ก่อนอื่นก็ต้องบอกก่อนเลยว่า นี่ไม่ใช่รีวิวนะ เราแค่อยากแชร์การไปเที่ยวคนเดียวในมุมมองของเราให้คนอื่นได้ฟัง มันมีทั้งเรื่องที่ได้ข้อคิด และความแปลกใหม่ที่เราว่าควรต้องลอง และต่อไปนี่เราจะแทนตัวเองว่า "ฉัน" แล้วกันนะ อ่อ!! อีกอย่าง งดโลกสวยหรือพวกติ่งการใช้ภาษาเนอะ เพราะ เราต้องการรีวิวในแบบของเราเอง^^ เริ่มเลยดีกว่า (ความจริงอยากเล่านานล่ะแต่ยืนยันตัวตนไม่ผ่านสักที เลยต้องมาอาศัยUSER เพื่อน กลัวจะลืมเรื่องราวสะก่อน แอบเซง)

            เริ่มจากว่า เมื่อประมาณกลางปี58 ฉันได้หาเจอรีวิว การไปเที่ยวที่บ้านกกกอด จังหวัดกาญ เป็นชะนีสองนางไปเที่ยวกันแบบชิล ๆ ด้วยเงินเพียง 1000 บาท แล้วฉันรู้สึกว่า ร่างกายต้องการการพักผ่อนมากๆ เลยกำลังคิดว่าจะชวนเพื่อนๆ ไปกัน แต่มันก็บังเอิญนะ ด้วยเพื่อนฉันแต่ละคน ไลฟ์สไตล์การเที่ยวก็แตกต่างกัน บวกกับวันหยุดพวกนางๆ ไม่ตรงกับฉันเลย ฉันจึงเริ่มดำริว่าจะเที่ยวคนเดียวดูสักครั้งก็น่าสนใจไม่น้อย ในช่วงที่ฉันกำลังหาข้อมูลนั้นเอง ฉันก็ได้ไปเห็นพฤติกรรมของเพื่อนชะนีนางหนึ่ง นางชื่อ เจ้ ต. คือแบบ นางเป็นชะนีตัวอ้วนๆ ชิคๆ ชิลๆ นางไปเที่ยวลำปางคนเดียวคร่า ไปแบบ 3 วัน 2คืนด้วยสิ (ฉันแอบเคืองนางนะ เพราะนางไม่ยอมมาวันเกิดฉันแต่ดันไปเที่ยวลำปาง) ฉันก็นั่งดูไปเรื่อยๆ สำหรับเตตัสนาง คือแบบ เห้ย!! แก นางกล้ามากที่จะบุกไปคนเดียวอ่ะ แล้วพอหลังจากนางไปเที่ยวได้และผ่านไปประมาณ 2 อาทิตย์ นางก็ทำรีวิวออกมา แต่แบบ คืออ่านแล้วฉันรู้สึก ปัง!!! Gu ต้องทำมั้ง!!! มันต้องเริ่สแน่ๆ ฉันจึงไม่รอช้าเลย หาวิธีจองห้องพักก่อนทันที ปรากฏว่า แม่เจ้า!! ห้องว่างเดือนมกรา 59 คร้า เอาสิ ฉันจะไป ยังไงก็จะไป ตอนแรกฉันหมายว่าจะเอากระโจมห้องพัก มันน่าสนมาก แต่มันเต็ม และมันมีอันเดียว แง้ๆๆ เศร้าใจ (รายละเอียดที่พัก ลองหาดูเนอะ >> บ้านกกกอด กาญจนบุรี) เอาล่ะ เมื่อจองเสร็จ รอไรล่ะค่ะ วาดฝันเลยทีเดียวว่ามันจะต้องเป็นทริปที่ดีมาก ๆ หลังจากนั้นฉันก็เลือกที่จะชวนเพื่อนสนิทที่สุดอีก1 คนไปด้วย เพราะไลฟ์สไตล์เราเหมือนกัน คือยังไงก็ได้ ไม่เรื่องมาก ไม่เกี่ยงการเดินทางลำบากด้วยสิ อ่ะเค หลังจากนั้นฉันก็ไปฉลองปีใหม่ บลาๆ และปัง!! 6 มกราคม 2559 ฉันก็เดินทางกลับมาที่ กทม. และก็หารีวิวไปเที่ยวที่ต่างๆ ในกาญนะจ้ะบุรี ฉันค่อนข้างวางแผนไว้หลายอย่างนะ แต่สิ่งที่ฉันไม่ได้วางแผนเลย คือ ที่พักสำหรับคืนที่ 2 เพราะไม่ชัวร์ว่าจะไปพักไหนดี แล้ววันที่ 8 มกราคม 2559 อิเพื่อนสาวฉันก็โทรมาบอกว่า แก!! ฉันต้องพาแม่ไปงานขึ้นบ้านใหม่ตอนสิ้นเดือน ฉันไปกับแกไม่ได้ล่ะ ฉันก็แบบ ปรี้ดสิค่ะ อิด อก!! ไปสิ้นเดือนแล้วเกี่ยวไรกะวันที่12 วะ นางเลยอธิบายว่า ถ้าลางานไปกะฉันก็ลาไปกับแม่ไม่ได้ อ่ะเค งั้น Gu  ให้อภัยค่ะ แล้วก็โดนนางเทไปสิ คราวนี้ก็แบกเป้คนเดียวสมใจอยากล่ะ

          วันที่ 12 มกราคม 2559 ฉันก็ตื่นประมาณ 7 โมง หมายว่าจะไปถึงสายใต้ใหม่ ตอนประมาณ 8 โมง ไปถึงที่กาญก็ประมาณ 11โมง จะได้ทันรถไปที่บ้านกกกอดต่อ แต่คือฉันไม่รู้ว่าพลาดจากตรงไหน ฉันไปถึงสายใต้ใหม่ในเวลา เกือบ 9โมงคร้า และส่งผลให้ฉันต้องรอรถเกือบ 20 นาทีเพื่อต่อรถไปกาญนะจ้ะบุรีต่อ

ฉันก็ไปซื้อตั๋วที่ช่องเบอร์ 4 ค่ารถก็ 100 บาทพอดี แล้วฉันก็ขึ้นไปนั่งรอบนรถ แปปเดียว คือกรี้ดดดดดดดดดดดดดด ฝรั่งคร้า


อิด อก!! หล่อวัวตาย หล่อควายล้มมากกกกกกกกกกกกกกก อยากได้สุดริท แต่นางดันพาชะนีมาด้วยสองตน แอบเซง แต่แค่ยื่นหน้ามานี่ก็ฟินสุดริทล่ะนะ^^

        หลังจากนั้นฉันก็หลับไป ตื่นอีกทีก็ ท่ามะกาล่ะ ก็ใกล้ถึงกาญล่ะ และฉันก็เดินทางมาถึงจังหวัดกาญนะจ้ะบุรีตอน 12.00 น. นั้นหมายควายว่า ฉันพลาดรถรอบสุดท้ายของช่วงเช้าคร้า T_T ก็รอไปสิ รถรอบต่อไป ฉันลืมถ่ายรูปมาว่ามีเวลากี่โมงบ้าง แต่เอาเป็นว่า ให้เธอมองหารถที่เขียนด้านข้างว่า "กาญจนบุรี-น้ำตกเอราวัณ" รถหวานเย็นสีฟ้าๆอ่ะ ลองดูตามรูปนะ เครดิตตามภาพเลยจร้า


รถรอบสุดท้ายของช่วงเช้าจะหมดตอน 11.50 น. หลังจากนั้นจะมีอีกทีก็ 13.30 น. แต่ฉันแนะนำให้ไปให้ทันช่วงเช้านะ เพราะช่วงบ่ายไม่รุ้ว่าจะมีหรือเปล่า เพราะบางทีก็ไม่มีรอบ 13.30 น. เลย ไปมีอีกที 15.00 น.เลย และวันนั้น เป็นวันของฉันเอง!! นี่ฉันต้องรอใช่ม่ะเนี้ย!! และด้วยความพยายามของฉัน ฉันก็เลยหาทางอื่นที่จะไป ปรากฏว่า "ไม่มีคร้า" คิดว่าคงต้องนั่งรอแล้วล่ะ เซงสิค่ะ!!
      สักพักก็มีชายหญิงคู่หนึ่งกำลังหารถไปบ้านกกกอดเหมือนกัน และเค้าเหมือนกำลังจะโดนขูดเนื้อ ย้ำค่ะ!! ขูดเนื้อ ในการที่ต้องจ้างรถโดยสารไปในราคา 600 บาทถ้าน!!! นางก็มาถามว่าฉันไหวมั้ย ฉันค่อนข้างพร้อม เลยSay YES!! ไป แต่แล้วฟ้าก็โปรด ส่งชายหญิงอีก1 คู่มาให้ฉันคร้า ทำให้เราทั้ง 5 ชีวิต เหมารถโดยสารไปในราคา 600 บาทไทย!! แล้วก็หารกันคนละ 120 บาท ทั้งห้าชีวิตก็ประกอบด้วย ผัวเมีย 2 คู่ และ Gu อีก 1 ชีวิตค่ะ (ไม่ได้ถ่ายรูปไว้เลยT_T มาด้วยกัน และกลับด้วยกันอีกต่างหาก) ดีนะว่าฉันซื้อหนังสือ "มะหงุมมะหงาหรา" ของพี่ป๋อมแป๋มมาอ่าน เลยไม่ค่อยสนใจ ระหว่างนั้นเราก็นั่งคุยกันว่ามีแผนไปไหนบ้าง อะไรยังไงบ้าง ฉันมารูจักชื่อ 1 ใน 2คู่ว่า ชื่อ อ. กับ อ. (เรียกว่าคู่ อ.เนอะ) คู่ อ. มาพักที่กกกอด 2 คืน และพวกนาง!!! คือบุคคลที่ขโมยกระโจมพักของฉันไปคร้า!!!! แอบแค้น ชิ!!! ส่วนอีกคู่ ฉันไม่ได้ถาม เพราะเราจอกันแค่นั้นแล้วหลังจากเข้าที่พั้กก็ไม่ค่อยได้เจอกันเลย คู่นี้ไม่ได้วางแผนอะไรมาก นอกจากมากกกอด แล้วก็กลับกทมเลย ส่วนคู่ อ. ก็วางแผนว่าจะไปเอราวัณ ความจริงเอราวัณอยู่ในแผนการเที่ยววันแรกของฉันนะ แต่เป็นเพราะฉันต้องเสียเวลาในการรอรถมากกกอด ฉันเลยต้องเปลี่ยนแผน และจะไปเอราวัณในวันพรุ่งนี้ ตอนแรกก็คุยๆกันว่าจะไป แต่ไม่ได้คิดว่านางจะไปด้วยกัน ก็เลยแลกเปลี่ยนความคิดเห็นกัน เธอเอ้ยยยยยย!! คือนางบอกว่าฉันเจ๋งมาก ที่กล้ามาคนเดียว อย่างเป้งอ่ะ อะไรทำนองนั้นแหละเอาง่ายๆคือ นางบอกว่า "ฉันเจ๋ง"

     แล้วฉันก็มาถึงแล้วววววววววววววววววววววววววววว "บ้านกกกอด" คือพอก้าวเข้ามา เธอเอ้ย!! เหมือนพลังชีวิตมันได้รับการเติมทีละนิดทีละนิดเลยล่ะ^^ หลังจากที่ฉันเคลียค่ารถกันเสร็จ ฉันก็เดินทิ้ง ผัวเมีย 2 คู่นั้นไว้ แล้วมาเชคอินทันที (ประเด็นคืออิจฉา ไม่มีผัวมากับเค้าบ้าง) ระหว่างนั้นฉันก็ถ่ายรูประหว่างรอ ลองมาดูกันเนอะ คราวๆไปก่อน(ฉันใช้ไอโฟนถ่ายนะจ้ะ อาจไม่สวย อย่าว่ากันน๊า)






     แล้วฉันก็นั่งรอเค้าเชคว่า ห้องพักฉันเสร็จหรือยัง ที่ฉันพัก คือบ้านชมดาว ที่บ้านกกกอดจะมีที่พักหลายแบบนะ ลองหากันดูนะ แต่ละแบบก็จะแตกต่างกันไป ราคาด้วย รวมถึงบ้านกระโจมของฉันที่โดนแย่งไปด้วย!!!!!!!!!! ในบ้านพักของฉันก็จะมีแอร์ ห้องน้ำในตัว เครื่องทำน้ำอุ่น สำคัญ!! มีดาดฟ้าให้ฉันได้ไปอ่านหนังสือในตอนเย็นแล้วชมดาวอีกด้วยคร้า
และนี้คือที่พักของฉัน ในคืนนี้^^




หลังจากที่ฉันได้เอาของไปเก็บแล้ว ฉันก็นอนพักสักแปป แล้วฉันก็ออกมาถ่ายรูป ลองมาดูกันนะ^^ไม่สวยอย่าว่ากันน๊า

ที่นี้ทางเดินเค้าจะเป็นไม้ไผ่ทั้งหมดเลย เวลาเดินเลยจะดังนิดๆ


รูปข้างล่างฉันถ่ายจากบนดาดฟ้า



        แล้วฉันก็เดินชมธรรมชาติไปเรื่อยๆ คือ เธอเอ้ย!! นี่แหละมันคือการพักผ่อนของจริง พลังชีวิตมันได้รับการเติมเข้ามาทีละนิด การได้อยู่ท่ามกลางธรรมชาติมันเป็นอะไรที่แบบ "สบายใจ" มันไม่ต้องเจอความวุ่นวาย มลภาวะ รถติด บลาๆ คือมันใช่เลย เนี้ย การ"พักผ่อน" ของจริงเลยทีเดียว เสียงที่ได้ยินคือเสียงลมที่มันพัดผ่านไป เสียงความสงบที่มันหาไม่ได้ในเมืองกรุง ความสวยงามมันดึงดูดฉันมาก ฉันรู้สึกเหมือนว่าชีวิตมันโอเคขึ้นมาเลย ฉันก็เลยเดินไปที่ริมน้ำ ระหว่างทางก็แวะ แชะภาพไปด้วย




เข้าใจแล้วใช่ม่ะ ว่าทำไมถึงชื่อ "กกกอด" 555+ มันเป็นกอดที่โคตรจะวิเศษเลยนะเธอ ลองหันหลังไปถ่ายสักแชะดีกว่า 1 2 3 แชะ!!!!
เอาละ แล้วฉันก็มาถึงริมน้ำ

แต่คือว่า มันมีเรืออยู่ 4 ลำ และตอนนี้ ทุกลำมันก็ลอยอยู่ในน้ำโดยมีคนจับจองออยู่ รอไปสิค่ะ ระหว่างรอเลยถ่ายรูปเอาบรรยากาศสะหน่อยละกันเนอะ




ระหว่างรอก็ตระหนักได้ว่า เอ้ะ!! ฉันไม่ได้หยิบเสื้อชูชีพกับไม้พายมา เลยเดินกลับไปหยิบมา แล้วก็มาเจอ!! ลูกเจ้าของโฮมสเตย์ 2 คน น่ารักมากก คนโตชื่อโฟคซอง และคนน้องชื่อโฟวิว น่ารักจริง ^^

บอกให้โฟคซองทำมือชูสองนิ้ว แต่สิ่งที่โฟคซองทำคือ...???

มันคืออัลไลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลลล??? ตุ้ดงงคร้าาาาาาาาาาาาาาาา

แล้วฉันก็เดินกลับมา ได้เรือพอดี ก็เลยพายมันสะเลย พายคนเดียว เก๋ๆ



ระหว่างนี้ก็ถ่ายวิวไปด้วยสิ ธรรมชาติของตุ้ดที่ชอบถ่ายรูป(มั้ง)





ระหว่างนั่งอยู่บนเรือทำให้ฉัน คิดอะไรหลายๆอย่างได้ ซึ่งฉันว่า จะเรียกมันว่าจุดเริ่มต้นของการแชร์ประสบการณ์ครั้งนี้ก็ได้นะ  ไว้ฉันตื่นมาแล้วจะเล่าให้ฟังต่อเนอะ^^

THe_MaYA