หวัดดีคับเพื่อนๆผมมีอะไรจะเล่าให้ฟังปีนี้ผมอายุ25แล้วคับผมเชื่อเรื่องโบราณนะว่าอายุย่างเข้าเบญจเพสจะเจออะไรบ้าง
**เข้าเรื่องเลยแล้วกัน
เมื่อประมาณสี่ปีที่แล้วผมเรียนไปด้วยทำงานบริษัทไปด้วยได้เงินเดือน6500 พอช่วงเกณฑ์หารผมจับได้ใบดำพอเรียนจบผมก็ได้ทำงานที่ใหม่ได้เงินเดือน2ปลายๆทุกเดือน อยากได้อะไร อยากซื้ออะไร ซื้อเลย อยากกินอะไรกินเลย อยากทำอะไรทำเลย ใช้เงินจนไม่ได้ดูเรื่องอนาคตเลย และถัดมาอีกหนึ่งปีผมอยากบวชให้พ่อกับแม่ทดแทนบุญคุณ ผมก็ได้ทำตามที่ผมอยากทำบวชงานใหญ่เลยมีคนมายินดีกับผมมากมายมีแฟนมีความรักผมรักแฟนผมมากผมก็ดูแลเค้าดีตลอดเหมือนเค้ามาเติมส่วนที่หายไปให้ผม อยากได้รถมอไซค์ซื้อเลยอยากได้รถเก๋งซื้อเลย และยิ่งมีแฟนนะไปเที่ยวต่างจังหวัดบ่อยมาก ตอนนั้นชีวิตมีความสุขมากเลยคับ
ถัดมาอายุเริ่มจะเข้า25ผมก็เข้าใจเรื่องเบญจเพสทันทีว่าเจ้ากรรมนายเวรเค้ากำลังจะมาเอาคืนช่วงต้นปี58
ผมโดนแฟนทิ้งไปมีคนใหม่ทั้งๆที่คบกันมาสามปีกว่าๆ (หมั้นกันแล้วด้วย)
รถยนต์ที่ผมออกกับแฟนเงินดาวน์เงินผ่อนของผมหมดแต่ชื่อแฟนก็โดนเอาไป
รถมอไซค์ที่ออกกับแฟนเงินดาวน์เงินผ่อนของผมหมดแต่ชื่อแฟนก็โดนเอาไป
แหวนทอง1สลึงของผมแฟนผมก็เอาไปจำนำป่านนี้คงขาดแล้วแหละ
(สิ่งที่ผมพูดมาผมเอาอะไรคืนมาไม่ได้สักอย่าง)
***ยังไม่จบแค่นั้น
ช่วงต้นปี58ผมซื้อรถมอไซค์ใหม่ช่วงสองเดือนแรกฝนตกหนักรถล้มเจ็บทั่วร่างกายเลยไม่ได้เป็นอะไรมากแต่ก็หนักอยู่ ถัดมาช่วงปลายๆปี58ผมรถล้มอีก กลิ้งไถลตามถนนหนักกว่าต้นปีอีกมีคู่กรณีด้วยแผลเต็มตัวปวดแขนปวดขาเลยถ้ามีรถขับตามหลังมาคงไม่รอด
ถัดมาปี59(เข้าเบญจเพสเต็มตัว)ผมมีปัญหากับที่ทำงานทั้งๆที่ทำมาหลายปีผมเลยตัดสินใจออก คราวนี้แหละผมเข้าใจเลยว่าถึงคราวที่ผมจะต้องทำบุญชุดใหญ่ให้เจ้ากรรมนายเวร ผมรู้สึกว่าแต่ก่อนผมมีทุกอย่างมันค่อยๆออกไปจากชีวิตผมทีละอย่าง จนไม่เหลืออะไรเลยจนไม่มีเงินติดกระเป๋า
**แต่คงมีผลบุญที่เคยบวชให้พ่อกับแม่ผลบุญคงช่วยผมคงต้อใช้ชีวิตอย่างระมัดระวังมากขึ้น
**เพื่อนๆคนไหนเคยผ่านช่วงนี้มาแล้วมาเล่าให้ผมฟังบ้างนะว่าเป็นยังไงบ้างขอบคุณคับ^^
ช่วงจังหวะชีวิตอายุ25ช่างโหดร้ายกับเราจริงๆ...!!
**เข้าเรื่องเลยแล้วกัน
เมื่อประมาณสี่ปีที่แล้วผมเรียนไปด้วยทำงานบริษัทไปด้วยได้เงินเดือน6500 พอช่วงเกณฑ์หารผมจับได้ใบดำพอเรียนจบผมก็ได้ทำงานที่ใหม่ได้เงินเดือน2ปลายๆทุกเดือน อยากได้อะไร อยากซื้ออะไร ซื้อเลย อยากกินอะไรกินเลย อยากทำอะไรทำเลย ใช้เงินจนไม่ได้ดูเรื่องอนาคตเลย และถัดมาอีกหนึ่งปีผมอยากบวชให้พ่อกับแม่ทดแทนบุญคุณ ผมก็ได้ทำตามที่ผมอยากทำบวชงานใหญ่เลยมีคนมายินดีกับผมมากมายมีแฟนมีความรักผมรักแฟนผมมากผมก็ดูแลเค้าดีตลอดเหมือนเค้ามาเติมส่วนที่หายไปให้ผม อยากได้รถมอไซค์ซื้อเลยอยากได้รถเก๋งซื้อเลย และยิ่งมีแฟนนะไปเที่ยวต่างจังหวัดบ่อยมาก ตอนนั้นชีวิตมีความสุขมากเลยคับ
ถัดมาอายุเริ่มจะเข้า25ผมก็เข้าใจเรื่องเบญจเพสทันทีว่าเจ้ากรรมนายเวรเค้ากำลังจะมาเอาคืนช่วงต้นปี58
ผมโดนแฟนทิ้งไปมีคนใหม่ทั้งๆที่คบกันมาสามปีกว่าๆ (หมั้นกันแล้วด้วย)
รถยนต์ที่ผมออกกับแฟนเงินดาวน์เงินผ่อนของผมหมดแต่ชื่อแฟนก็โดนเอาไป
รถมอไซค์ที่ออกกับแฟนเงินดาวน์เงินผ่อนของผมหมดแต่ชื่อแฟนก็โดนเอาไป
แหวนทอง1สลึงของผมแฟนผมก็เอาไปจำนำป่านนี้คงขาดแล้วแหละ
(สิ่งที่ผมพูดมาผมเอาอะไรคืนมาไม่ได้สักอย่าง)
***ยังไม่จบแค่นั้น
ช่วงต้นปี58ผมซื้อรถมอไซค์ใหม่ช่วงสองเดือนแรกฝนตกหนักรถล้มเจ็บทั่วร่างกายเลยไม่ได้เป็นอะไรมากแต่ก็หนักอยู่ ถัดมาช่วงปลายๆปี58ผมรถล้มอีก กลิ้งไถลตามถนนหนักกว่าต้นปีอีกมีคู่กรณีด้วยแผลเต็มตัวปวดแขนปวดขาเลยถ้ามีรถขับตามหลังมาคงไม่รอด
ถัดมาปี59(เข้าเบญจเพสเต็มตัว)ผมมีปัญหากับที่ทำงานทั้งๆที่ทำมาหลายปีผมเลยตัดสินใจออก คราวนี้แหละผมเข้าใจเลยว่าถึงคราวที่ผมจะต้องทำบุญชุดใหญ่ให้เจ้ากรรมนายเวร ผมรู้สึกว่าแต่ก่อนผมมีทุกอย่างมันค่อยๆออกไปจากชีวิตผมทีละอย่าง จนไม่เหลืออะไรเลยจนไม่มีเงินติดกระเป๋า
**แต่คงมีผลบุญที่เคยบวชให้พ่อกับแม่ผลบุญคงช่วยผมคงต้อใช้ชีวิตอย่างระมัดระวังมากขึ้น
**เพื่อนๆคนไหนเคยผ่านช่วงนี้มาแล้วมาเล่าให้ผมฟังบ้างนะว่าเป็นยังไงบ้างขอบคุณคับ^^