สวัสดีค้าา กระทู้นี้เป็นกระทู้แรกและกระทู้สุดท้าย 55555555555555555555 เพราะบรรยายเรื่องไม่ค่อยสนุก " เราเชื่อว่าหลายๆคน มีปัญหาเรื่องความรัก ว่าด้วยการแอบชอบ แอบรัก ซึ่งเราก็เป้นแหล้ะ แรกๆสวยงาม หลังๆไปไม่เป้นท่า ง่ายๆ ก้เสียหมา ไก่กาอาราเล่ทีเดียวเชียว เล่าให้เพื่อนฟังบ่อยล้ะ ระบายลงพันทิปเลยล้ะกันอึดอัดมานาน "
** ค่ะ เราก็เป็นเด็กม.ปลายคนนึง อยู่ม.5 ก็เจอเพื่อนคนนึงอยู่ชั้นม.5 เหมือนกัน แต่เราเรียนคนละสายค่ะ ตอนม.4 เราอยู่กีฬาสี สีเดียวกัน เราเดินชนนางหน้าห้องน้ำหญิง เพราะเดินเหม่อลอย แล้วก้เงยหน้าขึ้นไปมองนาง นางก็ยิ้มให้ ส่วนตัวเราก็เขินดิรอไรล้ะ แล้วก็เดินแยกออกจากกันไม่ได้คิดไร เพราะเค้ามีแฟนแล้วเว้ยเห้ย   หลังจากวันนั้นก้ทำตัวปกติมาเรื่อยๆ เจอหน้านางก้เฉยๆ เราก็แอบชอบรุ่นพี่คนนั้นคนนี้ไปทั่วทีบทั่วแดนตามประสาคนบ้า 555555555555555 จนกระทั่งเวลาผ่านไปจนอำลางานสถาบันพี่ม.6 เราก็ขึ้นม.5พอดี ไม่ว่าเหตุอันใดหรือโลกเหวี่ยงเรามาพบกันตอนม.5 เราได้ทำงานร่วมกันตลอดม.5 ทั้งปีการศึกษา วันเขานัดมาประชุมทำงานรับน้อง เหมือนางจะจำเราได้ค้ะ แหม่นั่งพิงหลังซบไหล่เราไม่ถามซักคำ อุเหม่ ! ร้ายกาจจริง เราก้เริ่มประชุมแล้วก็เดินไปหาของไว้ทำนู่นนี่นั่น วันถัดมา..ก็เริ่มจัดสถานที่จริงจังเรากับนางก็เริ่มเป็นคู่กัดกันตั้งแต่วันนั้น เรากับเพื่อนหลายคนก็เดินไปหารถใส่ค่ะ เราได้เข็นคู่กับนาง มากันก่อนสองคน พอถึงที่จะจัดสถานที่นางก้ชวนเราไปนั่งในห้อง แทนอีบ้านี่ว่า " นาง " แล้วกัน 555555555 ส่วนตัวเรา มันมีหลายคำพูดคำจาน้ะ ห้าวบ้าง ใสๆบ้าง ไปทั่วอ้ะ  - -
นาง : ป่ะ ไปนั่งในห้องกันตรงนี้มันร้อน
เรา : ไปดิ้ป้ะ ร้อนเหมือนกัน
นาง : กินน้ำไหม เดี๊ยวเหนื่อยน้ะ
เรา : ไม่เว้ย ไม่กิน (จบบทสนทนา)
ต่อเลยน้ะ สักพักเพื่อนๆๆก้มาถึง ก้เรียกเราสองคนออกไป ก้เดินออกไปหาเพื่อน เพื่อนๆก้ตะโกนแซว " ฮิ้วๆๆ คู่ผัวเมีย " เขินดิ้ ทำไรไม่ถูก 555555555555 ก้เลยเดินหนีไปหาจัดสถานที่ต่อ จัดไปจัดมาทุกคนก้แยกย้ายกันกลับบ้าน กลับถึงบ้านไข้ขึ้นค้า วันต่อมาก้ไปจัดสถานที่อีก เราป่วยค่ะ แต่ก็ต้องไปเดี๊ยวกินแรงเพื่อน ไปถึงลุกไปไหนไม่ไหวค่ะ นอนอยุ่หน้าห้องอย่างเดียว แต่เพื่อนก็ดูแลอย่างดี แล้วนางก็เดินมากับเพื่อนผู้ชายตนหนึ่งอยู่คนละห้องกับนางมาถึงก็แซว
เพื่อน1 : คู่กัดไม่สบายน้ะ วันนี้กัดกันไม่ได้
นาง : เออ กูเห็นแล้ว กำลังจะถาม
(นางก้เขยิบมาใกล้ๆ แล้วมองหน้า)
นาง : เป็นไรไหวไหม ไม่ไหวกลับบ้านไปพักก่อนก็ได้น้ะ พรุ่งนี้ค่อยมา
เรา : เงียบค่ะ
นาง : (สะกิดเพื่อนสนิทเรา) ไปส่ง เพื่อนแกหน้าโรงเรียนหน่อย
ไอ้เพื่อนเราก้เชื่อฟังมันเว้ยเห้ย - - ก้เดินไปส่งเราหน้าโรงเรียน กลับถึงบ้านเราก็นอน พร้อมมีข้อความส่งมา
นาง : เป็นไงบ้าง ไหวไหมดีขึ้นยัง (ฟินดิฟินนนน >< แต่นางมีแฟนล้ะหยุดคิดค่าา TT)
เรา : ก็ดีอยู่น้ะ แต่เหนื่อยๆไปหน่อย
นาง : กินยาแล้วนอนพักน้ะจะได้หายไวๆ  
** เช้าวันต่อมา ก็เจอหน้านาง นางก็เดินเข้ามาถามอย่างรวดเร็วเป็นไงบ้างมาได้นี่เริ่มดีขึ้นแล้วใช่ไหม เราก็บอกไปคงงั้นมั้ง นางก็บ่น บอกแล้วให้นอนพักเย้อะๆ พอหมดกิจกรรมนี้ก็เป็นช่วงเทศกาลเปิดเทอม แท๊นแท่นแทนนนน พอล้ะ เดี๊ยวค่อยมาต่อ 5555555