เคยรู้สึกเบื่อรำคาญพ่อกันไหมคะ เราอายุ18เรียนม.6พ่อเราหวงเรามากค่อนข้างมากหวงชนิดที่ไปนอนบ้านญาติก็ยังไม่ได้เรารู้สึกเหมือนตัวเองเก็บกดเวลาเรามีปัญหาอะไรเราไม่เคยปรึกษาพ่อแม่เลยเพราะปรึกษาไปก็โดนด่าตั้งแต่เด็กพ่อเราอารมณ์ร้อนบางทีเราก็คิดว่าท่านตีเราแรงๆพ่อคนอื่นจะตีลูกแบบนี้มั้ยเราเคยโดนตีเหตุผลทำยาฝายาสีฟันหายพ่อก็ตีเราเคยตีต่อหน้าเพื่อนด้วยตลกไหมคะพอฟังเหตุผลมาว่าตีแค่เรื่องทำฝายาสีฟันหายพ่อตีเราเหมือนไม่ใช่ลูกผู้หญิงเตะจิกหัวถีบเรียกว่ากระถืบนั้นแหละทุกครั้งที่โดนแม่มักมาห้ามเสมอบางทีก็ห้ามได้บางทีก็ห้ามไม่ได้ เรากลับบ้านไม่เคยเกินสามทุ่มสองทุ่มก็ไม่เคยเราไม่เคยขอพ่อไปเที่ยวตรงๆเพราะรู้คำตอบว่าคือไม่ให้อยู่ดีเรารู้เราเป็นเด็กโกหกเรามักโกหกพ่อกับแม่เสมอเวลาเรากลับบ้านเย็นๆบางทีวันเกิดเพื่อนพ่อก็ไม่ให้เราไป สงกานต์เชื่อไหมเราไม่เคยได้ไปเที่ยวกับเพื่อนนอกจากไปกับน้าไปกับญาติบางทีเราก็อยากไปเที่ยวบ้างเราอึดอัด เค้าดาวน์เราก็ไม่เคยเค้าดาวน์นอกจากนั่งดูทีวีโง่ๆในห้องสี่เหลี่ยม พ่อเราขี้กลัวหัวโบราณเห็นข่าวอะไรนิดหน่อยก็วิตกเช่นเราสั่งใส่คอนแท็กเลนส์พอข่าวออกมาก็ไม่ให้ใส่บอกจะตาบอดซึ่งเรารักษาดีเรารู้หน้าที่พ่อก็ไม่ให้ใส่ เคยพูดว่าเพื่อนในห้องศัลยกรรมมาสวยดีพ่อก็บอกว่าอย่าไปทำจมูกทุเรศทำมาจะตบให้ ทำไมเรารู้สึกเกลียดคำพูด เรามีแฟนด้วยคะคบมาเกือบปีเราไม่เคยบอกพ่อแม่เพราะเรารู้ถ้าพ่อรู้พ่อก็ไม่ให้คบเคยพูดพ่อก็ไม่ให้คบไมาให้มีแฟน ขนาดเพื่อนผู้ชายยังจะไม่อยากให้คบยังดีที่แฟนเราเข้าใจเวลาเรากลับเย็นไม่ได้เวลาแฟนมาส่งเราก็ต้องมาส่งแอบๆเพราะถ้าพ่อรู้คงเป็นเรื่องอย่างวันนี้เรากลับหกโมงครึ่งกลับบ้านมา พ่อถามทำไมพึ่งกลับเราบอกเคลียร์งานด้วยใกล้สอบพ่อบอกพรุ่งนี้กูจะไปรับ เราฟังคำพวกนี้แล้วยิ่งเกลียดพ่อเราเถียงว่าเราตามงานด้วยเขาก็บอกงั้นพรุ่งนี้กูไปรับนี่หัดโกหกหนีไปเที่ยวบลาๆ เราเบื่อคะไม่อยากอยู่บ้านเลยอยากหนีไปพ้นๆเราก็รู้สึกแย่ที่เรารู้สึกแบบนี้แต่เราอึดอัด แล้วพ่อเราเป็นคนที่ต่อให้คุย100รอบพ่อก็ไม่เข้าใจอยู่ดีคุยทีไรอารมณ์ร้อนถึงขั้นลงไม้ลงมือกว่าจะเข้าใจเราคงตายก่อน ขอบคุณสำหรับพื้นที่เล็กๆที่ให้เราระบายนะคะ