เรื่องมีอยู่ว่าาาาา
ตอน ม.4 เราแอบชอบรุ่นพี่คนนึง เค้าอยู่ม.6
เค้าเป็นมือกีต้า เค้ามีเอฟซีเยอะแยะ
และ เค้าก็เป็นคนที่อยู่ในไดอารี่เราเกินร้อยหน้า
เราเป็นคนขี้อาย และก็เป็นคนไม่สวย เลยได้แต่คอยแอบมอง แอบกรี้ดอยู่ห่างๆ
ตอนที่เค้าประกวดดนตรีในโรงเรียนก็แอบซื้อดอกไม้ไปให้เค้า
ตอนวันกีฬาสีก็แอบถ่ายรูปที่เค้าถือป้ายเดินพาเรด
และ วันวาเลนไทน์สุดท้ายก่อนที่เค้าจะจบ เราก็ตัดสติ๊กเก้อรูปหัวใจ(ซื้อสติ๊กเก้อแบบแผ่นใหญ่มา ละก็มาตัดเป็นรูปเองอ่ะ)ดวงใหญ่เท่าฝ่ามือให้เค้า(แต่ไม่กล้าให้หรอกนะ555)
แต่ก็มีผู้หวังดีหวังดีโดยไม่ได้ขอความช่วยเหลือเลยคืออีเพื่อนๆตัวดีของเราเอง
ตอนพักกลางวันเรานั่งกินข้าวอยู่ แล้วพี่เค้าก็อยู่โรงอาหารด้วย เพื่อนก็เอาติ๊กเก้อไปติดพี่เค้าแล้วบอกว่าเพื่อนฝากมา คือตอนนั้นเหมือนพี่เค้าหันมามอง
แต่เราหลบก่อน ไม่แน่ใจว่าเค้าเห็นเรารึเปล่า ตอนนั้นคือเขินมากกกกกกกกก เขินแบบอยากมุดดินหนี
แต่ก็แอบดีใจและก็ขอบคุณเพื่อนอยู่ในใจ5555
แต่ พอก่อนกลับบ้าน เราเห็นติ๊กเก้อของเราอยู่ที่เพื่อนเค้า ตอนนั้น ชา ชาไปทั้งตัว แบบ ทำไมเค้าทำกับเราอย่างงี้วะ ทำไมเอาหัวใจเราไปให้คนอื่น แต่คิดไปคิดมา หัวใจเราอาจจะใหญ่เกินไปจริงๆแหละเค้าก็คงเขินที่จะติดมัน5555
แล้วหลังจากที่เค้าจบไป
เราก็แอบส่องเฟสบุ๊คเค้าตลอด
เคยทักไปว่า"ฝันดีนะคะ" ละก็รีบออฟไลน์ปิดไฟนอนเลย555
เช้ามาเห็นเค้าตอบนี่โคตรดีใจ วันนั้นอารมย์ดีไปทั้งวันอ่ะ
แต่มีวันนึงเราก็เข้าไปส่องเฟสบุ๊คเค้าก่อนนอนเหมือนทุกวัน วันนั้นเค้าลงรูปกับแฟน เป็นอัลบั้มเลย แบบ อยู่ดีดีใจเราก็สั่น
ความรู้สึกเหมือนอกหัก5555
แต่เดี๋ยวนะ เรากับเค้าไม่ได้เป็นอะไรกันหนิ
จากวันนั้นเราก็ไม่อยากเข้าไปส่องเฟสบุ๊คเค้าอีก
และก็ไม่อยากเล่นเฟสบุ๊คอีก เราเลยปิดเฟส ติสแตก5555
พอเราขึ้นม.6เราเลยสมัครเฟสใหม่ แต่เราก็ไม่ได้แอดไปหาเค้า
ตอนนั้นคิดว่าอยากจะลืมเค้าไป ทิ้งไดอารี่(แต่ปัจจุบันนี้เสียใจมากที่ทิ้งไดอารี่ไป)
จนเราขึ้นปี2 อยู่ดีดีเราก็เจอไอจีเค้า รู้สึกเหมือนตอนนั้นมีเพื่อนเราแท๊กเค้าในไอจีมั้ง เราเลยกดเข้าไปดู
ไอจีเค้าไม่ได้ล็อค เราก็เข้าไปส่อง
แล้วก็แอบรัวไลค์รูปเค้า55555 จนเค้ากดเข้ามาดูไอจีเรา ไอจีเราล็อคไว้ อารมย์ตอนนั้นที่เห็นชื่อเค้ารีเควชมานี่ แทบกรี้ด
อารมย์เหมือนตัวเองอยู่ม.4อีกครั้ง555
แต่ยิ่งกว่านั้นคือเค้าก็เข้ามารัวไลค์รูปในไอจีเรากลับเว่ย><
แต่ก็แค่รัวไลค์ในไอจีกันไปมา แค่นั้น...
และเมื่อช่วงวาเลนไทน์ เราลองตัดสินใจ กดเสิร์ชชื่อเดิมเค้าในเฟสบุ๊ค ปรากฎว่าาาาา เจอจ้า เค้ายังไม่เปลี่ยนชื่อ และไม่ได้เปลี่ยนเฟสบุ๊ค
เราเลยกลั้นหายใจกดแอดไป55555
เค้ารับเร็วมาก แบบ ตอนนั้นใจเต้นตึ๊กตั๊ก เลยทักแชทไป ประมาณว่า รับแอดเร็วจัง เค้าก็ตอบกลับมาว่า เล่นอยู่พอดี
ก็คุยกัน
เค้าจำเราได้ว่าเราคือคนที่ไปรัวไลค์ไอจีเค้า
ตอนนั้นมีหนังเรื่องsong one กำลังจะเข้าพอดี เราอยากดูเรื่องนี้ เพราะดูจากโปสเตอร์และตัวอย่างหนังก็สวย น่าดูดี
เราเลยแกล้งถามเค้าว่าเค้าว่าดูมารึยัง
ถามประมาณว่า หนังมันดีมั้ย เราว่าจะไปดู เค้าก็บอกว่ายังไม่ได้ดู เค้าก็อยากดูอยู่เหมือนกัน เค้าก็ชวนเราว่าไปดูพร้อมกันมั้ย
แต่วันนั้นเราอยู่ต่างจังหวัด เราเลยบอกให้เค้าไปดูก่อน
แล้วพออาทิตย์ต่อมาเราจะไปดู เราเลยถามเค้าว่าดีมั้ยเราจะไปดูพรุ่งนี้ เค้าบอกว่า เค้าก็ยังไม่ได้ไปดู เค้าบอกพรุ่งนี้เค้าว่างพอดี
เค้าเลยนัดเราไปดูด้วยกัน
เค้านัดที่เซนลาด ตอนเย็นเราเลิกเรียนพอดี
เราก็ไปรอเค้า แว๊ปแรกที่ได้เจอ คือ เค้ายังเหมือนเดิม
ตอนนั้นแบบ เขินมากกกกกก
แต่หนังก็ ไม่ค่อยประทับใจเท่าไหร่555
แล้วเค้าก็ชวนเราไปต่อที่เจริญกรุง(ร้านเหล้าแถวมอรังสิต) พาเราไปเจอเพื่อน
ตอนนั้นคือแบบ เจอกันครั้งแรกอ่ะ เวลาเพื่อนเค้าถามเราก็ได้แค่ตอบไปว่ากำลังคุยกันอยู่
แต่เราก็ยังคุยกันมาเรื่อยๆ คุยแบบ เราไม่ได้ถามเค้าด้วยซ้ำว่าเค้ามีแฟนอยู่รึเปล่า คุยแค่ในแชทเฟสบุ๊ค ไลน์ไม่มี เบอร์ไม่มี ไม่มีอะไรเลย
เราเลยตัดสินใจแชทไปถามว่าพี่มีแฟนรึเปล่า (แต่เราเป็นคนชอบส่องไงเราก็พอจะรู้ว่าเค้าโสด555)
แต่เราก็อยากถามเค้าให้มั่นใจ เค้าก็บอกว่าเค้าโสดมาเกือบปี เดือนเมษานี้ก็ครบ1ปี
แต่เราก็ไม่ได้ซักไซร้อะไรจากเค้ามาก
จนวันเกิดเราวันที่5มีนาคม เราติดสอบ เค้าก็ไม่ได้มาอวยพร เราก็เฉยๆ เพราะเราก็ไม่ได้ให้ความสำคัญกับวันเกิดมากขนาดนั้น
แต่พอวันที่7เค้าก็ชวนไปดูหนัง
แล้วเค้าก็แอบถ่ายรูปเราแล้วมาโพสหน้าทามไลน์เราว่า"แฮปปี้เบิร์ดเดย์ ไม่ต้องพูดอะไรมากเนอะ^^"
แบบเป็นอะไรที่โคตรรู้สึกดี
แล้วเค้าก็ชวนเราไปปาร์ตี้กับพี่ๆที่ออฟฟิศเค้า
เค้าก็เอาเค้กมาเซอร์ไพร้เรา เซอร์ไพร้มากจริงๆอ่ะ เซอร์ไพร้แบบจุดไฟแช็คแทนเทียนอ่ะ555
แล้วจากนั้นเราก็เมา555555
อ้วกเค้าก็เช็ดให้ เค้าดูแลเราดีมากๆ เราไปนอนอยู่ในรถเค้าก็มาพัดไล่ยุงให้
วันนั้นเค้ากลับกันประมาณตี3เค้ารอด่านเลิก เราก็สร่างพอดี
คืนนั้นเราก็คุยกันเยอะอยู่ระหว่างที่รอกลับ
เค้าก็บอกเราว่าเค้าก็อยากคุยกับเรา เค้าชอบเราจากไลฟ์สไตล์จากรูปในไอจีเรา
แต่เค้าไม่รู้ว่าเค้าจะคุยกับเรายังไง เพราะเค้าไม่รู้จัก ไม่รู้ชื่อเฟสบุ๊ค
เค้าขอบคุณที่เราแอดหาเค้า
แล้วเค้าก็ถามว่าชอบเลขอะไร เราบอกชอบเลข5 เค้าบอกเค้าชอบเลข2 เค้าบอกบวกกันเป็น7พอดี แล้ววันนี้ก็วันที่7
เค้าเลยบอกงั้นเราคบกันเป็นแฟน วันที่7นะ
แบบตอนนั้นก็ยังมึนๆอยู่ พูดไรไม่ออก อารมย์เหมือนยืนอยู่กลางทุ่งดอกทานตะวัน5555
และตอนนี้เราก็ยังคบกับเค้าอยู่ คบกันจะครบปีละ เดือนมีนาคมนี้ก็ครบ1ปีพอดี เค้าเป็นคนดี ดูแลเราดีมาตลอด
บางคนอาจจะคิดว่าเราใจง่ายไปมั้ยที่คุยกับเค้าไม่ถึงเดือนแล้วคบ สำหรับเราเราคิดว่าเรารู้จักเค้ามานานแล้ว
ถ้านับตั้งแต่เราม.4 ก็5ปีได้นะ
เรารู้สึกว่าการที่เราจะรักใครซักคนและการที่ใครซักคนจะมารักเรา มันขึ้นอยู่กับความรู้สึกอ่ะไม่ใช่ระยะเวลาที่คุยกัน
แต่เราไม่ได้เป็นคนที่รักใครง่ายๆนะพูดเลย เราก็รอเค้าคนเดียวนี่แหละ
เพื่อนสนิทเราพูดว่า "นี่ถ้าเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่เรานี่แต่งงานมีลูกไปแล้วนะไม่รอแล้วนะ5555" แต่เราก็รู้สึกว่ามันคุ้มนะที่จะรอ
เพราะทุกวันนี้เรามีความสุขมากๆ ไลฟ์สไตล์ของเรากับเค้าคล้ายกันมาก อยากไปเที่ยวไหนก็พากันไป อยากกินอะไรก็พากันไปกิน
จนทุกวันนี้จะกลิ้งแข่งกันละ555 คอยให้กำลังใจกัน เค้าเข้าใจเราทุกอย่าง เข้าใจกันแทบทุกเรื่อง ซึ่งเราคิดว่ามันหาไม่ง่ายเลยนะคนแบบนี้
เราอยากจะขอบคุณ
ขอบคุณอะไรก็แล้วแต่ที่ส่งเค้าเข้ามาในชีวิตเรา ที่ทำให้เราได้มาเจอกัน ขอบคุณ ขอบคุณมากจริงๆ
(แต่เรื่องตั้งแต่มัธยมนี่ ปัจจุบันเราก็ยังไม่ได้เล่าให้แฟนฟังทั้งหมดเลยนะ เขิน5555 รอให้เค้ามาอ่านในกระทู้นี้เองละกันเนาะ อิอิ)
ชีวิตจริง ยิ่งกว่า สิ่งเล็กๆที่เรียกว่ารัก
ตอน ม.4 เราแอบชอบรุ่นพี่คนนึง เค้าอยู่ม.6
เค้าเป็นมือกีต้า เค้ามีเอฟซีเยอะแยะ
และ เค้าก็เป็นคนที่อยู่ในไดอารี่เราเกินร้อยหน้า
เราเป็นคนขี้อาย และก็เป็นคนไม่สวย เลยได้แต่คอยแอบมอง แอบกรี้ดอยู่ห่างๆ
ตอนที่เค้าประกวดดนตรีในโรงเรียนก็แอบซื้อดอกไม้ไปให้เค้า
ตอนวันกีฬาสีก็แอบถ่ายรูปที่เค้าถือป้ายเดินพาเรด
และ วันวาเลนไทน์สุดท้ายก่อนที่เค้าจะจบ เราก็ตัดสติ๊กเก้อรูปหัวใจ(ซื้อสติ๊กเก้อแบบแผ่นใหญ่มา ละก็มาตัดเป็นรูปเองอ่ะ)ดวงใหญ่เท่าฝ่ามือให้เค้า(แต่ไม่กล้าให้หรอกนะ555)
แต่ก็มีผู้หวังดีหวังดีโดยไม่ได้ขอความช่วยเหลือเลยคืออีเพื่อนๆตัวดีของเราเอง
ตอนพักกลางวันเรานั่งกินข้าวอยู่ แล้วพี่เค้าก็อยู่โรงอาหารด้วย เพื่อนก็เอาติ๊กเก้อไปติดพี่เค้าแล้วบอกว่าเพื่อนฝากมา คือตอนนั้นเหมือนพี่เค้าหันมามอง
แต่เราหลบก่อน ไม่แน่ใจว่าเค้าเห็นเรารึเปล่า ตอนนั้นคือเขินมากกกกกกกกก เขินแบบอยากมุดดินหนี
แต่ก็แอบดีใจและก็ขอบคุณเพื่อนอยู่ในใจ5555
แต่ พอก่อนกลับบ้าน เราเห็นติ๊กเก้อของเราอยู่ที่เพื่อนเค้า ตอนนั้น ชา ชาไปทั้งตัว แบบ ทำไมเค้าทำกับเราอย่างงี้วะ ทำไมเอาหัวใจเราไปให้คนอื่น แต่คิดไปคิดมา หัวใจเราอาจจะใหญ่เกินไปจริงๆแหละเค้าก็คงเขินที่จะติดมัน5555
แล้วหลังจากที่เค้าจบไป
เราก็แอบส่องเฟสบุ๊คเค้าตลอด
เคยทักไปว่า"ฝันดีนะคะ" ละก็รีบออฟไลน์ปิดไฟนอนเลย555
เช้ามาเห็นเค้าตอบนี่โคตรดีใจ วันนั้นอารมย์ดีไปทั้งวันอ่ะ
แต่มีวันนึงเราก็เข้าไปส่องเฟสบุ๊คเค้าก่อนนอนเหมือนทุกวัน วันนั้นเค้าลงรูปกับแฟน เป็นอัลบั้มเลย แบบ อยู่ดีดีใจเราก็สั่น
ความรู้สึกเหมือนอกหัก5555
แต่เดี๋ยวนะ เรากับเค้าไม่ได้เป็นอะไรกันหนิ
จากวันนั้นเราก็ไม่อยากเข้าไปส่องเฟสบุ๊คเค้าอีก
และก็ไม่อยากเล่นเฟสบุ๊คอีก เราเลยปิดเฟส ติสแตก5555
พอเราขึ้นม.6เราเลยสมัครเฟสใหม่ แต่เราก็ไม่ได้แอดไปหาเค้า
ตอนนั้นคิดว่าอยากจะลืมเค้าไป ทิ้งไดอารี่(แต่ปัจจุบันนี้เสียใจมากที่ทิ้งไดอารี่ไป)
จนเราขึ้นปี2 อยู่ดีดีเราก็เจอไอจีเค้า รู้สึกเหมือนตอนนั้นมีเพื่อนเราแท๊กเค้าในไอจีมั้ง เราเลยกดเข้าไปดู
ไอจีเค้าไม่ได้ล็อค เราก็เข้าไปส่อง
แล้วก็แอบรัวไลค์รูปเค้า55555 จนเค้ากดเข้ามาดูไอจีเรา ไอจีเราล็อคไว้ อารมย์ตอนนั้นที่เห็นชื่อเค้ารีเควชมานี่ แทบกรี้ด
อารมย์เหมือนตัวเองอยู่ม.4อีกครั้ง555
แต่ยิ่งกว่านั้นคือเค้าก็เข้ามารัวไลค์รูปในไอจีเรากลับเว่ย><
แต่ก็แค่รัวไลค์ในไอจีกันไปมา แค่นั้น...
และเมื่อช่วงวาเลนไทน์ เราลองตัดสินใจ กดเสิร์ชชื่อเดิมเค้าในเฟสบุ๊ค ปรากฎว่าาาาา เจอจ้า เค้ายังไม่เปลี่ยนชื่อ และไม่ได้เปลี่ยนเฟสบุ๊ค
เราเลยกลั้นหายใจกดแอดไป55555
เค้ารับเร็วมาก แบบ ตอนนั้นใจเต้นตึ๊กตั๊ก เลยทักแชทไป ประมาณว่า รับแอดเร็วจัง เค้าก็ตอบกลับมาว่า เล่นอยู่พอดี
ก็คุยกัน
เค้าจำเราได้ว่าเราคือคนที่ไปรัวไลค์ไอจีเค้า
ตอนนั้นมีหนังเรื่องsong one กำลังจะเข้าพอดี เราอยากดูเรื่องนี้ เพราะดูจากโปสเตอร์และตัวอย่างหนังก็สวย น่าดูดี
เราเลยแกล้งถามเค้าว่าเค้าว่าดูมารึยัง
ถามประมาณว่า หนังมันดีมั้ย เราว่าจะไปดู เค้าก็บอกว่ายังไม่ได้ดู เค้าก็อยากดูอยู่เหมือนกัน เค้าก็ชวนเราว่าไปดูพร้อมกันมั้ย
แต่วันนั้นเราอยู่ต่างจังหวัด เราเลยบอกให้เค้าไปดูก่อน
แล้วพออาทิตย์ต่อมาเราจะไปดู เราเลยถามเค้าว่าดีมั้ยเราจะไปดูพรุ่งนี้ เค้าบอกว่า เค้าก็ยังไม่ได้ไปดู เค้าบอกพรุ่งนี้เค้าว่างพอดี
เค้าเลยนัดเราไปดูด้วยกัน
เค้านัดที่เซนลาด ตอนเย็นเราเลิกเรียนพอดี
เราก็ไปรอเค้า แว๊ปแรกที่ได้เจอ คือ เค้ายังเหมือนเดิม
ตอนนั้นแบบ เขินมากกกกกก
แต่หนังก็ ไม่ค่อยประทับใจเท่าไหร่555
แล้วเค้าก็ชวนเราไปต่อที่เจริญกรุง(ร้านเหล้าแถวมอรังสิต) พาเราไปเจอเพื่อน
ตอนนั้นคือแบบ เจอกันครั้งแรกอ่ะ เวลาเพื่อนเค้าถามเราก็ได้แค่ตอบไปว่ากำลังคุยกันอยู่
แต่เราก็ยังคุยกันมาเรื่อยๆ คุยแบบ เราไม่ได้ถามเค้าด้วยซ้ำว่าเค้ามีแฟนอยู่รึเปล่า คุยแค่ในแชทเฟสบุ๊ค ไลน์ไม่มี เบอร์ไม่มี ไม่มีอะไรเลย
เราเลยตัดสินใจแชทไปถามว่าพี่มีแฟนรึเปล่า (แต่เราเป็นคนชอบส่องไงเราก็พอจะรู้ว่าเค้าโสด555)
แต่เราก็อยากถามเค้าให้มั่นใจ เค้าก็บอกว่าเค้าโสดมาเกือบปี เดือนเมษานี้ก็ครบ1ปี
แต่เราก็ไม่ได้ซักไซร้อะไรจากเค้ามาก
จนวันเกิดเราวันที่5มีนาคม เราติดสอบ เค้าก็ไม่ได้มาอวยพร เราก็เฉยๆ เพราะเราก็ไม่ได้ให้ความสำคัญกับวันเกิดมากขนาดนั้น
แต่พอวันที่7เค้าก็ชวนไปดูหนัง
แล้วเค้าก็แอบถ่ายรูปเราแล้วมาโพสหน้าทามไลน์เราว่า"แฮปปี้เบิร์ดเดย์ ไม่ต้องพูดอะไรมากเนอะ^^"
แบบเป็นอะไรที่โคตรรู้สึกดี
แล้วเค้าก็ชวนเราไปปาร์ตี้กับพี่ๆที่ออฟฟิศเค้า
เค้าก็เอาเค้กมาเซอร์ไพร้เรา เซอร์ไพร้มากจริงๆอ่ะ เซอร์ไพร้แบบจุดไฟแช็คแทนเทียนอ่ะ555
แล้วจากนั้นเราก็เมา555555
อ้วกเค้าก็เช็ดให้ เค้าดูแลเราดีมากๆ เราไปนอนอยู่ในรถเค้าก็มาพัดไล่ยุงให้
วันนั้นเค้ากลับกันประมาณตี3เค้ารอด่านเลิก เราก็สร่างพอดี
คืนนั้นเราก็คุยกันเยอะอยู่ระหว่างที่รอกลับ
เค้าก็บอกเราว่าเค้าก็อยากคุยกับเรา เค้าชอบเราจากไลฟ์สไตล์จากรูปในไอจีเรา
แต่เค้าไม่รู้ว่าเค้าจะคุยกับเรายังไง เพราะเค้าไม่รู้จัก ไม่รู้ชื่อเฟสบุ๊ค
เค้าขอบคุณที่เราแอดหาเค้า
แล้วเค้าก็ถามว่าชอบเลขอะไร เราบอกชอบเลข5 เค้าบอกเค้าชอบเลข2 เค้าบอกบวกกันเป็น7พอดี แล้ววันนี้ก็วันที่7
เค้าเลยบอกงั้นเราคบกันเป็นแฟน วันที่7นะ
แบบตอนนั้นก็ยังมึนๆอยู่ พูดไรไม่ออก อารมย์เหมือนยืนอยู่กลางทุ่งดอกทานตะวัน5555
และตอนนี้เราก็ยังคบกับเค้าอยู่ คบกันจะครบปีละ เดือนมีนาคมนี้ก็ครบ1ปีพอดี เค้าเป็นคนดี ดูแลเราดีมาตลอด
บางคนอาจจะคิดว่าเราใจง่ายไปมั้ยที่คุยกับเค้าไม่ถึงเดือนแล้วคบ สำหรับเราเราคิดว่าเรารู้จักเค้ามานานแล้ว
ถ้านับตั้งแต่เราม.4 ก็5ปีได้นะ
เรารู้สึกว่าการที่เราจะรักใครซักคนและการที่ใครซักคนจะมารักเรา มันขึ้นอยู่กับความรู้สึกอ่ะไม่ใช่ระยะเวลาที่คุยกัน
แต่เราไม่ได้เป็นคนที่รักใครง่ายๆนะพูดเลย เราก็รอเค้าคนเดียวนี่แหละ
เพื่อนสนิทเราพูดว่า "นี่ถ้าเป็นคนอื่นที่ไม่ใช่เรานี่แต่งงานมีลูกไปแล้วนะไม่รอแล้วนะ5555" แต่เราก็รู้สึกว่ามันคุ้มนะที่จะรอ
เพราะทุกวันนี้เรามีความสุขมากๆ ไลฟ์สไตล์ของเรากับเค้าคล้ายกันมาก อยากไปเที่ยวไหนก็พากันไป อยากกินอะไรก็พากันไปกิน
จนทุกวันนี้จะกลิ้งแข่งกันละ555 คอยให้กำลังใจกัน เค้าเข้าใจเราทุกอย่าง เข้าใจกันแทบทุกเรื่อง ซึ่งเราคิดว่ามันหาไม่ง่ายเลยนะคนแบบนี้
เราอยากจะขอบคุณ
ขอบคุณอะไรก็แล้วแต่ที่ส่งเค้าเข้ามาในชีวิตเรา ที่ทำให้เราได้มาเจอกัน ขอบคุณ ขอบคุณมากจริงๆ
(แต่เรื่องตั้งแต่มัธยมนี่ ปัจจุบันเราก็ยังไม่ได้เล่าให้แฟนฟังทั้งหมดเลยนะ เขิน5555 รอให้เค้ามาอ่านในกระทู้นี้เองละกันเนาะ อิอิ)