เราขอเกริ่นก่อนค่ะ เราเป็นผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง หน้าตาไม่ได้ดีอะไรเลย
นิสัยก็มีทั้งดี และไม่ดี ส่วนใหญ่จะไม่ค่อยสนใจกับโลกนี้มากกว่า...
ใครจะติดกระแสอะไรก็ตามสบายเลย เราก็อยู่ในโลกของเรา...

เรารู้จักคนหนึ่ง เขาเข้ามาคุยกับเราแต่ก็ชมว่าเพื่อนเราสวย น่ารัก ขาว เหมือนเด็กญี่ปุ่น
เขาบอกว่า เขาอยากมีแฟนแบบเพื่อนเรา ชอบเพื่อนเรา แต่เขามาชวนเราเป็นแฟน?
แต่เราไม่ได้ยินดีที่จะเป็นแฟนกับเขาเลย
เราเผลอตกลงเป็นแฟนกับเขาไป (ตอนนั้นยังเด็ก)
แต่คุยกันได้ไม่ยาว เพราะเขามาเรียกเราว่า "ที่รัก"
เวลาไปโรงเรียนก็รู้สึกอายที่เพื่อนล้อว่า "มีแฟน"
เราเลยบอกกับเขาไปตรงๆ "อย่าเรียกเราว่าที่รักได้ไหม เราไม่ชอบเลย"
แล้วเราก็ไม่คุยกับเขาอีกเลย เขาก็ไม่คุยกับเราเช่นกัน...

นับว่าเป็นเรื่องที่โชคดีของเรามากๆ ที่ไม่ได้สานสัมพันธ์ต่อ
เพราะถ้าคบกันก็คงจะไม่มีความสุขแน่ๆ เขาทั้งบ่นว่าอยากได้แฟนสวย น่ารักแบบเพื่อนเรา
แต่เราตรงกันข้ามกับสิ่งที่เขาต้องการมาก
เรื่องหน้าตาเขา เราไม่ขอพูดถึงค่ะ... เพราะตอนนั้นเราก็ไม่ได้สนใจเรื่องหน้าตา

หลังจากเรื่องนั้นเราก็จำมาตลอด
เราติดกับนิสัยไม่ชอบผู้ชายที่ชมคนอื่นว่าสวย ทั้งๆ ที่ใช้สถานะแฟนกับเรา
พอเรามีแฟน... แฟนเราก็ไปชมเพื่อนเราว่าสวย น่ารัก อีกล่ะ
(เราไม่ได้หาแฟนมาเพื่อตอกย้ำหน้าตาตัวเองนะ)
ถ้าชอบผู้หญิงสวย ทำไมไม่ไปหาสวยๆ มาคบกับเราเป็นแฟนทำไม???
เราเข้าใจนะ เราหน้าตาไม่สวย แต่เราก็ไม่พัฒนาตัวเองแล้ว...

ขอโทษจริงๆ ขอโทษจากใจ ที่เราเกิดมาไม่สวย...
ที่เราเกิดมาไม่สวยมีดีอยู่อย่างหนึ่ง...
ไม่มีผู้ชายมาจีบ ไม่มีผู้ชายอยากจะเข้าใกล้ เพราะเราไม่สวย ไม่น่ารักไง
แล้วก็ไม่โดนผู้ชายหลอกด้วย มีหน้าตาเป็นอาวุธก็ดีอย่างงี้ล่ะ!!!

แต่ขอร้องเลยนะ
อย่าชมว่าคนอื่นสวยกว่าเรา เพราะจะให้เราสวยเหมือนเขาเราก็ไม่ทำ
กว่าเขาจะสวยขนาดนั้น เขาหมดเงินศัลยกรรมไปเท่าไร???
คุณไปหาผู้หญิงคนใหม่ที่สวยกว่าเราเลยดีกว่าไหม เราทุกข์ใจทุกครั้ง
เรารู้สึกผิดทุกครั้งที่เป็นคนสวยให้คุณชื่นชมไม่ได้!!! เหมือนไม่ให้เกียรติเราเลยสักนิด