อยากพูดคุยกับเพื่อนๆในพันทิปเกี่ยวกับข่าวที่ผมเห็นชาวบ้านมากมาย
ยอมลำบาก เดินทางข้ามจังหวัด อดตาหลับขับตานอน ไปนอนเฝ้าตู้ ATM
เพื่อสั่งซื้อสลากกินแบ่งมาจำหน่าย ผมไม่ได้จะดูหมิ่นคนยากจนนะครับ
แต่มันไม่สามารถประกอบอาชีพอื่นได้แล้วหรือ จึงได้หวังพึ่งแต่สลากที่
หากินกับความอยากได้ อยากมี ของประชาชน ผมเศร้าใจทุกครั้งที่ต้องเห็น
ความขัดแย้งของชาวบ้านที่ทะเลาะกันแย่งคิว บางรายเมื่อจองไม่สำเร็จก็
ร้องไห้เสียใจเสมือนสูญเสียอะไรบางอย่างไป ผมล่ะทุกข์ใจแทนครับ

มีเพื่อนบ้านละแวกบ้านผมคนหนึ่ง วันๆไม่ทำไร มีทรัพย์สินใดๆเอาไปขาย
เพื่อหาทุนมาซื้อสลากไว้เสี่ยงดวง พอถามก็บอกผมว่า"ถูกรางวัลขึ้นมาวันไหน
ก็คุ้มค่าที่เสียไป" มันจริงเหรอ? เพราะสื่อชอบออกข่าวคนที่ถูกรางวัลใหญ่
คนที่เสพข่าวก็ยิ่งทวีคูณความโลภในใจตน ซื้อหนักเข้าไปอีกจนลูกเมียต้อง
กินไม่ดีอยู่ไม่ไดี บางครอบครัวบ้าหวยกันทั้งผัวเมีย (เหมือนชายอ้วนหัวล้าน
ที่เป็นข่าวเมื่อเดือนสองเดือนก่อน ถูกหวย 30 ล้านชีวิตเปลี่ยน กลายเป็น
บุคคลสำคัญในจังหวัดไปซะงั้น) ซึ่งความเป็นจริงมีสลากอีกมากมายมหาศาล
ที่กลายเป็นเศษกระดาษหลังวันหวยออก ผมเข้าใจดี ไม่มีใครที่ไม่อยากรวย
ใครๆก็ใฝ่ฝันจะถูกหวยรางวัลใหญ่สักครั้งในชีวิต เพื่อจะได้สนองความต้องการ
ในสิ่งที่ตนเองไม่มี วาดฝัรนจะซื้อนู่นซื้อนี่ แต่ถ้าใช้สติคร่นคิด ว่าชีวิตเราเกิดมา
เราต้องการอะไรมากมายขนาดนั้นเชียวหรือ เราจะมีความสุขไม่ได้หรือหากไม่รวย
ผมเองแต่ก่อนเคยชอบเล่นหวย จนวันนึงผมก็คิดได้ ว่าเราทำงานให้ดี กินใช้แต่พอดี
เก็บเงินเก็บทองไว้บ้างเพื่ออนาคต ซึ่งทั้งชีวิตอาจจะเก็บได้ไม่ถึงล้านด้วยซ้ำ แต่ผม
มีความสุขกับครอบครัวได้ เพื่อนๆคิดเห็นอย่างไรบ้างครับสำหรับประเด็นนี้?




*******ความพอดี พอเหมาะ พอควร จะทำให้ชีวิตนี้มีความสุขได้แน่นอน*********