---

เนื้อเรื่องโดยสังเขป

เรื่องราวของคนแปลกหน้าทั้ง 10 คน มาพบกันบนเกาะอินเดียนที่ห่างไกลจากชายฝั่งทะเล โดยทั้งหมดถูกเชิญโดย Mr. and Mrs. Owen ผู้ลึกลับ และระหว่างรับประทานอาหารเย็นแขกทุกคนสังเกตเห็นตุ๊กตาอินเดียน 10 ตัวตั้งโชว์อยู่กลางโต๊ะ หลังจากนั้นไม่นานนักก็มีเสียง Mr. Owen จากเครื่องเล่นเสียง ซึ่งเขาได้พูดเรื่องราวความผิดติดตัวของแต่ล่ะคนบนโต๊ะอันไม่น่าให้อภัยและ กฏหมายไม่สามารถเล่นงานพวกเขาได้ ซึ่งนั้นทำให้ทุกคนไม่พอใจและพยายามจะเดินทางกลับทันที แต่คงสายไปเสียแล้วล่ะ เพราะพวกเขาโดนขังอยู่บนเกาะและสมาชิกทยอยตายกันทีละคน และตุ๊กตาอินเดียก็เริ่มหายไปทีละตัวๆ

เกร็ดเล็กๆ

1) หนังชนะรางวัล Golden Leopard และ the Best Direction Award ที่ Locarno International Film Festival มาแล้ว

2) ภาพยนตร์กับหนังสือจะมีความต่างกันนะคะ คือในภาพยนตร์จะเปลี่ยนชื่อตัวละครบางตัวและเปลี่ยนตอนจบด้วย
ที่เหลือยังยึดติดกับต้นฉบับหนังสือหมด

3) นักแสดงชั้นนำทั้งสิ้น อาทิ Barry Fitzgerald, Walter Huston, Roland Young, และ Judith Anderson (เราคุ้นหน้าเธอดีในแม่บ้าน Rebecca 1940)

หนังฉบับเต็มและหาซื้อ

จริงๆ ถ้าใครฟังภาษาอังกฤษเป็นสบายๆ สามารถดูได้เลยนะ ฉันว่าฟังค่อนข้างง่ายดี หรือถ้าจะซื้อแผ่นก็มีแต่บรรยายอังกฤษจริงๆ หาซื้อได้ตามเน็ตค่ะ ภาษาการใช้เรื่องนี้ไม่ค่อยซับซ้อนเท่าไหร่ จริงๆแค่ภาพก็เล่าเรื่องได้ค่อนข้างชัดเจนดีพอทีเดียวเลย

วิจารณ์

หนัง whodunit ที่ดีมากๆค่ะ นอกจากหนังจะให้อารมณ์มืดๆ พิศวงแล้วยังสอดแทรกมุกตลกมาอีกต่างหาก ดูไปแล้วก็อดจะยิ้มไม่ได้ทั้งที่เป็นหนังฆาตกรรมนะเฮ้ย หนังดำเนินเรื่องไปเรื่อยๆ ทำให้เราผูกพันธ์กับตัวละคร มันก็ใจสลายนะที่เห็นพวกเขาจากกันไปทีละคนๆ และนอกจากหนังจะดำเนินตามเนื้อเรื่องแล้วยังสามารถเล่าเรื่องจากภาพและการบอกใบ้เป็นลางได้ด้วย อย่างเช่น

ฉากเปิดเรื่องที่ตัวละครแปดตัวนั่งอยู่บนเรือและกำลังเดินทางไปยังเกาะ มีการปฏิสัมพันธ์และบอกนิสัยพื้นฐานของตัวละครแต่ละตัว อาทิเช่น Lombard กับ Dr Armstrong โดนผ้าพันคอของ Vera Claythorne ปลิวพลัดใส่หน้า หรือที่ Bloor สูบไปค์แล้วควันพุ่งไปที่หน้าของ Emily Brent หนังถ่ายแนะนำเป็นลักษณะ Long Take ในที่แคบ มองเผินๆ คือการแนะนำตัวละคร แต่อันที่จริงแล้วหนังบอกใบ้ลางๆของเนื้อเรื่องเลยว่า ตัวละครเหล่านี้จะต้องถูกบีบให้มาอยู่รวมกัน และการกระทำของพวกเขาจะมีผลกระทบซึ่งกันและกัน มีความรู้สึกอึดอัดไม่สบาย และยังต้องอยู่กลางทะเลที่โดดเดี่ยวไม่ปลอดภัย มันเจ๋งมากๆ เป็นการเล่าโทนเรื่องในตัวไปในคราวเดียว

ฉากเรือท่ามกลางทะเล และตัวละครนั่งเข้าหากัน เสมือนถูกบีบเผชิญหน้าเข้าหากัน เรืออาจจะสื่อถึงบ้านบนเกาะที่โดดเดี่ยว

ฉากไล่จับรอบห้อง

มองเผินๆ ฉันว่าเป็นฉากเรียกเสียงหัวเราะแล้วยังทำให้คนดูรู้สึกผูกพันธ์และไม่อยากเห็นตัวละครเหล่านี้จากไปทีละตัว แต่หนังกลับถ่ายทอดออกมาได้อย่างดีเยี่ยม และหนังยังแอบบอกใบ้เป็นนัยๆเลยแหละ

ลำดับการมอง Lombard < Bloor < Dr Armstrong < Judge Quincannon < Lombarb

ตัวละครทั้งสี่แสดงพฤติกรรมสงสัยกันเอง ทั้งๆที่ต่อหน้าต่างคนต่างพูดว่าฆาตกรคือ Mr Owen การใช้กล้องซูมเข้าไปด้านในเรื่อยๆ คือการโดนจับจ้องมองทะลุเข้าไป ทำให้คนดูรู้สึกได้ว่าเขาสงสัยกันเอง

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้เริ่มจาก Bloor แอบดู Lombard Bloor ได้สงสัยใยตัว Lombard เพราะเจ้าตัวเองเป็นพวกนักสืบขี้คุ้ยและจับผิดเกี่ยวกับกระเป๋าของ Lombard ตั้งแต่ต้นเรื่อง ยิ่งมาเจอตอนแอบพกปืนอีก สร้างอารมณ์ร่วมให้คนดูและตัว Bloor เองว่า Lombard เป็นใครกันนะ ทำไมต้องพกปืน

Dr Armstrong แอบดู Bloor คุณหมอเดินผ่านมาได้ยินการสนทนาของ Bloor และ Lombard จึงมาแอบมอง Bloor ผ่านรูกุญแจและ คงปฏิเสธไม่ได้ว่าในเรื่องคุณหมอเองก็สงสัยในตัว Bloor อยู่หลายครั้ง

ฉันคิดว่าการมองผ่านจากรูกุญแจของตัว Bloor และ Dr Armstrong คงเป็นเพราะการสงสัยแบบแอบๆ

Judge Quincannon แอบดู Dr Armstrong
ตรงนี้บอกได้เลยว่าตัว Dr Armstrong นั้นถูกจับตามองโดย Judge เองตลอดเวลา และในฉากไม่อาศัยผ่านสื่ออย่างรูกุญแจอีกแล้ว และสุดท้ายตกเป็นเหยื่อที่น่าสังเวชของ Judge โดยตรงเลย

แต่กระนั้น Lombard เองก็แอบมอง Judge เป็นคนสุดท้าย
ตอนแรกคิดว่าจะจบที่ Judge เป็นคนสุดท้ายแล้ว แต่ก็โดน Lombard จับตามองเป็นคนสุดท้าย เขาหรือ Charles Morley ในฐานะตำรวจผู้เล่น Game of a Mind เก่งกว่า Judge ได้ตั้งทฤษฐีว่า Judge เป็นคนร้ายตั้งแต่แรก และแถมยังถูกซะด้วย เพราสุดท้ายเขาเป็นฝ่ายเอาชนะฆาตรได้

ส่วนข้อความต่อไปนี้คือการที่หนังบอกใบ้เป็นลางว่าใครคือฆาตกร

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ฉากเล่นสนุ๊กเกอร์

ถ้าหนังสื่อถึงบอร์ดสนุ๊กเกอร์เปรียบเหมือนบ้านและลูกสนุ๊กคือจำนวนคนก็ไม่แปลก

Judge Quincannon โยนลูกสนุ๊กลงหลุมจำลองการตายไปทีละคน ก็ใช่เลย เป็นการบอกใบ้ว่าเป็นคนกำจัดเองกับมือ

ฉากก่อนเปิดตัวคนร้าย Judge ก็เล่นสนุ๊กอีกตามเคย แต่คราวนี้เหลือลูกกอล์ฟอยู่สามลูก ขาวสองสูก คือ คนบริสุทธิ์สองคน และ ดำหนึ่งลูก คือ ตัวคนร้าย หรือ คนที่มีผิดติดตัว เขาแทงลูกกอล์ฟสีขาวกระทบสีดำลงหลุม เหมือนบอกเป็นลางว่าเขาฆ่าตัวตาย แต่อีกสองคนรอด

เปรียบเทียบระหว่างมุมกล้อง

ฉันเองก็ไม่แน่ใจนักสำหรับการสันนิฐานในข้อนี้ แต่ดูความต่างของมุมกล้องแล้วมันแปลกๆ ว่าไหม ฉากนี้เป็นฉากสำคัญของการเดินเกมของ Judge เลยก็ว่าได้เพราะเขากำลังเข้าครอบงำด๊อกเตอร์แบบสมบูรณ์แบบ Judge โดนถ่ายจากมุมต่ำ ทำให้ดูมีอำนาจเหนือกว่า Dr Armstrong

ฉากบังคับแขวนคอ

มองเผินๆ มันเป็นการถ่ายที่สวยเป๊ะและยังให้ความรู้สึกทะลุทะลวง ดูมีพลังปนความน่ากลัว ฉันสันนิฐานจากการถ่ายภาพบอกใบ้ลางๆ ได้เลยนะว่า ตำแหน่งที่ตัวะครยืนสามารถบอกได้เลยว่าใครกันที่อยู่ ใครกันที่จะไป ? (จากฉากก่อนหน้านี้ Vera เจอเชือกแล้ว แต่มันไม่ได้ตรงกับคอเธอเลย)

โคมไฟ

หลายต่อหลายฉากมีแต่โคมไฟทั้งนั้น โคมไฟในเรื่องนี้มีแนวโน้มว่าน่าจะสื่อถึง ชีวิตและ ความจริงค่ะ ฉากที่ Judge และคุณหมอตกลงเป็นพันธมิตรกัน อะไรมันจะดูลงตัวไปซะหมดเลย การถ่ายช้อทนี้ดูสตรองมากค่ะ ดูเป็นการหันหน้าเข้าหากันแบบไม่หมดเม็ดเปิดเผย คุณหมอคงเชื่อใจผู้พิพากษาจริงๆ 100% ถึงขนาดกินเหล้าโชว์เลยหลังจากรักษาภาพพจน์มานาน แต่สังเกตดีๆ ถ้าโคมไฟสื่อถึงความจริงใจแล้ว หัวของหมออยู่ใต้โคมไฟเต็มๆ แน่นอนคุณหมอเชื่อใจจริงๆ แต่ดูหัวของ Judge สิ ถึงครึ่งหนึ่งหรือเปล่า ?

แมว

ในเรื่องเราคงสงสัยกันว่าแมวเหมียวนี่มาทำไม มีผลอะไรกับเนื้อเรื่องเปล่า? คำตอบแน่นอนต้องมีอยู่แล้วค่ะ ผู้กำกับคงไม่เอาแมวมาประกอบฉากเฉยๆหรอกม้าง จริงๆแล้วแมว มีความหมายสื่อได้หลายอย่างนะคะ ในเรื่องนี้สื่อถึงความ ลี้ลับ น่าสงสัย

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ซึ่งแมวเปิดตัวจริงจังตอนที่ Judge อุ้มมันมาในบ้านนั่นเอง หรือแปลเป็นในๆ ว่าเขาคือ Mr Owen ผู้มากับปริศนา และทั้งเรื่องเขาเป็นตัวละครตัวเดียวที่มีปฏิกิริยากับกับแมว

ตรงกันข้ามตัวละครอีกตัวอย่าง Miss Brent ที่ไม่สนใจยัยดีกับแมวที่มาเล่นไหมพรมของเธอเลย ซึ่งบอกคร่าวๆได้ว่าเธอไม่สนใจปริศนาการฆาตกรรมเลย และมันก็จริงค่ะ เพราะเธอดูจะไม่ค่อยร้อนรน หรือรู้สึกสารดิบทุกข์ร้อนกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น อีกทั้งชอบอยู่คนเดียวแทนที่จะอยู่รวมกัน และขนาดบ้านที่ล็อคอย่างดีเพื่อป้องกันฆาตกรภายนอก เธอยังมีอารมณ์ออกจากบ้านไปเก็บแพงค์ตั้นที่ชายหาดคนเดียวอีกนะ

สรุป

เป็นหนังที่สนุกเรื่องนึงนะคะ นอกจากเนื้อเรื่องที่สนุกแล้ว การถ่ายทำก็ดีไม่แพ้กัน หลายช้อต หลายฉากมีความหมายอยู่ในตัว แถมบรรยากาศมันให้จริงๆ ผู้กำกับคุมโทนทั้งเรื่องอยู่ อีกทั้งมุกตลกสอดแทรกมาไม่ให้เราเครียด หนังสือก็เคยอ่านแล้วตอนเด็กๆ ก็จำเนื้อเรื่องและฆาตกรได้เป็นลางๆอยู่นะ อันที่จริงฉันไม่มีเหตุผลที่จะเลือกซื้อเรื่องนี้มาดูเลย จะดูไปทำไมรู้เรื่องเกือบหมดแล้ว มันจะตื่นเต้นหรอ? แต่ด้วยความอยากลอง อยากเห็น หนังจะทำมาดีมาหลอนได้เท่าในหนังสือไหมนะ ก็เลยสั่งซื้อมาดูเลย ตอนที่ดูไปก็แอบเปรียบเทียบกับในหนังสือนะว่าตรงกันหรือเปล่า มันจะดำเนินไปในทิศทางไหนนะ ฆาตกรมีเหตุผลหนักแน่นพอไหมเขาทำไปเพื่ออะไรกันแน่ โรคจิตหรอ? หนังเรื่องนี้ใช้วิตวิทยาสูงมากเลยทีเดียว

– ขอบคุณที่อ่านและติดตามค่ะ –
Classic Reviewer