คือ ผมเป็น ผู้ชายที่ เคย คบชาย เเละคบกับผู้หญิงมันรู้สึกดี ทุกครั้งที่อยู่ด้วยกัน ทั้งคู่เลยครับ ผู้หญิงผมคบตอน ม.3 คบได้1ปีครึ่ง ผมก็เริ่มรู้ตัวว่าเค้าไม่ได้กับผมคนเดียว ก็เลิกลากันไป ตอนนั้นผม ว้าเหว่ มากคับ เเล้วผมก็ต้องย้ายบ้านมาอยู่ กรุงเทพ เพราะมีปันหานิดหน่อย ผมก็มาอยู่ รร. ซ.ค. ม.5 ผมก็ได้รุ้จักกับชายคนนึงเราก็เริ่มคุยกัน จนสนิทมาก พูดตรงๆนะคับ เค้าหล่อมาก คนเรามันรู้สึกได้ใช่มั้ยครับ ว่าใครเข้ามาในชีวิตเราเเบบไหน มาเปนเพื่อน หรือ เเฟน ดูง่ายมาก เค้าสนิทกะผมจนเค้าบอกชอบผม ส่วนตัวผมไม่คิดว่าจะตอบรับรักเขา เเต่ผมก็ตอบเพราะใจผมให้เค้าไปเเล้ว ผมไม่คิดว่าตัวเองจะเป็นเเบบนี้เคยเเต่ด่าคนอื่นที่เค้าเป็นเกย์ กระเทย ผมก็คบกับเค้าเเบบลับๆจนจบ ม.6 ไม่มีใครรู้ พ่อ เเม่ พี่ เพื่อน มีเเค่เราที่รู้ กันเเละกัน จากที่ผมเคยเป็นชายรักหญิง กลายเป็น หญิงเเทน เอาตรงๆเลยชีวิตผมเหมือนหนังเรื่องเลิฟซิค ตัวละครโน่มาก เราก็คบกันมา2ปีจะ3ปี ผมก็คิดว่าคบกันเเบบปิดๆไม่โอเคเลย เเละหลายๆประเดนปันหา ชีวิตผม ผมก็เลยบอกเลิกเค้า ผมจำได้เลย ปี1 ตอนตี1 38เค้ามาโพสต์ ง้อผม เเต่ผมก็ลบเเละด่าเค้าในเเชทว่าอยากให้เราโดนคนอื่นรู้หรอ เค้าบอกเค้าไม่อาย เเต่ผมก็บอกว่าไหนบอกว่ารักคือการเห็นอีกคนมีความสุขไง? มันก็โอเค เเต่มันขอให้สนิทเหมือนเดิมได้มั้ย ผมบอกไม่ได้หรอกต่างคนต่างอยู่เถอะ ช่วงนั้นผมจะตายมากข้าวไม่กิน ฟิตเนส ไม่เข้า ปล่อยตัว จนมีผู้หญิงคนนึงเข้ามาในชีวิต ผมกับเค้าก็อะไรด้วย คบกันได้4-5เดือนก็เลิกกันเพราะเค้าเป็นคนที่ พูดตรงๆนะคับ สวยเเต่ร่านมากๆ(ขออภัยในคำหยาบ) เเละปัจจุบันผมเริ่มมี ผช เข้ามาในชีวิตเเล้วเเต่ตอนนี้คุยๆกันอยู่ ( จนตอนนี้เเล้วผมก็ไม่รู้ว่าตัวเองเป็นอะไรกันเเน่ )