ต่อจากกระทู้ที่แล้ว : ตามไปเที่ยว >> ชมพลุเคาท์ดาวน์ไทเป และงานอาร์ตเก๋ๆ ที่ไต้หวัน
http://ppantip.com/topic/34660750
![](https://f.ptcdn.info/432/039/000/o19rmoglyJEMgx4ysPN-o.jpg)
สวัสดีเช้าวันใหม่ ... จริงๆ คือเที่ยงวันใหม่ ผมเผลอหลับยาวหลังงานเคาท์ดาวน์เมื่อคืนนี้ เอาหล่ะ เริ่มสต็อปแรกของวันกันเลยดีกว่า ที่ถนนฝู้จิ่น (Fujin Street) ไปดูร้านรวงเก๋ๆ กัน งานนี้เดินทางด้วยรถไฟฟ้าไปลง MRT Songshan Airport Station ซึ่งเป็นสนามบินสำหรับไฟล์ทภายในประเทศ และต่างประเทศอย่างจีน เกาหลี และญี่ปุ่น พอออกจากรถไฟฟ้าแล้วเดินออกไปนอกเขตสนามบิน ตอนนี้ดูทั้งแผนที่และ Google Map ตามไปด้วย จากนั้นก็เดินลัดเลาะถนนไปเรื่อยๆ ซ้าย-ขวาตอนนี้มีแต่กำแพงยาวๆ ยังไม่มีอะไรให้ดู เลยดูพื้นถนนแทนซึ่งอยากจะบอกว่าสะอาดมากๆ เดินไปประมาณ 15 นาที ในที่สุดก็เข้ามาถึงหัวถนนฝู้จิ่น บรรยากาศดูเงียบสงบเหมือนโซนบ้านพักอาศัยย่านชานเมือง
![](https://f.ptcdn.info/432/039/000/o19rptug46e032TjgG2-o.jpg)
ร้านค้าต่างๆ ที่น่านั่ง น่าส่องจะแทรกตัวอยู่กระจัดกระจายตลอดถนนสายนี้ ผมเดินสำรวจร้านค้าก็มีทั้งร้านกาแฟ ร้านเฟอร์นิเจอร์ตกแต่งบ้าน ร้านรองเท้ากีฬา ช็อปกระเป๋าแนวๆ อย่าง Freitag ก็แอบอยู่ที่นี่ด้วย ผมแวะทานกาแฟที่ร้านยอดฮิตอย่าง Fujin Tree 353 Café พอได้นั่งรู้สึกอยากจะนั่งแช่ไปเรื่อยๆ ตลอดทั้งวัน ก้มดูแพลนเที่ยววันนี้ เห็นทีต้องเร่งทำเวลา และบางที่ก็ต้องทำใจตัดออกจากลิสต์ อยากจะต่อเวลาออกไปจริงๆ เลย
![](https://f.ptcdn.info/432/039/000/o19rvru5ssaNgZ3hTF1-o.jpg)
เดินเล่นไปสักพักจะได้ความรู้สึกสโลว์ไลฟ์แบบไทเป แม้ตอนนี้ร้านค้ายังมีไม่มากนัก แต่อนาคตรับรองว่าเกิดอย่างแน่นอน ใครชอบแนวทางนี้ ลองแวะไปดูกันครับ จากนั้นนั่งรถบัสต่อไปยังจุดหมายที่ 2 ของวันนี้ Songshan Cultural and Creative Park
![](https://f.ptcdn.info/432/039/000/o19s0x576NGVuUe6gVP-o.jpg)
ชื่อสถานที่ : Songshan Cultural and Creative Park
เวลาเปิด-ปิด : เปิดทุกวัน อาคารจัดแสดงเปิด 9:00-18:00 น.
สถานีรถไฟฟ้า : (1) Taipei City Hall ทางออกที่ 1 หรือ 2 (2) Sun Yat-Sen Memorial Hall ทางออกที่ 5 จากนั้นเดินต่อประมาณ 500 เมตร
ค่าเข้าชม : ไม่มีเก็บค่าบัตรทางเข้า แต่อาจจะมีค่าตั๋วสำหรับชมนิทรรศการ
ข้อมูลเพิ่มเติม :
http://www.songshanculturalpark.org/en/
ศูนย์รวมความครีเอทีฟ ความอาร์ต บนพื้นที่ขนาดใหญ่กว่า 50,000 ตารางเมตร ทั้งโซนนิทรรศการจัดแสดงที่เคยเป็นโรงงานยาสูบเก่า และโซนสวนพันธุ์ไม้ จึงไม่แปลกใจที่จะมีทางเข้า-ออกหลายทาง
สำหรับโซนนิทรรศการก็แบ่งเป็นโซนย่อยๆ ทั้งในส่วนที่เคยเป็นโกดังเก่าดัดแปลงเป็นนิทรรศการคาแรคเตอร์การ์ตูนชื่อดังของญี่ปุ่น อย่าง Rilakkuma, One Piece ส่วนกลุ่มอาคารใหญ่ 2 ชั้น เป็นโซนนิทรรศการหมุนเวียน ตอนที่ผมไปเป็นการแสดงภาพถ่ายชีวิตคนไต้หวัน และมีบอร์ดแสดงผลงานมัณฑนศิลป์ที่ได้รับรางวัลซึ่งส่วนนี้เข้าชมฟรี
![](https://f.ptcdn.info/432/039/000/o19s6lu5s4mcueYlQtD-o.jpg)
เดินไปอาคารอื่นๆ จะมีพิพิธภัณฑ์แสดงผลงานการออกแบบผลิตภัณฑ์ที่ได้รับรางวัลอย่าง Taipei Red Dot Museum และ Taiwan Design Museum ซึ่งต้องจ่ายค่าเข้าชม ใครชอบงานดีไซน์ขลุกตัวอยู่ที่นี่ได้ทั้งวันเลย นอกจากนี้ก็มีร้านขายของกระจุ๊กระจิ๊ก และร้านกาแฟ คนเยอะเลยทีเดียวครับ
![](https://f.ptcdn.info/432/039/000/o19s2ju5hzh3ziccSwr-o.jpg)
ตอนนี้ดวงอาทิตย์เริ่มคล้อยลงแล้ว เป็นสัญญาณที่ต้องไปจุดต่อไปอย่างไม่มีข้อแม้ เพราะจะไปเก็บภาพพระอาทิตย์ตกดินกับตึกไทเป 101 ที่เขาเซียงซาน (Xiangshan) หรือ Elephant Mountain
“ทำไมรู้สึกหิวๆ ... อ๋อ มื้อกลางวันเราหายไปนี่เอง และนี่ก็จะมืดแล้ว หาทานอะไรง่ายๆ แล้วกัน” ผมเดินไปที่ Taipei New Horizon ห้างที่อยู่ติดกับที่นี่เลย ซึ่งมีร้านหนังสือ Eslite และร้านแฟชั่นเสื้อผ้าต่างๆ ที่จัดโชว์เคสได้น่าสนใจดี
ผมลงไปที่ชั้นใต้ดินซึ่งเป็นชั้นของอาหาร ต่อคิวซื้อขนมโอปันยากิ เจ้าแป้งกลมๆ 2 ฝาประกบกันแล้วมีไส้อยู่ตรงกลาง พร้อมกับชาเย็น แล้วมานั่งทานด้านนอกมองผู้คนที่เดินขวักไขว่
![](https://f.ptcdn.info/432/039/000/o19sg1zgxIac2wE5MgP-o.jpg)
ตอนนี้ผมเริ่มกังวลว่าจะไปไม่ทันพระอาทิตย์ตกดิน จากแผนเดิมที่ต้องไปลง MRT Xiangshan แล้วต้องเดินขึ้นเขาไปด้านบนอีก ...
Taxi คือ ผู้ช่วยชีวิตในการพาไปถึงจุดหมายได้เร็วขึ้น พาผมมาถึงหัวบันไดทางขึ้นเลย ไม่ต้องเดินขึ้นเนินผ่านบ้านคน
![](https://f.ptcdn.info/432/039/000/o19si6gng1TqAqZF36E-o.jpg)
มองบันไดขึ้นไปเห็นคนเยอะมาก บันไดไม่ได้กว้างมาก ก็พอให้เดินสวนกันได้ ตอนนี้เดินขึ้นเขาแข่งกับเวลาไปพร้อมๆ ขีดความอดทนของร่างกายตัวเอง
![](https://f.ptcdn.info/432/039/000/o19sjnzhlN0UJlF4LnF-o.jpg)
“แฮ่กๆ มันสูงกว่าที่ผมคิดไว้ ตอนนี้เดินจับราวกั้นไม้ไปด้วย” ผมหยุดพักเป็นระยะ เห็นเด็กที่เดินลงมามันทำให้ผมฮึดสู้ที่จะไปต่อ ... “เย้ ถึงแล้ว” คนตั้งกล้องถ่ายรูปกับเยอะเชียว บางคนปีนไปบนก้อนหินดูน่าหวาดเสียว
![](https://f.ptcdn.info/432/039/000/o19skv3zvkhSC1fTBrL-o.jpg)
“อ้าว ทำไมมีบันไดให้ขึ้นไปต่อ นี่ยังไม่ถึงยอดเขาอีกหรือนี่” ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว เดินขึ้นไปต่อ “เย่ ถึงแล้ว” คนอย่างเยอะเลย วิวตรงนี้ก็ชัดดี ผมค่อยๆ กระแซะคนเข้าไปด้านหน้า แต่ไปหน้าสุดไม่ได้เพราะคนตั้งขากล้องไว้เต็มเลย จากนั้นก็กดชัตเตอร์ไปรัวๆ ลองใช้โหมดที่เป็นลูกเล่นของกล้องบ้าง ก็ได้อารมณ์ไปอีกแบบ
![](https://f.ptcdn.info/432/039/000/o19sokjq9b2fS6zrkIh-o.jpg)
พอยืนแช่สักพักคิดว่าเดี๋ยวน่าจะเปิดไฟตึก Taipei 101 อร่ามทั้งตึกเหมือนเมื่อคืนที่ผ่านมา จนแล้วจนรอดยังไม่เปิดสักทีและคิดว่าไม่น่าเปิด ผมเริ่มผละออกมาแล้วเห็นบันไดเดินขึ้นไปด้านบนอีก “โห นี่เราเดินไปไม่สุดอีกหรือนี่ ... ไม่ได้แระ ไหนๆ มาถึงแล้วต้องไปพิชิตให้ได้” และแล้วก็ถึงยอดเขาด้านบนระยะห่างก็ยิ่งไกลจากตึก Taipei 101 เข้าไปอีก ข้อดีก็คือผมได้วางขาตั้งกล้องได้แล้ว คนไม่เยอะเท่าไหร่ หรือดึกแล้วก็ไม่รู้ ด้านบนมีห้องน้ำด้วยครับ จากจุดนี้มีทางลงเขาไปอีกทางด้วย เรียกได้ว่าเป็นเส้นทางศึกษาธรรมชาติ
หลังจากเก็บภาพได้พอสมควร ก็ถึงเวลาที่ลงเขาแล้วครับ ขาลงนี่ทำไมเร็วจัง จากนั้นเดินไปไม่ไกลก็เห็น MRT Xiangshan
ถึงเวลาจัดหนักกันอีกแล้วกับชาบูไต้หวัน หรือคนที่นี่ใช้คำว่า Hot Pot และซุปที่แนะนำ คือ หมาล่า (Mala) รสชาติจะเผ็ดๆ แสบซ่านลิ้น ด้วยส่วนผสมของสมุนไพรจีน ไม่ได้เผ็ดร้อนแรงเหงื่อตกอย่างบ้านเรา ทริปก่อนได้ลองทานเจ้า Spicy Hot Pot แบบบุฟเฟ่ต์ทำเอาผมนี่เพ้อไปเลย ขนาดกลับเมืองไทยต้องตามหาร้านชาบูไต้หวันเลยทีเดียว
ครั้งนี้ผมมาทานที่ร้าน Ding Wang หรือ Tripod King สาขา Zhongshan
![](https://f.ptcdn.info/432/039/000/o19swnoxaUB2r3azgJX-o.jpg)
ร้านปิดตี 4 … “ห๊า…ตี 4 อย่างกับผับบาร์” น้องที่จดคิวบอกว่ารอประมาณ 1 ชั่วโมงครึ่ง ทำหน้าแอบเซ็งนิดหนึ่ง ทนรอต่อไปแม้ตอนนี้จะหิวขั้นหน้ามืดแล้วก็ตาม ช่วงรอไปเดินสำรวจร้านค้าใกล้เคียงดูดีกว่า และแล้วก็ไปเจอร้านขายของฝากซึ่งมีขนมที่ผู้คนนิยมหอบกลับประเทศไปคือขนมปังไส้สัปปะรด อย่าเพิ่งคิดถึงขนมปังปี๊ปไส้สัปปะรดบ้านเรานะครับ ของบ้านเค้าทำเป็นแป้งนิ่มกำลังดีขนาดสี่เหลี่ยมมีไส้สัปปะรดอยู่ด้านใน หลังจากซื้อเสร็จก็กลับไปรอความหวังที่หน้าร้านตามเดิม และแล้วการรอคอยก็ได้สิ้นสุดลง
ร้านนี้ไม่ได้เป็นบุฟเฟต์ ทางร้านมีกระดาษให้ติ๊กว่าจะสั่งอะไรบ้าง เป็นภาษาจีนหมด ทำไงดีหล่ะ?
งานนี้เลยใช้วิธีดูเมนูเล่มใหญ่ที่มีภาษาอังกฤษมาเทียบตัวอักษรภาษาจีนและราคาในกระดาษติ๊ก เนื้อแกะ ชุดผัก สั่งไปโลด ... คุ้มค่ากับการรอคอยจริงๆ น้ำซุปอร่อยแซ่บกลมกล่อม บริการก็ดีโค้งคำนับให้ตลอด อยากจะทานให้นานกว่าเวลาที่จำกัดไว้ 1 ชั่วโมงครึ่ง มื้อนี้สั่งมาค่อนข้างเยอะ เช็คบิลแล้วหารออกมา ตกคนละประมาณ 800 NT$
หลังจากเช็คบิลก็ล่วงเลยเวลามาประมาณ 5 ทุ่ม เลยยกเลิกแผนที่จะไปเดินย่านกงก่วน (Gongguan) จากนั้นกลับไปสลบที่โรงแรม เตรียมแรงไว้ช้อปปิ้งพรุ่งนี้ดีกว่า มีไปย่านวัยรุ่นซีเหมินติง (Ximending) ย่านช้อปปิ้งหลายห้างในเขตซินยี่ (Xinyi) และไม่พลาดไปตามหาร้านอร่อยๆ ทานอีก
สัปดาห์หน้ามาเล่าต่อวันสุดท้าย และอาจจะเพิ่มเติมสถานที่ไฮไลท์ที่ไม่ควรพลาดเมื่อมาเที่ยวไต้หวันกันครับ #ลุงยิ้ม
สุดท้ายฝากเพจไว้ติดตาม พูดคุยกันได้ที่ FB: GO2 >>
https://www.facebook.com/Go2-x-%E0%B8%A5%E0%B8%B8%E0%B8%87%E0%B8%A2%E0%B8%B4%E0%B9%89%E0%B8%A1-1632477510328553/
กลับไปกระทู้ก่อนหน้านี้ : ตามไปเที่ยว >> ชมพลุเคาท์ดาวน์ไทเป และงานอาร์ตเก๋ๆ ที่ไต้หวัน
ตอนที่ 1 >>
http://ppantip.com/topic/34660750
ตอนที่ 3 >>
http://ppantip.com/topic/34734302
[CR] ตามไปเที่ยว >> ชมพลุเคาท์ดาวน์ไทเป และงานอาร์ตเก๋ๆ ที่ไต้หวัน (ตอนที่ 2)
สวัสดีเช้าวันใหม่ ... จริงๆ คือเที่ยงวันใหม่ ผมเผลอหลับยาวหลังงานเคาท์ดาวน์เมื่อคืนนี้ เอาหล่ะ เริ่มสต็อปแรกของวันกันเลยดีกว่า ที่ถนนฝู้จิ่น (Fujin Street) ไปดูร้านรวงเก๋ๆ กัน งานนี้เดินทางด้วยรถไฟฟ้าไปลง MRT Songshan Airport Station ซึ่งเป็นสนามบินสำหรับไฟล์ทภายในประเทศ และต่างประเทศอย่างจีน เกาหลี และญี่ปุ่น พอออกจากรถไฟฟ้าแล้วเดินออกไปนอกเขตสนามบิน ตอนนี้ดูทั้งแผนที่และ Google Map ตามไปด้วย จากนั้นก็เดินลัดเลาะถนนไปเรื่อยๆ ซ้าย-ขวาตอนนี้มีแต่กำแพงยาวๆ ยังไม่มีอะไรให้ดู เลยดูพื้นถนนแทนซึ่งอยากจะบอกว่าสะอาดมากๆ เดินไปประมาณ 15 นาที ในที่สุดก็เข้ามาถึงหัวถนนฝู้จิ่น บรรยากาศดูเงียบสงบเหมือนโซนบ้านพักอาศัยย่านชานเมือง
ร้านค้าต่างๆ ที่น่านั่ง น่าส่องจะแทรกตัวอยู่กระจัดกระจายตลอดถนนสายนี้ ผมเดินสำรวจร้านค้าก็มีทั้งร้านกาแฟ ร้านเฟอร์นิเจอร์ตกแต่งบ้าน ร้านรองเท้ากีฬา ช็อปกระเป๋าแนวๆ อย่าง Freitag ก็แอบอยู่ที่นี่ด้วย ผมแวะทานกาแฟที่ร้านยอดฮิตอย่าง Fujin Tree 353 Café พอได้นั่งรู้สึกอยากจะนั่งแช่ไปเรื่อยๆ ตลอดทั้งวัน ก้มดูแพลนเที่ยววันนี้ เห็นทีต้องเร่งทำเวลา และบางที่ก็ต้องทำใจตัดออกจากลิสต์ อยากจะต่อเวลาออกไปจริงๆ เลย
เดินเล่นไปสักพักจะได้ความรู้สึกสโลว์ไลฟ์แบบไทเป แม้ตอนนี้ร้านค้ายังมีไม่มากนัก แต่อนาคตรับรองว่าเกิดอย่างแน่นอน ใครชอบแนวทางนี้ ลองแวะไปดูกันครับ จากนั้นนั่งรถบัสต่อไปยังจุดหมายที่ 2 ของวันนี้ Songshan Cultural and Creative Park
ชื่อสถานที่ : Songshan Cultural and Creative Park
เวลาเปิด-ปิด : เปิดทุกวัน อาคารจัดแสดงเปิด 9:00-18:00 น.
สถานีรถไฟฟ้า : (1) Taipei City Hall ทางออกที่ 1 หรือ 2 (2) Sun Yat-Sen Memorial Hall ทางออกที่ 5 จากนั้นเดินต่อประมาณ 500 เมตร
ค่าเข้าชม : ไม่มีเก็บค่าบัตรทางเข้า แต่อาจจะมีค่าตั๋วสำหรับชมนิทรรศการ
ข้อมูลเพิ่มเติม : http://www.songshanculturalpark.org/en/
ศูนย์รวมความครีเอทีฟ ความอาร์ต บนพื้นที่ขนาดใหญ่กว่า 50,000 ตารางเมตร ทั้งโซนนิทรรศการจัดแสดงที่เคยเป็นโรงงานยาสูบเก่า และโซนสวนพันธุ์ไม้ จึงไม่แปลกใจที่จะมีทางเข้า-ออกหลายทาง
สำหรับโซนนิทรรศการก็แบ่งเป็นโซนย่อยๆ ทั้งในส่วนที่เคยเป็นโกดังเก่าดัดแปลงเป็นนิทรรศการคาแรคเตอร์การ์ตูนชื่อดังของญี่ปุ่น อย่าง Rilakkuma, One Piece ส่วนกลุ่มอาคารใหญ่ 2 ชั้น เป็นโซนนิทรรศการหมุนเวียน ตอนที่ผมไปเป็นการแสดงภาพถ่ายชีวิตคนไต้หวัน และมีบอร์ดแสดงผลงานมัณฑนศิลป์ที่ได้รับรางวัลซึ่งส่วนนี้เข้าชมฟรี
เดินไปอาคารอื่นๆ จะมีพิพิธภัณฑ์แสดงผลงานการออกแบบผลิตภัณฑ์ที่ได้รับรางวัลอย่าง Taipei Red Dot Museum และ Taiwan Design Museum ซึ่งต้องจ่ายค่าเข้าชม ใครชอบงานดีไซน์ขลุกตัวอยู่ที่นี่ได้ทั้งวันเลย นอกจากนี้ก็มีร้านขายของกระจุ๊กระจิ๊ก และร้านกาแฟ คนเยอะเลยทีเดียวครับ
ตอนนี้ดวงอาทิตย์เริ่มคล้อยลงแล้ว เป็นสัญญาณที่ต้องไปจุดต่อไปอย่างไม่มีข้อแม้ เพราะจะไปเก็บภาพพระอาทิตย์ตกดินกับตึกไทเป 101 ที่เขาเซียงซาน (Xiangshan) หรือ Elephant Mountain
“ทำไมรู้สึกหิวๆ ... อ๋อ มื้อกลางวันเราหายไปนี่เอง และนี่ก็จะมืดแล้ว หาทานอะไรง่ายๆ แล้วกัน” ผมเดินไปที่ Taipei New Horizon ห้างที่อยู่ติดกับที่นี่เลย ซึ่งมีร้านหนังสือ Eslite และร้านแฟชั่นเสื้อผ้าต่างๆ ที่จัดโชว์เคสได้น่าสนใจดี
ผมลงไปที่ชั้นใต้ดินซึ่งเป็นชั้นของอาหาร ต่อคิวซื้อขนมโอปันยากิ เจ้าแป้งกลมๆ 2 ฝาประกบกันแล้วมีไส้อยู่ตรงกลาง พร้อมกับชาเย็น แล้วมานั่งทานด้านนอกมองผู้คนที่เดินขวักไขว่
ตอนนี้ผมเริ่มกังวลว่าจะไปไม่ทันพระอาทิตย์ตกดิน จากแผนเดิมที่ต้องไปลง MRT Xiangshan แล้วต้องเดินขึ้นเขาไปด้านบนอีก ...
Taxi คือ ผู้ช่วยชีวิตในการพาไปถึงจุดหมายได้เร็วขึ้น พาผมมาถึงหัวบันไดทางขึ้นเลย ไม่ต้องเดินขึ้นเนินผ่านบ้านคน
มองบันไดขึ้นไปเห็นคนเยอะมาก บันไดไม่ได้กว้างมาก ก็พอให้เดินสวนกันได้ ตอนนี้เดินขึ้นเขาแข่งกับเวลาไปพร้อมๆ ขีดความอดทนของร่างกายตัวเอง
“แฮ่กๆ มันสูงกว่าที่ผมคิดไว้ ตอนนี้เดินจับราวกั้นไม้ไปด้วย” ผมหยุดพักเป็นระยะ เห็นเด็กที่เดินลงมามันทำให้ผมฮึดสู้ที่จะไปต่อ ... “เย้ ถึงแล้ว” คนตั้งกล้องถ่ายรูปกับเยอะเชียว บางคนปีนไปบนก้อนหินดูน่าหวาดเสียว
“อ้าว ทำไมมีบันไดให้ขึ้นไปต่อ นี่ยังไม่ถึงยอดเขาอีกหรือนี่” ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว เดินขึ้นไปต่อ “เย่ ถึงแล้ว” คนอย่างเยอะเลย วิวตรงนี้ก็ชัดดี ผมค่อยๆ กระแซะคนเข้าไปด้านหน้า แต่ไปหน้าสุดไม่ได้เพราะคนตั้งขากล้องไว้เต็มเลย จากนั้นก็กดชัตเตอร์ไปรัวๆ ลองใช้โหมดที่เป็นลูกเล่นของกล้องบ้าง ก็ได้อารมณ์ไปอีกแบบ
พอยืนแช่สักพักคิดว่าเดี๋ยวน่าจะเปิดไฟตึก Taipei 101 อร่ามทั้งตึกเหมือนเมื่อคืนที่ผ่านมา จนแล้วจนรอดยังไม่เปิดสักทีและคิดว่าไม่น่าเปิด ผมเริ่มผละออกมาแล้วเห็นบันไดเดินขึ้นไปด้านบนอีก “โห นี่เราเดินไปไม่สุดอีกหรือนี่ ... ไม่ได้แระ ไหนๆ มาถึงแล้วต้องไปพิชิตให้ได้” และแล้วก็ถึงยอดเขาด้านบนระยะห่างก็ยิ่งไกลจากตึก Taipei 101 เข้าไปอีก ข้อดีก็คือผมได้วางขาตั้งกล้องได้แล้ว คนไม่เยอะเท่าไหร่ หรือดึกแล้วก็ไม่รู้ ด้านบนมีห้องน้ำด้วยครับ จากจุดนี้มีทางลงเขาไปอีกทางด้วย เรียกได้ว่าเป็นเส้นทางศึกษาธรรมชาติ
หลังจากเก็บภาพได้พอสมควร ก็ถึงเวลาที่ลงเขาแล้วครับ ขาลงนี่ทำไมเร็วจัง จากนั้นเดินไปไม่ไกลก็เห็น MRT Xiangshan
ถึงเวลาจัดหนักกันอีกแล้วกับชาบูไต้หวัน หรือคนที่นี่ใช้คำว่า Hot Pot และซุปที่แนะนำ คือ หมาล่า (Mala) รสชาติจะเผ็ดๆ แสบซ่านลิ้น ด้วยส่วนผสมของสมุนไพรจีน ไม่ได้เผ็ดร้อนแรงเหงื่อตกอย่างบ้านเรา ทริปก่อนได้ลองทานเจ้า Spicy Hot Pot แบบบุฟเฟ่ต์ทำเอาผมนี่เพ้อไปเลย ขนาดกลับเมืองไทยต้องตามหาร้านชาบูไต้หวันเลยทีเดียว
ครั้งนี้ผมมาทานที่ร้าน Ding Wang หรือ Tripod King สาขา Zhongshan
ร้านปิดตี 4 … “ห๊า…ตี 4 อย่างกับผับบาร์” น้องที่จดคิวบอกว่ารอประมาณ 1 ชั่วโมงครึ่ง ทำหน้าแอบเซ็งนิดหนึ่ง ทนรอต่อไปแม้ตอนนี้จะหิวขั้นหน้ามืดแล้วก็ตาม ช่วงรอไปเดินสำรวจร้านค้าใกล้เคียงดูดีกว่า และแล้วก็ไปเจอร้านขายของฝากซึ่งมีขนมที่ผู้คนนิยมหอบกลับประเทศไปคือขนมปังไส้สัปปะรด อย่าเพิ่งคิดถึงขนมปังปี๊ปไส้สัปปะรดบ้านเรานะครับ ของบ้านเค้าทำเป็นแป้งนิ่มกำลังดีขนาดสี่เหลี่ยมมีไส้สัปปะรดอยู่ด้านใน หลังจากซื้อเสร็จก็กลับไปรอความหวังที่หน้าร้านตามเดิม และแล้วการรอคอยก็ได้สิ้นสุดลง
ร้านนี้ไม่ได้เป็นบุฟเฟต์ ทางร้านมีกระดาษให้ติ๊กว่าจะสั่งอะไรบ้าง เป็นภาษาจีนหมด ทำไงดีหล่ะ?
งานนี้เลยใช้วิธีดูเมนูเล่มใหญ่ที่มีภาษาอังกฤษมาเทียบตัวอักษรภาษาจีนและราคาในกระดาษติ๊ก เนื้อแกะ ชุดผัก สั่งไปโลด ... คุ้มค่ากับการรอคอยจริงๆ น้ำซุปอร่อยแซ่บกลมกล่อม บริการก็ดีโค้งคำนับให้ตลอด อยากจะทานให้นานกว่าเวลาที่จำกัดไว้ 1 ชั่วโมงครึ่ง มื้อนี้สั่งมาค่อนข้างเยอะ เช็คบิลแล้วหารออกมา ตกคนละประมาณ 800 NT$
หลังจากเช็คบิลก็ล่วงเลยเวลามาประมาณ 5 ทุ่ม เลยยกเลิกแผนที่จะไปเดินย่านกงก่วน (Gongguan) จากนั้นกลับไปสลบที่โรงแรม เตรียมแรงไว้ช้อปปิ้งพรุ่งนี้ดีกว่า มีไปย่านวัยรุ่นซีเหมินติง (Ximending) ย่านช้อปปิ้งหลายห้างในเขตซินยี่ (Xinyi) และไม่พลาดไปตามหาร้านอร่อยๆ ทานอีก
สัปดาห์หน้ามาเล่าต่อวันสุดท้าย และอาจจะเพิ่มเติมสถานที่ไฮไลท์ที่ไม่ควรพลาดเมื่อมาเที่ยวไต้หวันกันครับ #ลุงยิ้ม
สุดท้ายฝากเพจไว้ติดตาม พูดคุยกันได้ที่ FB: GO2 >> https://www.facebook.com/Go2-x-%E0%B8%A5%E0%B8%B8%E0%B8%87%E0%B8%A2%E0%B8%B4%E0%B9%89%E0%B8%A1-1632477510328553/
กลับไปกระทู้ก่อนหน้านี้ : ตามไปเที่ยว >> ชมพลุเคาท์ดาวน์ไทเป และงานอาร์ตเก๋ๆ ที่ไต้หวัน
ตอนที่ 1 >> http://ppantip.com/topic/34660750
ตอนที่ 3 >> http://ppantip.com/topic/34734302
ดูแผนที่ขนาดใหญ่ขึ้น