เคยปะคุยกันแบบหายๆ แต่รู้จักมาเป็นเดือนอะ คือรู้นะว่าคุยกันเขาก็ไม่ได้รู้สึกอะไร ก็คุยกันแบบเฉยๆ แต่ทำใมเราชอบเขาก็ไม่รู้ คุยกันนัดเจอกันบ่อยเราก็หายตลอดไม่เคยไปตามนัดเลย เเย่ชห พอเขาไม่ทักมาก็เพ้อๆ เราเคยเจอเค้าบ่อยนะเเต่คือไม่กล้าเดินเข้าใปทักกลัวเฟลเพราะตอนนั้นเราเลิกคุยกะเค้าไปแล้ว แต่คือเราเริ่มชอบเค้าเเต่ก็ไม่ได้ชอบมากขนาดนั้น แล้วพอไม่นานมากมันก็มีเรื่องทำไห้เราได้กลับมาคุยกันอีกครั้งคุยไปคุยมามันมีอยู่ประโยคนึง เขาบอกว่าตอนนั้นหายไปไหนยังมีหน้ามาคุยกะเค้าอีกเราก็ตอบไปว่าเราหน้าด้าน55555ตลกตัวเองมากๆ ก็คุยกันเรื่อยๆพอไกล้เค้าดาวเราไปตจว ตอนเเรกก้ชวนเขานะคุยไลน์กันข้ามปีแต่เจาบอกเขาคงเมาเราก็เลยแบบเอองั้นไม่เป็นไรในใจแอบนอย เค้าคงมีคนเค้าดาวด้วยละเราเป็นแค่คนคุยนิมีสิทธ์ไรละ    แล้วแบบคืออยู่ตจว. แล้วสันญาณมันไม่มีเว้ยแล้วเค้าก้ตอบเรามาคือเรามาอ่านตอนเช้า ไม่ตอบพี่เองนะโอเค พอเราเห็นแบบนี้มครจะกล้าตอบวะหลังจากนั้นก็ไม่ได้คุยกันเลย แต่เราก็เพ้อถึงเขาในทวิตบ่อยนะเเล้วเป็นบางโพสเขาก็กดfovoriteเราอะ คือก็ยิ่งคิดไปอีกว่าเขาต้องส่องเเน่555555คิดไปเอง แล้วพอวันที่16ม.ค59 เวลา5ทุ่มกว่าเค้าส่งสติ๊กเกอร์มาเเต่ตอนนั้นคือเรานอนแล้วมาเห็นตอนเช้าแบบว่าอหคือดีใจอะอยู่ดีๆเขาทักมา แล้วก็ทำเป็นส่งสติ๊กเกอร์กลับแบบสงสัย แล้วเค้าก็ตอบกลับมาว่าป้าว เราก็ถามว่าคิดถึงเราหรอเค้าก็บอกว่า อย่าไร้สาระเลยโอ้ยคำนี้เจ็บอะจึกเลย  เดี๋ยวมาต่อนะเรียนแปป 5555