ตามรักคืนใจ ละครน้ำดี ที่ไม่ได้มีดีแค่ฟิลกู๊ด...จบลงอย่างสวยงามพร้อมอากาศหนาวเป็นใจ เชื่อว่าใครที่ได้ดูคงอมยิ้มกันถ้วนหน้า แถมได้ข้อคิดดีๆมากมาย
บทประพันธ์ชั้นเลิศของกิ่งฉัตร ที่มีทั้งความฝันและความจริงแทรกอยู่ มีความรักของหนุ่มสาว รักพ่อลูก รักตาหลาน รักต่างอายุต่างฐานะ รักที่ไม่ได้รักกันจริง และรักผืนแผ่นดินรักอันยิ่งใหญ่ ถ้าได้ดูตั้งแต่ต้นจนจบจะพบว่ากิ่งฉัตรสอดแทรกอะไรไว้มากมาย มีมากกว่าความเป็นเจ้าหญิงเจ้าชาย และความเพ้อฝัน ความอดทนของเด็กสาวที่ตามหาพ่อ ต้องผ่านอุปสรรคและงานอีกมากมายที่ไม่เคยทำ เพราะความมุ่งมั่นและควาไม่ย่อท้อจรึงผ่านมันไปได้ มิตรภาพดีๆระหว่างเพื่อนร่วมงานโดยไม่แบ่งแยกฐานะ เรื่องราวการรักผืนป่า การทำเพื่อสอ่งแวดล้อมคำนึงถึงส่วนรวม การยอมรับผิด การให้อภัยคนรอบข้าง ที่สำคัญที่สุด ให้อภัยตัเอง
ผู้จัด และคนเขียนบทโทรทัศน์นำประเด็นมาบอกเล่าได้ครบถ้วน เสนอผ่านขนบละครไทยได้อย่างงดงาม ไม่เพิ่มเติมตัวร้ายกรี๊ดกร๊าดให้มากมายจนเสียอารมณ์ของแฟนหนังสือ
นักเเสดงทุกคนเล่นได้สมบทบาทเป็นธรรมชาติ เล่นได้ละเอียดมาก ถึงแม้เรื่องนี้จะมีตัวหลักเป็นพระเอก นางเอก แต่ตัวละครอื่นๆที่ออกมาสามารถมีฉากที่โดดเด่นจนน่าจดจำได้ อาจพูดได้ว่าถ้าณเดชกับมิวเล่นไม่ดีขนาดนี้จะถูกตัวละครตัวอื่นกลบทันที
มิว เล่นได้น่ารักน่าเอ็นดูมาก มีความสดใส แต่ก็ดื้อรั้นและเชื่อมั่น เป็นหนูนาตัวเล็กตามพ่อรามต้อยๆ คอยสร้างเรื่องป่วนให้ไร่บัวขาว จนนายสิงห์ต้องจัยมาไว้ข้างตัว
ณเดช เเค่เห็นแววตาที่มองมาก็สลบแล้ว ผู้ชายอะไรหล่อ เท่ มีเสน่ขนาดนี้ ราชสีหนุ่มที่โดนหนู่ตัวน้อยมาคอยป่วน เจ้าของไร่ที่ปกครองไร่ด้วยความอบอุ่นเป็นกันเอง แต่คราวเอาจริงก็ดุดันไม่แพ้ใคร เป็นพี่ชายทีาแสนดีดูแลน้องสาว มีสายตาไว้มองหนูนาคนเดียว
อู๋ น้าราม ผู้สงบเสงี่ยมลึกลับ มีปมในอดีตมากมายจนไม่เปิดใจให้ใคร มีรักที่ไม่อาจเอื้อม ออกมาแต่ละครั้งไม่ต้องมากแต่ได้ใจความ ฉากเด็ด เปิดใจพ่อลูก เรียกน้ำตาได้มากมาย สีหน้า แววตา ท่าทาง ต้องคนเล่นเก่งที่ผ่านชีวิตมาเยอะเท่านั้นถึงจะถ่ายทอดฉากนี้ได้ดีขนาดนี้ ความรู้สึกที่เปล่งออกมาทางรูขุมขน ผ่านเซลทุกเซล อยากให้เมืองไทยมีละครรุ่นใหญ่เยอะๆ
เดียร์น่า คุณน้อง รักมั่นคง รักตัวคน คุณค่าของตนอยู่ที่บุคคลไม่ได้อยู่ที่ฐานะหรืออดีต วางตัวสวยสง่าเลอค่า งดงามหมดจด เดียร์น่าเล่นบทนิ่งได้ดี สายตาที่คอยมองน้ารามกำลังพอเหมาะ ทุกคนรู้ว่ารักน้ารามแต่ไม่น่าเกลียดเลย เล่นกับพี่ชายก็น่ารักเป็นน้องเล็ก
รัต ท่านประธานวรรณ ฉากจบ พ่อลูกนี่ดีงาม สะเทือนอารมณ์ ต่างคนต่างผิด แต่ยังใช้วิธีเดิมๆแก้ปัญหาเลยแก้ไม่ได้ พอเข้าใจกันได้ทีนี้น่ารักเลย
ดูละครเรื่องนี้ได้มากกว่าความอิ่มใจ
ตามรักคืนใจ ละครน้ำดีที่มีอะไรมากกว่าฟิลกู๊ด
บทประพันธ์ชั้นเลิศของกิ่งฉัตร ที่มีทั้งความฝันและความจริงแทรกอยู่ มีความรักของหนุ่มสาว รักพ่อลูก รักตาหลาน รักต่างอายุต่างฐานะ รักที่ไม่ได้รักกันจริง และรักผืนแผ่นดินรักอันยิ่งใหญ่ ถ้าได้ดูตั้งแต่ต้นจนจบจะพบว่ากิ่งฉัตรสอดแทรกอะไรไว้มากมาย มีมากกว่าความเป็นเจ้าหญิงเจ้าชาย และความเพ้อฝัน ความอดทนของเด็กสาวที่ตามหาพ่อ ต้องผ่านอุปสรรคและงานอีกมากมายที่ไม่เคยทำ เพราะความมุ่งมั่นและควาไม่ย่อท้อจรึงผ่านมันไปได้ มิตรภาพดีๆระหว่างเพื่อนร่วมงานโดยไม่แบ่งแยกฐานะ เรื่องราวการรักผืนป่า การทำเพื่อสอ่งแวดล้อมคำนึงถึงส่วนรวม การยอมรับผิด การให้อภัยคนรอบข้าง ที่สำคัญที่สุด ให้อภัยตัเอง
ผู้จัด และคนเขียนบทโทรทัศน์นำประเด็นมาบอกเล่าได้ครบถ้วน เสนอผ่านขนบละครไทยได้อย่างงดงาม ไม่เพิ่มเติมตัวร้ายกรี๊ดกร๊าดให้มากมายจนเสียอารมณ์ของแฟนหนังสือ
นักเเสดงทุกคนเล่นได้สมบทบาทเป็นธรรมชาติ เล่นได้ละเอียดมาก ถึงแม้เรื่องนี้จะมีตัวหลักเป็นพระเอก นางเอก แต่ตัวละครอื่นๆที่ออกมาสามารถมีฉากที่โดดเด่นจนน่าจดจำได้ อาจพูดได้ว่าถ้าณเดชกับมิวเล่นไม่ดีขนาดนี้จะถูกตัวละครตัวอื่นกลบทันที
มิว เล่นได้น่ารักน่าเอ็นดูมาก มีความสดใส แต่ก็ดื้อรั้นและเชื่อมั่น เป็นหนูนาตัวเล็กตามพ่อรามต้อยๆ คอยสร้างเรื่องป่วนให้ไร่บัวขาว จนนายสิงห์ต้องจัยมาไว้ข้างตัว
ณเดช เเค่เห็นแววตาที่มองมาก็สลบแล้ว ผู้ชายอะไรหล่อ เท่ มีเสน่ขนาดนี้ ราชสีหนุ่มที่โดนหนู่ตัวน้อยมาคอยป่วน เจ้าของไร่ที่ปกครองไร่ด้วยความอบอุ่นเป็นกันเอง แต่คราวเอาจริงก็ดุดันไม่แพ้ใคร เป็นพี่ชายทีาแสนดีดูแลน้องสาว มีสายตาไว้มองหนูนาคนเดียว
อู๋ น้าราม ผู้สงบเสงี่ยมลึกลับ มีปมในอดีตมากมายจนไม่เปิดใจให้ใคร มีรักที่ไม่อาจเอื้อม ออกมาแต่ละครั้งไม่ต้องมากแต่ได้ใจความ ฉากเด็ด เปิดใจพ่อลูก เรียกน้ำตาได้มากมาย สีหน้า แววตา ท่าทาง ต้องคนเล่นเก่งที่ผ่านชีวิตมาเยอะเท่านั้นถึงจะถ่ายทอดฉากนี้ได้ดีขนาดนี้ ความรู้สึกที่เปล่งออกมาทางรูขุมขน ผ่านเซลทุกเซล อยากให้เมืองไทยมีละครรุ่นใหญ่เยอะๆ
เดียร์น่า คุณน้อง รักมั่นคง รักตัวคน คุณค่าของตนอยู่ที่บุคคลไม่ได้อยู่ที่ฐานะหรืออดีต วางตัวสวยสง่าเลอค่า งดงามหมดจด เดียร์น่าเล่นบทนิ่งได้ดี สายตาที่คอยมองน้ารามกำลังพอเหมาะ ทุกคนรู้ว่ารักน้ารามแต่ไม่น่าเกลียดเลย เล่นกับพี่ชายก็น่ารักเป็นน้องเล็ก
รัต ท่านประธานวรรณ ฉากจบ พ่อลูกนี่ดีงาม สะเทือนอารมณ์ ต่างคนต่างผิด แต่ยังใช้วิธีเดิมๆแก้ปัญหาเลยแก้ไม่ได้ พอเข้าใจกันได้ทีนี้น่ารักเลย
ดูละครเรื่องนี้ได้มากกว่าความอิ่มใจ