เรื่องมันมีอยู่ว่า เราสนิทกับพี่คนนึงขอเรียกว่าแทนว่าพี่ดีนะคะ
บอกไว้ก่อนว่าเราไม่ใช่คนสวยนะ ไม่น่ารักด้วย เตี้ย ดำอีกต่างหาก
เรารู้จักกันตอนรับน้อง พี่ดีเขาแอดเฟสเรามา แล้วเราก็ได้คุยกันค่ะ คุยกันในแชทเฟสนะ
ตอนแรกก็คุยกันธรรมดาค่ะตามปะสารุ่นพี่รุ่นน้อง แต่เรานี่ดิเหมือนจะรู้สึกมากกว่า(เฮ้อ) เขาก็ตอบเร็วบ้างช้าบ้างนะตอนแรกก็ไม่ได้อะไร เวลาทำอะไรเขาชอบถ่ายรูปส่งมาให้ดู ไม่ก็ถ่ายรูปในห้องหรืออะไรที่เขาทำเล่นๆ ของที่สะสม รองเท้าที่เขาชอบมาให้เราดู คุยเรื่องไร้สาระก็มี เราเคยไปเพ้อให้เขาฟังด้วยว่าเราชอบเด็กกางเกงน้ำเงินแต่เขาตอบกับมาว่า เขาจบเกงดำมา555 เวลาจะหายไปก็บอกนะว่าไปไหน แต่อยู่ๆเขาก็แบบตอบช้ามากอยู่ๆก็ไม่ตอบ
เราก็แบบลองเชิง ตอบช้ามากเลย หนูไปกวนพี่ป่าว พี่ดีก็ตอบมาว่า เห้ย ขอโทษ ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เข้าเฟส อะไรแบบนี้
แล้วเขาก็ขอไลน์เราไปค่ะ แล้วเขาก็ทักไลน์เรามา ทีนี้เราก็กลับมาคุยกันทุกวันเหมือนเดิม เขาก็ตอบเร็วนะ แต่ช่วงเรียนคือไม่ตอบเอาเป็นว่ารู้กันว่าเรียน แต่พอเลิกเรียนเขาก็ตอบนะ
บ้านเราอยู่ทางเดียวกันค่ะ พ่อเราไปส่งที่ม.ทุกวันค่ะ แต่พี่เขาขับรถไป เขาทักมาทุกเช้าเลยอ่ะ แบบแข่งกันมั้ยใครถึงก่อน ไม่ก็ถึงไหนแล้วอะไรแบบนี้ ถ้าอยู่ใกล้ๆกัน เขาก็จะชอบพิมพ์ว่า ลงจากรถพ่อม่มาไปกับพี่มั้ย แต่เราไม่กล้าค่ะก็บอกไม่เป็นไรๆ (จริงๆคือเขินค่ะ กลัวทำตัวไม่ถูก)
แต่แล้ววันนึงวันที่ได้นั่งรถไปกับพี่เขาก็มาถึง(แลดูยิ่งใหญ่5555) คือตอนเย็นก่อนจะวันนั้นเราก็คุยกับพี่ปกติ เราพูดๆว่า พรุ่งนี้คงแข่งกับพี่ไม่ได้นะ หนูต้องไปรถเมล์พ่อไม่ว่างไปส่ง5555 พี่เขาตอบมาว่า อ้าวอดเลย แล้วเขาก็หายไปพักนึง แล้วทักมาใหม่แบบ งั้นเราไปกับพี่มั้ย? ตอนแรกก็ว่าจะปฏิเสธค่ะ คือเขิน แต่พอคิดๆดูแล้วโอกาสได้ใกล้ชิดกะคนที่ชอบไม่ได้มีง่ายๆนะโว้ย ก็เเลยตอบตกลงไป(อย่าหาว่าแรดเลย555) พอพี่เขามารับตอนแรกเราจะไปนั่งข้างหลังค่ะ พอดีเรารู้มาว่าตอนเช้าทุกวันเขาจะไปรับเพื่อนผญ.ไปม.ด้วยกัน(ตอนแรกคิดว่าเเฟน แต่พี่เขาบอกว่าไม่ใช่รีบปฏิเสธใหญ่55555) คือเราจะให้พี่ผญ.นั่งหน้าไง เราจะไปนั่งหลัง เขาก็พูดแบบจะไปไหนมานั่งหน้ากับพี่มา(โอ้ย เขินสุดตอนนั้น) พี่เขาก็ขับไปเลื่อนๆ พี่เขาชวนเราคุยตลอดทางเลยอ่ะ(คือดี) เราก็ถามพี่เขากลับบ้าง แล้วก็ไปรับเพื่อนพี่เขา ตอนแรกพี่ผญ.จะนั่งหน้าแต่พอเห็นเราเขาก็ยิ้มๆแล้วขึ้นมานั่งข้างหลัง พี่ผญ.ก็ถามว่าเราจบมาจากรร.อะไร ที่นี่พี่ดีก็หันมามองหน้าเราละพูดว่าเนี้ยเขาจบมาจากอัสสัมชัญ(ทั้งๆที่ไม่ใช่)แล้วก็ขำกัน55555 ตอนแรกเราก็งงๆเพราะที่เขาบอกเราเขาไม่ได้จบอัสสัมนะ555 แต่มานึกได้ทีหลังว่าเราเคยบอกเขาไปว่าเราชอบเด็กกางเกงน้ำเงิน (เราคิดเข้าข้างตัวเองไปมั้ยอ่ะ) ทีนี้เขาส่งพี่ผู้หญิงที่หน้าม.ใช่ป่ะ เราก็จะลงด้วย แต่พี่ดีก็พูดขึ้นมาก่อนว่าไปลงหลังม.เดินใกล้กว่านะ(พี่เขาจอดรถที่หลังมอ) ทั้งๆที่เรายังไม่ได้บอกเลยว่าเรียนตึกไหน เราก็โอเคๆ ก็นึกว่าจะไปกันหมด3คน ที่ไหนได้จอดให้พี่ผญ.ลงก่อน แล้วเรานั่งไปกะเขาต่อ555555 (ก็ฟินไปดิ) หลังจากวันนั้นมาวันไหนที่พ่อไม่ได้ไปส่งเราก็ไปกับพี่เขาตลอดแต่ไม่บ่อยนะ2-3ครั้งเอง บางทีบางวันพี่เขาก็ทักมาตอนเย็นว่าแบบเลิกเรียนยัง กลับไงอะไรแบบนี้แค่บางวันนะไม่ใช่ทุกวัน เราก็เคยกลับบ้านพร้อมเขา2-3ครั้งได้ คือตารางเรียนเลิกไม่ตรงกันเลย แต่ตอนกลับพี่ผญ.ไม่ได้กลับด้วย มีเเค่เรากับพี่ พี่เขาชอบเล่าเรื่องแฟนเก่าให้เราฟังตลอดเลยอ่ะ(คือเล่าทำไม หนูเจ็บ5555555) เขาก็บอกว่าเพิ่งเลิกกับแฟนได้6เดือน คือก่อนรับน้องประมาณ3เดือนได้ เขาก็เล่าว่าเคยคบมากี่คน เล่าแบบหมดเปลือกเลยอ่ะว่าเป็นไง แฟนเก่าเป็นคนยังไง เลิกกันเพราะอะไร เล่าเรื่องเเฟนใหม่ของแฟนเก่าด้วย(บางทีก็คิดนะว่าทำไมถึงกล้าเล่าให้เราฟัง) แล้วก็คุยกันเรื่อยเปื่อย มีวันนึงเป็นวันที่ที่คณะมีแข่งบอลภาคอ่ะ คือโคตรบังเอิญที่อยู่ๆเดินสวนกับพี่เขาหน้าตึกคณะ ทั้งๆที่ไม่ค่อยเจอเพราะเรียนไม่เคยตรงกัน พี่เขาก็บอกว่าวันนี้มีแข่งบอล ให้ไปเชียร์ด้วยนะ(พี่เขาอ่อยอ่ะ ฮือ) เราก็ไปดูนะ แต่รีบกลับเพราะว่ามีงาน ไปแบบไม่ให้พี่เขาเห็นอ่ะ พอดึกๆเขาก็ทักมาแบบไม่เห็นไปเชียร์เลย เราก็บอกไปแล้วแต่พี่ไม่เห็นเองอ่ะ ไม่เชื่อถามบลาๆๆๆ(ชื่อเพื่อนเราที่ไปด้วย)เลย พี่เขาก็แบบโอเคๆ มะรืนมีเเข่งอีกนะมาให้เห็นด้วย เราก็ตอบไม่รู้จะไปทันรึป่าวนะ มีเรียน(ทั้งๆที่ไม่มี โธ่ อิแรด5555) กะไว้ไปเซอร์ไพร์ไง(สำคัญตัวเองเว่อ) พอเลิกเรียนเราก็ไปกับเพื่อน พี่เขากำลังจะลงแข่งพอดี พี่เขาอยู่กับทีมคงยังไม่เห็นเรา เราก็ดูไปเรื่อยๆ ทีนี้บอลมาออกหน้าเราพี่เขาก็วิ่งมา ด้วยความด้านและอยากให้พี่เขาเห็นเลยตะโกนไป พี่ดีสู้ๆนะ พี่เขาเห็นมายิ้มให้เลยอ่ะ(โคตรน่ารัก) เพื่อนๆเรามันแซวใหญ่เลยทั้งชายทั้งหญิง คือไม่รู้ว่าเพื่อนผช.มันรู้ได้ไงนะ แต่ตอนเราเดินมาดูอ่ะ มันก็ถามเราว่ามาดูใครอ่ะ พี่ดีเหรอ แล้วก็ยิ้มแซวๆ ทีนี่พอเเข่งจบพี่ดีก็มาถามเราว่ากลับไง เราก็บอกกลับรถเมล์มั้ง ละพี่แกก็บอกว่างั้นกลับกะพี่ละกัน แต่ขอไปอาบน้ำหอเพื่อนแปปนึงรอได้มั้ย เราก็โอเคๆ พี่เขาก็ถามอีกว่าไปที่จอดรถถูกใช่มั้ย เราก็ทำหน้างงๆตอบไปว่าถูกแหละๆ แล้วเราก็เดินลงมากะเพื่อน แล้วก็แยกกัน เราเดินไปหลังม.อยู่คนเดียวTT ละอยู่ๆพี่ดีกะเดินตามมาข้างๆ(ตอนเเรกเราเห็นพี่ดีเดินไปกะกลุ่มเพื่อน มาตอนไหนไม่รู้)เราก็อ้าว ไหนบอกว่าจะไปหอเพื่อน พี่เขาก็แบบไปหอเพื่อนไง แต่มาเดินมาหาก่อนเห็นทำหน้างงๆกลัวไปไม่ถูก5555 เขาก็อธิบายทางให้เราฟัง ก่อนจะแยกตัวไป ฝากของให้ถือไปเก็บที่รถด้วย(ตอนที่เดินมาด้วยกันนี่มโนอยู่ว่าแฟนเดินด้วยกัน อิขี้มโน555) ทีนี่ก่อนจะแยกตัวไปก็เจอเพื่อนพี่เขาคนนึง เขาก็ถามว่าพี่ดีจะไปไหน พี่ดีตอบว่าจะไปส่งสาว555 เราก็ทำหน้าไม่ถูกดิ พี่คนนั้นก็ทำหน้าแซวๆ ละก็พูดแบบใครวะ คราวที่แล้วไม่ใช่คนนี้นี่ พูดขำๆแซวๆอ่ะ พี่ดีก็แบบเห้ย ไม่ใช่แหละ เด็กกูๆ ละก็ร่ำลากันไป เดินไปซักพักเขาก็แยกตัวไปหอเพื่อน
จุดพีคมันอยู่ที่วันนึงที่เรากลับกะเขา ตอนแรกก็คุยกันปกติดี อยู่ๆเขาก็พูดขึ้นว่าแบบเออรู้จักจ.ภาคบลาๆมั้ย เราก็บอกรู้จักๆ ทำไมอ่ะ เขาก็บอกว่า เออ พี่ชอบ น่ารักดี (ตอนนั้นคือโลกหยุดหมุนมาก ทั้งเสียใจ สับสน คือน้ำตาจะไหลแต่ต้องกลั้นไว้) แล้วก็เอาแชทให้ดูว่าเขาทักจ.ไปนะ เราก็อ่ออืม จ.อ่ะเพื่อนหนูเองกลุ่มเดียวกันตอนเรียนปรับพื้นฐาน เขาก็แบบดีเลย เราก็เงียบไป(คือไม่รู้ตอนนั้นควรทำตัวยังไง พูดอะไรอ่ะ งงไปหมด) เขาก็แบบเห้ยอย่าเงียบดิ พูดแบบขำๆอ่ะ เราก็ตอบ เอ้า ละให้พูดอะไร ขำๆไป แล้วพี่เขาก็เปลี่ยนเรื่องคุยไปเลย พอถึงบ้าน เราก็เลยทักไปบอกว่าเราถึงบ้านแล้ว พี่ถึงยัง(พี่เขาไม่ได้ส่งถึงบ้านนะ ส่งละพ่อเรามารับต่อ คือทางเดียวกัน แต่บ้านก็ไกลกันอยู่) พี่เขาก็ตอบว่าถึงแล้ว ถึงเมื่อกี้เลย พร้อมถ่ายรูปบ้านมาให้ดู(ขี้อ่อยไม่เลิก) เราก็แบบดีละๆ เหมือนบทสนทนาจะจบแค่นั้นนะ แต่อยู่ๆพี่เขาก็ทักมาว่า เออ ถ้าไม่อยากให้คุยกับจ.ก็บอกพี่นะ พี่ไม่คุยก็ได้ เราก็แบบ ทำไมอ่ะ หนูมีสิทธิ์ห้ามรึไง5555 พูดขำๆ พี่เขาก็เเบบ เผื่อเราจะหวงเพื่อนไง(หนูหวงพี่มากกว่าหวงเพื่อนอีกค่ะ555) เราก็ตอบไปว่าก็เเล้วแต่พี่อ่ะ ถ้าชอบก็จีบเลย แล้วพี่เขาก็ส่งสติกเกอร์มา บทสนทนาก็จบลงแค่นั้นค่ะ ตั้งแต่นั้นมาเราก็ไม่ได้เจอไม่ได้คุยกันอีกเลย เจอก็ไหว้ปกติ พี่เขาก็มองเรานะ มีแต่เรานี่แหละที่ไม่กล้ามองเขา เรายอมรับเลยว่าพอพี่เขามาบอกชอบเพื่อนกับเรา เราเปลี่ยนไปเลย เราเป็นคนที่ไม่เหมือนเดิมเอง เหมือนไม่อยากทำให้ตัวเองเจ็บไปมากกว่านี้แล้ว เขาก็ไม่ทักเรามาอีกนะ บอกเลยว่าเราคิดถึงมาก มันเหมือนเป็นความผูกพันไปแล้วอ่ะ แต่ไม่กล้าทักไป แต่เราก็มารู้ว่าพี่เขาก็ไม่ได้คุยกับจ.เพื่อนเราแล้ว คงเพราะว่าจ.ก็รู้ด้วยมั่งว่าเราชอบอ่ะเพราะถึงจะอยู่คนละภาคแต่ก็ยังคุยกันอยู่เราก็เคยไปเพ้อถึงพี่เขาให้ฟังอยู่ เเต่ตอนพี่เขามาจีบมันก็ไม่บอกเรานะ สงสัยกลัวเราเสียใจ พอเรารู้เราก็คุยกับจ.ว่าทำไมไม่คุยต่อล่ะ ถ้าเป็นเพราะเรานี่ไม่เอานะ มันก็บอกว่าไม่ใช่เพราะแกหรอก แต่มันไม่ชอบ มันมีคนที่คุยด้วยอยู่เเล้วไม่อยากคุยซ้อน เราก็โอเค ถ้าเป็นเพราะเราเราจะเสียใจมากเลยนะ เราก็ไม่ได้คุยกับพี่ดีเดือนนิดๆ แต่แล้วก็มีเหตุทำให้กลับมาคุยกันอีกคือเราไปอวยพรวันเกิดเขาค่ะ แล้วก็คุยกันมาเรื่อยๆอีก ทีนี้เริ่มรับน้องอีกแล้วเราก็เป็นปี2ละ พี่เขาก็มาดูนะ คือบางทีเราแอบมองเขาก็เห็นเขามองเราอยู่เหมือนกันอ่ะ คือไร? พอเราเล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนเราก็บอกเราว่าอย่าคิดไปเองดิ อย่าเข้าข้างตัวเองดิไรงี้ คือมันอยากให้เราตัดใจ แต่เราทำไม่ได้อ่ะ ละวันนั้นมีเลี้ยงมีกลุ่มย่อยอ่ะนะเราก็ไปค่ะ มีรุ่นน้องรุ่นพี่ด้วย พี่ดีก็มา ทีนี้ก็มีดื่มกันนิดหน่อย แต่เราไม่ได้นั่งโต๊ะเดียวกะพี่ดีนะ ปี1-2นั่งโต๊ะยาว แต่พี่ปีโตนั่งอีกโต๊ะนึง ทีนี้พี่ดีก็เป็นตัวตั้งตัวตีจะชนแก้วไง ก็มารวมๆกันที่โต๊ะน้อง อยู่ๆพี่ดีก็เดินมาอยู่หลังเราอ่ะ คือเราก็ไม่ได้นั่งกลางโต๊ะนะ ทำไมไม่ไปอยู่ตรงกลางละพี่?(อย่าทำให้หนูคิดสิ ฮือ) พอชนแก้วเขาก็เหมือนพยายามเอาแก้วมาชนกับเราอ่ะแต่ไม่โดน โดนหลังมือเราแทน(ไม่รู้คิดไปเองอีกหรือป่าว) พอหมดแก้วก็กลับมานั่งที่เดิม คือโต๊ะเรามันเห็นโต๊ะพี่เขาพอดี แล้วซักพักก็มีพี่ผญ.เดินมาหาเขาละนั่งข้างพี่ดี เเล้วก็ดื่มกัน โต๊ะเราก็เฮฮากันกอดคอร้องเพลง แบบบรรยากาศมันพาไปอ่ะ เราก็เริ่มมึนด้วย เห็นภาพบาดตายิ่งเจ็บ น้ำตาเริ่มไหล เราหันไปร้องไห้กะเพื่อนเลย เพื่อนมันก็ตบๆบ่า กอดปลอบ มันคงรู้ว่าเพราะอะไร แล้วก็บอกเพื่อนๆน้องๆในโต๊ะเลยว่าจะกลับหอละนะ(วันนั้นขอพ่อมานอนหอเพื่อนเเเล้ว ขอพ่อดื่มแล้วด้วย) เรามีสติอยู่นะ เราเห็นพี่ดีเดินมาหาเพื่อนเรา มองเราด้วย แล้วก็พูดกับเพื่อนเราว่าให้ดูแลเราด้วยนะ พอตื่นมาเราก็มาถามเพื่อนว่าเมื่อคืนมันจริงมั้ยพี่ดีเดินมาหามั้ย มันก็บอกว่าว่า เออ แต่อย่าคิดไปเองนะ เขาเป็นพี่ก็ต้องห่วงน้องธรรมดา เขามาหากูแล้วบอกให้กูดูเเลดีๆ (น้องผญ.คนอื่นที่โดนหิ้วปีกไปนอน พี่เขายังไม่เห็นลุกมาพูดไรเลย แล้วตอนที่เราร้องไห้พี่เขามองด้วยเหรอ เราหันไปกอดกะเพื่อนเงียบๆนะ) แล้วก็คนที่นั่งข้างเขาอ่ะเพื่อนรร.เก่าที่เพิ่งเจอกัน เราก็แบบ อืม เหรอ วันนั้นเราเลยทักไปหาเลยว่า หนูทำให้พี่อึดอัดใช่มั้ยขอโทษนะ หนูรู้ว่าพี่รู้ว่าหนูหมายถึงอะไร (คือเราคิดว่าพี่เขาน่าจะรู้ว่าเราชอบนะ เราก็แสดงออกอยู่) พี่เขาก็อ่านค่ะแต่ไม่ตอบเลย ไม่ได้คุยกันเกือบๆเดือน หลังจากนั้นเราก็มารู้ว่าพี่เขาคุยกะน้องคนนึง น้องเขาขอพี่เขาเป็นแฟนด้วยนะแต่พี่เขายังไม่ตกลง ทั้งๆที่ตอนที่เขาเล่าให้เราฟังว่าเขาปฎิเสธผญ.ไม่เป็น ผญ.มาขอเขาคบตลอด เเฟนเขาก็คบยาวๆทั้งนั้นด้วย หลังจากเรื่องนั้นเราเจอเขาก็สวัสดีปกติ แต่เราชอบหลบหน้าเขาอ่ะ ใจมันเต้นตลอดตอนเจอหน้า มันเขินด้วย เวลาไหว็ก็ไหว้แบบผ่านๆอ่ะ แต่พอมองหน้าเขาเขาก็มองเราอยู่เหมือนกันทั้งๆที่ไหว้พร้อมๆกับคนอื่น มันเหมือนเขามองเราตลอด(หรือเราอาจจะคิดไปเองอีกเเล้ว) สรุปแล้วเราคุยกับพี่เขา1ปีนิดๆได้ค่ะ เห็นมีคนบอกว่าเซ้นผญ.มักถูกเสมอเราเริ่มไม่แน่ใจแล้วค่ะ เราคิดว่าเขาน่าจะชอบเรารึป่าว แต่ก็ยังไม่กล้าคิด มันไม่น่าใช่ ไม่อยากให้ความหวังตัวเอง ฮือ ควรทำไงดีคะ เราเล่างงๆตรงไหนบอกเรานะคะ เพิ่งเริ่มหัดตั้งกท.ค่ะ
อยากถามค่ะ ที่เราเล่ามาทั้งหมด ที่พี่เขาทำคืออะไรอ่ะคะ? ชอบทำให้เราคิดไปเองอ่ะ ชอบให้ความหวังอ่ะ(หรือเราคิดไปเอง) เราควรทำไงดีคะ? ชอบต่อไปหรือยังไง แต่เรายังไม่เคยบอกชอบนะ(แต่คิดว่าพี่เขาน่าจะรู้แล้ว เพราะพี่รหัสเราก็เคยมาแซวๆเรื่องนี้) หรือควรพอเพราะเขาก็มีคนคุยใหม่แล้วด้วย ถ้าให้ตัดใจควรทำยังไงคะ เราพยายามหลายรอบแล้วแต่ก็ตัดไม่ได้ซักที คนคุยใหม่ก็มีแต่มันก็ยังไม่ใช่อ่ะ ทำใจให้คุยเหมือนกับพี่เขาก็ไม่ได้ ทำไงดีคะ? ขอทำเเนะนำทีค่ะ ใครมีเหตุการณ์เหมือนกันมาแชร์ มาพูดคุยกันได้นะคะ
การแอบชอบก็สนุกดี มันเขิน มันฟิน มันมีโมเม้นต์น่ารักๆหลายๆโมเม้นต์ที่น่าจดจำ แต่มากไปก็เริ่มไม่สนุกแล้ว เก็บเป็นความทรงจำดีละกันเนอะ คนที่ได้คบกับคนที่แอบชอบนี่รักษาเขาไว้ให้ดีๆนะ คุณโชคดีมากนะคะ
แบบนี้คืออะไร? ขอระบายความอึดอัดใจหน่อย
บอกไว้ก่อนว่าเราไม่ใช่คนสวยนะ ไม่น่ารักด้วย เตี้ย ดำอีกต่างหาก
เรารู้จักกันตอนรับน้อง พี่ดีเขาแอดเฟสเรามา แล้วเราก็ได้คุยกันค่ะ คุยกันในแชทเฟสนะ
ตอนแรกก็คุยกันธรรมดาค่ะตามปะสารุ่นพี่รุ่นน้อง แต่เรานี่ดิเหมือนจะรู้สึกมากกว่า(เฮ้อ) เขาก็ตอบเร็วบ้างช้าบ้างนะตอนแรกก็ไม่ได้อะไร เวลาทำอะไรเขาชอบถ่ายรูปส่งมาให้ดู ไม่ก็ถ่ายรูปในห้องหรืออะไรที่เขาทำเล่นๆ ของที่สะสม รองเท้าที่เขาชอบมาให้เราดู คุยเรื่องไร้สาระก็มี เราเคยไปเพ้อให้เขาฟังด้วยว่าเราชอบเด็กกางเกงน้ำเงินแต่เขาตอบกับมาว่า เขาจบเกงดำมา555 เวลาจะหายไปก็บอกนะว่าไปไหน แต่อยู่ๆเขาก็แบบตอบช้ามากอยู่ๆก็ไม่ตอบ
เราก็แบบลองเชิง ตอบช้ามากเลย หนูไปกวนพี่ป่าว พี่ดีก็ตอบมาว่า เห้ย ขอโทษ ช่วงนี้ไม่ค่อยได้เข้าเฟส อะไรแบบนี้
แล้วเขาก็ขอไลน์เราไปค่ะ แล้วเขาก็ทักไลน์เรามา ทีนี้เราก็กลับมาคุยกันทุกวันเหมือนเดิม เขาก็ตอบเร็วนะ แต่ช่วงเรียนคือไม่ตอบเอาเป็นว่ารู้กันว่าเรียน แต่พอเลิกเรียนเขาก็ตอบนะ
บ้านเราอยู่ทางเดียวกันค่ะ พ่อเราไปส่งที่ม.ทุกวันค่ะ แต่พี่เขาขับรถไป เขาทักมาทุกเช้าเลยอ่ะ แบบแข่งกันมั้ยใครถึงก่อน ไม่ก็ถึงไหนแล้วอะไรแบบนี้ ถ้าอยู่ใกล้ๆกัน เขาก็จะชอบพิมพ์ว่า ลงจากรถพ่อม่มาไปกับพี่มั้ย แต่เราไม่กล้าค่ะก็บอกไม่เป็นไรๆ (จริงๆคือเขินค่ะ กลัวทำตัวไม่ถูก)
แต่แล้ววันนึงวันที่ได้นั่งรถไปกับพี่เขาก็มาถึง(แลดูยิ่งใหญ่5555) คือตอนเย็นก่อนจะวันนั้นเราก็คุยกับพี่ปกติ เราพูดๆว่า พรุ่งนี้คงแข่งกับพี่ไม่ได้นะ หนูต้องไปรถเมล์พ่อไม่ว่างไปส่ง5555 พี่เขาตอบมาว่า อ้าวอดเลย แล้วเขาก็หายไปพักนึง แล้วทักมาใหม่แบบ งั้นเราไปกับพี่มั้ย? ตอนแรกก็ว่าจะปฏิเสธค่ะ คือเขิน แต่พอคิดๆดูแล้วโอกาสได้ใกล้ชิดกะคนที่ชอบไม่ได้มีง่ายๆนะโว้ย ก็เเลยตอบตกลงไป(อย่าหาว่าแรดเลย555) พอพี่เขามารับตอนแรกเราจะไปนั่งข้างหลังค่ะ พอดีเรารู้มาว่าตอนเช้าทุกวันเขาจะไปรับเพื่อนผญ.ไปม.ด้วยกัน(ตอนแรกคิดว่าเเฟน แต่พี่เขาบอกว่าไม่ใช่รีบปฏิเสธใหญ่55555) คือเราจะให้พี่ผญ.นั่งหน้าไง เราจะไปนั่งหลัง เขาก็พูดแบบจะไปไหนมานั่งหน้ากับพี่มา(โอ้ย เขินสุดตอนนั้น) พี่เขาก็ขับไปเลื่อนๆ พี่เขาชวนเราคุยตลอดทางเลยอ่ะ(คือดี) เราก็ถามพี่เขากลับบ้าง แล้วก็ไปรับเพื่อนพี่เขา ตอนแรกพี่ผญ.จะนั่งหน้าแต่พอเห็นเราเขาก็ยิ้มๆแล้วขึ้นมานั่งข้างหลัง พี่ผญ.ก็ถามว่าเราจบมาจากรร.อะไร ที่นี่พี่ดีก็หันมามองหน้าเราละพูดว่าเนี้ยเขาจบมาจากอัสสัมชัญ(ทั้งๆที่ไม่ใช่)แล้วก็ขำกัน55555 ตอนแรกเราก็งงๆเพราะที่เขาบอกเราเขาไม่ได้จบอัสสัมนะ555 แต่มานึกได้ทีหลังว่าเราเคยบอกเขาไปว่าเราชอบเด็กกางเกงน้ำเงิน (เราคิดเข้าข้างตัวเองไปมั้ยอ่ะ) ทีนี้เขาส่งพี่ผู้หญิงที่หน้าม.ใช่ป่ะ เราก็จะลงด้วย แต่พี่ดีก็พูดขึ้นมาก่อนว่าไปลงหลังม.เดินใกล้กว่านะ(พี่เขาจอดรถที่หลังมอ) ทั้งๆที่เรายังไม่ได้บอกเลยว่าเรียนตึกไหน เราก็โอเคๆ ก็นึกว่าจะไปกันหมด3คน ที่ไหนได้จอดให้พี่ผญ.ลงก่อน แล้วเรานั่งไปกะเขาต่อ555555 (ก็ฟินไปดิ) หลังจากวันนั้นมาวันไหนที่พ่อไม่ได้ไปส่งเราก็ไปกับพี่เขาตลอดแต่ไม่บ่อยนะ2-3ครั้งเอง บางทีบางวันพี่เขาก็ทักมาตอนเย็นว่าแบบเลิกเรียนยัง กลับไงอะไรแบบนี้แค่บางวันนะไม่ใช่ทุกวัน เราก็เคยกลับบ้านพร้อมเขา2-3ครั้งได้ คือตารางเรียนเลิกไม่ตรงกันเลย แต่ตอนกลับพี่ผญ.ไม่ได้กลับด้วย มีเเค่เรากับพี่ พี่เขาชอบเล่าเรื่องแฟนเก่าให้เราฟังตลอดเลยอ่ะ(คือเล่าทำไม หนูเจ็บ5555555) เขาก็บอกว่าเพิ่งเลิกกับแฟนได้6เดือน คือก่อนรับน้องประมาณ3เดือนได้ เขาก็เล่าว่าเคยคบมากี่คน เล่าแบบหมดเปลือกเลยอ่ะว่าเป็นไง แฟนเก่าเป็นคนยังไง เลิกกันเพราะอะไร เล่าเรื่องเเฟนใหม่ของแฟนเก่าด้วย(บางทีก็คิดนะว่าทำไมถึงกล้าเล่าให้เราฟัง) แล้วก็คุยกันเรื่อยเปื่อย มีวันนึงเป็นวันที่ที่คณะมีแข่งบอลภาคอ่ะ คือโคตรบังเอิญที่อยู่ๆเดินสวนกับพี่เขาหน้าตึกคณะ ทั้งๆที่ไม่ค่อยเจอเพราะเรียนไม่เคยตรงกัน พี่เขาก็บอกว่าวันนี้มีแข่งบอล ให้ไปเชียร์ด้วยนะ(พี่เขาอ่อยอ่ะ ฮือ) เราก็ไปดูนะ แต่รีบกลับเพราะว่ามีงาน ไปแบบไม่ให้พี่เขาเห็นอ่ะ พอดึกๆเขาก็ทักมาแบบไม่เห็นไปเชียร์เลย เราก็บอกไปแล้วแต่พี่ไม่เห็นเองอ่ะ ไม่เชื่อถามบลาๆๆๆ(ชื่อเพื่อนเราที่ไปด้วย)เลย พี่เขาก็แบบโอเคๆ มะรืนมีเเข่งอีกนะมาให้เห็นด้วย เราก็ตอบไม่รู้จะไปทันรึป่าวนะ มีเรียน(ทั้งๆที่ไม่มี โธ่ อิแรด5555) กะไว้ไปเซอร์ไพร์ไง(สำคัญตัวเองเว่อ) พอเลิกเรียนเราก็ไปกับเพื่อน พี่เขากำลังจะลงแข่งพอดี พี่เขาอยู่กับทีมคงยังไม่เห็นเรา เราก็ดูไปเรื่อยๆ ทีนี้บอลมาออกหน้าเราพี่เขาก็วิ่งมา ด้วยความด้านและอยากให้พี่เขาเห็นเลยตะโกนไป พี่ดีสู้ๆนะ พี่เขาเห็นมายิ้มให้เลยอ่ะ(โคตรน่ารัก) เพื่อนๆเรามันแซวใหญ่เลยทั้งชายทั้งหญิง คือไม่รู้ว่าเพื่อนผช.มันรู้ได้ไงนะ แต่ตอนเราเดินมาดูอ่ะ มันก็ถามเราว่ามาดูใครอ่ะ พี่ดีเหรอ แล้วก็ยิ้มแซวๆ ทีนี่พอเเข่งจบพี่ดีก็มาถามเราว่ากลับไง เราก็บอกกลับรถเมล์มั้ง ละพี่แกก็บอกว่างั้นกลับกะพี่ละกัน แต่ขอไปอาบน้ำหอเพื่อนแปปนึงรอได้มั้ย เราก็โอเคๆ พี่เขาก็ถามอีกว่าไปที่จอดรถถูกใช่มั้ย เราก็ทำหน้างงๆตอบไปว่าถูกแหละๆ แล้วเราก็เดินลงมากะเพื่อน แล้วก็แยกกัน เราเดินไปหลังม.อยู่คนเดียวTT ละอยู่ๆพี่ดีกะเดินตามมาข้างๆ(ตอนเเรกเราเห็นพี่ดีเดินไปกะกลุ่มเพื่อน มาตอนไหนไม่รู้)เราก็อ้าว ไหนบอกว่าจะไปหอเพื่อน พี่เขาก็แบบไปหอเพื่อนไง แต่มาเดินมาหาก่อนเห็นทำหน้างงๆกลัวไปไม่ถูก5555 เขาก็อธิบายทางให้เราฟัง ก่อนจะแยกตัวไป ฝากของให้ถือไปเก็บที่รถด้วย(ตอนที่เดินมาด้วยกันนี่มโนอยู่ว่าแฟนเดินด้วยกัน อิขี้มโน555) ทีนี่ก่อนจะแยกตัวไปก็เจอเพื่อนพี่เขาคนนึง เขาก็ถามว่าพี่ดีจะไปไหน พี่ดีตอบว่าจะไปส่งสาว555 เราก็ทำหน้าไม่ถูกดิ พี่คนนั้นก็ทำหน้าแซวๆ ละก็พูดแบบใครวะ คราวที่แล้วไม่ใช่คนนี้นี่ พูดขำๆแซวๆอ่ะ พี่ดีก็แบบเห้ย ไม่ใช่แหละ เด็กกูๆ ละก็ร่ำลากันไป เดินไปซักพักเขาก็แยกตัวไปหอเพื่อน
จุดพีคมันอยู่ที่วันนึงที่เรากลับกะเขา ตอนแรกก็คุยกันปกติดี อยู่ๆเขาก็พูดขึ้นว่าแบบเออรู้จักจ.ภาคบลาๆมั้ย เราก็บอกรู้จักๆ ทำไมอ่ะ เขาก็บอกว่า เออ พี่ชอบ น่ารักดี (ตอนนั้นคือโลกหยุดหมุนมาก ทั้งเสียใจ สับสน คือน้ำตาจะไหลแต่ต้องกลั้นไว้) แล้วก็เอาแชทให้ดูว่าเขาทักจ.ไปนะ เราก็อ่ออืม จ.อ่ะเพื่อนหนูเองกลุ่มเดียวกันตอนเรียนปรับพื้นฐาน เขาก็แบบดีเลย เราก็เงียบไป(คือไม่รู้ตอนนั้นควรทำตัวยังไง พูดอะไรอ่ะ งงไปหมด) เขาก็แบบเห้ยอย่าเงียบดิ พูดแบบขำๆอ่ะ เราก็ตอบ เอ้า ละให้พูดอะไร ขำๆไป แล้วพี่เขาก็เปลี่ยนเรื่องคุยไปเลย พอถึงบ้าน เราก็เลยทักไปบอกว่าเราถึงบ้านแล้ว พี่ถึงยัง(พี่เขาไม่ได้ส่งถึงบ้านนะ ส่งละพ่อเรามารับต่อ คือทางเดียวกัน แต่บ้านก็ไกลกันอยู่) พี่เขาก็ตอบว่าถึงแล้ว ถึงเมื่อกี้เลย พร้อมถ่ายรูปบ้านมาให้ดู(ขี้อ่อยไม่เลิก) เราก็แบบดีละๆ เหมือนบทสนทนาจะจบแค่นั้นนะ แต่อยู่ๆพี่เขาก็ทักมาว่า เออ ถ้าไม่อยากให้คุยกับจ.ก็บอกพี่นะ พี่ไม่คุยก็ได้ เราก็แบบ ทำไมอ่ะ หนูมีสิทธิ์ห้ามรึไง5555 พูดขำๆ พี่เขาก็เเบบ เผื่อเราจะหวงเพื่อนไง(หนูหวงพี่มากกว่าหวงเพื่อนอีกค่ะ555) เราก็ตอบไปว่าก็เเล้วแต่พี่อ่ะ ถ้าชอบก็จีบเลย แล้วพี่เขาก็ส่งสติกเกอร์มา บทสนทนาก็จบลงแค่นั้นค่ะ ตั้งแต่นั้นมาเราก็ไม่ได้เจอไม่ได้คุยกันอีกเลย เจอก็ไหว้ปกติ พี่เขาก็มองเรานะ มีแต่เรานี่แหละที่ไม่กล้ามองเขา เรายอมรับเลยว่าพอพี่เขามาบอกชอบเพื่อนกับเรา เราเปลี่ยนไปเลย เราเป็นคนที่ไม่เหมือนเดิมเอง เหมือนไม่อยากทำให้ตัวเองเจ็บไปมากกว่านี้แล้ว เขาก็ไม่ทักเรามาอีกนะ บอกเลยว่าเราคิดถึงมาก มันเหมือนเป็นความผูกพันไปแล้วอ่ะ แต่ไม่กล้าทักไป แต่เราก็มารู้ว่าพี่เขาก็ไม่ได้คุยกับจ.เพื่อนเราแล้ว คงเพราะว่าจ.ก็รู้ด้วยมั่งว่าเราชอบอ่ะเพราะถึงจะอยู่คนละภาคแต่ก็ยังคุยกันอยู่เราก็เคยไปเพ้อถึงพี่เขาให้ฟังอยู่ เเต่ตอนพี่เขามาจีบมันก็ไม่บอกเรานะ สงสัยกลัวเราเสียใจ พอเรารู้เราก็คุยกับจ.ว่าทำไมไม่คุยต่อล่ะ ถ้าเป็นเพราะเรานี่ไม่เอานะ มันก็บอกว่าไม่ใช่เพราะแกหรอก แต่มันไม่ชอบ มันมีคนที่คุยด้วยอยู่เเล้วไม่อยากคุยซ้อน เราก็โอเค ถ้าเป็นเพราะเราเราจะเสียใจมากเลยนะ เราก็ไม่ได้คุยกับพี่ดีเดือนนิดๆ แต่แล้วก็มีเหตุทำให้กลับมาคุยกันอีกคือเราไปอวยพรวันเกิดเขาค่ะ แล้วก็คุยกันมาเรื่อยๆอีก ทีนี้เริ่มรับน้องอีกแล้วเราก็เป็นปี2ละ พี่เขาก็มาดูนะ คือบางทีเราแอบมองเขาก็เห็นเขามองเราอยู่เหมือนกันอ่ะ คือไร? พอเราเล่าให้เพื่อนฟัง เพื่อนเราก็บอกเราว่าอย่าคิดไปเองดิ อย่าเข้าข้างตัวเองดิไรงี้ คือมันอยากให้เราตัดใจ แต่เราทำไม่ได้อ่ะ ละวันนั้นมีเลี้ยงมีกลุ่มย่อยอ่ะนะเราก็ไปค่ะ มีรุ่นน้องรุ่นพี่ด้วย พี่ดีก็มา ทีนี้ก็มีดื่มกันนิดหน่อย แต่เราไม่ได้นั่งโต๊ะเดียวกะพี่ดีนะ ปี1-2นั่งโต๊ะยาว แต่พี่ปีโตนั่งอีกโต๊ะนึง ทีนี้พี่ดีก็เป็นตัวตั้งตัวตีจะชนแก้วไง ก็มารวมๆกันที่โต๊ะน้อง อยู่ๆพี่ดีก็เดินมาอยู่หลังเราอ่ะ คือเราก็ไม่ได้นั่งกลางโต๊ะนะ ทำไมไม่ไปอยู่ตรงกลางละพี่?(อย่าทำให้หนูคิดสิ ฮือ) พอชนแก้วเขาก็เหมือนพยายามเอาแก้วมาชนกับเราอ่ะแต่ไม่โดน โดนหลังมือเราแทน(ไม่รู้คิดไปเองอีกหรือป่าว) พอหมดแก้วก็กลับมานั่งที่เดิม คือโต๊ะเรามันเห็นโต๊ะพี่เขาพอดี แล้วซักพักก็มีพี่ผญ.เดินมาหาเขาละนั่งข้างพี่ดี เเล้วก็ดื่มกัน โต๊ะเราก็เฮฮากันกอดคอร้องเพลง แบบบรรยากาศมันพาไปอ่ะ เราก็เริ่มมึนด้วย เห็นภาพบาดตายิ่งเจ็บ น้ำตาเริ่มไหล เราหันไปร้องไห้กะเพื่อนเลย เพื่อนมันก็ตบๆบ่า กอดปลอบ มันคงรู้ว่าเพราะอะไร แล้วก็บอกเพื่อนๆน้องๆในโต๊ะเลยว่าจะกลับหอละนะ(วันนั้นขอพ่อมานอนหอเพื่อนเเเล้ว ขอพ่อดื่มแล้วด้วย) เรามีสติอยู่นะ เราเห็นพี่ดีเดินมาหาเพื่อนเรา มองเราด้วย แล้วก็พูดกับเพื่อนเราว่าให้ดูแลเราด้วยนะ พอตื่นมาเราก็มาถามเพื่อนว่าเมื่อคืนมันจริงมั้ยพี่ดีเดินมาหามั้ย มันก็บอกว่าว่า เออ แต่อย่าคิดไปเองนะ เขาเป็นพี่ก็ต้องห่วงน้องธรรมดา เขามาหากูแล้วบอกให้กูดูเเลดีๆ (น้องผญ.คนอื่นที่โดนหิ้วปีกไปนอน พี่เขายังไม่เห็นลุกมาพูดไรเลย แล้วตอนที่เราร้องไห้พี่เขามองด้วยเหรอ เราหันไปกอดกะเพื่อนเงียบๆนะ) แล้วก็คนที่นั่งข้างเขาอ่ะเพื่อนรร.เก่าที่เพิ่งเจอกัน เราก็แบบ อืม เหรอ วันนั้นเราเลยทักไปหาเลยว่า หนูทำให้พี่อึดอัดใช่มั้ยขอโทษนะ หนูรู้ว่าพี่รู้ว่าหนูหมายถึงอะไร (คือเราคิดว่าพี่เขาน่าจะรู้ว่าเราชอบนะ เราก็แสดงออกอยู่) พี่เขาก็อ่านค่ะแต่ไม่ตอบเลย ไม่ได้คุยกันเกือบๆเดือน หลังจากนั้นเราก็มารู้ว่าพี่เขาคุยกะน้องคนนึง น้องเขาขอพี่เขาเป็นแฟนด้วยนะแต่พี่เขายังไม่ตกลง ทั้งๆที่ตอนที่เขาเล่าให้เราฟังว่าเขาปฎิเสธผญ.ไม่เป็น ผญ.มาขอเขาคบตลอด เเฟนเขาก็คบยาวๆทั้งนั้นด้วย หลังจากเรื่องนั้นเราเจอเขาก็สวัสดีปกติ แต่เราชอบหลบหน้าเขาอ่ะ ใจมันเต้นตลอดตอนเจอหน้า มันเขินด้วย เวลาไหว็ก็ไหว้แบบผ่านๆอ่ะ แต่พอมองหน้าเขาเขาก็มองเราอยู่เหมือนกันทั้งๆที่ไหว้พร้อมๆกับคนอื่น มันเหมือนเขามองเราตลอด(หรือเราอาจจะคิดไปเองอีกเเล้ว) สรุปแล้วเราคุยกับพี่เขา1ปีนิดๆได้ค่ะ เห็นมีคนบอกว่าเซ้นผญ.มักถูกเสมอเราเริ่มไม่แน่ใจแล้วค่ะ เราคิดว่าเขาน่าจะชอบเรารึป่าว แต่ก็ยังไม่กล้าคิด มันไม่น่าใช่ ไม่อยากให้ความหวังตัวเอง ฮือ ควรทำไงดีคะ เราเล่างงๆตรงไหนบอกเรานะคะ เพิ่งเริ่มหัดตั้งกท.ค่ะ
อยากถามค่ะ ที่เราเล่ามาทั้งหมด ที่พี่เขาทำคืออะไรอ่ะคะ? ชอบทำให้เราคิดไปเองอ่ะ ชอบให้ความหวังอ่ะ(หรือเราคิดไปเอง) เราควรทำไงดีคะ? ชอบต่อไปหรือยังไง แต่เรายังไม่เคยบอกชอบนะ(แต่คิดว่าพี่เขาน่าจะรู้แล้ว เพราะพี่รหัสเราก็เคยมาแซวๆเรื่องนี้) หรือควรพอเพราะเขาก็มีคนคุยใหม่แล้วด้วย ถ้าให้ตัดใจควรทำยังไงคะ เราพยายามหลายรอบแล้วแต่ก็ตัดไม่ได้ซักที คนคุยใหม่ก็มีแต่มันก็ยังไม่ใช่อ่ะ ทำใจให้คุยเหมือนกับพี่เขาก็ไม่ได้ ทำไงดีคะ? ขอทำเเนะนำทีค่ะ ใครมีเหตุการณ์เหมือนกันมาแชร์ มาพูดคุยกันได้นะคะ
การแอบชอบก็สนุกดี มันเขิน มันฟิน มันมีโมเม้นต์น่ารักๆหลายๆโมเม้นต์ที่น่าจดจำ แต่มากไปก็เริ่มไม่สนุกแล้ว เก็บเป็นความทรงจำดีละกันเนอะ คนที่ได้คบกับคนที่แอบชอบนี่รักษาเขาไว้ให้ดีๆนะ คุณโชคดีมากนะคะ