เรื่อง : อวสานโลกสวย
วันที่เข้าฉาย : 21 มกราคม 2559
หนังมีความยาว 96 นาที
นำแสดงโดย : สายป่าน อภิญญา, เบสท์ ณัฐสิทธิ์, มายด์ ณภศศิ, พิม ลัทธ์กมล
ผู้กำกับ : ปัญญ์ หอมชื่น,อรอุษา ดอนไสว
ผู้ผลิต : กันตนา โมชั่น พิคเจอร์ส

สวัสดีเพื่อนๆ สมาชิกทุกท่านครับ วันนี้ จขกท. เข้าไปดู อวสานโลกสวยด้วยความอยากเสพของแปลก
และอยากรู้ว่าหนังอะไรที่มันทำให้ถูกจัดเรทแบ่งฉายได้ขนาดนี้ เอาก็เอา ตีตั๋วเลยยย มีตรวจบัตร ปชช. อย่างจริงจังซะด้วย แหม่!!

หนังเรื่องนี้เปิดฉากมาว่าด้วยการปูโปรไฟล์ชีวิต เนตไอดอล สองคน คนหนึ่งเป็นนักเขียนใช้ฉายาว่า แมวดำ อีกคนหนึ่งเป็น เนตไอดอล นามว่า เอแคร์
ที่เพื่อนนักเขียนเอามาจิ้นให้เป็นนางเอกของนิยายตัวเอง ดูไปดูมาเหมือน คู่ก้อยกับดาว เพียงแต่ในคู่นั้นเน้นเรื่อง เพศ
แต่หนังแค่จับเอาเพื่อนสนิทสองคนมาประกบกัน โดยให้ความเก่งของอีกคน มีผลให้อีกคนดังจนมีคนตามในโซเชี่ยล
กลุ่มเป้าหมาย คือ วัยรุ่น ที่นิยมชมชอบอ่านนิยายสายจิ้น และจับคู่ฟินไปวันๆ โดนใช้จินตนาการอันแสนฟุ้งซ่าน
ซึ่งนั่นเอง เป็นที่มีของความหมั่นไส้ของ นางเอกโรคจิตระดับท๊อป อย่าง เกรซ ที่มองโลกสวยงามเป็นความ "ตอ..." ที่แสนขบขันไปหมด

เส้นเรื่องของหนังถูกแบ่งออกเป็น สองเส้น นะครับ ใช้วิธีแบบ Flashback สลับไปมา
เส้นเรื่องที่ 1(อดีต) ความเป็นมาเป็นไปในความ โรคจิตของเกรซ
เส้นเรื่องที่ 2(ปัจจุบัน) แผนการล้างบางพวกที่นางคิดว่าชีวิตกำลังสร้างความ "ตอ..."



เส้นเรื่องแรก ว่าด้วย สภาพชีวิตครอบครัว สภาพความเป็นอยู่ สภาพจิตใจของ เกรซ เด็กสาวที่ทำงานในร้านเย็บผ้าโกโรโกโสของพี่สาว
เธอแต่งตัวแนวคอสเพลย์ และรู้จักเพื่อนผ่านกิจกรรมนั้น แต่แน่นอน เพื่อนที่ไม่ได้เริ่มคบกันเพราะคำว่า เพื่อน แต่เพราะผลประโยชน์ จึงไม่อาจลงรอยกันได้ในหมู่ผู้หญิง ความอิจฉา ริษยา ความแหลแบบที่ เกรซ อาจไม่รู้ตัว ได้ผลักดันให้เธอก้าวสู่แผนการร้าย ของพิม
เพื่อนสาวผู้แอบรอยแค้นเอาไว้ในใจ และแก้เผ็ดความมั่นหน้าของเธอ ด้วยความอับอายอย่างถึงที่สุด
เกรซ เตลิดเปิดเปิงไปอย่างไร้จุดหมาย ไม่มีใครอยู่เคียงข้าง มีแต่เพียง แจ็ค ชายหนุ่มผู้คลั่งไคล้ตัวการ์ตูนญี่ปุ่น อย่างฝังหัว
และลงทุนขัดถูนวดน้องชายไปกับภาพการ์ตูนชวนฝัน ทั้งคู่อยู่ร่วมกัน เพราะผลประโยชน์
และข้อแลกเปลี่ยนบางอย่างที่นำไปสู่ฝันสยองของสองสาวในเส้นเรื่องที่สอง เพื่อสนองความอยากขั้นสุดของ แจ็ค ที่สร้างความแค้นลึกๆให้กับ เกรซ



เส้นเรื่องที่ 2

ถึงเวลาล้างบาง คน "ตอ..." ให้เป็นไปตามแผนการของ เกรซ ด้วยความช่วยเหลืออย่างเต็มใจของ แจ็ค เด็กหนุ่มหน้าตี๋ที่มีแววตาหื่นกระหาย
อารมณ์แปรปรวนสองบุคลิกตลอดเวลา โครงเรื่องไม่ซับซ้อน มันก็เหมือนกับการบุกบ้าน และหลอกล่อเหยื่อให้ตายใจ ความเป็น เนตไอดอล ทำให้ความเป็นส่วนตัว ของ เอแคร์ ถูกบีบให้แคบลง แคบลง จนชักนำภัยมาสู่ตัวเอง เพื่อให้เห็นพัฒนาการของตัวละครที่มาที่ไป โดยพร้อมๆกัน ความโกรธแค้น ความชิงชัง หนังได้พยายามสื่อสาร ตัดลำดับ และวางเหตุการณ์ให้คนดูช่วยกันพิพากษา "เกรซ"
ว่าสิ่งที่เธอทำ น่าเห็นใจ หรือ น่าสมเพช กันแน่
การที่เธอหลอกใช้คนไปทั่ว แท้จริงแล้ว เป็นเพราะความ ซื่อ หรือ เพราะ ความอิจฉา ผลักดันกันแน่...



ด้วยความที่หนังเล่าสลับไป กลับกันมา และหนังเองก็ใช้เวลาในการลงรายละเอียดอย่างจำกัด
การดูหนัง จึงให้ความรู้สึกเหมือนอ่านเรื่องสั้นที่จบไปด้วยจังหวะแบบฉับๆๆ เป็นช่วงๆ
ภาพความรุนแรงที่ถึงขนาดต้องจัดแยกสองเรท
ก็ไม่ได้มีความเข้มข้นมากเท่าไหร่ แม้จะดูฉบับ 20-
หากคุณดู 18+ คุณก็แค่ได้ดูฉาก....สั้นลงหน่อย
ซึ่งเอาจริงๆหนังบางเรื่องโจ๋งครึ่มกว่าเยอะครับ



มิติของตัวละครรองที่ช่วยขับเคลื่อนเรื่องราว...

- เปิ้ล -

เป็นตัวละครที่บทพูดน้อยในช่วงแรก แต่ไปเข้มข้น และบ้าพลังในช่วงหลังๆ
ความสามารถในการส่งผ่านทางสายตาให้ ผ่าน ครับบ
ฝึกอินเนอร์ในการใช้เสียงให้มากขึ้นหน่อย จะทำให้ดูสมจริง และช่วยลุ้นมากยิ่งขึ้น

- เอแคร์ -

รับส่งซีนอารมณ์กับสายป่านได้ดี แม้จะโดนข่มจนหงอไปในบางฉาก แต่ด้วยความที่บทนั้น ไม่ได้พูด หรือสนทนามากนัก
ใช้เพียงสายตา การร้องไห้ และความเจ็บปวดจากการถูกกระทำในการบิ้วอารมณ์
จึงยังไม่ชัดลงไปว่า ความสามารถในการแสดง อยู่ขั้นไหนกันแน่



- แจ็ค -

แสดงความเป็นพวกสองบุคลิกได้ดี ดูมีความคลั่งไคล้ และทำให้เชื่อได้จริงๆ
การรับส่งอารมณ์ ยังดูเกร็งๆ ในบางช่วง จึงดูเหมือนขาดๆ เกินๆไปบ้าง
แต่โดยรวมแต่ต้นจนจบ ยังคงเส้นเรื่องของตัวละครไว้ได้
เสียดายที่ความโหด ความจิต ไม่สุดและลงเอยเร็วไปหน่อย

บทสรุปส่งท้าย ตัวละครดูมีที่มาที่ไปแค่พอให้จับต้องได้
แต่ยังไม่อินมากพอกับความหายนะของแต่ละคน
จุดเปลี่ยนความโรคจิต ของ เกรซ ไม่ได้มาจากพื้นฐานจิตใจ
แต่มาจากพื้นฐานประสบการณ์ชีวิต

ฉากเลือดสาด ฉากทรมาน ไม่โหดร้ายเท่ากับเรทที่ได้รับ
การจัดเรทเป็นสองอันจึงเป็นอัน ไม่เกิดประโยชน์เท่าไหร่

ความสมจริงยังไม่เหมาะควรกับเหตุการณ์ เช่น
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เพื่อนบ้าน กับ การได้ยินสัญญาณเตือนภัย หรือการขนย้ายคนไปมาที่ดูไร้อุปสรรคอย่างไม่น่าเชื่อ

ผมว่าหนังเรื่องนี้ กำลังสร้างฆาตกรโรคจิต ที่ "ตอ..." กับตัวเองไปว่า "กูสวยที่สุด"
ความ "ตอ..." จึงเป็นแรงผลักดันทั้งหมดของเรื่อง
ลงว่าคนเราพยายามจะเสแสร้ง พยายามจะทำ พยายามจะเด่นแล้ว การถูกมองว่าแหล จึงไม่ใช่เรื่องเสียหาย
คนเราสร้างภาพ ก็เพื่อให้มีภาพ และการมีภาพ ก็เพื่อให้เราเป็นที่ "สนใจ"

แต่การที่ทุกคน ให้ความสนใจ อาจเป็นเหมือนแม่เหล็กดึงดูด ความตายทางอิสรภาพชีวิต มาสู่ตัวเองได้ในที่สุด
โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ในสังคมยุคปัจจุบัน ที่ข้อมูลส่วนตัวของเรา ถูกเอาออกเผยแพร่ ด้วยความเต็มใจของตัวเราเอง...

ผมให้ 3.5 / 5 คะแนน สำหรับเรื่องนี้

ดูพอได้ลุ้นๆครับ ยกความดีความชอบให้ สายป่าน
ตัดคะแนนโครงเรื่องและการตัดภาพที่ไม่ลื่นไหล
บาง Real เกินไป กล้องสั่นเป็นเจ้าเข้า ต้องผละหนีไป เพราะความปวดตา แต่ไม่เยอะฉากนักหรอนะครับบ

เอาล่ะ ว่าแล้วก็ไปลองพิสูจน์ อวสานโลกสวย (ด้วยความแหล) ทั้งสองเวอร์ชั่น กันได้เลยยครับบ



เกร็ดความรู้ : อาการของ เกรซ ในเรื่องจัดอยู่ในประเภท
โรคประสาท ในทางการแพทย์ เป็นโรคทางจิตเวชกลุ่มหนึ่งที่ผู้ป่วยมีความเครียด ความทุกข์ แต่ยังสามารถรับรู้สภาพความเป็นจริง
ไม่หลุดโลก ไม่มีอาการหูแว่ว มีอาการของความวิตกกังวล มีความหงุดหงิด โกรธง่าย ตึงเครียด  
โรคประสาทมีสาเหตุจากความเครียด ความขัดแย้งในจิตใจในระดับจิตใต้สำนึก เกิดจากความกดดัน หรือ ความผิดพลาดร้ายแรงในอดีตครับ