คือ...........เรามีแฟนคบกันมา 2 ปีละ
เราเรียนมหาลัยเดียวกันคณะเดียวกันสาขาเดียวกัน
เรารักเขามากทำเพื่อเขาทุกอย่างเท่าที่ทำได้
เขาต้องการไรเราหาให้  คือน้อยมากที่จะขัดใจเขา
แต่เขาก็ช่วยเราก็เรื่องเรียนนี้แหละค่ะ เขาเรียนเก่งมากท็อปตลอด
...คือเขามีปัญหากับทางครอบครัวพ่อแม่เขาแยกทางกัน
พ่อแม่เขาก็ไม่ค่อยมีเงิน ส่งมาให้มากสุดก็ 500 บาทหรือไม่ส่งเลย
ส่วน กยศ จ่ายค่าหอพักและซื้อหนังสือหรือทำงานต่างๆ
แต่กว่าจะได กยศ ก็นานเหมือนกัน
ข้าวก็กินวันละคาบบางวันก็ไม่ได้กินข้าวกินแต่น้ำเพราะไม่มีเงิน
ส่วนเรา เราเองก็ไม่ใช่คนรวยแต่เรายุกับแม่ไง
ถึงไม่มีเงินแต่มีข้าวกิน
แม่ให้เงินเราไปเรียนวันละ 50 บาท
เราไม่กินอะไรเลยนะ เก็บเงินส่วนนี้ซื้อข้าวให้แฟนกิน
แต่ถ้าเสา อาทิต ไม่มีเรียนแม่ก็ไม่ได้ให้เงิน
แฟนเราคือต้องอดข้าว จิงๆอยากแอบห่อข้าวไปให้แฟนนะ
แต่แม่ต้องถามและด่าแล้วบอกให้เลิกแน่ๆ
เราทำทุกอย่างเพื่อเขาก็จริงแต่เขาก็ไม่ได้เห็นเราอยู่ในสายตาเลย
เขาไม่เคยติดต่อมาหาเราเลย  ถ้าเขาไม่มีปัญหาหรือมีเรื่องให้ช่วย
วันๆเล่นแต่เกมไม่สนใจไม่ใส่ใจเราบ้างเรา
วันเกืดเราเขาก็จำไม่ได้ ของขวัญ้ราไม่อยากได้แต่เราอยากได้คือคำอวนพร
ตอนคบกันแรกๆเขาเคยพูดกับเราว่าเขาไม่หล่อไม่รวยจะมีใครชอบ
พอเราชอบและรักมากด้วยแต่ทำไมเขาไม่ชอบเราล่ะ
ทำเหมือนเราไม่มีตัวตน   จะเลิกก็สงสาร จะตัดใจก็ยังรัก