ไปปายกันมั้ย?

ปายเคยเป็นเมืองน่ารักในหุบเขาที่ดึงดูดนักท่องเที่ยวชาวไทยจำนวนมาก ในช่วงพีคถึงขนาดที่ว่าเราอาจจะเจอเพื่อนมัธยมที่ไม่ได้เจอกันมาเป็นสิบปีที่ปาย!!
หลายปีผ่านไป หลายคนเบือนหน้าแค่คิดจะไปเที่ยวปาย เมืองเล็กๆ แต่จำนวนนักท่องเที่ยวที่หลั่งไหลไปปายนั้นเกินขนาดที่เมืองเล็กๆ จะรับมือไหว
ข้าวของแพง ร้านรวงเต็มไปด้วยผู้คน แย่งกันกินแย่งกันใช้ ถึงขนาดที่เคยมีเหตุการณ์น้ำมันหมดปาย
เราเองเป็นคนหนึ่งที่ชอบปายมาก ครั้งแรกที่ปายเมื่อสิบปีก่อน และครั้งต่อๆ มากเกือบทุกปีที่มีเวลาว่าง จนกระทั่ง... วิกฤติปายหลายปีก่อนทำให้เราเลิกกับปาย

สองปีต่อมา จะว่าไปก็เหมือนแฟนเก่าที่เลิกกันไปแล้วได้กลับมาคุยกันอีกครั้ง
ทริปปายครั้งนี้เป็นการไปปายแบบที่ว่า เออๆ ไปก็ได้(เพราะบั๊ดดี้อยากไป)

แต่ปาย ครั้งนี้ทำให้เราเห็นความน่ารักของแฟนเก่าคนนี้อีกครั้ง





ปายข้าวของแพง?

เป็นปกติของเมืองท่องเที่ยว ที่มีทั้งร้านอาหารราคาแพงๆ แต่ร้านบ้านๆ ราคาจานละ 40-50 บาท ก็ยังหาได้
เราฝากท้องมื้อเย็นที่ถนนคนเดินเกือบทุกวัน มีอาหารให้เลือกหลากหลาย ทั้งไทย ฝรั่ง บ้านๆ ราคาตั้งแต่สิบบาท ยี่สิบบาท จนถึงหลักร้อยบาท ที่ชอบเป็นการส่วนตัวคือลาซานญ่า ถนนหน้าสถานีขนส่งปาย ฝั่งตรงช้ามเซเว่น ไม่ไกลกันมีร้านเคบับเจ้าโปรดราคาเริ่มต้นสี่สิบบาท





ทริปนี้เราเดินทางในปายด้วยมอเตอร์ไซค์ตลอดทริป หาเช่าง่าย ร้านเช่ามอเตอร์ไซค์ในปายมีเยอะมาก บางบริษัทสามารถเช่ารถจากเชียงใหม่ ไปคืนรถที่ปายก็ยังได้ การเดินทางเที่ยวปายด้วยมอเตอร์ไซค์สำหรับเราคิดว่าสะดวกที่สุด ด้วยความที่ถนนในเมืองไม่กว้างมากนัก ถนนบางเส้นเป็นวันเวย์เฉพาะรถยนต์ แถมยังสะดวกกับการเดินทางออกไปที่เที่ยวนอกตัวเมืองซึ่งมีที่เที่ยวเยอะ เช่น วัดน้ำฮู น้ำตกหมอแปง หมู่บ้านจีนยูนนาน โป่งน้ำร้อนท่าปาย สะพานประวัติศาสตร์ปาย กองแลน

Pai Canyon เป็นมากกว่ากองแลน เราใช้เวลาเย็นนั้นรอดูพระอาทิตย์ตกดินที่กองแลน นอกจากพระอาทิตย์ตกดิน กองแลนทำให้เรารู้สึกถึงความ อิสระ
แนวสันดินยาวๆ รูปร่างแปลกตา เราเดินเล่นปีนไปเรื่อยๆ เลือกจุดที่เราชอบ แล้วรอดูพระอาทิตย์ตกดินเงียบๆ ห่างจากจุดที่นักท่องเที่ยวมารวมตัวกันรอดูพระอาทิตย์ตกดินเป็นกลุ่มซึ่งสวยไม่แพ้กัน






ไม่ไกลจากกองแลน จะมีทางแยกเข้าไปแผ่นดินแยก เป็นพื้นที่ชาวบ้านที่เกิดแผ่นดินแยกหลังแผ่นดินไหว
ความน่ารักของที่นี่ไม่ได้อยู่ที่แผ่นดินแยก แต่เป็นความรู้สึกที่เหมือนไปเยี่ยมบ้านสวนคุณตา แขกที่มาจะได้รับการต้อนรับอย่างดี มีเปล ที่นั่งเล่นพักผ่อนพร้อมผลหมากรากไม้ที่ปลูกในไร่เสิร์ฟให้ได้กินไม่อั้น คนที่มาที่นี่ส่วนใหญ่เป็นต่างชาติมานั่งเล่นพักผ่อนซะมากกว่าที่จะตื่นตาตื่นใจกับแผ่นดินแยก
ซึ่งที่นี่ไม่ได้เก็บค่าบริการเข้าชม แต่จะมีตู้รับบริจาคค่าบำรุงสถานที่แล้วแต่เราจะให้









การพักผ่อนของเราใช้เวลาไปกับการนั่งเล่นริมน้ำ ดูแสงอาทิตย์ตอนเย็นๆ นอนเปลหน้าที่พักพักผ่อนเงียบๆ มองดูผู้คน
บางคนนั่งเครื่องมาพักหรูอยู่สบาย บางคนปั่นจักรยานพร้อมสัมภาระ บางคนแบกเป้นั่งรถ บางคนขับรถ
ในรายละเอียดบางอย่างทุกคนล้วนมีความแตกต่าง ความคาดหวังของแต่ละคนที่นี่ในรายละเอียดเล็กๆ คงต่างกันไป...

อีกสิ่งที่เราชอบคือการขี่รถมอเตอร์ไซค์เที่ยวไปแวะไป
ข้ามสะพานคอนกรีตไปฝั่งวัดพระธาตุแม่เย็น ขับไปเรื่อยๆ เราเห็นช้างใช้ถนนร่วมกับรถเป็นระยะ มีบริการนั่งช้าง ให้อาหารช้าง
ก่อนกลับมาดูพระอาทิตย์ตกดินที่วัดพระธาตุแม่เย็น



ที่วัดพระธาตุแม่เย็น หลังอาทิตย์ตกดิน นักท่องเที่ยวคนอื่นๆ ทยอยกันกลับ เหลือเราสองคนกับนักท่องเที่ยวต่างชาติอีกหนึ่งคนนั่งใกล้ๆ กันเงียบๆ
ดูแล้วน่าจะเป็นคนเกาหลี เราไม่ได้พูดคุยทักทายกัน แต่จำได้ว่าเห็นเธอวิ่งข้ามสะพานคอนกรีตขณะที่เราจอดรถถ่ายรูปที่สะพาน
เธอวิ่งจนถึงวัด!! เธอนั่งเงียบๆ มองดูแสงทไวไลท์หลังอาทิตย์ลาขอบฟ้าไปแล้ว เหมือนมีบทสนทนาระหว่างเธอกับความเงียบผ่านแววตาคู่นั้น

เราเจอเธออีกครั้งที่บาร์ เธอมาคนเดียวเช่นเคย เราไม่รอช้าที่จะเข้าไปนั่งข้างๆ แล้วเริ่มบทสนทนา เธอเองก็จำเราได้เช่นกัน
เธอมาจากเกาหลีอย่างที่เดาไว้ เป็นครูสอนศิลปะ มาเที่ยวคนเดียว อยู่ที่ปายราวสองอาทิตย์ก่อนจะกลับเกาหลี
เราพูดคุยกันด้วยภาษาอังกฤษสำเนียงเอเชียแบบสื่อสารกันรู้เรื่อง
เธอโชว์ภาพผลงานของเธอให้ดู เราพูดคุยกันหลายเรื่อง ไม่ได้มีใจความสำคัญอะไรมากมายไปกว่าการที่เรารู้สึกดีที่ได้เจอกันได้คุยกัน





วันต่อมาเราบิดมอเตอร์ไซค์ออกไปนอกเมืองปาย มุ่งหน้าเมืองแปง ตามคำบอกเล่าของพี่ที่บังกะโล
แกแนะนำว่าระหว่างทางไปน้ำพุร้อนเมืองแปงช่วงนี้กำลังสวยชาวบ้านกำลังทำสวนหอม  
ระยะทางจากตัวเมืองปายประมาณเกิอบสี่สิบกิโลเมตร น้ำพุร้อนเมืองแปงไม่ใช่สถานที่นักท่องเที่ยวส่วนใหญ่จะไปกัน
ระหว่างทางไม่มีอะไรมากไปกว่าความเป็นธรรมชาติบ้านๆ ไม่มีการปรุงแต่ง
มันน่ารักแบบที่ว่าเราไม่ได้รีบจะไปถึงปลายทาง ได้มองข้างทาง สวนหอม ต้นไม้แห้ง ต้นหญ้า ทุกอย่างดูน่ารักไปหมด






ก่อนจากปาย เราเปลี่ยนรถมอเตอร์ไซค์คันใหญ่ขึ้น มุ่งหน้าไปบ้านจ่าโบ่ แม่ฮ่องสอน
ถนนปาย-แม่ฮ่องสอน เป็นถนนสายหนึ่งที่สวยมากโดยเฉพาะช่วงฤดูหนาว
เราเดินทางถึงทางแยกเข้าบ้านจ่าโบ่กันช่วงบ่าย แต่ยังรู้สึกสนุกกับการชมวิวเลยตัดสินใจมุ่งหน้าไปแม่ฮ่องสอนต่อแล้วพักกันที่ปางอุ๋ง  





นอกจากความสวยของปางอุ๋งจากภาพถ่ายที่เราเคยเห็น อ่างเก็บน้ำห้อมล้อมด้วยป่าสน แสงแดดลอดทะลุใบสนลงกระทบหมอกตอนเช้า
ความน่ารักของปางอุ๋งอีกอย่างอยู่ที่ตัวหมุ่บ้านเล็กๆ ไม่มีร้านสะดวกซื้อ ไม่มีผับบาร์
มีร้านอาหารไม่กี่ร้าน เกสต์เฮาส์เรียงรายสองข้างถนนสายเล็กๆ ทุกอย่างเงียบสนิทหลังสี่ทุ่มถึงขนาดที่ตดเบาๆ ยังได้ยินไปถึงบ้านหลังถัดไป
เป็นบรรยากาศที่หาได้ยากในชีวิตจริงที่เวลาสามทุ่มหลายคนยังอยุ่ในรถบนถนน
เราพักที่นี่หนึ่งคืน ก่อนซิ่งกลับปายในรุ่งขึ้น











ทริปปาย-ปางอุ๋ง ครั้งนี้ทำให้ความรู้สึกของเราต่อปาย เปลี่ยนไป
คนไทยน้อยมากเมื่อเทียบกับหลายปีก่อน แต่นักท่องเที่ยวต่างชาติยังคงแวะเวียนมากันไม่ขาดสายตามคำบอกเล่าของพี่เจ้าของร้าน
ปายที่เราเห็นยังคงน่ารักเหมือนเดิม มีการปรุงแต่งเพื่อต้อนรับนักท่องเที่ยวแต่ก็ยังมีความเป็นบ้านๆ ให้เห็น
นอกจากสถานที่ ปายยังเป็นเมืองที่เราจะได้พบผู้คนหลากหลาย
หลายคนที่เราเจอ จากบ้านออกเดินทางไปเรื่อยๆ ขายงานศิลปะบ้าง เปิดหมวกบ้าง เล่นดนตรีตามร้านบ้าง
ทุกคนมีเรื่องเล่าที่รอให้เราเริ่มบทสนทนา...



กระทู้อื่นๆ

ภูชี้เพ้อ แม่ฮ่องสอน  [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้http://ppantip.com/topic/34571670
ลุยเดี่ยว เที่ยวเชียงใหม่ รวม 9 โฮสเทล สุดฮิป [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้http://ppantip.com/topic/34171610
30 วัน บนเกาะพะงัน ตอน 2 [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้http://ppantip.com/topic/34037548
30 วัน บนเกาะพะงัน ตอน 1 [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้http://ppantip.com/topic/33916450
เมื่อฉันขอไปเที่ยวกับคนแปลกหน้า(ดอยหลวงเชียงดาว) [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้http://ppantip.com/topic/33817090

facebook [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้https://web.facebook.com/LongestTrail