ฟิลิปปินส์เป็น 1 ในประเทศกลุ่มอาเซียนที่ตั้งใจจะไป และ ก็สมหวังสักทีซิเออ... ^_^//จุดมุ่งหมาย การมาท่องเที่ยวครั้งนี้ คือที่นี่(ภาพจากgoogle)
ทริปนี้ถูกแพลนไว้ตั้งแต่ปี 2014 เดินทาง 4-5-6-7-8 Nov 2015
ที่นี่ชื่ออะไรน่ะหรอ.... โบราไคย์ ไงล่ะ
ดิฉันมีข้อมูลเกี่ยวกับฟิลิปปินส์ไม่ค่อยมาก ถ้าให้นึกถึงปิ้นส์ นึกถึงเรื่องการเมือง,ช่องว่างระหว่างคนรวยกับคนจน,ชุมชนแออัด และรถจิ๊ปมี่
... นิ่งนอนใจ นิ่งนอนใจ ..ไร้ซึ่งข้อมูล.. เพิ่งมาหาข้อมูลก่อนเดินทางแต่ 1 เดือน....
และแน่นอนค่ะ หาๆๆ เสิร์ชๆๆๆ หาข้อมูลจาก พันทิพ,กูเกิล,ทริปแอดไวเซอร์...ฯลฯ คลุกเคล้า เขย่า ขยำ จนมาเป็น...
แพลนของทริปนี้ค่ะ ... ไงหล่ะ.. มันดูโอเคมั้ยคะ...พอใกล้ถึงวัน ...เงิบค่ะใครๆ ก็ไม่รัก... 😩เค้าบอก ว่า ตะ ตะ ตะ ติด .งาน... เรานี่ ถอนใจเลย.. คงต้อง solo traveler อีกละ ... แต่ ม่ะ อย่าได้แคร์ ... แพลนก็มีละ... ไม่น่ายาก.. ดิฉันรีบบอกที่บ้านว่าจะไม่อยู่นะ ไปเที่ยว ฟิลิปินส์ ที่บ้านก็ อืม... แล้วไปกะใครหล่ะ ...//อ่อ ... ไปคนเดียวค่ะ ... ที่บ้าน : (หันควับ ... พร้อมเสียง) หือ...
...(เสียงเรา กลืนน้ำลาย ...). ผู้ใหญ่เงีบยสักพัก แล้วพูดว่า.อืม ..งั้นก็ระวังตัวด้วยแล้วกัน...( อิๆ ผ่าน)
...
เอาหล่ะ ได้เวลาแพคกระเป๋า o(^▽^)o//
3-4 วัน แค่นี้คงพอ นี่คือข้อดีของการเที่ยวหน้าร้อน... ของน้อยดีเนอะ.. เป้ใบเดียว เอาอยู่
คืนแรก ถึงKL นอนที่โรงแรมบูทีคโฮเทลชื่อ youniQ เป็นdorm ด้วยค่ะ แนะนำเลย ถ้าคนต้องการเซฟบัดเจท แล้วแต่นอนคืนเดียวเพื่อต่อเครื่องเช้า .. 1.ใกล้ 2.มีรถรับส่ง (+100฿ไป&กลับ) 3.มีอาหารเช้า... การนอนรวม ทำให้นึกถึงบรรยากาศตอนอยู่หอพักใน ช่วงมหาลัยอีกครั้ง ห้องแยกชาย/หญิง อ่อ... (ไม่ผิดหวังกันชิมิเคอะ) ห้องน้ำสะอาด เงียบ ไม่มีอะไรให้ทำมากคะ จากการกวาดสายตา ก็เป็นชุมชนเงียบๆไม่มีอะไรทำ นั่งรถตู้ประมาณ 30 นาที จากสนามบินค่ะ .. ฉันเช็คอินเที่ยงคืน ไม่ต้องเหลือเวลาให้ออกไปเดินดูอะไรหรอกค่ะ ร้านรวง ปิดหมดแระ ต้องนอนอย่างเดียว...นอนเตียง 2 ชั้นค่ะ ได้นอนชั้นบน ... จริงๆ แล้วดิฉันต้องนอนชั้นล่าง แต่บังเอิญว่าสาวมาเลย์คนนึงได้คุยกะเธอนิดหน่อย เธอคงเห็นว่าชั้นล่าง ก็ยังไม่มีแขกมานอน แล้วไฉนจึงต้องเลือกที่จะปีนล่ะ ... ไอ้เราก็มาซะดึก.. เธอจะหลับอยู่ละ เลยปล่อยผ่าน... เห็นเซิร์ฟบอร์ด อยู่ปลายเตียงด้วย ไม่รู้ของเธอรึเปล่า?!? ก่อนนอนส่งไลน์บอกที่บ้าน, อ่านหนังสือ, ดูแพลน, ตั้งปลุก, และ ไหว้พระ ..เอ่อ.. เฉพาะกิจอ่ะหน่ะ มาต่างที่ต่างถิ่น ไหว้ละก็ค่อยสบายใจขึ้นหน่อย..สุดท้าย ทาครีมปะแป้ง นอนละ.. (( _ _ ))..zzzZZ
เช้ามา ต้องลองอาหารเช้าที่นี้ซะหน่อย ไหนๆรวมในราคาที่พักละ.. อาหารก็เบสิคหน่ะ เช่น กาแฟ น้ำผลไม้ หนมปัง เนย ออมเลต หมี่ผัด ซุปหมี่ ข้าวผัด กล้วย ..
พอ 9โมง รถตู้มารอ การเดินทางต่อก็เริ่มขึ้น .. (^O^)／ขึ้นเครื่องเกือบเที่ยงค่ะ 3 ชม ผ่านไป ก็มาถึงสนามบินที่โบราไคย์แล้ว..มันเป็นสนามบินเล็กๆ มีความรู้สึกเหมือนอยู่ต่างจังหวั๊ด ต่างจังหวัด .. แดดแรงๆ ลมแห้งๆ พัดมาพร้อมกับละอองเม็ดทรายกระทบหน้า จนต้องหันหน้าหลบ..ผู้โดยสารทะยอยลงมาต่อคิวผ่านเคาเตอร์ ตม. ละคะ
คิวยาวเชียว ทั้งฝรั่ง ทางเอเซียใช้เวลา พอสมควรค่ะ ช่วงรอนี้ จึงได้สังเกตุเห็นประกาศ ที่ติดประกาศ
โอ้ะ .โอ.('o'). น่าจะนำมาติดบ้านเราเยอะๆ เอาไว้ปราบคนดื้อคนเกรียนๆ..เนอะๆ Bomb Joke ลงโทษ โดยการปรับหรือจำคุก หรือทั้งจำทั้งปรับ เอาให้หนักๆเลย นอกจากนี้ยังมีประกาศเกี่ยวกับการเป็นไข้หวัด,โรคติดต่อ...
พอออกมาจากสนามบินอย่างแรกคือ"แลกเงิน" อืมม..โรงแรมก็จองแล้วงั้นก็แลกแค่พอกินอยู่ งั้นก็แลก 5000 ก็พอ (^_−) มีจุดแลก อยู่ทางออกเลยค่ะ หันหลังกลับ เท่านั้นแหละ พี่รถตู้ก็ยกป้ายคะยั้นคะยอให้ขึ้นรถที่จะไปส่งท่าเรือ ก็ดี..ไม่ต้องหาให้ยาก.. มีชูป้ายบอกราคาและสถานที่ปลายทางด้วย ..
ใครเดินทางคนเดียว ขั้นตอนนี้ไม่ต้องกังวล .. อารมณ์คล้ายกับท่ารถตู้บ้านเรา ความที่ต้องนั่งรถตู้ประมาณชั่วโมงครึ่ง จึงขอโชเฟอร์ซื้อของกินรองท้องก่อน พี่เค้าใจดี แค่ชี้ร้านให้ไปซื้อยังไม่พอ มีการเดินมาส่งด้วย.. พอซื้อน้ำกับแซนด์วิชเสร็จ ขึ้นรถค่ะ .. การเดินทางแบบผู้หญิงคนเดียวไม่ชอบตรงที่ 1. เดินตาม แล้วทักเพื่อนคนอื่นๆเป็นภาษาถิ่นที่เราไม่เข้าใจ มันอึดอัดนะ เพราะเราไม่รู้ว่าเค้าคุยเกี่ยวกับอะไร ?!? 2.ชวนให้เรานั่งหน้าข้างเค้าซึ่งเป็นคนขับ ยิ่งอึดอัดเพิ่มเป็นทวีคูณ คือแบบ..มันมาทั้งสองข้อเลย(~_~;) ... ดิฉันอาศัยช่วงชุลมุน ที่พี่โชเฟอร์คุยกับผู้โดยสารอื่นๆ ประตูด้านที่ข้างเปิดอยู่ หน้ามึนเข้าไปนั่งเลย .. เอ่อ เอาซี๊ (♯｀∧´) ไม่ลุก ไม่ย้ายด้วย..
ไม่นาน รถตู้ก็เต็ม ออกเดินทางค่ะ
บรรยากาศ ระหว่างทางไปท่าเรือ
ในที่สุด
ผู้หญิง""ลงเรือ(*^◯^*) ตรงๆฮะ ไม่มีมุก
ความพิเศษตรงที่ .. มันเป็นเรือประจำซาดฟิลิปปินคร่า พี่น้อง.. นั่นคือเรือแมงมุม.. Yeahhhoo">>.....(((o(*ﾟ▽ﾟ*)o)))
ซื้อตั๋วแล้วก็ขึ้นเรือกันเล้ยยยย (ค่าตั๋ว บวกค่าบำรุงโน้นนี่ ประมาน 200 กว่าบาทไทย) ได้ตั๋วชมพูกะตั๋วขาว ส่วนขากลับก็ต้องซื้อที่ฝั่งกลับด้วยนะคะ ราคาจะถูกกว่า เพราะจะตัดค่าบำรุงออกละ ไม่ต้องซื้อล่วงหน้า เพราะเรือประจำทางมีตลอดค่ะ
เวลาเรือออก เป็นเวลาที่เหมาะจริงๆเพราะตรงกับเวลาพระอาทิตย์กำลังตกน้ำ ..
ถึงที่พักละ ที่พักที่ได้ชื่อ secondwind จองจากในเนต เลือกที่จะนอนแบบdorm ค่ะ แต่ครั้งนี้เป็นห้องรวม
มันดูทึมๆ ต่างจากในจากเวบแบบจักรวาลหลายล้านปีแสง. พื้นเป็นปูน มีทรายที่ติดมาจากข้างนอก เวลาลงเตียง ต้องใส่รองเท้าเลย ไม่มีสลิปเปอร์ให้ ไม่เหมือนที่ญี่ปุ่น เลยเซ็งๆนิดหน่อย (−_−＃) ห้องน้ำมี 2 ห้อง ไม่แยกชาย/หญิง มีแต่ทราย ต้องคอยลาดลงท่อไป เพื่อนร่วมห้องคนแรกที่คุยด้วย เป็นทางอาหรับ จำประเทศไม่ได้ แต่เป็นผู้ชายที่ชอบประเทศไทยมาก เค้าเรียกมาคุยเลย อวดรูปจากกล้องดิจิตอลที่เพิ่งไปสงกรานต์ กะอยุธยามา ยังไม่พอ ตบเตียง เปาะๆ ให้นั่งดูแบบเป็นจริงเป็นจัง ประมานว่า สนใจรูปชั้นหน่อย รูปนี้สวยมั้ย... ด้วยความที่ดิฉันยังไม่หายเหนื่อยจากการเดินทาง อารมณ์ร่วมเลยไม่ออก พลันมองเวลา ทุ่มนึงแล้ว หิวด้วย ขอตัวอาบนำ้ แล้วรีบออกไปกินข้าว..ทิ้งเจ้าไว้เพียงลำพัง แฮ่ะๆ โทดทีนะๆ
โอ้โห...ร้านค้าริมหาด ยิ่งดึก ยิ่งคึกค่ะ..
เป็นอีกช่วงนึงที่ นักเดินทางหญิงแบบฉายเดี่ยว ต้องระวัง เพราะเราอาจเป็นกลุ่มเป้าหมายของใครบางกลุ่มอยู่...โทรศัพท์พร้อม แบตเต็ม เปิดโรมมิ่งพร้อมโทรออกได้ทุกเมื่อ... ไม่หยิบ/กางแผนที่ ไม่สะเหร่อ ไม่เงอะงะ ก็โอละ... จุดแข็งคือ สปีชี่ไทยกะปินส์นี่ เบ้าหน้าหลอมมาจากแหล่งเดียวกันเป๊ะ คนปิ้นส์ส่วนใหญ่จึงคิดว่าเป็นพวกเดียวกัน ก็มีบ้างที่มาทักเป็นภาษาจีน...
ก่อนมา ดิฉันเสิร์ช จากhastag #boracay ผลออกมาเป็นที่น่าสนใจนะ เป็นคนเกาหลีจำนวนมากค่ะที่โพสลงinstagram อืม.. แล้วพอมาถึง .. โอ้ นึกว่า เกาะเซจู เอ่อ เกาหลีทั้งนั้น เยอะทีเดียว.. มีมาเลย์บ้าง จีนด้วย นอกนั้นก็ยุโรป...
อาหารทะเลน่าทานเยอะค่ะ ไม่แพงมาก ดริ้งถ้าสั่งก่อน 2 ทุ่มก็อาจมีโปรฟรีอีก 1 ..
มองหา pub crawl ซึ่งเป็นผับดังของที่นี่ เจอละค่ะ ก็ไม่กล้าเข้า ต้องตัดโปรแกรมออกไป เข้าคนเดียว เกรงว่าจะเมาแล้วไปสร้างวีรกรรมชาวไทยไว้งามหน้า... เอ่อ..สุดท้าย ก็เลือกนั่งกิน/ดื่มร้านติดกันแทน ลงไปเสิร์ชดูนะคะ ผับนี้จะมีเสื้อทีมสีเหลือง ดริ้ง และกิจกรรมให้ลูกค้าตามตารางวันในเวบ คิดว่าต้องบุ๊คในเวบก่อนนะ เห็นคนเค้ามากันเป็นคู่ เป็นทีม
เสียดาย...จะเมคเฟรนด์คืนนี้ต้องขอผ่าน ในใจร้องไห้หนักมาก( T_T)＼(^-^ ) เหมือนถูกตบบ่าให้ตัดใจ ...
ชิ.. กลับก็ได้ พรุ่งนี้ต้องตุนแรงไว้ ariel's point ค่ะ
Ariel's point มันคืออะไรนั่นเหรอคะ ทำไมต้องตุนแรง .. เพราะมันคืออะไรที่น่าสนุกและตื่นเต้นมากนั่นยังไงหล่ะ ดิฉันจองผ่านโรงแรมที่ไปพักนี้ค่ะ ตอนเช้า เค้าว่าจะมีคนมารับ แล้วค่อยไปจ่ายเงินหน้างาน
กลับเข้าที่พักดึกอยู่เหมือนกัน เปิดประตูไป ไฟถูกปิดละ เกือบลืมไปว่า ห้องนอนรวม จะเข้าออก ต้องเบาๆ ปิดประตูเบาๆ คุยเบาๆ ปิด/เปิดไฟตามเวลา ก็ดีนะคะ สอนให้เราเข้าสังคม แต่เอ.. มองไม่เห็นอ่ะ ต้องปีนเตียงขึ้นนอนเตียงข้างบน รองเท้ากระเป๋าของใครไม่รู้ กองขวางอยู่ ไม่สนใจ ข้ามละนะ ก่อนนอนไหว้พระเสร็จ นอนขดเลย แอร์หนาวมาก แถมตกตรงเราเป๊ะ ผ้าห่มบางเฉียบของที่นี่สู้แอร์ไม่อยู่
อีตาผู้ชายเตียงล่างดิฉัน มันนอนใส่กางเกงขาสั้นตัวจิ๋วแนบเนื้อตัวเดียวนอนอ่ะ บร้าไปแล้ว ทันใดนั้น เหงื่อดิฉันก็เริ่มออก เค้านอนหงายอ่ะ แบบว่า เดี๋ยว ขอหยิบแว่นแปป มันมืดๆมัวๆ โอ้ว พ่อหนุ่มน้อย.. ยังดูเด็กๆอยู่เลย อยากจะถ่ายรูปมาให้ดูจริงๆเลยค่ะ ...
สัณนิษฐานว่าคงมาจากประเทศหนาว แอร์ทำไรนางไม่ได้ แต่ยุโรปชัวร์ สูง ยาว นอนขาเลยเตียง เสื้อไม่ใส่ แลดูจะร้อนเอามากๆ แต่นางก็หลับปุ๋ยอยู่ร่วมเตียง เรียกได้ว่า เรา on top ส่วนน้อง อยู่เตียงล่าง 555
เช้าอีกวัน... เฮ่อ!... อารมณ์เสียแต่เช้าเลยค่ะ ก็พนักงานโรงแรมดันจองทริปไก่กาอะไรให้ก็ไม่รู้ดิฉันต้องเดินไป จองเองใหม่ทั้งหมด แล้วนี่ก็จะ 10 โมง แล้วรีบเดินจ้ำอ้าวๆ ไปยังจุดบ.เจ้าของทริป เงิบอีกครั้ง กำลังจะจ่ายตัง เค้าคิดราคาwalk in ซึ่งจะแพงกว่าที่จองผ่านโรงแรมประมาน 500 บ. พยายามอธิบายว่ามาจากโรงแรมนี้ ดิฉันนั่งหน้าบูดอยู่มุมห้อง กดโทร ไปหา ผจก.โรงแรมที่พัก เบลมว่าพนง.จองทริปผิด เถียงกันอยู่พักใหญ่ โอย... มาตั้งไกล พรุ่งนี้ก็จะกลับแล้วยังพลาด..มันพลาดไม่ได้นะ เข้าใจมั้ย...ดิฉัน ไม่โวยวายนะ แต่นั่งหน้าบูดอยู่มุมห้อง จะทำไงๆ คิดๆๆ หน้างอเป็นปลาทูเลย อารมณ์หมดจริงๆ คิดว่า ถ้าไม่ได้ไปนี่ ก็ไปเล่นกิจกรรมอย่างอื่น และ รร ก็ต้องชดเชยให้เราอย่างสมเหตุผลด้วย...สักพัก บ.ariel's point ก็เดินมาให้ราคาตามที่ต้องการ คงโทรคุยตกลงกันแหล่ะ (~2000ph) เลยตัดสินใจเอา ขี้เกียจต่อแระ เฮ่อ.. โล่งแระ .. เอ้า.. ก่อนออกเรือ ก็ต้องบรีฟกันก่อน จนท.ไม่เน้นอะไรมาก เน้นเพียง take care yourself อึ่ม...
บรรยากาศตอนสายๆ ที่จุดรวมพล ก่อนออกทริปค่ะ
แจก wristband เสร็จ ขึ้นเรือค่ะ เพราะต้องออกไปฝั่งเมนแลนด์
ประมาน 40 นาทีผ่านไป
ระหว่างอยู่บนเรือ มีเครื่องดื่ม เบียร์ สปาย น้ำอัดลม น้ำส้ม สั่งดื่มได้เรื่อยๆค่ะ เห็นในรูปมั้ยค่ะ มาถึงแล้วค่ะ ตรงขาวๆ นั้น เราจะมาโดดหน้าผา วัดใจกันค่ะ ขึ้นเกาะกันเลย ฟรีน้ำ อาหารบุปเฟ่ ขนม เรือคายัค หน้ากากสนอร์เกิลค่ะ
(ภาพที่มัว เกิดจากใส่เคสกันน้ำ เลยไม่ค่อยชัด ขออภัยค่ะ)
โบราไคย์ โดดน้ำ ร่างแตก
ทริปนี้ถูกแพลนไว้ตั้งแต่ปี 2014 เดินทาง 4-5-6-7-8 Nov 2015
ที่นี่ชื่ออะไรน่ะหรอ.... โบราไคย์ ไงล่ะ
ดิฉันมีข้อมูลเกี่ยวกับฟิลิปปินส์ไม่ค่อยมาก ถ้าให้นึกถึงปิ้นส์ นึกถึงเรื่องการเมือง,ช่องว่างระหว่างคนรวยกับคนจน,ชุมชนแออัด และรถจิ๊ปมี่
... นิ่งนอนใจ นิ่งนอนใจ ..ไร้ซึ่งข้อมูล.. เพิ่งมาหาข้อมูลก่อนเดินทางแต่ 1 เดือน....
และแน่นอนค่ะ หาๆๆ เสิร์ชๆๆๆ หาข้อมูลจาก พันทิพ,กูเกิล,ทริปแอดไวเซอร์...ฯลฯ คลุกเคล้า เขย่า ขยำ จนมาเป็น...
แพลนของทริปนี้ค่ะ ... ไงหล่ะ.. มันดูโอเคมั้ยคะ...พอใกล้ถึงวัน ...เงิบค่ะใครๆ ก็ไม่รัก... 😩เค้าบอก ว่า ตะ ตะ ตะ ติด .งาน... เรานี่ ถอนใจเลย.. คงต้อง solo traveler อีกละ ... แต่ ม่ะ อย่าได้แคร์ ... แพลนก็มีละ... ไม่น่ายาก.. ดิฉันรีบบอกที่บ้านว่าจะไม่อยู่นะ ไปเที่ยว ฟิลิปินส์ ที่บ้านก็ อืม... แล้วไปกะใครหล่ะ ...//อ่อ ... ไปคนเดียวค่ะ ... ที่บ้าน : (หันควับ ... พร้อมเสียง) หือ...
...(เสียงเรา กลืนน้ำลาย ...). ผู้ใหญ่เงีบยสักพัก แล้วพูดว่า.อืม ..งั้นก็ระวังตัวด้วยแล้วกัน...( อิๆ ผ่าน)
...
เอาหล่ะ ได้เวลาแพคกระเป๋า o(^▽^)o//
3-4 วัน แค่นี้คงพอ นี่คือข้อดีของการเที่ยวหน้าร้อน... ของน้อยดีเนอะ.. เป้ใบเดียว เอาอยู่
คืนแรก ถึงKL นอนที่โรงแรมบูทีคโฮเทลชื่อ youniQ เป็นdorm ด้วยค่ะ แนะนำเลย ถ้าคนต้องการเซฟบัดเจท แล้วแต่นอนคืนเดียวเพื่อต่อเครื่องเช้า .. 1.ใกล้ 2.มีรถรับส่ง (+100฿ไป&กลับ) 3.มีอาหารเช้า... การนอนรวม ทำให้นึกถึงบรรยากาศตอนอยู่หอพักใน ช่วงมหาลัยอีกครั้ง ห้องแยกชาย/หญิง อ่อ... (ไม่ผิดหวังกันชิมิเคอะ) ห้องน้ำสะอาด เงียบ ไม่มีอะไรให้ทำมากคะ จากการกวาดสายตา ก็เป็นชุมชนเงียบๆไม่มีอะไรทำ นั่งรถตู้ประมาณ 30 นาที จากสนามบินค่ะ .. ฉันเช็คอินเที่ยงคืน ไม่ต้องเหลือเวลาให้ออกไปเดินดูอะไรหรอกค่ะ ร้านรวง ปิดหมดแระ ต้องนอนอย่างเดียว...นอนเตียง 2 ชั้นค่ะ ได้นอนชั้นบน ... จริงๆ แล้วดิฉันต้องนอนชั้นล่าง แต่บังเอิญว่าสาวมาเลย์คนนึงได้คุยกะเธอนิดหน่อย เธอคงเห็นว่าชั้นล่าง ก็ยังไม่มีแขกมานอน แล้วไฉนจึงต้องเลือกที่จะปีนล่ะ ... ไอ้เราก็มาซะดึก.. เธอจะหลับอยู่ละ เลยปล่อยผ่าน... เห็นเซิร์ฟบอร์ด อยู่ปลายเตียงด้วย ไม่รู้ของเธอรึเปล่า?!? ก่อนนอนส่งไลน์บอกที่บ้าน, อ่านหนังสือ, ดูแพลน, ตั้งปลุก, และ ไหว้พระ ..เอ่อ.. เฉพาะกิจอ่ะหน่ะ มาต่างที่ต่างถิ่น ไหว้ละก็ค่อยสบายใจขึ้นหน่อย..สุดท้าย ทาครีมปะแป้ง นอนละ.. (( _ _ ))..zzzZZ
เช้ามา ต้องลองอาหารเช้าที่นี้ซะหน่อย ไหนๆรวมในราคาที่พักละ.. อาหารก็เบสิคหน่ะ เช่น กาแฟ น้ำผลไม้ หนมปัง เนย ออมเลต หมี่ผัด ซุปหมี่ ข้าวผัด กล้วย ..
พอ 9โมง รถตู้มารอ การเดินทางต่อก็เริ่มขึ้น .. (^O^)／ขึ้นเครื่องเกือบเที่ยงค่ะ 3 ชม ผ่านไป ก็มาถึงสนามบินที่โบราไคย์แล้ว..มันเป็นสนามบินเล็กๆ มีความรู้สึกเหมือนอยู่ต่างจังหวั๊ด ต่างจังหวัด .. แดดแรงๆ ลมแห้งๆ พัดมาพร้อมกับละอองเม็ดทรายกระทบหน้า จนต้องหันหน้าหลบ..ผู้โดยสารทะยอยลงมาต่อคิวผ่านเคาเตอร์ ตม. ละคะ
คิวยาวเชียว ทั้งฝรั่ง ทางเอเซียใช้เวลา พอสมควรค่ะ ช่วงรอนี้ จึงได้สังเกตุเห็นประกาศ ที่ติดประกาศ
โอ้ะ .โอ.('o'). น่าจะนำมาติดบ้านเราเยอะๆ เอาไว้ปราบคนดื้อคนเกรียนๆ..เนอะๆ Bomb Joke ลงโทษ โดยการปรับหรือจำคุก หรือทั้งจำทั้งปรับ เอาให้หนักๆเลย นอกจากนี้ยังมีประกาศเกี่ยวกับการเป็นไข้หวัด,โรคติดต่อ...
พอออกมาจากสนามบินอย่างแรกคือ"แลกเงิน" อืมม..โรงแรมก็จองแล้วงั้นก็แลกแค่พอกินอยู่ งั้นก็แลก 5000 ก็พอ (^_−) มีจุดแลก อยู่ทางออกเลยค่ะ หันหลังกลับ เท่านั้นแหละ พี่รถตู้ก็ยกป้ายคะยั้นคะยอให้ขึ้นรถที่จะไปส่งท่าเรือ ก็ดี..ไม่ต้องหาให้ยาก.. มีชูป้ายบอกราคาและสถานที่ปลายทางด้วย ..
ใครเดินทางคนเดียว ขั้นตอนนี้ไม่ต้องกังวล .. อารมณ์คล้ายกับท่ารถตู้บ้านเรา ความที่ต้องนั่งรถตู้ประมาณชั่วโมงครึ่ง จึงขอโชเฟอร์ซื้อของกินรองท้องก่อน พี่เค้าใจดี แค่ชี้ร้านให้ไปซื้อยังไม่พอ มีการเดินมาส่งด้วย.. พอซื้อน้ำกับแซนด์วิชเสร็จ ขึ้นรถค่ะ .. การเดินทางแบบผู้หญิงคนเดียวไม่ชอบตรงที่ 1. เดินตาม แล้วทักเพื่อนคนอื่นๆเป็นภาษาถิ่นที่เราไม่เข้าใจ มันอึดอัดนะ เพราะเราไม่รู้ว่าเค้าคุยเกี่ยวกับอะไร ?!? 2.ชวนให้เรานั่งหน้าข้างเค้าซึ่งเป็นคนขับ ยิ่งอึดอัดเพิ่มเป็นทวีคูณ คือแบบ..มันมาทั้งสองข้อเลย(~_~;) ... ดิฉันอาศัยช่วงชุลมุน ที่พี่โชเฟอร์คุยกับผู้โดยสารอื่นๆ ประตูด้านที่ข้างเปิดอยู่ หน้ามึนเข้าไปนั่งเลย .. เอ่อ เอาซี๊ (♯｀∧´) ไม่ลุก ไม่ย้ายด้วย..
ไม่นาน รถตู้ก็เต็ม ออกเดินทางค่ะ
บรรยากาศ ระหว่างทางไปท่าเรือ
ในที่สุด
ผู้หญิง""ลงเรือ(*^◯^*) ตรงๆฮะ ไม่มีมุก
ความพิเศษตรงที่ .. มันเป็นเรือประจำซาดฟิลิปปินคร่า พี่น้อง.. นั่นคือเรือแมงมุม.. Yeahhhoo">>.....(((o(*ﾟ▽ﾟ*)o)))
ซื้อตั๋วแล้วก็ขึ้นเรือกันเล้ยยยย (ค่าตั๋ว บวกค่าบำรุงโน้นนี่ ประมาน 200 กว่าบาทไทย) ได้ตั๋วชมพูกะตั๋วขาว ส่วนขากลับก็ต้องซื้อที่ฝั่งกลับด้วยนะคะ ราคาจะถูกกว่า เพราะจะตัดค่าบำรุงออกละ ไม่ต้องซื้อล่วงหน้า เพราะเรือประจำทางมีตลอดค่ะ
เวลาเรือออก เป็นเวลาที่เหมาะจริงๆเพราะตรงกับเวลาพระอาทิตย์กำลังตกน้ำ ..
ถึงที่พักละ ที่พักที่ได้ชื่อ secondwind จองจากในเนต เลือกที่จะนอนแบบdorm ค่ะ แต่ครั้งนี้เป็นห้องรวม
มันดูทึมๆ ต่างจากในจากเวบแบบจักรวาลหลายล้านปีแสง. พื้นเป็นปูน มีทรายที่ติดมาจากข้างนอก เวลาลงเตียง ต้องใส่รองเท้าเลย ไม่มีสลิปเปอร์ให้ ไม่เหมือนที่ญี่ปุ่น เลยเซ็งๆนิดหน่อย (−_−＃) ห้องน้ำมี 2 ห้อง ไม่แยกชาย/หญิง มีแต่ทราย ต้องคอยลาดลงท่อไป เพื่อนร่วมห้องคนแรกที่คุยด้วย เป็นทางอาหรับ จำประเทศไม่ได้ แต่เป็นผู้ชายที่ชอบประเทศไทยมาก เค้าเรียกมาคุยเลย อวดรูปจากกล้องดิจิตอลที่เพิ่งไปสงกรานต์ กะอยุธยามา ยังไม่พอ ตบเตียง เปาะๆ ให้นั่งดูแบบเป็นจริงเป็นจัง ประมานว่า สนใจรูปชั้นหน่อย รูปนี้สวยมั้ย... ด้วยความที่ดิฉันยังไม่หายเหนื่อยจากการเดินทาง อารมณ์ร่วมเลยไม่ออก พลันมองเวลา ทุ่มนึงแล้ว หิวด้วย ขอตัวอาบนำ้ แล้วรีบออกไปกินข้าว..ทิ้งเจ้าไว้เพียงลำพัง แฮ่ะๆ โทดทีนะๆ
โอ้โห...ร้านค้าริมหาด ยิ่งดึก ยิ่งคึกค่ะ..
เป็นอีกช่วงนึงที่ นักเดินทางหญิงแบบฉายเดี่ยว ต้องระวัง เพราะเราอาจเป็นกลุ่มเป้าหมายของใครบางกลุ่มอยู่...โทรศัพท์พร้อม แบตเต็ม เปิดโรมมิ่งพร้อมโทรออกได้ทุกเมื่อ... ไม่หยิบ/กางแผนที่ ไม่สะเหร่อ ไม่เงอะงะ ก็โอละ... จุดแข็งคือ สปีชี่ไทยกะปินส์นี่ เบ้าหน้าหลอมมาจากแหล่งเดียวกันเป๊ะ คนปิ้นส์ส่วนใหญ่จึงคิดว่าเป็นพวกเดียวกัน ก็มีบ้างที่มาทักเป็นภาษาจีน...
ก่อนมา ดิฉันเสิร์ช จากhastag #boracay ผลออกมาเป็นที่น่าสนใจนะ เป็นคนเกาหลีจำนวนมากค่ะที่โพสลงinstagram อืม.. แล้วพอมาถึง .. โอ้ นึกว่า เกาะเซจู เอ่อ เกาหลีทั้งนั้น เยอะทีเดียว.. มีมาเลย์บ้าง จีนด้วย นอกนั้นก็ยุโรป...
อาหารทะเลน่าทานเยอะค่ะ ไม่แพงมาก ดริ้งถ้าสั่งก่อน 2 ทุ่มก็อาจมีโปรฟรีอีก 1 ..
มองหา pub crawl ซึ่งเป็นผับดังของที่นี่ เจอละค่ะ ก็ไม่กล้าเข้า ต้องตัดโปรแกรมออกไป เข้าคนเดียว เกรงว่าจะเมาแล้วไปสร้างวีรกรรมชาวไทยไว้งามหน้า... เอ่อ..สุดท้าย ก็เลือกนั่งกิน/ดื่มร้านติดกันแทน ลงไปเสิร์ชดูนะคะ ผับนี้จะมีเสื้อทีมสีเหลือง ดริ้ง และกิจกรรมให้ลูกค้าตามตารางวันในเวบ คิดว่าต้องบุ๊คในเวบก่อนนะ เห็นคนเค้ามากันเป็นคู่ เป็นทีม
ชิ.. กลับก็ได้ พรุ่งนี้ต้องตุนแรงไว้ ariel's point ค่ะ
Ariel's point มันคืออะไรนั่นเหรอคะ ทำไมต้องตุนแรง .. เพราะมันคืออะไรที่น่าสนุกและตื่นเต้นมากนั่นยังไงหล่ะ ดิฉันจองผ่านโรงแรมที่ไปพักนี้ค่ะ ตอนเช้า เค้าว่าจะมีคนมารับ แล้วค่อยไปจ่ายเงินหน้างาน
กลับเข้าที่พักดึกอยู่เหมือนกัน เปิดประตูไป ไฟถูกปิดละ เกือบลืมไปว่า ห้องนอนรวม จะเข้าออก ต้องเบาๆ ปิดประตูเบาๆ คุยเบาๆ ปิด/เปิดไฟตามเวลา ก็ดีนะคะ สอนให้เราเข้าสังคม แต่เอ.. มองไม่เห็นอ่ะ ต้องปีนเตียงขึ้นนอนเตียงข้างบน รองเท้ากระเป๋าของใครไม่รู้ กองขวางอยู่ ไม่สนใจ ข้ามละนะ ก่อนนอนไหว้พระเสร็จ นอนขดเลย แอร์หนาวมาก แถมตกตรงเราเป๊ะ ผ้าห่มบางเฉียบของที่นี่สู้แอร์ไม่อยู่
อีตาผู้ชายเตียงล่างดิฉัน มันนอนใส่กางเกงขาสั้นตัวจิ๋วแนบเนื้อตัวเดียวนอนอ่ะ บร้าไปแล้ว ทันใดนั้น เหงื่อดิฉันก็เริ่มออก เค้านอนหงายอ่ะ แบบว่า เดี๋ยว ขอหยิบแว่นแปป มันมืดๆมัวๆ โอ้ว พ่อหนุ่มน้อย.. ยังดูเด็กๆอยู่เลย อยากจะถ่ายรูปมาให้ดูจริงๆเลยค่ะ ...
สัณนิษฐานว่าคงมาจากประเทศหนาว แอร์ทำไรนางไม่ได้ แต่ยุโรปชัวร์ สูง ยาว นอนขาเลยเตียง เสื้อไม่ใส่ แลดูจะร้อนเอามากๆ แต่นางก็หลับปุ๋ยอยู่ร่วมเตียง เรียกได้ว่า เรา on top ส่วนน้อง อยู่เตียงล่าง 555
เช้าอีกวัน... เฮ่อ!... อารมณ์เสียแต่เช้าเลยค่ะ ก็พนักงานโรงแรมดันจองทริปไก่กาอะไรให้ก็ไม่รู้ดิฉันต้องเดินไป จองเองใหม่ทั้งหมด แล้วนี่ก็จะ 10 โมง แล้วรีบเดินจ้ำอ้าวๆ ไปยังจุดบ.เจ้าของทริป เงิบอีกครั้ง กำลังจะจ่ายตัง เค้าคิดราคาwalk in ซึ่งจะแพงกว่าที่จองผ่านโรงแรมประมาน 500 บ. พยายามอธิบายว่ามาจากโรงแรมนี้ ดิฉันนั่งหน้าบูดอยู่มุมห้อง กดโทร ไปหา ผจก.โรงแรมที่พัก เบลมว่าพนง.จองทริปผิด เถียงกันอยู่พักใหญ่ โอย... มาตั้งไกล พรุ่งนี้ก็จะกลับแล้วยังพลาด..มันพลาดไม่ได้นะ เข้าใจมั้ย...ดิฉัน ไม่โวยวายนะ แต่นั่งหน้าบูดอยู่มุมห้อง จะทำไงๆ คิดๆๆ หน้างอเป็นปลาทูเลย อารมณ์หมดจริงๆ คิดว่า ถ้าไม่ได้ไปนี่ ก็ไปเล่นกิจกรรมอย่างอื่น และ รร ก็ต้องชดเชยให้เราอย่างสมเหตุผลด้วย...สักพัก บ.ariel's point ก็เดินมาให้ราคาตามที่ต้องการ คงโทรคุยตกลงกันแหล่ะ (~2000ph) เลยตัดสินใจเอา ขี้เกียจต่อแระ เฮ่อ.. โล่งแระ .. เอ้า.. ก่อนออกเรือ ก็ต้องบรีฟกันก่อน จนท.ไม่เน้นอะไรมาก เน้นเพียง take care yourself อึ่ม...
บรรยากาศตอนสายๆ ที่จุดรวมพล ก่อนออกทริปค่ะ
แจก wristband เสร็จ ขึ้นเรือค่ะ เพราะต้องออกไปฝั่งเมนแลนด์
ประมาน 40 นาทีผ่านไป
ระหว่างอยู่บนเรือ มีเครื่องดื่ม เบียร์ สปาย น้ำอัดลม น้ำส้ม สั่งดื่มได้เรื่อยๆค่ะ เห็นในรูปมั้ยค่ะ มาถึงแล้วค่ะ ตรงขาวๆ นั้น เราจะมาโดดหน้าผา วัดใจกันค่ะ ขึ้นเกาะกันเลย ฟรีน้ำ อาหารบุปเฟ่ ขนม เรือคายัค หน้ากากสนอร์เกิลค่ะ
(ภาพที่มัว เกิดจากใส่เคสกันน้ำ เลยไม่ค่อยชัด ขออภัยค่ะ)