ขอระบายหน่อย โพสเฟสไม่ได้ มีแม่เป็นเพื่อน
เจอมาตั้งแต่สมัยเรียนมัธยม ถามอยู่นั้นแหละทำไมไม่มีแฟน เมื่อไหร่จะมี
มองเยียดเหมือนเราไม่มีใครเอา พูดเล่นเป็นเรื่องสนุก โถ่ ถ้ามีอล้วเป็นเหมือนคุณ
ไม่มีดีกว่า เป็นคนหลงตัวเองค่ะพูดตรงๆ คิดว่าตัวเองเป็นคนดีมากคนหนึ่ง  เลยคิดว่าถ้าตะมีแฟน
เค้าต้องดีและดูแลเราได้ ไม่ค่อยแคร์ใคร เพราะความเย้อหยิ่ง ไม่รู้สิคิดว่าตัวเองทำตัวมาดีขนาดนี้
ถ้าต้องมาใช้ชีวิตที่เหลือกับคนไม่ดี ขออยู่คนเดียวดีกว่า ไม่เคยเดือดร้อนเรื่องแฟนเลย จริงๆก็อยากมี
อยากมีอารมหวานๆกีบเค้าบ้าง แต่ไม่มีก็ไม่ตาย อยู่ได้ สบายได้ แต่ไม่สบายตรงที่มีพวกชอบเดือดร้อนแทนนี้แหละ
ทั้งรำคานและอืดอัด จะบอกว่ามีคนมาคุยด้วยก็เยอะแต่ไม่ชอบเค้าเองก็ดูขี้อวดไป พอไม่พูดก็มองว่าเราไม่มีคนเอา
คนเอานะมี แต่เอาแล้วดีอะหายาก ไม่รู้ไม่เคยเอาด้วยพูดไปงั้นแหละ ตอนนี้เรียนจบทำงานแล้วก็ยังไม่มีแฟน
พี่ที่ออฟฟิตก็โรคจิต ตามตื้ออยู่นั้นแหละ บอกว่ามีแฟนแล้วก็ยังจะตื้อ ไม่คุยด้วยก็ทักมาทั้งเฟสทั้งไลน์
น่าตาก็น่ากลัว สายงานตรงกันอีก ต้องคุยกันตลอด ทำให้เค้าคิดเข้าข้างตัวเอง (พี่เค้าไม่เคยมีแฟนเลยออกแนวจิตเล็กๆ)
สาบานเลยว่าเราทำตัวห่างเหินสุดๆ ทักมา10ตอบ1 ก็ยังจะมโนว่าเรามีใจอีก เฮ้อ ชีวิต อยากจะมีแฟนให้รู้แล้วรู้รอดไปเลย
จะได้ไม่ต้องมีคนถามอีก พี่เค้าจะได้ไม่มาตื่ออีก เคยคิดจะขึ้นสถานะกับคนไม่รู้จัก จะได้จบๆไป คนจะได้ไม่ถามอีก เบื่อ
แต่ก็ทำไม่ได้ อายตัวเอง สุดท้ายก็อกจะแตกตาย ทำห่าไรก็ไม่ได้ อึดอัดชิบ รู้เลยว่าทำไมคนชอบมาระบายในพันทิพ
ขอบคุณพื้นที่ตรงนี้ด้วย🙏