การที่เราจะออกเดินทาง หลายครั้ง  เราต้องวางแผนการเดินทางนานมาก  บางทีต้องวางแผนการเดินทางข้ามปี  คนนี้ว่างวันไหน ใครติดอะไรบ้าง  เดือนนี้ได้มั้ย หรือจะเป็นเดือนหน้าดี  แค่คุยว่าจะไปเที่ยวสักครั้ง   เราก็จะต้องเคลียร์คิวกันยาวเลย แม้จะไม่ได้ออกไปไหนไกลด้วยซ้ำ จึงมีหลายๆคนเริ่มที่จะออกเดินทางไปคนเดียว มากขึ้น  การมาเที่ยวครั้งนี้ของผมก็ เช่นกัน  เริ่มจากการตกงาน   เพื่อรองานใหม่   แต่การไปเที่ยวครั้งนี้ไม่เหมือนเดิมตรงที่ทุกอย่างมันไม่ได้วางแผนไว้ล่วงหน้า ผมมีเวลาแต่ไม่รู้จะไปไหน  อยากไปพักผ่อนสักที่  ที่ที่ทำให้ผมไม่ต้องกังวลกับอนาคตที่กำลังจะมาถึง    แต่สิ่งที่คิดหนักมากในตอนนั้น ก็คงจะเป็นเรื่องงานใหม่  งานที่ใหม่มันจะเป็นยังไง มันจะดีอย่างที่คิดหรือป่าว  เราจะต้องการเวลาปรับตัวนานแค่ไหน    ไปที่นั้นจะเจอกับเจ้านายอย่างไร   แต่อีกใจก็บอกอย่าคิดมากเลยในเมื่อตัดสินใจแล้ว  เราควรจะต้องมีความสุขก่อนที่เราจะเริ่มงานใหม่สิ  ผมบอกกับตัวเองอย่างนั้น  ผมจึงทิ้งความกังวลทุกอย่างแล้วเริ่มออกเดินทางไปเที่ยวที่ผมยังไม่เคยไป  
              จังหวัดหวัดแรกคือจังหวัดตาก  ผมไม่ค่อยรู้เกี่ยวกับสถานที่ท่องเที่ยวจังหวัดนี้มากนัก และผมก็เลือกที่จะไปอุ้มผาง  เป็นเมืองในหุบเขาที่เงียบสงบ บรรยากาศดีมากๆ  จำไม่เคยลืมกับประสบการณ์รถติดหล่มบนเขาคนเดียว  มันเต็มไปด้วยความตื่นเต้น  และความเครียด แต่ในที่สุดก็ผ่านมันมาได้  




               จังหวัดที่ 2 เชียงใหม่ ผมไม่ได้ไปไหนมากนักเพราะอากาศที่นี่ไม่เอื้ออำนวย  เนื่องจากมีฝนตกตลอดทั้งกลางวันกลางคืน  ผมเลยได้ไปแค่สวนพฤกษาศาสตร์สิริกิต  




ซึ่งถ้าใครเพิ่งมาอ่านกระทู้นี้ผมได้ตั้งเป็นกระทู้ไปแล้วทั้ง  2 จังหวัดลองติดตามดูกันครับ   กระทู้นี้จะเป็นกระทู้สุดท้ายของทริปนี้นะครับจะเป็นช่วงตอนเดือนกันยายนนะครับ  
                จังหวัดสุดท้าย  เชียงราย  ผมเป็นคนที่ชอบเที่ยว  ชอบการเดินทาง  ที่สำคัญชอบขับรถเป็นชีวิตจิตใจ   จึงเริ่มหาที่เที่ยวแห่งใหม่ที่ที่  ผมนั้นไม่เคยไป  ที่ที่ผมอยากไปมากที่สุด   แล้วผมก็ลิสออกมาคราวๆว่าผมไม่เคยไปไหนในเชียงรายมั่ง  มีทั้งหมดหลายที่ด้วยกัน    เช่น  ดอยช้าง   ดอยผ้าห่มปก  ดอยผาตั้ง    ภูชี้ฟ้า  ในที่สุดผมก็ได้เลือก ภูชี้ฟ้ากับดอยผาตั้ง  เหตุผลของผมง่ายคือ  มันอยู่ใกล้กันมาก  ไม่ต้องไปไหนไกลแค่ขับรถไปแค่  20 กว่ากิโลก็ถึงแล้ว  แต่ครั้งนี้ผมก็หวังว่าจะเจอทะเลหมอกสักครั้งหลังจากผ่านไป  2 ยังคงไม่เจอทะเลหมอกเลย ผมขับรถออกจากเชียงใหม่ประมาณบ่าย2 ขับมาเรื่อยๆจนมาถึงอำเภอเวียงป่าเป้า  ผมก็มาสะดุดกับป้ายอ่างเก็บน้ำดอยงู  อย่างที่บอกผมมาครั้งนี้ผมอยากไปในที่ที่ไม่เคยไปผ่าเห็นป้ายก็ยิ่งอยากรู้ว่าเป็นไงมันจะสวยแค่ไหนแค่ชื่อก็แปลกละ



       อ่างเก็บน้ำดอยงูสวยที่เดียวครับ  เพราะมีภูเขาล้อมรอบ วันนั้นที่ไปก็เห็นหมอกกำลังปกคลุมบนภูเขาสวยมากๆๆ  ถ้ามาฤดูหนาวคงสวยน่าดูหมอกคงจะลอยจากผิวน้ำ  ผมว่าผมพบที่อันซีนสำหรับผมละครับที่นี้ อ่างเก็บน้ำดอยงู แต่หากมองไปจะเห็นเจดีย์ที่เด่นเหนือภูเขาลูกนั้น

       ผมผ่านอำเภอนี้ทีไรส่วนมากจะมาตอนกลางคืนทำให้มองเห็นแสงไฟประดับเจดีย์ประจำแต่ไม่เคยมีโอกาสแวะเยี่ยมชม  ครั้งนี้ขอไปเยียมชมหน่อยละกันวิวคงสวยแน่ๆ  วัดพระธาตุพระเจ้าหลาย  พอไปถึงนะไม่ผิดหวังเลยภาที่เห็นเป็นวิวแบบ   พาโนราม่ามากๆๆครับ



มองเห็นอ่างเก็บน้ำดอยงูที่พึ่งไปมาบนยอดเขามีเมฆค่อยๆลอยผ่านอย่างช้าๆอีกฟากมองออกไปเจอเทือกเขา  พร้อมกับบรรยากาศที่แตกต่างกัน   ฟ้าปลอดโปร่งสวยงาม  มองออกไปไกลสุดตา  



ผมคิดในใจผมคิดถูกจริงๆที่เลือกแวะเที่ยวที่นี้  พอลงจากเจดีย์ ผมก็แวะที่บ่อน้ำพุร้อนครับ  ซึ่งตั้งอยู่ข้างทางของถนนเส้นนี้ น้ำพุร้อนเวียงป่าเป้า นํ้าพุร้อนที่นี่ไม่เหมือนที่ฝางครับไม่พุ่งสูงขนาดนั้น  แต่ผมว่าก็สวยไปอีกแบบอยู่ติดถนนด้วยคนขับผ่านคงเห็นประจำ



ถ่ายรูปน้ำพุร้อนแป๊ปเดียวผมก็ออกเดินทางต่อ  กะว่าจะไปให้ถึงภูชีฟ้าก่อนค่ำ  เพราะผมกลัวการมองเพราะผมสายตาก็ไม่ค่อยดีมากนัก  ยิ่งตอนกลางคืนยิ่งน่ากลัว   ผมขับมาเรื่อยๆจนถึงเขตอำเภอขุนตาล ตรงบ้านยางฮอม จะมีแยกเข้ามาภูชี้ฟ้าครับ  เค้าาบอกว่ามันชันแต่ใกล้ที่สุด ผมก็เลือกเส้นนี้เพราะเค้าบอกว่าถึงมันจะชันแต่ก็เป็นเส้นทางที่สวยงามมาก  มันจะผ่าน  ทั้ง วนอุทยานพญาพิภักดิ์  ภูหลงถัง  ก็ดีครับจะได้แวะถ่ายรูป ขับมาในตัว วนอุทยานพญาพิภักดิ์  ก็เจอวิวแบบนี้เลยครับ



ตอนที่ผมไปถึงวนอุทยานกำลังทำทางเข้าใหม่และกำลังบูรณะให้พื้นที่สวยงามขึ้น  ผมแวะอยู่นั้นเกือบครึ่งชั่วโมงได้  แวะเดินเล่นรอบๆไปดูว่าบริเวณนั้นจะมีจุดในที่มีวิวสวยๆให้ผมได้เก็บภาพเป็นที่ระลึกบ้าง  อากาศกำลังเย็นสบายเลยครับช่วงนั้น  ถ้ามีแปลยวนผมขอผูกที่ต้นนี้ละกันคงจะหลับสบายน่าดู

ถ้าไม่ติดว่าจะต้องไปภูชี้ฟ้าผมคงจะขอเจ้าที่นอนที่นี้แน่ๆครับ อีกฝากจะเป็นวิวพื้นราบไกลสุดสายตา   อีกฝั่งเป็นเทือกเขาสวยเลย  แต่ผมก็ต้องขับรถต่อไปเพื่อให้โปรแกรมที่วางเอาไว้ไม่คลาดเคลื่อนมาก  ขับไปเรื่อยๆๆ


รู้สึกได้ว่ามันเป็นถนนของผมเพราะผมวิ่งมาคันเดียวจริงๆครับ  ยิ่งใกล้จะถึงภูชี้ฟ้ายิ่งสวย ทิวเขาที่ใหญ่โตอลังการ  


ขับมาเรื่อยๆสายลมที่พัดมาเย็นโดนหน้าเต็ม  แค่นี้ก็มีความสุขและหายเหนื่อยละครับกับการเดนทางไกลขนาดนี้ ผมขับมาเรื่อยไม่รู้ด้วยซ้ำว่าคืนนี้จะนอนที่ไหน   ในรถ  ในเต็นท์  หรือรีสอร์ท  จนไปเจอรีสอร์ทที่ใครหลายคนเลือกที่จะมาพักกัน    ภูชี้ฟ้าโฮมสเตย์บ้านออย  เห็นแล้วมองดูวิวสวยจังนอนที่นี้ละกัน  ถ้างั้นไม่ต้องคิดมากละเอาวิวล้วนๆ



ผมนั่งที่ริมระเบียงไปเรื่อยคอยเก็บภาพฟ้าที่กำลังเปลี่ยนสีกำภาพเทือกเขาที่สุดยิ่งใหญ่  ผมคิดว่าทำไมเราไม่มาที่นี้ตั้งนานแล้ว  มันเป็นเหมือนรักแรกพบกับสถานที่บางแห่ง



จนในที่สุดพระอาทิตย์ก็ลับขอบฟ้าไป  ที่นี้ตอนกลางคืนอากาศเย็นเลยครับประมาณ 19  องศา พอหัวถึงหมอนผมก็หลับยาว แต่ไม่ลืมที่จะตั้งปลุกตอนตี ครึ่งขอให้เจอหมอกนะพรุ่งนี้



ภูชี้ฟ้าวันนี้โดนหมอกปกคลุมจนเหมือนยอดภูเขาได้หายไป ผมแอบเสียใจเล็กๆอุตส่ามาตั้งใกล้ภูชี้ฟ้าที่อยากเจอ งั้นคงต้องมาตอนสายละกัน  คงจะได้เห็นยอดภูชี้ฟ้า



หลังจากนั้นก็ตระเวณขับรถถ่ายรูปสองข้างทางที่จะไปผาตั้ง วันนี้ไม่มีทะเลหมอกอย่างที่ใจคิด



แต่มันก็มีหมอกมากพอที่ทำให้เรารู้สึกว่าเราหายเหนื่อยกับการเดินทางเมื่อได้เจอหมอกที่ผมตามมาหลายวัน


สายลมพัดแรงมากครับ ลมพัดมาทีนี้หนาวสุดๆ ถ้าบรรยากาศไม่สวยจะไม่ลงจากรถเลย