...สวัสดีค่ะ ชาวพันธุ์ทิพทุกคน จากหัวข้อกระทู้ที่ตั้ง คือสงสัยค่ะ การที่เรารอดจากอุบัติเหตุ อย่างหวุดหวิดมาได้ มันน่าจะเกิดจากอะไร. หรือว่ามันเป็นการเตือนอะไรเราบางอย่างหรือเปล่าคะ เเบบว่ากำลังจะมีเคราะห์ หรือว่าอย่างไร
เรื่องของเรื่องคือเเบบ ตอนนี้กลัวเเละกังวล มันเหมือนภาพติดตากับเหตุการณ์ที่ตัวเองเจอมา ไม่นานนี่เอง คือตอนนี้ใกล้จะถึงวันรับปริญญาเเล้วก็เเอบเชื่อเรื่องมารผจญ อาถรรพณ์ อะไรต่างนานา อยู่เหมือนกัน เริ่มตั้งเเต่โดนตัวต่อที่บินมาเป็นฝูงต่อยที่ขาตอนที่ไปถ่ายรูปนอกรอบ เพื่อนๆคนอื่นที่ไปด้วย ไม่มีใครเห็นฝูงต่อ หรือโดนต่อยเลยทั้งๆที่ยืนอยู่ด้วยกัน เราโดนต่อยจนไข้ขึ้นเลยซึ่งตอนนี้ก็ยังไม่หายดี จนวันนี้ เราข้ามถนนเพื่อจะเข้าซอยบ้าน อันนี้คิดว่าเราคงประมาทจริงๆเเหละ เราจะข้ามถนนตลอดเลยเวลากลับมาจากที่ทำงาน เพราะสะพานลอยเปลี่ยว ไม่มีเเสงสว่างมากพอ เรากลับมาก็ค่ำมากแล้ว เเถมเคยมีเรื่องจี้ปล้น เเต่ถ้าเป็นช่วงกลางวันเราจะข้ามสะพานลอยเเน่นอน เเต่ว่าวันนี้ มันเเปลกๆ เหมือนเราลืมๆหรือรีบข้าม คือปกติเราจะมองดูถนนทั้งฝั่งที่เรายืนอยู่ เเละอีกฝั่งด้วย เพราะฝั่งนั้นจะมีรถประจำทางมาเรื่อยๆ เพราะถ้าเห็นว่ามาเราจะไม่ข้ามเลย เพราะว่ารถประจำทางชอบขับชิดเกาะกลางถนน มันหวิววๆ เวลาโดนรถขนาบตัวเรา วันนี้เราลืมมองค่ะ เราข้ามไปจนหยุดที่เกาะกลางถนนเราเห็นรถประจำทางถูกปล่อยมาจากสี่เเยก. คิดในใจว่าจะถอยกลับเเต่ถอยไม่ได้รถอีกฝั่งก็มาเหมือนกัน จึงจำเป็นต้องยืนทำตัวผอมๆอยู่ที่เกาะกลางถนน รถประจำทางก็ขับมาใกล้เเล้วเเต่ชิดป้ายจอด อันนี้ไม่มีปัญหา เเต่คันที่มีปัญหาคือมันขับอ้อมค่ะ เหมือนจะเเซงคันที่จอดป้ายอยู่ เราเห็นเลยว่าไม่พ้นเราเเน่ๆ. ทั้งๆที่เราก็ยืนอยู่เเต่รถก็ไม่ลดความเร็วเลย ขับตรงมาเลยค่ะ ชนเเน่นอนตอนนั้นคิดไว้เเล้ว เราจึงตัดสินใจ ถอยหลังออกจากเกาะกลางเลยค่ะ โดยที่ไม่คิดค่ะว่าจะโดนรถเลนข้างๆชนมั้ย โชคดีมากที่จังหวะดีเรารีบหันหลังกลับวิ่งข้ามกลับไปเริ่มต้นใหม่เลยค่ะ เรานี่อุทานออกมาเลยอ่ะ ทั้งกลัวโมโห หลายอารมณ์มากตอนนั้น เดินขึ้นสะพานลอยทันที ขานี่อ่อนเเรง เราก็ตบหน้าตีเเขน ว่าเรายังมีชีวิตอยู่มั้ย เราจึงบอกกับตัวเองว่า คราวหน้าอาจจะไม่มีโอกาสอย่างนี้ก็ได้ที่รอดมา ดังนั้นเวลาเลิกงานเราจะข้ามสะพานลอย เดินไกลอีกนิดก็ยังดีกว่า เเค่คิดละก็กลัว จิตตกไปเลย เพราะไม่เคยเจออะไรเเบบนี้ ถ้าเราไม่รอดไม่อยากจะนึกภาพเลยค่ะ เราก็เลยคิดมากเพราะรู้สึกว่าช่วงนี้ไม่ดีเลย ว่าจะไปทำบุญ สะเดาะเคราะห์คือกลัวมาก เเล้วที่เรารอดมาได้ เป็นไปได้มั้ยว่าอาจมีใครคุ้มครองเราอยู่ หรือเพราะสติของเรา หรือเพราะมันจะเป็นการเตือนอะไรบางอย่างรึเปล่า ??
ขอบคุณที่อ่านจนจบนะคะ พิมพ์ผิดขออภัยค่ะ