มันเป็นเรื่องราวที่เกิดขึ้นในเดือนแรกที่คบกันเลย ช่วงนั้นเป็นช่วงปิดเทอม เราก็กลับบ้าน แต่แฟนต้องอยู่มหาลัยต่อ เข้าค่าย ทำกิจกรรมของมหาลัย แล้วจะขาดการติดต่อไปเลยประมาณ 4-5 วัน เราก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง จนพอออกค่ายก็คุยกันปกติ จบเปิดเทอม แฟนเป็นตัวแทนอยู่ในกลุ่มรุ่นพี่ที่ดูแลรุ่นน้องที่เข้ามาใหม่ งานเขาเราก็ไม่ยุ่ง จนเราได้เจอกัน ก็คุยกันปกติ เล่าเรื่องค่ายให้ฟังต่างๆนาๆ แล้วก็ฝากโทสับเราไปชาร์จแบต เราก็เอาไปชาร์จให้ที่ห้อง แล้วก็เปิดเครื่อง มีข้อความเข้าประมาณ 7-8 ข้อความ เป็นข้อความฉุกเฉินค่าโทรหมด ให้โทรกลับไปหาเบอร์นี้ เราเห็นก็งงสิ เบอร์ใครไม่ได้เมมไว้ด้วย แต่ก็ไม่ได้โทรกลับ สัญชาตญาณบอกว่าให้สืบดู เราก็เปิดเฟสเราแล้วใส่เบอร์นั้นไปตรงช่องค้นหา ก็ปรากฏเฟสคนนึงขึ้นมา เราก็เข้าไปดู ก็เลยรู้ว่าอยู่ค่ายเดียวกันกับแฟนเรา ทีนี้เราก็เปิดเฟสแฟนในโทรศัพท์แฟน เข้าไปดูช่องแชทผู้หญิงคนนี้ ก็ถึงบางอ้อเลย เธอคนนี้เป็นพี่ค่ายของแฟนเรา ทักมาคุยเรื่องค่าย แฟนเราอยู่ฝ่ายสรรค์เธอก็เสนอตัวสอนท่าเต้นให้ กลัวพาน้องเต้นไม่ได้ มีประชุมอะไรยังไงก็ให้แฟนเราไปรับไปส่ง เธอรู้ว่าแฟนเรามีแฟนแล้ว เธอก็ยังทักแชทมาแซว?
พี่ค่าย : คบกับแฟนได้ 10 วันแล้วนี่ รักกันนานๆล่ะ
แฟน : คับ
อันนี้ในสายตาคนอื่นเป็นยังไงไม่รู้นะ แต่ในสายตาเราดูแล้วแปลกๆอ่ะ คือว่างจัดถึงขนาดมานั่งนับวันคบกันของเรากับแฟน แล้วมาบอกแบบนี้ มองเผินๆอาจดูปกติ ก็มาอวยพรก็ดีแล้วไง แต่เราคิดว่า ถ้าเป็นเราจะไปทักไปอวยพรจะใช้คำพูดแซวๆประมาณว่า " มีแฟนแล้วหรออ ไม่บอกกันเลยน๊าาาาา แซวหน่อยๆ ยินดีด้วย รักกันนานๆ ว่างๆพามารู้จักบ้างน๊าาาา " อะไรประมาณนี้ (ความคิดเราแปลกจากคนอื่นรึป่าวอันนี้ไม่แน่ใจ) ต่อ...แล้วเธอก็ชอบส่งรูปแอบถ่ายแฟนเรามาให้แฟนเราดู แล้วก็แซว แหย่ ล้อ สนุกสนาน พอเราเห็นก็รู้สึกว่า จะมุ้งมิ้งไปไหม แฟนเราก็มีถามกินข้าวยัง นอนยัง บลาๆ เธอก็จะตอบประมาณว่า ยังไม่กินเลย ไม่มีอะไรกิน เพื่อนชวนกินเหล้า อยู่ห้องคนเดียวเหงาๆ (เราอ่านแล้วทำไมรู้สึกว่าอ่อยจัง?)(หรือเราคิดมากไป?) แฟนเราก็เป็นห่วงบอกให้ดูแลตัวเองด้วย อ่านไปอ่านมาก็รู้สึกว่าจะสนิทสนมกันดี แต่แฟนเราเป็นคนเฟรนลี่อยู่แล้ว แชทกับเพื่อนคนอื่นก็คุยประมาณนี้ อันนี้เรารู้ดี แล้วก็มีชอบโทรเฟสหากัน ตี 2 ตี 3 ไม่หลับไม่นอน อาจจะเป็นเรื่องงาน แต่ก็นะ หลับนอนกันบ้างก็ได้ ลองเช็คแชทเพื่อนค่ายคนอื่น ก็ไม่มีโทหาแบบนี้ ก็ตะหงิดๆอ่ะ แล้วสุดท้ายก็มีจุดพีคที่ทำให้น้ำตาแทบร่วง (อันที่จริงก็แอบร่วงไปแล้วนิดนึง)
พี่ค่าย : คืนนี้พี่นอนคนเดียวอ่ะ เพื่อนพี่ไม่อยู่ไปกินเหล้ากัน พี่กลัวไม่กล้าอยู่คนเดียว มานอนเป็นเพื่อนพี่หน่อยสิ
แฟน : อ่าาา
พี่ค่าย : มาได้ไหม เดี๋ยวพี่ไปรับนะ
แฟน : ได้คับ
นั่นล่ะ น้ำตาคลอเบ้าเลย หูอื้อ ตาลายไปหมด ทำไมทำกับเราได้ อีพี่ค่ายนี่ก็นะ คุณเป็นผู้หญิงแล้วทำไมไม่ชวนผู้หญิงมานอนด้วย จะชวนผู้ชายมาทำไม !!! แถมคนนี้มีแฟนแล้ว ไม่คิดว่าถ้าแฟนเขารู้แล้วจะรู้สึกยังไงบ้างหรอ ?? ทำไมกล้า ?? แล้วแฟนตัวดีก็ดันยอมไปนอนด้วยอีก สองต่อสองนะเว้ย คิดอะไรอยู่ คือตอนนั้นในหัวนี่ประมวลภาพไปไกลมาก จะร้องก็ร้องไม่ออก มันจุก ก็ตั้งสติ กลืนก้อนสะอึกลงคอ ชาร์จแบตต่อจนเต็ม แล้วเอาโทสับไปให้แฟน บรรยากาศมาคุสุดๆ
เรา : เงียบหน้าตึงมาก
แฟน : เตงเป็นไร
เรา : มีข้อความเข้าอ่ะ ฉุกเฉินให้โทรกลับ โทไปสิ
แฟน : (เอาโทสับไปดู) อ้อ พี่ค่ายน่ะ เขาให้เราไปรับ ไม่ไปหรอก คงให้คนอื่นมารับละมั้ง (ยิ้มมม)
เรา : หรอ ดูสนิทกันดีเนาะ มีไปรับไปส่งด้วย
แฟน : ก็พี่เขาไม่มีรถนี่นา
เรา : อ้ออออ ก็เลยต้องไปรับไปส่ง ไปนอนเป็นเพื่อน ว่างั้น
แฟน : ก็พี่เขาไม่มีเพื่อนนี่
เรา : คิดจะบอกกันไหม
แฟน : (เงียบ)
เรา : คิดจะบอกกันเมื่อไร ไม่คิดบ้างหรอ ว่าถ้ารู้เองจะรู้สึกยังไง
แฟน : ขอโทด
เรา : เราเคยตกลงกันแล้วนะ มีอะไรให้บอกตรงๆ อย่าให้รู้เอง เคยว่าไหมจะไปไหนมาไหนกับใคร ขอแค่ให้บอกแล้วจะไม่โกดเลยสักนิด นี่อะไร
แฟน : ก็ไม่อยากให้เตงคิดมาก
เรา : แล้วไปทำไม !!
แฟน : ก็พี่เขาไม่มีเพื่อนนอน
เรา: แล้วทำไมไม่ชวนผู้หญิง เพื่อนไม่อยู่ แล้วไม่มีน้องผู้หญิงสักคนเลยรึไง
แฟน : ไม่รู้พี่เขา แต่เค้าสาบานนะ ว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้น เค้านอนตรงโซฟา พี่นอนบนเตียง เช้าก็กลับ ไม่มีอะไรจริงๆ
เรา : จะเชื่อได้แค่ไหนกัน
แฟน : สาบานเลย
ณ จุดๆนี้เราก็ไม่รู้ว่าจะเชื่อได้มากน้อยแค่ไหน แต่ก็ทำอะไรไม่ได้ วันนั้นแฟนก็เลยง้อด้วยการขับรถไปส่งที่บ้าน (50 โล ไปกลับก็ 100 โล)
หลายวันผ่านไป พี่ค่ายก็ยังทักมาเรื่อยๆ เราก็เลยเอาเฟสแฟนไปคุยเลย แฟนอนุญาติแล้วด้วย
เรา : เรื่องที่ไปนอนเป็นเพื่อนพี่แฟนผมรู้แล้วนะ แฟนเครียดมากเลย ร้องไห้ด้วย
พี่ค่าย : อ่าว
เรา : แฟนผมไม่สบายใจเวลาพี่ทักมาหาผม
พี่ค่าย : งั้นต่อไปพี่ไม่ทักไปละ น้องพี่มีเยอะแยะ คุยกับคนอื่นก็ได้
เรา : พี่เข้าใจผมนะ ผมก็ห่วงแฟนผม
พี่ค่าย : พอแล้ว จะไม่ทักไปอีก
เรา : ครับ
เป็นอันจบบทสนทนา เราดูร้ายไปไหม ที่ทักไปบอกเขาแบบนั้น ?? ใจก็ห่วงงานของแฟนว่าจะมีปัญหา แต่แฟนเป็นคนอนุญาติให้เราไปคุยเอง พอเวลาผ่านไป เราสังเกตดูแฟนกับพี่ค่ายก็ยังร่วมงานกันได้อยู่ แต่ไม่มีแชทไม่มีโทหากันแล้ว จนตอนนี้ก็ห่างๆกันละ ต่างฝ่ายต่างอยู่ ทำหน้าที่ของตัวเองอย่างเดียว ฝ่ายพี่ค่ายก็ไม่มีท่าทีว่าจะแยแสแฟนเราด้วย

จนมาตอนนี้ เราก็ไว้ใจแฟนเราแล้วนะ เราเชื่อว่าในคืนนั้นไม่มีอะไรเกิดขึ้น หรือถึงมีก็ขออย่าให้เราได้รับรู้เลย บางทีการที่ปล่อยให้ผ่านไปแบบนี้อาจจะดีกว่าขุดคุ้ยจนเจออะไรเข้าก็ได้ มันทำให้เราสบายใจกว่า ตั้งแต่วันนั้นมา แฟนเราก็บอกเราตลอด มีอะไร ไปไหน ยังไง แต่แฟนก็ไม่เคยไปยุ่งกับผู้หญิงคนอื่นเลย ไม่มีโทรหาใครนอกจากเรากับครอบครัว เราก็ไม่ได้ตามหึงตามหวงแฟนด้วย แต่เป็นแฟนเองที่ค่อยข้างจะหึงจะหวงเรา บอกว่าเรามีกิ๊กได้นะ แต่อย่าให้รู้ ถ้าแฟนรู้เมื่อไรกิ๊กคนนั้นจะมีชีวิตไม่ถึง 24 ชม. 555 เป็นคำขู่ที่น่ารักมากๆๆ แต่เราก็ไม่มีหรอก เป็นห่วงความรู้สึกของแฟนมากกว่าความเหงาของตัวเอง สำหรับความซื่อสัตย์ของแฟน อันนี้ก็ถือว่าใช้ได้เลย สัญญาแล้วก็ทำตามได้ดีมาก มีครั้งนึงที่แฟนไปดื่มกับเพื่อน เรากลับบ้านแฟนก็บอกว่าไปดื่ม เราก็โอเคปล่อยให้ดื่มไป จนเช้าก็มาคุยกันใหม่ แฟนก็บอกว่าเมื่อคืน มีผู้หญิงคนนึงเมาแล้วพยายามอ่อยแฟนอยากให้แฟนมีอะไรด้วย แต่แฟนนึกถึงหน้าเราแล้วรีบหนีออกมา ที่จริงจะไม่บอกเราก็ได้ ไม่มีหลักฐานอะไรเรื่องนี้เลยที่จะทำให้เรารู้ แต่เขาก็เลือกจะบอกเพราะทำตามสัญญาที่ตกลงกันไว้ ตรงนี้ก็ได้ใจเราไปเต็มๆ แต่พอเวลาเราดื่มกับเพื่อนบ้าง(มีแต่ผู้หญิงล้วนๆ) แฟนจะคอลหาเลย นั่งเฝ้าจนเราเลิกกิน กลัวมีผู้ชายมานั่งด้วย เผื่อเราเป็นอะไรไปจะมาหาทันที (ตอนนั้นเราอยู่บ้านแฟนอยู่มหาลัย) ก็หึงก็หวงในแบบของแฟน เราก็โอเค รับได้ ก็คบกันมาจนทุกวันนี้

สุดท้ายนี้ ขอบคุณทุกท่านที่อ่านมาจนจบ อาจจะผิดหวังที่ไม่มีเรื่องดราม่า 18+ เกิดขึ้น แต่มันก็ดีแล้วแหล่ะค่ะ อย่าให้มีเลยเนาะ แล้วก็ขอโทดด้วยนะคะ ที่พิมพ์ยาวเวิ่นเว้อ จขกท.ใส่รายละเอียดทุกอย่างเท่าที่จำได้ลงไป เพื่อให้เข้าใจสิ่งที่ต้องการจะสื่อให้มากที่สุด

อย่าเอาอารมณ์มาตัดสินทุกอย่าง ถึงเรื่องราวดราม่าจะเดินทางมาจนถึงครึ่งทาง แต่ถ้าเราเปิดใจ ปล่อยวาง เรื่องดราม่าก็ไม่เดินทางไปจนจบได้หรอกค่ะ
ตั้งสติดีๆ อย่าให้อารมณ์มาพรากคนรักไปจากคุณ ขอบคุณค่ะ ^^