ประสบการณ์ความฝันแรงอาฆาต ตอนที่ 2

กระทู้สนทนา
มาแล้วคะ มาตามคำสัญญาที่ให้ไว้ในกระทู้แรกแล้วน๊าาา วันนี้ตั้งใจจะลงให้จบ หลังจากที่กระทู้แรก http://ppantip.com/topic/34305671 (กระทู้เก่าเราอาจจะมีแก้ไขคำที่พิมพ์ตกหล่นไปบ้างนะคะ ยังไงก็ต้องขออภัยด้วยถ้ากระทู้นี้อาจจะไม่ได้น่ากลัวอย่างที่คิดแต่ก็มาแชร์ประสบการณ์ให้ทุกคนได้อ่านกัน ถ้าท่านใดไม่เชื่อก็ให้อ่านเพื่อความบันเทิงนะคะ)  ปีใหม่ผ่านไปจนมาถึงวันที่ 19/01/59 เราได้ฝันถึงผู้หญิงคนนั้นอีกครั้ง เราไม่คิดเลยว่าจะเป็นแบบนี้

          ฝันว่าแถวบ้านมีงานทำบุญครั้งใหญ่ เราใส่ผ้าถุงลายไทยแล้วก็เสื้อยืดธรรมดาเดินไปงานกับพี่สาว บรรยากาศในงานก็คึกคักดี ตรงลานกว้างจะมีโบสถ์เก่าๆอยู่ตรงนั้นเขาฉายหนังกลางแปลงเกี่ยวกับตำนานอะไรสักอย่างเนี่ยแหละ พอเราเดินผ่านตรงนั้นนัยตาเราจากสีดำก็กลายเป็นสีแดง เราก็เดินไปตรงต้นไทรเขามีเวทีแสดงโขน ร้องเพลง รำฉุยฉายกัน การแสดงชุดแรก ชุดต่อๆมาแสดงไปหมดแล้ว พอมาถึงรำฉุยฉายเท่านั้นแหละ บนเวทีรำ เราก็รำแบบไม่รู้ตัวเหมือนคนบ้า คนที่ยืนอยู่ตรงนั้นก็แตกตื่นกันไปหมด พี่สาวที่มากับเราก็จับตัวเราเขย่า " เป็นอะไรไป จู่ๆก็ลุกขึ้นมารำ เป็นอะไรไปเนี่ย " พอเราได้สติ เราก็นิ่งเงียบไปไม่ได้ตอบอะไรพี่สาวเลย รำชุดแรกก็จบลง ต่อจากนั้นรำชุดที่สองก็เริ่มขึ้นเป็นรำฉุยฉายและกลับกลายเป็นว่าเราก็เป็นนางรำ เราแต่งหน้าแบบโขน (หน้าขาว คิ้วเขียว ปากแดง ) แล้วบรรยากาศรอบๆก็กลายเป็นสมัยรัชกาลที่ 5 (อีกแล้ว) คนที่มางานทำบุญก็กลายเป็นนุ่งโจงห่มแถบกันหมด เราก็รำต่อไปมีจังหวะนึงที่รำแล้วมีการเปลี่ยนแถวเราได้เจอเธอคนนั้นใส่ชุดฉุยฉาย เธอสวยมาก สวยจริงๆ (เธอแต่งหน้าแบบเดียวกับเราเลย) แล้วสักพักหน้าตาเธอก็กลายเป็นแบบเดิม หน้าขาว คิ้วเขียว ปากแดงฉีกถึงหูมีเลือดไหลออกมากจากมุมปากที่ฉีก ตาโบ๋เลือดข้นๆไหลออกมาอีกเช่นเคย ชุดเธอก็กลายเป็นสีดำ ไม่ใช่แค่เฉพาะเธอเท่านั้น ทั้งเราและคนอื่นๆก็เป็นชุดสีดำหมดเลย พอรำไปได้สักพักหัวเธอหลุดกลิ้งมาอยู่ตรงขาเรา ใบหน้าของเธอหงายขึ้น ปากก็แสยะยิ้มกว้างแล้วบอกเราว่า " กูบอกแล้วไง ต่อให้ทำดีแค่ไหนกูก็ไม่เอา " ตอนนั้นเราร้องกรี๊ดลั่นเหมือนคนเสียสติแล้วก็ล้มลงหมดสติไป มีคนรู้จักมาเขย่าตัวเรา " ตื่น ตื่นได้แล้ว ตื่นสิ " ในฝันเราก็ลืมตาขึ้น แล้วก็ร้องไห้ใหญ่เลยกลัวในสิ่งที่เจอตอนรำ สักพักพอเราตั้งสติได้เราลุกขึ้นยืนเดินไปที่นึงที่มีหญ้าขึ้นสูงประมาณเอว จะบอกว่าเป็นทุ่งหญ้ากว้างๆก็ไม่เชิง เพราะถัดจากทุ่งหญ้าไปก็เป็นแม่น้ำ เรายืนตรงนี้ได้สักพักก็ได้ยินเสียงเหมือนงูขนาดใหญ่เลื้อยช้าๆ กำลังจะใกล้เข้ามาเรื่อยๆ เราก็เดินเข้าไป งูก็โผล่หัวขึ้นมา อ้าว ไม่ใช่งู แต่เป็นพญานาคนี่นา เราก็วิ่งกลับไปที่ต้นไทรเพื่อจะบอกคนที่รู้จักว่า เรากำลังจะได้กลับไปแล้ว จะได้ไปอยู่กับเขาแล้ว เมื่อไปถึงต้นไทรกลับกลายว่าตรงนั้นเป็นวัดร้างแล้วมีลอยพญานาคเลื้อยเต็มไปหมด     แล้วเราก็ตื่นลุกขึ้นไปเปิดไฟในห้องแล้วก็ในห้องน้ำ สักพักก็ไปอาบน้ำพอปิดประตู เปิดฝักบัวกำลังจะสระผมมีเสียงตบประตูห้องน้ำ ปังๆๆๆๆๆ! หลายทีแล้วไฟก็กระพริบเราก็เลยไม่กล้าอาบต่อก็เลยแต่งตัวให้เรียบร้อยก่อนจะออกจากห้องน้ำกำลังจะออกไปข้างนอก พอดีเพื่อนมาหาเราก็นั่งคุยกันสักพักเพื่อนขอเข้าห้องน้ำด้วยความที่เราเจอมาเราไม่สบายใส่ เลยถอดพระที่คล้องประจำให้เพื่อนไปคล้องแทน เพื่อนก็รับแล้วบอกขอบคุณพร้อมกับปิดประตู เราก็นั่งรอเพื่อนนานมากก็ยังไม่ออกมาสักที แล้วมันเงียบมากด้วยเราก็เลยเคาะเรียกก็ไม่มีเสียงตอบกลับ เราเลยเปิดประตูเข้าไป  อ้าว.....เพื่อนหาย หายไปไหน หายไปได้ยังไงกัน แล้วไฟมันก็กระพริบ มีเสียงสั่นประตูกระจกตรงระเบียง เราก็ได้ยินเสียงนึงบอกว่า " หมวยตื่นเถิดลูก ตื่นเถิด ตื่นนะลูกนะ " เราก็ค่อยๆลืมตา อ้าว...เราฝันไปเหรอเราก็นึกว่าหลังจากที่เห็นรอยพญานาคเราตื่นแล้วซะอีก (เราอยู่หอเราก็อยู่คนเดียว แต่เสียงที่เรียกเราก็ไม่รู้ว่าเป็นใคร)

ทุกครั้งที่เราฝันเราจะจดเอาไว้เสมอบางทีก็ลืมจดวันที่เหมือนกัน ที่จดไว้ตลอดเพราะอาจจะต้องเอาฝันมาเรียงปะติดปะต่อกันถึงจะได้ข้อสรุป แต่ตลอดเวลาที่ผ่านมา มันไม่ได้ช่วยอะไรเลย  ถ้าฝันอะไรอีกเราจะมาลงให้อ่านอีกน๊าาาาา ถ้าเกิดข้อผิดพลาดประการใดก็ขออภัยทุกคนด้วยนะคะ ขอบคุณคะ
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่