ฝากถึง นักอ่านทุกท่าน
         *การเขียนรีวิวครั้งนี้ อาจจะมีภาษาที่ดูจะมึนงงไปนิด โปรดให้อภัยข้าพเจ้าด้วย
         *เน้นไปที่การเขียนบันทึกมากกว่ารีวิว
         *ค่าใช้จ่ายต่างๆจะเขียนไว้ตอนท้ายบท
         *เเนะนำ ติชม ได้เลยคะ
         *ปล. โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน ผู้ชมที่มีอายุต่ำกว่า 5 ขวบ อาจไม่เข้าใจภาษาที่เขียนดังต่อไป 5555555



ปิดเทอมเล็ก หัวใจว้าวุ่น

      "ปิดเทอมนี้ เที่ยวไหนดีว้ะ"
      เป็นคำถามที่ตลอดระยะเวลาเทอม 1 ของการเรียนปี 3 ที่ได้ยินเกือบเเทบทุกวันตลอดทั้งเทอม ถ้าถามว่ารำคาญไหม?  
ตอบได้เลยว่า ไม่เลย!!
เป็นคำถามที่ได้คำตอบในเเต่ละวันไม่เหมือนกันสักครั้ง จนกระทั่ง...
       " สรุปเที่ยวไหนดีว้ะ จะปิดเทอมเเล้วนะเว้ยยย "
       ทุกคนต่างมองหน้ากัน บรรยากาศดูไม่เข้าท่า เงียบดั่งป่าช้า
       " เห้ยยย! ขึ้นดอยกัน "
ก่อนอื่นขอออกตัวก่อนเลยว่า ข้าพเจ้ามีเพื่อนเเก็งใหญ่ เหมือนกับยามาฮ่า เเฮร่! ยาเกี๊ยวซ่า แฮร่! ยากูซ่า แฮร่! ถูกกเเล้วววว!! มีจำนวนประชากร ทั้งหมด 15 คน (ใหญ่ตรงไหน สมมติว่าใหญ่นะ) คิดดูล่ะกัน ถ้าไปเที่ยวบนดอย ดอยคงเเตก เพราะเเต่ละคนนี่แสบๆๆๆ ทั้งนั้น เเละผลสรุปจากการเสนอกับหัวข้อ "ขึ้นดอยกัน" ได้มติว่า จะมีผู้ร่วมชะตากรรมไปทั้งหมด 5 คน รวมข้าพเจ้าด้วย ซึ่งดอยที่เราจะไปมีชื่อว่า "ดอยหลวงเชียงดาว" เมื่อได้ข้อสรุป สถานที่ จำนวนคน ข้าพเจ้าจึงได้ติดต่อกับพี่อาร์ต ซึ่งพี่อาร์ตเป็นพี่ที่รู้จักกันที่กรุงเทพ เเต่ไปอยู่ที่เชียงใหม่เเล้วพี่อาร์ตแกก็ผันตัวไปเป็นลูกหาบที่ดอยหลวงเชียงดาว เเล้วพี่เเกก็ชอบโพสต์รูปดอยหลวงเชียงดาวเเคมปิ้งของเเก บนไทม์ไลน์เฟสบุ๊คบ่อยๆ ในสมอง ณ ตอนนั้น มีเเต่ดอย ดอย ดอย เเละดอย!! นี่แหละต้นเหตุที่ทำให้อยากมาที่นี้ ข้าพเจ้าจึงติดต่อพี่อาร์ตไป ก็บอกพี่เเกไป ว่าไปเเน่ๆอ่ะ 2 คน ที่เหลือขอดูก่อน ไปๆๆมาๆๆ สรุป เพื่อนไม่ไป 3 คน เหลือ 2 คน ที่จะร่วมชะตากรรมกัน เเต่ดันมาบอกใกล้วันที่จะขึ้นดอย ซึ่งมันไม่ได้ เเละงบก็ไม่พอ ดังนั้น จึงไม่ได้ไปกับพี่อาร์ต เเละคิดว่า เหลือ 2คน ก็ไปได้ เดี๋ยวมีเพื่อนไปสมทบที่นู้นอีก 2 คน เอาว่ะ!!! ลุยยย!!

ระดับ first class
    
          " รถออกกี่โมงว้ะ "
          " ห้าทุ่มครึ่ง "
          " เเล้วนี่กี่โมงเเล้วว้ะ "
          " เที่ยงคืนนน... "
        
          เปิดทริปมาก็เรียกได้ว่าเเย่เเล้ว มาเจอรถมาช้าอีก นี่เรียกว่าซวยหรือเปล่า (หัวเราะะะะ) เเทบอยากจะกลับบ้านไปนอนเลยทีเดียว 5555555 เเต่ก็อย่างว่าเเละครับท่านผู้ชม จองตั๋วไปเเล้ว เเละมีผู้ร่วมชะตากรรมด้วย 1 คน ดังนั้นจึงต้องไป! เฮ้! เเละรถที่เรากำลังพูดถึงนั่นก็คือ " นครชัยเเอร์ " ข้าพเจ้ากับเพื่อนเเอบผิดหวังเล็กน้อย เเต่พอจะเข้าใจอยู่ว่า มันเป็นช่วงเทศกาลปีใหม่ เเละเป็นวันที่คนจะกลับเข้ามากรุงเทพ หลังจากเทศกาลหยุดยาวปีใหม่ เลยให้อภัย เข้าใจคำว่า " รถติด " เพราะเคยสัมผัสมาเเล้วววว 555555 ข้าพเจ้าจึงเดินไปถามลูกเรือ (เรียกให้มีระดับหน่อยย 55555)  
          " รถจะมาหรือยัง อีกนานไหมคะ "
          " เดี๋ยวต้องรอรถรอบ ห้าทุ่ม มาก่อนครับ เเล้วค่อยเป็นรถรอบ ห้าทุ่มครึ่ง "
โอ้วววววว ขุ่นพระ!!! เคยเจอเเต่เครื่องบินดีเลย์ นี่มาเจอรถดีเลย์ เงิบบบบบ 5555 ข้าพเจ้านี่เเทบเอาหัวฟาดพื้นเลยย ข้าพเจ้าจึงเดินไปบอกเพื่อนผู้ร่วมชะตากรรม ถึงกับหัวเราะกันเลยทีเดียวว! ไม่ใช่ไรนะ คือ ไม่รู้จะพูดอะไร พูดไม่ออก อึ้งงงง! นี่ก็ปาไป เที่ยงคืนครึ่งเเล้ววว (รถกรูยังไม่มาเบยยยยย บ้าาเเล้วววว)
          "รถรอบ ห้าทุ่มครึ่ง กรุงเทพ-เชียงใหม่ เเละรถรอบสุดท้าย เชิญขึ้นรถได้เเล้วครับ"
เดี๋ยววววนะ...ที่ข้าพเจ้าได้ยิน ไม่ได้หูฝาดดดดใช่ไหมมม นี่มันรถรอบที่เราจะไปใช่ไหม กรี๊ดดดดดดดดดดดดด ถึงกับกรี๊ดลั่นนชานชาลา ความรู้สึกเหมือนเป็นลูกหมาที่โดนเจ้าของลืมไว้ เเล้วกลับมารับอ่ะ ฟิวส์นี้เลยยยย อิอิ(รถพวกกกกรูมาเเว้วววววว)
เมื่อก้าวขาขึ้นรถโดยสารประจำทางของนครชัยเเอร์ ข้าพเจ้าก็รับรู้ได้ถึงพลังงานบางอย่าง

           
          "สวัสดีครับ เชิญด้านนี้เลยครับ" (เชร้ดดดดดด VIP ดีเเบบนี้นี่เอง)
สำหรับรถโดยสารของนครชัยเเอร์ สามารถขึ้นได้ที่ศูนย์บริการ หรือจะมาขึ้นที่สถานีขนส่งหมอชิต2 ก้ได้ ข้าพเจ้ากับเพื่อนเลือกขึ้นที่สถานีขนส่งหมอชิตเพราะใกล้บ้านเเละสะดวกกว่า สำหรับเก้าอี้ที่นั่งของนครชัยเเอร์มีความสามารถหลายอย่างมาก มีทั้งระบบนวดตัว (คล้ายๆเครื่องนวดตัวในห้างที่ยอดเงิน 10 บาท ได้ 3 นาที) ด้านหน้าตรงที่วางพวกขนมเเละน้ำ ถัดขึ้นไปนิดนึง มีจอมองภาพขนาด 8 x 6 นิ้ว คล้ายๆเเท็บเล็ต (กรูคิดว่างั้นนะ 555555)  คุณสมบัติเป็นทีวี ดีๆ นี่เอง มีหนังให้ดู มีเพลงให้ฟัง มีเกมส์ให้เล่นอีกก เเต่มีให้เลือกก็พอประมาณ กำลังพอเหมาะ เเละยิ่งกว่านั้น พนักงานที่ดูเเลเราบนรถเปรียบดั่งสจ๊วตบนเครื่องบิน มีการเเนะนำตัวอย่างเป็นทางการเหมือนบนเครื่องบินเลยย ( ขออภัยที่ข้าพเจ้าไม่ได้ถ่ายรูปมา มัวเเต่มองหน้าจนเพลิน 555555 ) เเละโคตรยิ่งกว่าที่ทำเอาข้าพเจ้าปลื้มมาก คือ พนักงานขับรถที่นี่เปรียบเสมือนกัปตันเครื่องบิน เขาจะมีการเเนะนำตัวเองด้วยย เเละยังบอกอีกว่าจะพาผู้โดยสารไปถึงจุดหมายปลายทางอย่างปลอดภัย ทำให้ข้าพเจ้าประทับใจรถคันนี้เอามาก ข้าพเจ้าไม่รู้หรอกว่ารถคันอื่นจะเป็นแบบนี้ไหม หรือจะเป็นเเต่คันที่ข้าพเจ้านั่ง หรืออาจจะเป็นสโลเเกนของทางบริษัท หรือจะด้วยเหตุผลอะไรก็ตาม เเต่ถือว่า "การพบกันครั้งเเรก ถึงเเม้จะได้พบเพียงเสี้ยวเวลา เเต่ก็สามารถสร้างความประทับใจให้กันได้ เพียงเสี้ยวเวลานั้น " ข้าพเจ้าลืมบอกอีกอย่าง ว่ารถที่ข้าพเจ้านั่งกับเพื่อนเป็นรถ First Class (VIP) ส่วนเรื่องของกินที่นี่ก็ถือว่าใช้ได้เลย จะเป็นเเฮมเบอร์เกอร์ กับนม 1 กล่อง มีขนมทานเล่น 1 ห่อ น้ำเปล่า 1 ขวด ข้าพเจ้าจึงลงความเห็นกับเพื่อนได้ตรงกันว่า ดีเเล้วที่เราไม่ได้กินข้าวมา เพราะบนรถเราสามารถมาฝากท้องได้ 55555555555555 ขณะนี้ก็ปาไป ตี 1 กว่าเเล้วว...หนังท้องตึง หนังตาหย่อนยานนนน Zzzzzz



ข้าเจ้า(บ่)เป็นสาวเจียงใหม่

          "เราได้นำผู้โดยสารทุกท่าน มาถึงยังสถานีปลายทางเชียงใหม่ ขอบคุณ บลาๆๆ......"
บริการยันสุดปลายทางจริงๆ VIP First Class มันดีแบบนี้นี่เองงงงง
เเละเเล้วข้าพเจ้าเเละเพื่อนผู้ร่วมชะตากรรมก็ถึง เชียงใหม่ โดยสวัสดิรูป เเฮร่! สวัสดิภาพ เเฮร่! ถูกเเล้วววววว (มุขห้าบาทสิบบาทก็ยังจะเล่น)
          หลายคนอาจจะสงสัย หรือจะไม่สงสัยก็ได้ 55555 ข้าพเจ้ามีนามว่า ดลยา หรือ เเอน เรียกรวมๆ ก็ "ดลเเอน" (แบบนี้ก็ได้หรอ 5555) เเละเพื่อนผู้ร่วมชะตากรรมมีนามว่า วรรณพร หรือ ติว เรียกรวมๆ ก็ "วรรณติว" สำหรับเฮา 2 คน บ่เเม่นคนเจียงใหม่ เเต่เป็นคนภาคกลางเด้อพี่น้องงง 55555 เอาล่ะฮะท่านผู้ชม เมื่อถึงสถานีขนส่งเชียงใหม่(ขนส่งอาเขต) เรา 2 คน ก็รีบลงจากรถเเละผลัดกันไปเข้าห้องน้ำ ทำธุระส่วนตัวให้เรียบร้อยก่อนเลย เเละเเน่นอนว่า ทริปนี้เรามากันเอง ข้าพเจ้าจึงรับอาสาโทรติดต่อที่เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าดอยหลวงเชียงดาวเอง เพื่อทำเรื่องไปยังที่นั่น เเละก็นั่นเองเเหละฮะท่านผู้ชมมมม โทรไม่ติด!!! เงิบบบบบ หมายความว่าไง จะไม่ได้ไปหรอ หรือเปลี่ยนเบอร์ ตายเเล้ววววววว ข้าพเจ้าจึงลองโทรอีกเบอร์ที่อยู่ในเว็ปที่หามา สรุปเป็นเบอร์ทางเขตของกรุงเทพ เจ้าหน้าที่จึงให้เบอร์ติดต่อมา รู้สึกว่าจะเป็นเบอร์มือถือส่วนตัวไม่ใช่เบอร์สำนักงาน ข้าพเจ้าก็เลยต้อง ลองดูว้ะ! เพราะถ้าข้าพเจ้าติดต่อไม่ได้จริงๆ ข้าพเจ้าเเละเพื่อนจะต้องหาที่เดินทางใหม่ในขณะนั้น เเละเหมือนว่าพระเจ้ายังรักพวกเราอยู่ โทรติด!!! เเละ ได้ไป!! ดีใจมากกกกก ดีใจจนไม่รู้จะพูดยังไง ต้องบอกก่อนเลยว่า ที่ดีใจมากๆ ถึงมากที่สุด เพราะความจริงเเล้ว การที่เราจะสามารถเดินทางขึ้นดอยหลวงเชียงดาวได้นั้น ต้องติดต่อกับทางเจ้าหน้าที่เขตรักษาพันธู์สัตว์ป่าดอยหลวงเชียงดาวก่อนวันเดินทางอย่างน้อย 15 วัน เพื่อให้เจ้าหน้าที่ได้ประสานงานต่างๆ (ใครจะมาเเคปไว้เลย) เเละเเอบได้ยินมาว่า บางคณะ บางเจ้า ต้องจองคิวติดต่อข้ามเดือนกันเลยทีเดียว เเต่ถ้าใครมากับทัวร์ทางทัวร์ก็จะจัดการให้ ซึ่งรายละเอียดตรงนี้ก็เเล้วเเต่บริษัทครัชช ข้าพเจ้าเองไม่เเนะนำให้ติดต่อในระยะเวลากระชั้นชิดแบบข้าพเจ้า เพราะอาจไม่โชคดีเเบบเรา 2 คน ก็ได้ บังเอิญมีคนมาสมทบกับข้าพเจ้าเเละเพื่อนในวันออกเดินทางที่จะขึ้นดอยพอดี ทำให้ทางเขตรักษาฯ อนุญาตให้เราไปได้ นับว่าเป็นโชคดียิ่งนัก เเละพระเจ้ายังเข้าข้างเราอยู่ได้ส่งเพื่อนร่วมทางมาให้เราอีก 2 คน เย้!!
         เมื่อติดต่ออะไรทุกอย่างเเล้ว ข้าพเจ้าเเละเพื่อน ก็คิดว่าเราควรหาที่เที่ยวในตัวเมืองก่อน เนื่องจากทางเขตรักษาฯ นัดเวลากับเราว่าจะต้องมาไม่เกิน 6 โมงเยน เราจึงหาที่เที่ยวในตัวเมืองก่อนเข้าป่า 5555  เเละเราจะต้องกลับมายังที่สถานีขนส่งเชียงใหม่(ขนส่งอาเขต) ก่อนเวลา บ่าย 2 โมง เพื่อเดินทางต่อไปยังดอยหลวงเชียงดาว (จากตัวเมืองเชียงใหม่ไปเขตรักษาฯ ใช้เวลาประมาณ 1- 2 ชม.)
         เราเดินออกมาจากบริเวณสถานีขนส่งอาเขตได้ประมาณ 100 เมตร เราก็พบรถสองเเถวเเดง! เเดง! เเละก็เเดง! เเละเเล้วก็มีชายวัยกลางคนพุ่งมาหาเรา พร้วดดดดดดดดดดดด
         " ไปไหนครับน้อง "
         " ไปดอยสุเทพค่ะ "
         " ไปกับพี่ไหม "
         " เท่าไหร่ค่ะ "
เพื่อน วรรณติว ของข้าพเจ้าเป็นผู้สืบสวนสอบสวนเรื่องนี้อย่างเคร่งครัด
         " ถ้าเหมา 150 บาท ครับ "
         " ถ้าไม่เหมาล่ะคะ "
         " คนละ 50 บาท ครับ เเต่พี่จะต้องวนรถเข้าไปรับคนในเมืองก่อนนะ จะช้าหน่อยนะน้อง " (จำประโยคไว้ดีๆ เลยนะครัชท่านผู้โชมมม)
         " งั้นไป แบบ ไม่เหมา ค่ะ "
ข้าพเจ้าเเละเพื่อน ตกลงปลงใจไปกับพี่รถเเดงคันนี้ ด้วยการ ไม่เหมา ไม่เหมา เเละ ไม่เหมา!! เพราะคิดว่ายังไม่ถึงเวลาที่จะต้องเดินทางต่อ อีกอย่างดอยสุเทพก็ไม่ได้ไกลจากที่นี่เท่าไหร่ จึงไปแบบชั้นประหยัดจะดีกว่า





         " เห้ยย ทำไมไม่มีคนขึ้นเลยว้ะ "
         " นั้นดิ เห้! ไหนบอกจะเเวะรับคนในเมือง "
         " หรือว่า....... "
         " คิดเหมือนกรูช้ะ "
         " เดี๋ยวคอยดู! "
.....................................................................................