อ่าาาาห์ วันนี้ผมก็จบการเป็นนักศึกษาวิชาทหารชั้นปีที่ 3 แล้วนะครับ คิดไว้ตั้งแต่อยู่ที่ค่ายแล้วว่า อยากมาบอกสิ่งที่คนที่กำลังจะไปอยากรู้ หรือคนนอกอยากรู้ จะได้เตรียมใจ หรือเอาไปคุยกับคนอื่นได้ งั้นเดียวมาเริ่มกันเลย

ถามตอบ

Q:ระยะเวลาเท่าไหร่
A: 5 วัน 4 คืน

Q: สิ่งที่ต้องเตรียมนอกเหนือจากปกติ
A:  1. เงิน : โดยแบ่งเป็นที่จะกินที่จุดบริการความสดชื่น ( ร้านค้านั้นแหละ มีทุกที่ ที่มีการฝึก ยกเว้น ตอนเย็นของวันที่ 3 (เพราะอะไรเดียวบอกข้างล่าง) อันนี้แล้วแต่เลย ราคาไม่แพงมาก มีพวกขนมน้ำ  และอีกส่วนที่ต้องโดนแน่ๆ ประมาณ 300 บาท คือ ค่าเสื้อ ผ้าพันคอ ค่าปีกโดดหอ ค่าสมุด ปากกา (บังคับซื้อ) ใครไปปีสองปีที่แล้วก็น่าจะรู้กัน
    2. ทิชชู่ : ทิชชู่ที่อนุญาตให้นำไปใช้ สามารถใช้ได้แค่ ทิชชู่ธรรมดา ห้ามนำทิชชู่เปียกไป เพราะมีคนทำสกปรกมั้ง อดเลย ( ปล.ผมไม่รู้จัดไป10ห่อ เกือบ 300 โดนยึด
    
Q: ฝึกหนักมั้ย
A: สองวันแรกไม่หนักเลย น่าเบื่อด้วยซ้ำ (ต้องทำอะไรบ้างเดียวบอกข้างล่าง) วันที่ 3 หนักขึ้นมาหน่อยตรงร้อน ส่วนวันที่ 4 นี่ทีเด็ด เจอจ่านรกในตำนาน เหนื่อยที่สุด พอวันที่ 5 ซึ่งเป็นวันสุดท้าย มีเหนื่อยตอนเช้าคือเดินขึ้นเขาชนไก่ ซึ่งชันมากกกกกก (ก ล้านตัว) ซึ่งพอขึ้นไปแล้วก็ต้องไปนั่งฟังเขาบรรยาย ซึ่งแน่นอน ผมหลับ (จะบ้าหรอคุณตื่นก็เช้าเดินก็เหนื่อย เจอลมเย็นก็หงายสิ)

Q: จ่านรก นรกสมชื่อไหม
A: ผมเคยโดนฝึกพวกเกี่ยวกับทหารมาบ้าง เขาก็ฝึกเราแบบทหารนะ ไม่ได้ฝึกแบบรด. ถ้าโดนฝึกมาแบบรด. ก็จะรู้สึกว่าหนักมากกกกก (ปล. ผมก็รู้สึกหนัก )

Q: โดดหอได้โดดทุกคนไหม
A: ไม่ได้โดดทุกคน จะโดนตัดยอดทิ้งบางส่วน โดยมีพวก 1. นน.เกิน 80  2. มีโรคประจำตัว    (ปล.ใครคิดจะอู้โดยการออกมาไม่ยอมโดด ระวังโดนวิ่งสลิง เหนื่อยชิบ เหนื่อยกว่าโดดหออีก)

Q: อาหารหลวงเป็นอย่างไรบ้าง
A: โดยส่วนตัวโครตประทับใจ มันอร่อยนะ ติดแค่ผมขี้เกียจล้างถาด 555555 เลยเลี่ยงไปกินร้านค้าถ้ามี  อาหารดีกว่าตอนปี2 แน่นอน

คิดคำถามไม่ออกละ เดียวเล่าทุกเรื่องตั้งแต่ไปเลยละกัน  ใครที่กำลังจะไปแล้วอยากไปลุ้นเอง อย่ากดข้างล่างนี่นะครับ


    [Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้งั้นมาเริ่มกันเลย วันแรกตื่นตี 3 (เนื่องจากบ้านไกลแถมต้องมาใส่ชุด) ถึงสวนเจ้าเชตุก็ตี 5นิดๆ เขาก็เรียกรวมประมาณ ตี5ครึ่ง แยกเป็นปี 2 กับ 3 คนละแถว แล้วให้นั่งเป็นแถว ( ตอนนี้แหละ ต้องอยู่ในแถวเดียวกับเพื่อน ไม่งั้นโดดตัดคันรถจะซวยเอา นั่งคนเดียวเหงาตาย) แล้วก็ให้เราขึ้นรถ รถแอร์ ซึ่งผมรู้สึกเซอร์ไพร์มากๆ ที่ปีนี้แอร์บนรถโครตหนาว แถมนั่งสบายๆไม่เบียดด้วย นอนหลับสบายจนหนาว (ถามเพื่อนที่อยู่คันอื่นก็บอกว่าหนาวเหมือนกัน) หนาวถึงขั้นตื่นขึ้นมาเพราะหนาว (ตกลงมันดีมั้ยเนี่ย) รถก็จะไปส่งเราที่อะไรสักอย่างจำชื่อไม่ได้ แต่เป็นเหมือนแนวต่อสู้ของไทยพม่า อะไรประมาณนี้ ให้ไปซื้อของกิน แล้วก็มานั่งฟังเขาบรรยายอะไรประมาณนี้ ในตอนนี้แนะนำให้นั่งแถวหน้าๆ เพราะการบรรยายแบ่งเป็นสองชุดคือ ชุดในห้องแอร์ และชุดนอกห้องแอร์  (อยู่ข้างนอกนั้นแหละ) ชุดในห้องแอร์จะคัดพวกนั่งแถวหน้าๆไป ซึ่งคนไม่ค่อยอยากไปเข้าเพราะแม่มโดนแดด แนะนำเลยว่า แลกกับตากแดดนิดหน่อยคุ้ม !  พอบรรยายเสร็จเขาก็จะพาเราขึ้นรถเข้า นรกของจริง ก็คือ พาเข้าเขาชนไก่จริงๆละ เขาจะพาเราไปจอดตรงบริเวณหน้าที่พัก แล้วบอกให้วางกระเป๋า มันจะมีป้ายเป็นเลขคันรถอยู่ ก็วางๆกองๆนั้นแหละ แล้วขึ้นรถไปที่สนามยิงปืนต่อ ซึ่งแม่มไกลพอสมควร พอลงก็จะให้มาเข้าแถว แล้วก็จะเรียกจัดชุดยิง (ชุดยิงจะมีชุดละ 60 คน 10 ชุด ประมาณนี้ แล้วแต่ขนาดกองพันว่ามีกี่คน) จะเรียงตาม รร.  ถ้า รร.ไหนบัญชีขึ้นก่อนก็จะได้ยิงก่อน แล้วก็จะนั่งบรรยายการยิง สาธิตการยิง ตอนนี้แหละนั่งยาว แล้วก็มีให้ไปซ้อมท่าที่สนามจริงซึ่งอยู่ฝั่งตรงข้ามบางส่วน ที่เหลือก็จะนั่งในร่มซ้อมท่าเหมือนกันแต่ไม่ใช่สนามจริง พอเสร็จแล้วก็จะพากลับ ซึ่งตอนนี้แหละ แม่มไกลชิบ (ความรู้สึกตอนนั้น เพราะแม่มมีไกลกว่านี้อีก) เดินกลับถึงกองพันละก็จะให้เข้าแถว ขั้นแรกเลยตรวจกระเป๋าก่อน ของผิดกฏให้เอาออก ในตอนนี้แหละประกาศว่า ทิชชู่เปียก ผ้าอนามัย ผิดกฏ!!!!!  เชี่ยน!!!! กรูเอามา 10 แพค โดดยึดหมด ลาก่อย แล้วก็พวกบุหรี่อะไรแบบนี้ยึดหมด เออช่างมันดีนะเอาทิชชู่ธรรมดามา ไม่งั้นจะขี้ยังไง พอเสร็จก็พาเข้าเต๊นท์แล้วปล่อยกินข้าวๆ ตอนหัวค่ำก็จะมีบรรยายกระบวนการทำงาน คสช ก็ฟังๆไป แล้วก็หมดวันแรกละ

       วันที่สอง ตื่นแต่เช้าแต่ไม่มาก ใครอยากชิลๆก็ตื่นสักตี 4 มาแปรงฟันอะไรรอก่อน แล้วเขาเรียกรวมพล ถ้าจำไม่ผิดตี 5 นะ แล้วก็ให้กินข้าวๆๆ เตรียมพาไปยิงปืนที่สนามเดิม (เดินไกลอีกและ) ระหว่างทางก็เจอพวกผลัดก่อนหน้า เดินลงมาจากเขาชนไก่ (มันคือกิจกรรมวันสุดท้าย) แม่มก็เยาะเย้ยตามประสา เราก็ไม่รู้จะเถียงอะไร ก้มหน้าเดินต่อไป (แค้นหนักมาก) พอถึงก็จะให้ต่อแถวเหมือนเดิมเตรียมไปยิงปืน แล้วก็จะเรียกทีละชุดยิง ซึ่งถ้าคนชุดยิงท้ายๆนี่นอนรอไปเถอะ นอนรอ 3-4 ชม. (ผมชุดยิง 8) กว่าจะได้ยิง พอยิงเสร็จก็เที่ยง ก็จะให้กินข้าวตรงข้างๆที่ยิงปืนนั้นแหละ เหมือนวันแรกตอนเที่ยง เสร็จแล้วก็จะมีการเรียน คชรน  ( เคมี ชีวะ รังสี นิวเคลีย ) ก็เป็นยุทธวิธีการรบในปจุบัน ประมาณว่าใช้พวกนี้ในการรบ การป้องกันอะไรประมาณนี้ แบ่งเป็น 3 ฐาน ซึ่งที่เด็ดสุดคือ ฐานเข้าห้องแก๊ส  โดยจะถามก่อนใครไม่สบายก็ไม่ต้องเข้า พอคัดเสร็จแล้ว ก็จะให้ใส่หน้ากากกันแก๊สพิษ แล้วให้เราเดินเข้าไปข้างใน โดยมันโครตแสบ แสบมาก แสบเชี่ยนๆๆๆ แล้วให้ถอดหน้ากากพูดชื่อ แล้ววิ่งออกจากห้อง แม่มน้ำตาไหล แสบคอ ตัว ลิ้น แสบหมด ห้ามเกา ห้ามล้างน้ำ ต้องวิ่งให้ลมตีตัวเท่านั้นถึงหาย มันก็สนุกดีนะ แต่ตอนโดนแรกๆนี่ไม่ขำเลย น้ำตาพรั่งพรู  ฐานต่อมาก็จะเป็นการ ใช้เครื่องมือป้องกันพิษไม่มีไรนั่งฟัง แต่ครูโหดหน่อย มีทำโทษ ส่วนอีกฐานไม่แน่ใจ ไม่ได้เข้าไป เพราะทำฐานเข้าห้องแก๊สไปสองคาบ เลยอด พอเสร็จแล้วก็จะให้รวมแถวกลับไปที่พัก เดินไกลเหมือนเดิม โครตเพลีย ถึงเต๊นท์ก็จะกินข้าวๆๆ ปล่อยพักนิดหน่อย วันนี้จะได้อาบน้ำ แนะนำว่า ให้รีบวิ่งโดยเร็วที่สุด น้ำหมดเร็วมาก ก๊อกไม่แรงพอกับจำนวนคนที่ใช้ พออาบเสร็จก็มารวมแถว แล้วเหมือนจะมีบรรยายอะไรสักอย่างลืมละ แล้วก็นอน หมดไปอีกวัน


   วันที่สาม วันนี้เป็นวันที่ต้องตื่นเช้าพอสมควรเพราะต้องเดินทางเข้าป่า (ไปนอนในป่าเลย) เป็นสถานที่ 32 ก็เดินๆๆๆจ้ำๆๆ ไป เข้าป่า พอถึงก็ตามสเตป รวมแถว เปิดพิธีอะไรประมาณนี้ แล้วก็แบ่งเป็น 2 ฐาน ทำในภาคเช้า กับ บ่าย ก็จะมี ฐานแรก เข้าโจมตีแบบเป็นหมู่อะไรงี้ ก็มีหมอบๆวิ่งๆ โผๆ เอี่ยๆๆๆ แล้วก็ลอดใต้ลวดหนาม ที่พูดมาเหมือนสั้น แต่แม่มเหนื่อยมาก ร้อนสุดๆ ช่วงเช้าจะสบายกว่าช่วงบ่าย ถ้าเข้าฐานนี้ ส่วนอีกฐาน ก็จะเป็นการจัดรูปขบวนหมู่ปืนเล็กอะไรประมาณนี้ ให้จัดรูปขบวนละก็เดินซ้อมๆ ชิลมาก แต่จะมีครูฝึกโหดๆคนนึงใส่แว่น ใครหลับเอาน้ำราด เรียกไปแดรกอะไรงี้ ระวังนิดนึง พอเสร็จอันนี้ ก็จะเป็นเวลาประมาณ 3 โมง จะพาไปฐานการดำรงชีวิตในป่า ฐานนี้จะรวมทั้งกองพันมาเรียนร่วมกันละ ก็ไปเจอครูเทพถ้าจำชื่อเขาไม่ผิด ฮามากกกกกกก สอนสนุก รู้ลึกรู้จริง สอนเรื่องพวกการดำรงชีวิตในป่า สนุนไพร พืช ผัก แล้วก็มีการโชว์ต่อสู้กับงูอะไรประมาณนี้ เสร็จแล้วก็จะให้เราทำอาหารกินเอง
ตอนนี้แหละ ความชริบหายของชีวิตมาเยือนละ ถ้าเจอเพื่อนในหมู่ทำอาหารเป็นก็ดีไป กินอร่อย อิ่มนอนหลับ แต่ถ้าไม่ แดรกไม่ได้ ที่นี้ไม่มีอาหาร น้ำขาย ก็รองน้ำแท๊งฟ้ากืนไปละกัน โชคดีที่ผมอยู่หมู่ทำอาหารอร่อย (อิ่ม) พอจบแล้วก็จะพาเดินไปนั่งรอเข้าฐานต่อไปคือ เดินในเวลากลางคืน ฐานนี้เหนื่อยมั้ยก็พอสมควร ให้เดินเข้าป่าห้ามใช้ไฟฉาย เดินๆ จ้ำๆตามเพื่อน จะมีแสงเทียนบอกทางไปเรื่อย ๆ พอได้ยินเสียงระเบิดก็ต้อง หมอบๆๆๆ หมอบบ่อยมาก เหนื่อยตรงนี้แหละ แถมบางทีมองพื้นไม่เห็น หมอบไปโดนหนาม จี๊ดเลย พอเสร็จแล้วก็ออกมาสอนดูดวงอะไรสักอย่าง ไม่ได้ฟัง หลับอย่างเดียว เหนื่อยมาก พอหมดก็จะปล่อยให้นอนในป่าละ ซึ่งมันดีกว่านอนที่ภาคพื้นอีก ยุงไม่มีเลย นอนสบายมาก บางคนไม่มีเต๊นท์มันก็นอนกันข้างนอกเลย ชิลมาก จบไปอีก1 วัน

วันที่สี่ ตื่นเร็วมากประมาณตี 4 ต้องออกเดินทางไป สถานีที่ 33 หรือที่เรียกกันว่า จ่านรกนั้นแหละ  ทุกคนก็ใจเคว้งๆ กรูจะเจอเชี่ยนอะไรบ้างว้า ผมก็หนึ่งในนั้นนะ แต่คิดว่าคงไม่เอาถึงตายหรอก  พอเดินไปถึงก็จะให้ไปกินข้าว ละนั่งรอ 7 โมงเข้าแถว ไอคุณจ่านรกก็จะมาพูดว่า ผมชื่อนี้ๆๆ แล้วก็ทดสอบกำลังใจนิดหน่อย  ชิลๆ ลุกหมอบตามเสียงนกหวีด วิดพื้น 22 ครั้ง ( ครั้งแรก 1 ครั้ง ครั้งที่ 2  2 ครั้ง ไล่ไปถึง 22  ก็รวมๆแล้วเกินร้อย) แล้วก็ให้คลานสูง คลานต่ำ กลิ้งๆ เละเทะ แนะนำเลยว่าให้เอามือถือเก็บไว้ในกระเป๋าเป้ ไม่งั้น ฟิล์มแหกหมดแน่นอน ในตอนนี้มีคนเจ็บเพียบ บางคนถึงขั้นเอนฉีก ใครไม่ไหวอย่าฝืน อู้ๆ หลบๆบ้าง เดียวเจ็บละไม่คุ้ม พอทดสอบเสร็จเขาก็จะบอกว่า ตรูนี่แหละ จ่านรก ทุกคนมันก็รู้อยู่ละหละ ก็เฮกันหนุกหนาน แต่เหนื่อยเชี่ยนๆ พอถึง 8 โมงก็จะถึงการฝึกจริงจัง จะแบ่งเป็น การเข้าตี และ การตั้งรับ ก็จะแบ่งกองพันเป็นสองส่วน  ส่วนนึงไปโจมตีก่อน อีกส่วนไปตั้งรับอะไรประมาณนี้  โจมตี ก็จะเหมือนวันที่สามเลย ที่ให้วิ่งๆ หมอบๆ คลานลอดลวดหนาม แต่เหนื่อยกว่ากันเยอะอันนี้ ไม่นานมากแต่ร้อน แถมเหนื่อยอีก เสร็จก็จะพักเที่ยง ต่อมาก็จะเป็นการตั้งรับ อันนี้ไม่เท่าไหร่ ไปหลบในหลุมรอไอพวกโจมตีมาหาเรา แล้วก็วิ่งหนีไปหมอบ 2 รอบ เสร็จละ พอเสร็จอันนี้ ก็จะพักกินข้าว แล้วพากลับกองพัน (ที่พักข้างล่าง) พอกลับถึงก็จะปล่อยๆแล้วให้กินข้าว อาบน้ำสบายใจกันทุกคน แล้วก็เรียกรวมแปปนึง ละปล่อยนอน  

วันสุดท้าย ตื่นประมาณ ตี4ครึ่ง ถ้าจะแปรงฟันชิวๆก็ต้อง ตี4 เพื่อไปขึ้นเขาชนไก่ เราก็เดินไปด้วยความสุขใจ เพราะวันสุดท้ายละไง คงสบายละ แต่หารู้ไม่ นรกรอยู่ ครูฝึกบอกว่า ประมาณ2 โล โอ้ชิลๆ เราก็เดินๆขึ้นไป โหหหหหหหห สึด ชันมาก ชันจริงๆ อธิบายไม่ถูก เอาเป็นว่า ยืนตัวตรงละหงายท้องแน่ๆ ชันมากๆ มีจุดให้พักแรงแค่จุดเดียวที่เหลือ ชันตลอดway พอขึ้นไปถึงก็จะให้นั่งฟังบรรยาย (ผมหลับ) ฟังๆๆ สุดท้ายก็ลงมา ข้างล่างมีน้ำขาย แนะนำให้รีบลงมาให้เร็วไม่งั้นแถวยาว เสร็จแล้วก็จะพากลับกองพัน กินข้าว แล้วพาไปโดดหอ  การโดดหอก็จะบอกว่า คุณต้องซื้อปีกนะ จะได้เกียรติบัตร มีประโยชน์ บลาๆๆ พูดง่ายๆก็บังคับนั้นแหละ ซื้อๆไป 50 บาท มีริชแบนขายด้วย 40 บาท ส่วนมากก็ซื้อไปฝากสาว ใส่เองไรงี้ ผมก็ซื้อไปฝากสาว ฮาาา โดยไอคนที่จะได้โดดจริงๆเนี่ย ไม่เยอะหรอก จะคัดสองอย่างคือ 1. น้ำหนักไม่เกิน 80 2. ไม่มีโรคประจำตัว  ยอดก็จะหายไปเยอะ น้ำหนักเกินไม่มากเท่าไหร่ ส่วนมากจะเป็นโรคประจำตัว โรคปอด(แหก) อะไรพวกนี้ ก็จะโดดถึงประมาณเที่ยงก็หมดละ พากลับกองพันไปกินข้าวเตรียมกลับบ้าน เฮ แล้วสุดท้ายพอรถมาก็จะพาไปลงที่ พิธีปิด อันนี้คือเหนื่อยสุดท้ายจริงๆละ ตากแดดนานมาก นานชนิดที่แทบล้ม แต่ก็หันหน้าหลบเอา ที่นานที่สุดคือรอประธานมาปิด พอปิดก็เฮ แต่ห้ามโยนหมวกนะ เดียวโดนซ่อม แล้วสุดท้ายก็กลับบ้านขึ้นรถ ซึ่งแอร์ในรถร้อนชิบ ร้อนมาก เย็นครึ่งคันหน้า แต่ก็ไม่รู้จะบ่นทำไม ยังไงก็ได้กลับละ ก็หมดไป 5 วัน



ทั้งหมดนี่คือเหตุการณ์จริงที่เจอมา แต่ไม่บอกว่าผลัดไหน เดียวรู้ว่าใครแอบมาเขียน จะบอกว่าครูฝึกทุกคนใจดีหมดนะ แต่เขาก็ทำตามหน้าที่แหละ เราก็ทำหน้าที่ของเราไป เดียวก็หมดละ 5 วัน (คนหมดแล้วพูดอะไรก็ได้ 5555555) ยังไงก็เป็นกำลังใจให้ มีคำถาม ถามมาด้านล่างเลย จะมาตอบให้