็ทำได้เเค่สตั๊นอ้ะเเหละ  พอไปเรียนคาบใหม่เราก็เลยเดินไปถามคนที่ได้ตุ๊กตานั่นล้ะ ขอเรียกเเทน ว่าเเพม  เราถามเเพมว่า ยูซื้อให้หรอ  นางก็บอกว่าไม่นะ  เราฝากซื้อ  เราก็เลยโล่งใจไป  ทีนี้เพื่อนเราในกลุ่มก็มาบอกว่ายูซื้อให้เเพมน้ะ  รู้ยังง เราก็บอกว่าบ้าา เราเพิ่งถามนางนางบอกฝากซื้อ เพื่อนเราบอกว่า เพื่อนในกลุ่มเเพมบอกว่ายูซื้อให้  เราก็งง  จริงหรอ เเล้วนางโกหกเราทำไม  เพื่อนบอกวานางไม่ชอบอะไรที่หวือหวากลัวคนหมั่นไส้มั้ง เราก็จึ๊กเลยจ้า  จริงๆเรากับเเพมก็สนิทกันนะเล่นด้วยกัน คุยกัน หยอกกัน  นางนิสัยดี เราก็เลยเสียใจมากที่รู้ว่าเป็นเพื่อนเรา เเต่เราก็ยังไม่ชัวร์ว่าเป็นเรื่องจริงเปล่า  ตอนเย็นเราเลยทักยูไปว่า เเกซื้อตุ๊กตาให้เเพมหรอ ยูก็ตอบว่า ใช่  เราทั้งจุกทั้งเจ็บ  น้ำตานี่เเบบไหลพราก  เเถมนางก็ยังบอกว่า เราโคตรเขิลเลยรู้ไหมที่เอาตุ๊กตาไปให้เค้าอ่ะ  เรานี่เเบบ จุกสัสๆ  เราก็เลยตอบยูไปว่า อ่อ  ว่าเเล้ววว่าเเกต้องชอบเเพม  นางก็บอกเราว่า นี่เราบอกเเกคนเเรกเลยนะ   อ้ะจ้าาา  ซ้ำเติมกูสเตปสองเลยจ้าา  น้ำตาไหลพราก เราก็เลยตอบไปว่า อิอิ  เราไปนอนละน้ะ  หลังจากปิดเเชท  อกหักเเรงมากจ้าา  นอนน้ำตาไหลพราก  ที่ผ่านมานี่คือกูคิดไปเองง เคยคิดจะถามนะ  ว่าเราเป็นอะไรกัน เราเป็นเเฟนกันรึเปล่า  เเต่เราคิดว่าเค้าคิดเหมือนเราเราเลยไม่ถามอ่ะ หลังจากนนั้นนางก็คบกัน เเต่เเพมยังไม่ให้ยูถึงกับเป็นเเฟน ยังดูๆกันอยู่  
ทีนี้ ยูก็เล่าเรื่องเราให้เเพมฟังว่าคุยกับเราบ่อยๆ ไมรู้นางรู้ได้ไงว่าเราชอบยู นางก็เลยทักมาว่า  เเกชอบยูหรอ เราก็บอกว่าใช่  เเต่เค้าชอบเเกน้ะ พอเท่านั้นล้ะนางก็ตอบมาทำไมเเกไม่บอกเรา เราขอโทดนะ  เดี่ยวเราจะเลิกยุ่งกับมันให้  จริงๆเราก็ไม่ได้ชอบมันหรอก  เราลืมเเฟนเก่าไม่ได้  ไอ้เรานี่ก็โคตรนางเอก บอกเเพมว่า  ไม่ๆเเก  เราสงสารมัน เเกคบกับมันต่อเหอะน้ะ นางก็ปฎิเสธอย่างเดียวจ้า  สุดท้ายนางก็เลิกกับยูเเล้วคืนดีกับเเฟนเก่า ยูก็เพ้อหนัก เเล้วก็กลับมาคุยกับเราอีก เเต่เราก็อยากเลิกยุ่งนะเเต่เราก็ทำไม่ได้ เราก็คุยกันต่อไปเรื่อยๆ  ทีนี้ หนึ่งปีผ่านไป ก็มอสาม ยูก็เริ่มฮอตขึ้น มีเเต่คนมาชอบ เเชทนี่ตอบเเทบไม่ไหว นางก็คุยกับเราน้อยลง เเต่ก็ยังคุยกันอยู่  ทีนี้วันนั้น เรียนวิทยาศาสตร์  ยูนั่งอยู่หน้าห้อง เราก็เลยเเอบดู  เเล้วก็มีผู้หญิงคนนึง  นางอยู่คนละห้อง ขอเรียกเเทนว่า เเพท เเพทนี่เราก็รู้ว่านางคุยกับยูอยู่  เเต่เราเคยถามยูนะว่าชอบคนนี้เปล่า ยูก็บอกว่าไม่ คุยเฉยๆ  เเต่ยูก็เริ่มเเปลกๆไป คุยกับเราน้อยลง ไม่ทักมา ไม่ชวนคุย  เจอกันในห้องก็เล่นเเต่โทรศัพท์ เออ ลืมว่าคุยถึ่งเรื่องในห้องวิทย์ เเพทนางเดินมา เอาไรมาให้ยูไม่รู้ เพื่อนก็เเซวกัน  เเพมเห็นก็เลยเดินมาปลอบเรา ไม่ต้องเศร้านะเเกร  เราก็บอกเเพมว่าเราโอเคร พอตอนเย็นเราก็เลยถามยูว่า เเพทมาจีบหรอ ยูก็ตอบว่าใช่ เเต่เราไม่ชอบหรอก  เรายังไม่พร้อมมีใคร เราก้อตอบว่าอ่อๆ  โอเคร ฝันดี  นางก็บอกฝันดีกลับ  พอทีนี้ผ่านไปประมาณสองอาทิตย์เรากับยูต้องเเข่งเต้นด้วยกัน ก้อเลยมาซ้อม ยูก็เอาเเต่เล่นโทรศัพท์ ว่างตอนไหนจับตลอด เราก็คิดว่า นางติดเกมส์  เเต่ไม่ใช่จ้า นางติดเเพทตะหาก เราเห็นคุยกัน เราเห็นข้อความ ประมาณว่าเเพทหยอดยู ยูก็เล่นด้วยอ้ะ  สุดท้ายคือ พรุ่งนี้เช้ามา เราเปิดเฟส สรุปคือนางขึ้นสถานะกัน  เราก็อึ้งอ้ะ เเต่ไม่เจ็บเหมือนครั้งเเรก คราวนี้ไม่ร้องไห้จ้า  เเต่เเค่เงียบไปสามวัน ทบทวนกับตัวเอง อยู่กับตัวเอง เราคิดนะ เราเคยเป็นสิวเยอะมาก เราก็พยายามดูเเลตัวเองจนสิวหาย เราเรียนไม่เก่ง เรียนเก่งไม่สู้ยูเราก็พยายามตั้งใจเรียนจนนางมาปรึกษาเราเรื่องเรียน เราอยากขาวเราก็กินดอยคำ ออกกำลังกายทุกวัน ทำทุกอย่างก็เพื่อยู เเต้ยูกับชอบเเพท ผู้หญิงที่กระดี๊กระด๊า เออ ลืมไปว่าคนที่ใช่ไม่ต้องพยายามไรหรอก อีกอย่างเราก็ไม่ใช่ผู้หญิงไง  ห้าห้าห้าเจ็บดีจังง เราก็เริ่มทำใจ จนผ่านไปสี่เดือน เราก็เลยทักไปบอกยูว่า เราชอบยูนะ  ยูบอกว่ายูรู้นานเเล้วเเต่เเค่ไม่พูด รักเราชอบเราก็ดีกว่าเกลียดเราน้ะ ดีเเล้วที่มาบอกเราตรงๆ เราก็อื้มมม  มีความสุขมาๆน้ะ บอกนาง นางก็บอกขอบใจมากนะที่ชอบเรา ทั้งที่เราไม่มีอะไรดีเลย  เราก้อส่งสติ้กเกอร์ไป  นางก็บอกฝันดี ทุกอย่างก็จบ เราเป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน เราทำเหมือนครั้งเเรกที่เราอยู่ห้องเดียวกัเเล้วเราไม่รู้จักกัน ก็เเค่นั้น ก็มองหน้า ยิ้ม ให้กันปกติ เเต่เราก็เจ็บทุกครั้งที่เราเห็นเค้ากับเเฟนสวีทกัน ตอนนี้เค้าก็ยังคบกับเเพทอยู่ อีกไม่กี่เดือนก็ปัจฉิมล้ะ มอสี่ก็ย้ายห้องไม่ได้เจอกัน จบเเยก เเค่นั้นล้ะ