หนูอยู่ม.6เรียนอยู่รรประจำจังหวัดแห่งหนึ่งซึ่งเอ่ยชื่อไปต้องมีคนรู้จักแน่ๆ

หนูเรียนศิลป์ภาษานะซึ่งบอกก่อนเลยว่าเป็นคนเรียนไม่เก่ง เกรดแต่ละเทอมก็ได้แค่สองกว่าๆ แต่หนูว่าหนูเป็นคนตั้งใจเรียนนะไม่เคยโดด ส่งงานก็ครบแต่เวลาสอบมักได้คะแนนน้อยก็อาศัยทำงานส่งเอา แล้วหนูอยากเรียนคณะศึกษาศาสตร์เอกปฐมวัย หนูชอบเด็กมาก แล้วอีกอย่างหนูก็ชอบทะเลเลยคิดไปคิดมาเออเรียนบูรพาก็ดีนะ แต่พอรอบรับตรงรอบแรกหนูไม่ติด เสียใจนะ เฟลมาก หนูก็กลับมาอ่านหนังสือแล้วก็ฝึกทำแกทไทยต่อไป มีบางทีเครียดมากเครียดจนถึงขั้นอ่านหนังสือแล้วร้องไห้ ยอมรับนะว่าท้อ กลัวไปหมดกลัวไม่มีที่เรียน บ้านหนูก็ไม่ได้ฐานะดีอะไรหนูสงสารแม่นะเวลาแต่ละครั้งขอเงินค่าสมัครสอบนั่นสอบนี่ เงินที่แม่ให้ไปรรบางทีหนูก็ไม่ได้เอาไปกินข้าวนะแต่เอามาเก็บไว้แล้วก็แอบไปจ่ายค่าสอบ หนูคิดไปคิดมาจนบางทีก็คิดว่าจะเรียนต่อดีมั้ย ไม่เรียนแล้วดีมั้ย แต่ถ้าไม่เรียนแม่ไม่ยอมแน่ๆ แต่หนูก็ไม่อยากไปแข่งขันอะไรกับใครแล้ว กลัวทุกอย่าง เครียดมากกกกกก กลัวคะแนนไม่ถึง กลัวหลุดแอด