ไม่ได้เข้ามาในห้องบาสฯนานแล้ว พอดีวันนี้ไปเจออยู่บล็อกหนึ่งที่คนเขียนใช้ชื่อว่า....ไฮเซนเบิร์ก
คุ้นๆว่าอาจเป็นขาประจำในห้องนี้
เขียนถึงเรย์ อัลเลนไว้ได้อย่างน่าสนใจ ถ้ากระทู้เรื่องของเรย์ อัลเลนเคยนำมาลงแล้ว ถือว่าอ่านซ้ำแล้วกันครับ
https://rhythmandball.wordpress.com/2014/08/02/20-%E0%B8%99%E0%B8%B2%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B8%81%E0%B8%B1%E0%B8%9A%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%A2%E0%B9%8C-%E0%B8%AD%E0%B8%B1%E0%B8%A5%E0%B9%80%E0%B8%A5%E0%B8%99/
เบื้องหลังก่อนที่เรย์ อัลเลนจะก้าวมาถึงจุดนี้สิ่งหนึ่งที่หนีไม่พ้นก็คือการฝึกฝนอย่างหนัก แต่สิ่งที่น้อยคนจะมีเหมือนอัลเลนก็คือเขาฝึกซ้อมแม้ในช่วงที่ไม่มีใครซ้อม “ทุกวัน”
ใครที่พอจะเป็นแฟนของเรย์ อัลเลนก็คงจะพอรู้มาบ้าง ว่าตั้งแต่ปี 1997 เป็นต้นมา ทุกๆเกมก่อนแข่งประมาณ 3 ชั่วโมงครึ่ง อัลเลนจะต้องเดินทางไปอย่างสนามแข่งเพื่อเริ่มซ้อมชู้ตเป็นเวลา 20-30 นาที (pre-game shooting routine) โดยการซ้อม จะเป็นการชู้ตจาก 5 จุดรอบเส้นสามแต้ม คือบริเวณคอนเนอร์ซ้าย-ขวา 2 จุด บริเวณปีกซ้าย-ขวา 2 จุด และบริเวณเซ็นเตอร์เหนือเส้นสามแต้ม ตามด้วยการชู้ตระยะกลาง โดยแต่ละจุดจะชู้ตจุดละ 5 ลูกสลับกับการชู้ตฟรีโทรว์ 5 ลูกอย่างนี้ไปจนจบ หรือบางครั้งก็มีการซ้อมโพสหรือชู้ตด้วยสเต็ปฟุตเวิร์คที่แตกต่างออกไปบ้างในบางครั้ง ซึ่งจุดเริ่มต้นของกิจวัตรในการซ้อมชู้ตของอัลเลนนั้นเกิดขึ้นตั้งแต่สมัยเขายังเป็นรุคกี้อยู่ที่มิลวอกี้ บั๊คส์ ที่ที่ทำให้อัลเลนได้พบเอลเลียต เพอร์รี่และไมเคิล เคอร์รี่ รุ่นพี่ที่ให้แนวทางแก่อัลเลนในเวลานั้น
อัลเลน นำการซ้อมชู้ตก่อนเกมมาเป็นกิจวัตรที่ต้องทำทุกวัน โดยอัลเลนให้ความเห็นว่า ใครก็ต้องการทำเงินได้มากๆจากการเล่นในเอ็นบีเอ แต่ก่อนจะไปให้ถึงจุดนั้น เราก็ควรสร้างแบบแผนให้แก่ชีวิตนักกีฬา เพราะแบบแผนหรือรูปแบบของกิจวัตรประจำวันที่ดีจะเป็นสิ่งที่สร้างศักยภาพและความสำเร็จให้กับตัวเรา ซึ่งสุดท้ายเรื่องของเงินทองก็จะตามมาในที่สุด
โดยอัลเลนยังให้ความเห็นว่ามีนักบาสในเอ็นบีเอจำนวนไม่น้อยที่ไม่ประสบความสำเร็จเพราะหลังจากที่เคี่ยวกรำตัวเองในระดับคอลเลจมา หลายๆคนกลับกลายเป็นคนที่ขาดวินัยไป เมื่ออยู่ในระดับอาชีพเพราะไม่มีโค้ชมาคอยจ้ำจี้จ้ำไช
ตัวอย่างของคนที่มีวินัย และแสดงให้เห็นถึงผลการมีวินัยต่อการทำงานในอาชีพที่ตัวเองรัก
20 นาทีกับเรย์ อัลเลน
คุ้นๆว่าอาจเป็นขาประจำในห้องนี้
เขียนถึงเรย์ อัลเลนไว้ได้อย่างน่าสนใจ ถ้ากระทู้เรื่องของเรย์ อัลเลนเคยนำมาลงแล้ว ถือว่าอ่านซ้ำแล้วกันครับ
https://rhythmandball.wordpress.com/2014/08/02/20-%E0%B8%99%E0%B8%B2%E0%B8%97%E0%B8%B5%E0%B8%81%E0%B8%B1%E0%B8%9A%E0%B9%80%E0%B8%A3%E0%B8%A2%E0%B9%8C-%E0%B8%AD%E0%B8%B1%E0%B8%A5%E0%B9%80%E0%B8%A5%E0%B8%99/
เบื้องหลังก่อนที่เรย์ อัลเลนจะก้าวมาถึงจุดนี้สิ่งหนึ่งที่หนีไม่พ้นก็คือการฝึกฝนอย่างหนัก แต่สิ่งที่น้อยคนจะมีเหมือนอัลเลนก็คือเขาฝึกซ้อมแม้ในช่วงที่ไม่มีใครซ้อม “ทุกวัน”
ใครที่พอจะเป็นแฟนของเรย์ อัลเลนก็คงจะพอรู้มาบ้าง ว่าตั้งแต่ปี 1997 เป็นต้นมา ทุกๆเกมก่อนแข่งประมาณ 3 ชั่วโมงครึ่ง อัลเลนจะต้องเดินทางไปอย่างสนามแข่งเพื่อเริ่มซ้อมชู้ตเป็นเวลา 20-30 นาที (pre-game shooting routine) โดยการซ้อม จะเป็นการชู้ตจาก 5 จุดรอบเส้นสามแต้ม คือบริเวณคอนเนอร์ซ้าย-ขวา 2 จุด บริเวณปีกซ้าย-ขวา 2 จุด และบริเวณเซ็นเตอร์เหนือเส้นสามแต้ม ตามด้วยการชู้ตระยะกลาง โดยแต่ละจุดจะชู้ตจุดละ 5 ลูกสลับกับการชู้ตฟรีโทรว์ 5 ลูกอย่างนี้ไปจนจบ หรือบางครั้งก็มีการซ้อมโพสหรือชู้ตด้วยสเต็ปฟุตเวิร์คที่แตกต่างออกไปบ้างในบางครั้ง ซึ่งจุดเริ่มต้นของกิจวัตรในการซ้อมชู้ตของอัลเลนนั้นเกิดขึ้นตั้งแต่สมัยเขายังเป็นรุคกี้อยู่ที่มิลวอกี้ บั๊คส์ ที่ที่ทำให้อัลเลนได้พบเอลเลียต เพอร์รี่และไมเคิล เคอร์รี่ รุ่นพี่ที่ให้แนวทางแก่อัลเลนในเวลานั้น
อัลเลน นำการซ้อมชู้ตก่อนเกมมาเป็นกิจวัตรที่ต้องทำทุกวัน โดยอัลเลนให้ความเห็นว่า ใครก็ต้องการทำเงินได้มากๆจากการเล่นในเอ็นบีเอ แต่ก่อนจะไปให้ถึงจุดนั้น เราก็ควรสร้างแบบแผนให้แก่ชีวิตนักกีฬา เพราะแบบแผนหรือรูปแบบของกิจวัตรประจำวันที่ดีจะเป็นสิ่งที่สร้างศักยภาพและความสำเร็จให้กับตัวเรา ซึ่งสุดท้ายเรื่องของเงินทองก็จะตามมาในที่สุด
โดยอัลเลนยังให้ความเห็นว่ามีนักบาสในเอ็นบีเอจำนวนไม่น้อยที่ไม่ประสบความสำเร็จเพราะหลังจากที่เคี่ยวกรำตัวเองในระดับคอลเลจมา หลายๆคนกลับกลายเป็นคนที่ขาดวินัยไป เมื่ออยู่ในระดับอาชีพเพราะไม่มีโค้ชมาคอยจ้ำจี้จ้ำไช
ตัวอย่างของคนที่มีวินัย และแสดงให้เห็นถึงผลการมีวินัยต่อการทำงานในอาชีพที่ตัวเองรัก