เริ่มต้นปกติเราเป็นคนใช้ชีวิตไม่ค่อยดูแลตัวเองค่ะ นอนดึก ดื่มน้ำน้อย กินอาหารไม่เป็นเวลา ไม่ค่อยบำรุง ไม่ค่อยดูแล
ออกกำลังกายน้อยมาก อยู่ในภาวะทำงานและเรียน ที่เครียด และเจอฝุ่นละออง ตลอดเวลา
แต่เดิมมีรังแคตลอด ใช้แชมพูอะไรก็ไม่หาย ลองมะกรูดก็ไม่หาย ผมแห้ง แต่หนังศีรษะมันง่ายมาก รังแคนี่มาตลอด ยิ่งหน้าหนาวยิ่งมา ผมร่วงประปราย

ช่วง 5-6 ปีที่แล้ว อยู่ๆตื่นมาเรามีอาการตาบวม ปากบวม บวมมาก แขนมีปื้นขาวขึ้น เหมือนผิวหนังหนาขึ้นเป็นแผ่น ทั้งหน้าแขน (ไม่เป็นผื่น) โดยที่ก่อนหน้านั้นไม่ได้กินอะไรผิดปกติ ไม่ได้ใช้หรือสัมผัสอะไรผิดปกติ
ไปหาหมอท่านที่1 บอกว่าเป็นลมพิษ และจะมีปื้นขึ้นตามรอยกดทับ รอยขีด ลองขีดดูก็จริงๆ เอาปากกากดที่แขนเขียนชื่อตัวเอง พักเดียว บวมมาเป็นชื่อเลย แต่ที่บวมจะแดงๆ ปื้นเรียวตามขนาดกดทับ ไม่เหมือนปื้นขาวหนาใหญ่ๆที่เป็นครั้งแรกนะคะ แล้วก็จะคันมาก ถ้ายิ่งเกา ปื้นแดงก็ยิ่งมา
คุณหมอให้ยาแก้แพ้มากิน นัดติดตามอาการ เปลี่ยนยาบ้าง แต่ก็ไม่หาย อาการตาบวมปากบวมหายค่ะ เป็นแค่ครั้งเดียวคือครั้งแรก แต่หลังจากนั้นอาการที่หิ้วของหนัก โดนกดดับ ปากกาขีดข่วน แล้วปื้นแดงขึ้น แล้วคัน ยิ่งเกาก็ยิ่งคัน ก็ยังคงอยู่ แต่ก็มีอาการอยู่ๆก็คันคะเยอ เวลาเครียด หนาวจัด ร้อนจัด นั่งเฉยๆ หรือตอนสภาพร่างกายไม่พร้อม ก็มี ไม่ใช่เกิดแค่ตอนโดนกดทับอย่างเดียว แล้วพอเกาๆ ก็จะเริ่มจมูกตัน หายใจไม่ออก แต่หายใจทางปากได้
ตอนนั้นมีเพื่อนคุณแม่แนะนำหมออีกที่ เลยเปลี่ยนหมอค่ะ
(ตอนแรกสงสัยแพ้อาหารเพราะมีปากบวม แต่หลังจากนั้น กินเหมือนเดิม กินอะไร ไม่เคยปากบวมอีกเลย ไม่ตาบวมด้วย)

จากนั้นไปหาคุณหมออีกที่ คุณหมอสอบถามอาการ บอกว่า เรามีอาการ 2 ภาวะ คือภูมิแพ้ และผิวไวสัมผัส
ภูมิแพ้คือที่ อยู่ๆก็คัน แล้วมีอาการหายใจไม่ออก กับผิวไวสัมผัสคือที่โดนกดทับ ขีดข่วน แล้วคัน ปื้นแดงมา ซึ่งผิวไวจะหายได้เองถ้าไม่เกา ก็ยุบไปในครึ่งชม ซึ่งก็จริงค่ะ ถ้าทนไม่เกาได้ แต่ว่าสองภาวะนี้มันกระตุ้นกันได้ เจอแอนติเจน คัน เกา พอเกาไปกระตุ้นผิวไว ยิ่งคัน ยิ่งเกา จมูกตัน หรือหิ้วของหนัก กระตุ้นผิวไว คัน เกา กระตุ้นภูมิแพ้ อะไรประมานนี้ เราก็ไม่ค่อยแน่ใจ ก็ลองปรับยา
และมีการทดสอง สกินเทสต์ ที่เอาสิ่งที่ก่อการแพ้แต่ละอย่างมาจิ้มที่แขน ด้วยความเราเป็นผิวไว ทุกตำแหน่งเลย เกิดบวมแดงหมดเลย ซึ่งถ้าเทียบกับคอนโทรล คือไรฝุ่นดูเกิดปฏิกิริยามากที่สุด แต่คุณหมอบอกว่า มันไม่ได้แตกต่างจากคอนโทรลจนฟันธงได้ว่าแพ้ไรฝุ่น คือสรุปแล้วเหมือนเราไม่ได้แพ้อะไรจริงจัง (แต่เหมือนเป็นเทสต์ย่อย เพราะเห็นเพื่อนๆที่เคยไปเทสต์บอกว่าจิ้มเยอะมาก บางคนทำที่หลัง ของเราจิ้มไม่เยอะเท่า) แต่เราก็ไปรักษาความสะอาด ใช้เครื่องนอนป้องกันไรฝุ่นเอา ก็ยังไม่หาย คุณหมอให้ลองทดสอบยาตัวใหม่ บอกว่ามีความปลอดภัยสูง แต่ราคาแพง ให้ลองทดสอบค่อยๆกินทีละเม็ด ดูว่า 1 วัน จะต้องกินกี่เม็ดจึงจะไม่เกิดอาการเลย ซึ่งถ้าจะรักษาอาการภูมิแพ้และผิวไวคือต้องคุมจนไม่เกิดอาการเลย
เราลองทดสอบคือต้องกิน 3 เม็ดต่อวัน ซึ่งมันมากไป คุณหมอขอให้ลด ลอง 2 เม็ด แต่พอลด อาการก็จะยังเกิดอยู่
แล้วตอนนั้นเจอค่ารักษาบวกค่ายา ครั้งเดียว หมื่นกว่า หลังจากนั้นระหว่างรอนัด เราซื้อยานี้กินเอง ก็มีเสียงจากเภสัช จากหมอท่านอื่นว่ายานี้ค่อนข้างแรง
ทำไมต้องกินอันนี้ แล้วยาก็แพงด้วย ตอนนั้นเราก็ผิดเอง ก็ฟัง แล้วประกอบกับชีวิตยุ่งมากขึ้น เลยไม่ได้ไปตามนัด อาศัยซื้อยากินเอง

หลังๆ อาการน้อยลง จากที่ต้องกินยาวันละสามเม็ด ก็เริ่มลดได้ แล้วเราก็เปลี่ยนยามาเป็นยาที่ถูกลง จน นี่5-6 ปีแล้ว อาการเหลือแค่ ผิวไวน้อยลง หิ้วของหนักๆ มีแค่รอยแดงๆเป็นปื้นๆ ไม่ได้คันคะเยอแบบเดิม แต่ถ้ามีอะไรกระตุ้น คัน เกา ก็ยังเป็นปื้นแดงเห่ออยู่บ้าง (เดิมนี่นิดเดียวก็ไม่ได้ ยิ่งขอบชุดชั้นใน คันจนเกา บางวันหลังมีปีกเลย มีแต่รอยเกาแดงทั้งหลัง) อาการที่นั่งๆแล้วคัน เกา หายใจไม่ออกก็น้อยลง อาจจะเพราะตอนนี้สภาวะความเครียดน้อยลงด้วย ก็ไม่รู้ว่าเกี่ยวมั้ย แต่อีกอย่างที่สังเกตได้คือ ช่วงก่อนประจำเดือนมา อาการจะเห่อเป็นพิเศษ ก็ไม่รู้ว่าเกี่ยวกันยังไง
หลังๆเวลาคันมักคันตามที่มีขน เช่นหัว ขอบไรผม คิ้ว รักแร้ (รักแร้นี่ยิ่งเวลาโกนขนแล้วขนกำลังขึ้น อ่ะหืม) อวัยวะเพศ คือถ้าได้คัน จะคันมาก (คันความหมายตรงตัวนะคะ ไม่มีนัยแฝง T^T) ตามผิวหนังอื่นๆ หลัง แขน อะไรจะเป็นน้อยลง เริ่มเป็นกินยา3-4เม็ดต่อสัปดาห์ได้ คือบางทีมีอาการแต่ไม่หนักมากจนหายใจไม่ค่อยออกเราก็จะพยายามไม่กินยา