คือเราเรียนยุปี 3 เทอม2 แต่ตอนนี้ไม่ไหวแล้วรู้สึกไม่ใช่ตัวเราเลย อึดอัดกับสิ่งที่เป็นอยู่มากๆ เบื่อไปซะทุกอย่าง
ตอนปี 1 ก้อเฉยๆแหละเพราะเรียนปรับพื้นฐาน
พอปี 2 เริ่มรู้สึกอึดอัด เหมือนเลือกเดินไม่ถูกทางได้แต่อกตัวเองว่าอดทนๆๆ
พอปี 3 เทอม 1 ความรู้สึกมันชัดเจนมาก อยากจะดรอปแต่ก้อถูๆไถๆมาจนจบ จนมาด้วยความรู้สึกที่มันอึดอัดไม่ใช่ตัวเราเลย
ปี 3 เทอม 2 ไม่อยากทำอะไรเลยที่เกี่ยวเกี่ยวสาขาวิชาที่เลือกเรียน เหนื่อยๆๆๆๆ ไม่อยากพบเจอใคร ไม่อยากต้องทำอะไรซ้ำๆเดิมๆ ทุกสิ่งที่อาจารย์พูด ทุกงานที่อาจารย์สั่งรู้หมดแต่ไม่อยากทำ เหมือนเราอยู่ผิดที่อยู่ในที่ๆไม่ใช่ตัวเรา ไม่อยากทำไรเลยเบื่อไปหมด ตอนนี้อยากดรอปเรียนมากๆ เผื่อเวลาที่ดรอปไปอาจจะคิดไรได้มากขึ้นคือไม่ได้ลาออก แต่ก้อจะกลับมาเรียนอยู่แค่ขอพักเหนื่อยกับความรู้สึกนี้ก่อน ใช่ยุว่าเลือกอีก 1 ปีก้อจะจบแล้วสำหรับคนอื่นปีเดียวแปบเดียวแต่สำหรับเรา1 ปี นานนะที่ต้องอดทนยุกับสิ่งที่ไม่ใช่เรา มันเหนื่อยยย
ดรอปเรียน
ตอนปี 1 ก้อเฉยๆแหละเพราะเรียนปรับพื้นฐาน
พอปี 2 เริ่มรู้สึกอึดอัด เหมือนเลือกเดินไม่ถูกทางได้แต่อกตัวเองว่าอดทนๆๆ
พอปี 3 เทอม 1 ความรู้สึกมันชัดเจนมาก อยากจะดรอปแต่ก้อถูๆไถๆมาจนจบ จนมาด้วยความรู้สึกที่มันอึดอัดไม่ใช่ตัวเราเลย
ปี 3 เทอม 2 ไม่อยากทำอะไรเลยที่เกี่ยวเกี่ยวสาขาวิชาที่เลือกเรียน เหนื่อยๆๆๆๆ ไม่อยากพบเจอใคร ไม่อยากต้องทำอะไรซ้ำๆเดิมๆ ทุกสิ่งที่อาจารย์พูด ทุกงานที่อาจารย์สั่งรู้หมดแต่ไม่อยากทำ เหมือนเราอยู่ผิดที่อยู่ในที่ๆไม่ใช่ตัวเรา ไม่อยากทำไรเลยเบื่อไปหมด ตอนนี้อยากดรอปเรียนมากๆ เผื่อเวลาที่ดรอปไปอาจจะคิดไรได้มากขึ้นคือไม่ได้ลาออก แต่ก้อจะกลับมาเรียนอยู่แค่ขอพักเหนื่อยกับความรู้สึกนี้ก่อน ใช่ยุว่าเลือกอีก 1 ปีก้อจะจบแล้วสำหรับคนอื่นปีเดียวแปบเดียวแต่สำหรับเรา1 ปี นานนะที่ต้องอดทนยุกับสิ่งที่ไม่ใช่เรา มันเหนื่อยยย