เคยอกหักเมื่อสามปีก่อน ความรู้สึกตอนนั้นมันแย่มากไม่คิดด้วยซ้ำว่าจะผ่านมันมาได้แต่เราก็ผ่านมันมาได้ค่ะ เวลาจริงๆที่จะช่วยเยียวยาทุกอย่าง

ตั้งแต่นั้นมาเราก็มีคนมาจีบเรื่อยๆแต่ก็ไม่ได้สนใจใคร สงสัยยังไม่เจอคนที่ใช่มั้ง

เราอยู่คนเดียวมาเรื่อยๆจนตอนนี้จะเรียนจบแล้วมีความสุขดีนะ อาจจะเหงาบ้างแต่อยู่ได้

คิดกับตัวเองเสมอว่าถ้าจะมีใครซักคนเข้ามาในชีวิตมันต้องดีกว่าอยู่คนเดียว ถ้ามีแล้วมันแย่ขออยู่คนเดียวดีกว่า

เข้าเรื่องดีกว่า...จนมาวันนึง..คนที่เคยตามจีบเราตอนปี2 กลับมาจีบเราอีก เราไม่ได้อะไรกับคนนี้นะเพราะรู้ว่าเขาเห้มากกกกกกกกกแต่ลึกๆเราก็ชอบมัน แต่พยายามข่มใจตัวเอง แล้วมันก็ตื้อเราเรื่อยๆ จนตอนนี้เกือบ3-4 เดือนแล้ว ไปไหนมาไหนด้วยกัน กินข้าว ดูหนังบ้าง เขาบอกว่าอายุก็เยอะแล้ว อยากจริงจังกับใครซักคนเขาบอกอยากจริงจังกับเรา อยากคบกันไปนานๆ สัก5-6 ปีแล้วก็แต่งงานกัน ไปๆมาๆเราแพ้มันค่ะ เผลอใจไปรักมันค่ะ เขาก็บอกว่ารักเรานะแต่การกระทำสวนทางกันมากค่ะ

การใช้ชีวิตของเราค่อนข้างต่างกัน เหมือนเดินกันคนละทางเลย เขาจะชอบเที่ยวกลางคืน มีเพื่อนเป็นผู้หญิงเยอะมาก เอะอะบอกแค่เพื่อน  เวลาขอดูโทรศัพท์นี่มีความลับตลอด เราขอเลิก เราบอกว่าพอแค่นี้มั้ย เขาก็ไม่ยอม แต่ใจเราก็รักมันจริงๆแล้วพยายามจะตัดใจแต่ทำไม่ได้ ใจอ่อนทุกที คงเสียใจหนักมากถ้าเขาไปจริงๆิเคยปิดเฟสหนีเขาก็ตามเราทุกทาง เหมือนไม่ยอมให้เราไป อยากรู้จริงๆว่าเขาต้องการอะไรจากเรากันแน่

มีผู้หญิงคนนึงชอบทักแชทมาแล้วเขาบอกว่า เขามาชอบ แต่ก็ไม่ได้อะไรนะ รำคาญด้วยซ้ำ ค่ะ รำคาญเเต่มันไปเที่ยวผับด้วยกันตลอดค่ะ สงสัยไปกินกันมาหลายรอบแล้วมั้ง เวลาเราถามก็บอกเพื่อนน เพื่อนนี่เยอะจริงๆ

สับสนกับความคิดตัวเอง มันเป็นความรักที่ไม่มีความสุขเลยค่ะเพราะต้องระแวงตลอดว่าเขาจะมีใครมั้ย จะทิ้งเราไปวันไหน ควรทำยังไงดีกับความรักครั้งนี้คะ จะจบแบบเจ็บเจ็บตอนนี้หรือต้องเจ็บซ้ำซ้ำไม่มีวันจบ

ที่จริงมันมีคำตอบอยู่แล้วว่าเราควรหยุดใช่มั้ย  แต่เรารักเขาแล้วอ่ะ และยังไม่เข้มแข็งพอที่จะไปจริงๆ เราควรอยู่ยังไง ทำตัวยังไงดีคะ อย่าด่าเรานะแค่อยากระบาย และขอที่ปรึกษา