ชุดนักบินอวกาศถือเป็นชุดหนึ่งที่ได้สร้างความเปลี่ยนแปลงให้กับโลกมนุษย์ของเรา ไม่ว่าจะใช้ในการสำรวจจักรวาลรอบโลก ลงพื้นที่ดวงดาวต่างๆ พวกเราก็คงจะขาดชุดนักบินอวกาศไปไม่ได้เลย ซึ่งมีการออกแบบเพื่อสำรวจจักรวาลโดยเฉพาะ หากไม่มีชุดนักบินอวกาศ พวกเราก็คงไม่รู้อะไรอีกมากเกี่ยวกับจักรวาล แต่ก็พอมีสิ่งที่น่าสนใจอยู่บ้างเกี่ยวกับชุดอวกาศ ลองมาดูว่า มีอะไรบ้าง
10.ชุดนักบินอวกาศชุดแรกมาจากสหภาพโซเวียตที่ชื่อ SK-1
นี่ถือเป็นชุดนักบินอวกาศชุดแรกที่ใช้ในการสำรวจอวกาศโดยเฉพาะของชาวรัสเซีย มีการสวมชุดคนแรกโดย ยูริ กาการิน ในช่วงปี 1961 ที่ถือว่าเป็นชุดนักบินอวกาศที่สร้างความเปลี่ยนแปลงให้กับโลก
9.ชุดนักบินอวกาศมีการต่อยอดมาจากชุดนักบินเครื่องบิน
แน่นอนว่าชุดนักบินอวกาศจะต้องมีการพัฒนาอย่างค่อยๆเป็นค่อยๆไป ซึ่งช่วงแรกมีการใช้ชุดนักบินจากเครื่องบินเป็นตัวทดสอบก่อนบินขึ้นฟ้าก่อน เพื่อดูว่าชุดสามารถรับแรงกดดันอากาศได้มากน้อยแค่ไหน โดยชุดนักบินเครื่องบินเริ่มมีการพัฒนาตั้งแต่ปี 1930 แล้วก็นำมาสู่การพัฒนาชุดนักบินอวกาศในยุค 60
8.ชุดนักบินอวกาศมีการออกแบบเพื่อรับแรงกดดันโดยเฉพาะ
ชุดนักบินอวกาศจะช่วยให้ร่างกายของเราสามารถรับแรงกดดันจากสภาพแวดล้อมได้ เพื่อไม่ให้ร่างกายของเราได้รับผลกระทบมากจนเกินไป แรงกดดันต่างๆภายในอวกาศนั้น สามารถขจัดออกไปได้โดยชุดนักบินอวกาศ โดยในชุดจะมีอ็อกซิเจนที่ช่วยลดแรงกดดันจากการทำงานได้ เนื่องจากร่างกายของเราไม่สามารถปรับตัวได้ในอวกาศ จึงมีการจัดทำขึ้นเพื่อตรงนี้โดยเฉพาะ
7.พวกเราสามารถรอดชีวิตในอวกาศได้โดยไม่ต้องมีชุดนักบินอวกาศก็ได้
หากเราไม่มีชุดนักบินอวกาศสวมใส่ตอนที่เราอยู่บนอวกาศ พวกเราก็จะยังไม่ตายทันทีทันใด พวกเรายังมีโอกาสรอดอยู่ แต่ก็มีเวลาเพียงแค่ประมาณ 15 วินาที ร่างกายของเรายังทำงานได้เป็นปกติอยู่ ทั้งการเดินไหลเวียนของเลือด และอาจจะได้รับสารอะไรบางอย่างในอวกาศ แต่ก็ไม่ได้ช่วยให้เราเสียชีวิตแต่อย่างใด
6.ชุดนักบินอวกาศมีการออกแบบเพื่อรองรับการขับถ่ายได้
พวกเราลองคิดสิครับว่า จะเกิดอะไรหากนักบินกำลังลอยอยู่บนอวกาศ แล้วจู่ๆข้าศึกเข้ามาโจมตีกะทันหัน แน่นอนล่ะครับว่า ชุดนักบินอวกาศถอดออกไม่ได้แน่ๆ แล้วแบบนี้จะทำยังไงล่ะครับ ทางแก้ก็คือ ชุดนักบินอวกาศก็มีระบบรองรับการขับถ่ายส่วนนี้เอาไว้เรียบร้อยแล้ว แบบนี้พวกเราก็สบายใจได้เลย
5.ชุดนักบินอวกาศมีความจุอากาศในปริมาณที่เพียงพอต่อการเดินทาง
ชุดนักบินอวกาศจะต้องมีการออกแบบเพื่อให้นักบินอวกาศมีอากาศเพียงพอต่อการเดินทางไปยังที่ต่างๆได้ หากขาดอากาศขึ้นมา จะทำให้นักบินอวกาศไม่สามารถทำงานต่อไปได้ โดยชุดนักบินอวกาศจะมีการออกแบบเพื่อให้มีอากาศรองรับต่อการเดินทางทุกๆย่างก้าว
4.ชุดนักบินอวกาศอาโพโลมีรองเท้าบูท
พวกเราก็คงจะสังเกตเห็นบ้างแล้วใช่ไหมครับว่า รองเท้าตอนที่นีล อามสตองค์สวมใส่ตอนที่ขึ้นบนดวงจันทร์นั้น มีรองเท้าบูทอยู่ด้วย แต่จริงๆแล้วรองเท้าบูทก็ไม่ได้เป็นส่วนสำคัญในการเดินพื้นที่ดวงดวงแต่อย่างใดสำหรับชุดนักบินอวกาศ แต่สำหรับชุดนักบินอาโพโลจะมีความแตกต่างเพราะว่า นักบินอวกาศจะต้องเดินในพื้นที่ดวงดาวที่มีความขรุขระ
3.ชุดนักบินอวกาศมีการออกแบบป้องกันรังสี
แน่นอนว่าชุดนักบินอวกาศมีการรองรับเรื่องรังสีก็เพราะว่า บนอวกาศไม่ได้มีการรองรับเรื่องรังสี ซึ่งไม่เหมือนโลกของเราที่ยังมีการรองรับรังสีต่างๆ เพราะว่าโลกของเรายังมีสนามแม่เหล็กอยู่ แต่พื้นที่อวกาศไม่ได้เป็นแบบนั้น ทำให้มีการออกแบบชุดนักบินอวกาศเพื่อใช้งานเรื่องนี้โดยเฉพาะ
2.ชุดนักบินอวกาศมีการป้องกันในเรื่องของรอยรั่ว
นี่ถือเป็นส่วนสำคัญอย่างหนึ่งที่จะต้องมีสำหรับชุดนักบินอวกาศ เพราะเวลาพวกเราขึ้นอวกาศแล้ว ก็จะมีเศษหินเล็กๆและก็เศษดวงดาวกระจัดกระจายไปมา ซึ่งอาจจะเข้ามาโดนบริเวณชุดนักบินของเราได้ ซึ่งไอ้เศษเล็กๆที่รอยอยู่ตามชั้นอวกาศนั้น จะมีความเร็วสูงสุดประมาณ 27000 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ซึ่งเป็นความเร็วที่สร้างความเสียหายให้กับชุดนักบินอวกาศได้ จึงต้องออกแบบรองรับเรื่องนี้ด้วย
1.นักบินอวกาศก็ต้องสวมชุดนักบินอวกาศตอนที่อยู่ในยานบินด้วย
ชุดนักบินอวกาศก็ต้องมีการสวมตอนที่กำลังปล่อยจรวด ล่องสู่บนพื้นโลกด้วย เนื่องจากชุดนักบินอวกาศจะมีระบบความปลอดภัยที่สามารถรับแรงกดดันได้ พวกเรามักจะคิดคิดว่าชุดอวกาศมักจะใช้สวมใส่ตอนอยู่บนอวกาศหรือตอนที่เดินพื้นที่ดวงดาวอย่างเดียว
ผู้เขียน Mr.lawrence10
(เรื่องน่ารู้) 10 อันดับสิ่งที่น่าสนใจเกี่ยวกับชุดนักบินอวกาศ
นี่ถือเป็นชุดนักบินอวกาศชุดแรกที่ใช้ในการสำรวจอวกาศโดยเฉพาะของชาวรัสเซีย มีการสวมชุดคนแรกโดย ยูริ กาการิน ในช่วงปี 1961 ที่ถือว่าเป็นชุดนักบินอวกาศที่สร้างความเปลี่ยนแปลงให้กับโลก
แน่นอนว่าชุดนักบินอวกาศจะต้องมีการพัฒนาอย่างค่อยๆเป็นค่อยๆไป ซึ่งช่วงแรกมีการใช้ชุดนักบินจากเครื่องบินเป็นตัวทดสอบก่อนบินขึ้นฟ้าก่อน เพื่อดูว่าชุดสามารถรับแรงกดดันอากาศได้มากน้อยแค่ไหน โดยชุดนักบินเครื่องบินเริ่มมีการพัฒนาตั้งแต่ปี 1930 แล้วก็นำมาสู่การพัฒนาชุดนักบินอวกาศในยุค 60
ชุดนักบินอวกาศจะช่วยให้ร่างกายของเราสามารถรับแรงกดดันจากสภาพแวดล้อมได้ เพื่อไม่ให้ร่างกายของเราได้รับผลกระทบมากจนเกินไป แรงกดดันต่างๆภายในอวกาศนั้น สามารถขจัดออกไปได้โดยชุดนักบินอวกาศ โดยในชุดจะมีอ็อกซิเจนที่ช่วยลดแรงกดดันจากการทำงานได้ เนื่องจากร่างกายของเราไม่สามารถปรับตัวได้ในอวกาศ จึงมีการจัดทำขึ้นเพื่อตรงนี้โดยเฉพาะ
หากเราไม่มีชุดนักบินอวกาศสวมใส่ตอนที่เราอยู่บนอวกาศ พวกเราก็จะยังไม่ตายทันทีทันใด พวกเรายังมีโอกาสรอดอยู่ แต่ก็มีเวลาเพียงแค่ประมาณ 15 วินาที ร่างกายของเรายังทำงานได้เป็นปกติอยู่ ทั้งการเดินไหลเวียนของเลือด และอาจจะได้รับสารอะไรบางอย่างในอวกาศ แต่ก็ไม่ได้ช่วยให้เราเสียชีวิตแต่อย่างใด
พวกเราลองคิดสิครับว่า จะเกิดอะไรหากนักบินกำลังลอยอยู่บนอวกาศ แล้วจู่ๆข้าศึกเข้ามาโจมตีกะทันหัน แน่นอนล่ะครับว่า ชุดนักบินอวกาศถอดออกไม่ได้แน่ๆ แล้วแบบนี้จะทำยังไงล่ะครับ ทางแก้ก็คือ ชุดนักบินอวกาศก็มีระบบรองรับการขับถ่ายส่วนนี้เอาไว้เรียบร้อยแล้ว แบบนี้พวกเราก็สบายใจได้เลย
ชุดนักบินอวกาศจะต้องมีการออกแบบเพื่อให้นักบินอวกาศมีอากาศเพียงพอต่อการเดินทางไปยังที่ต่างๆได้ หากขาดอากาศขึ้นมา จะทำให้นักบินอวกาศไม่สามารถทำงานต่อไปได้ โดยชุดนักบินอวกาศจะมีการออกแบบเพื่อให้มีอากาศรองรับต่อการเดินทางทุกๆย่างก้าว
พวกเราก็คงจะสังเกตเห็นบ้างแล้วใช่ไหมครับว่า รองเท้าตอนที่นีล อามสตองค์สวมใส่ตอนที่ขึ้นบนดวงจันทร์นั้น มีรองเท้าบูทอยู่ด้วย แต่จริงๆแล้วรองเท้าบูทก็ไม่ได้เป็นส่วนสำคัญในการเดินพื้นที่ดวงดวงแต่อย่างใดสำหรับชุดนักบินอวกาศ แต่สำหรับชุดนักบินอาโพโลจะมีความแตกต่างเพราะว่า นักบินอวกาศจะต้องเดินในพื้นที่ดวงดาวที่มีความขรุขระ
แน่นอนว่าชุดนักบินอวกาศมีการรองรับเรื่องรังสีก็เพราะว่า บนอวกาศไม่ได้มีการรองรับเรื่องรังสี ซึ่งไม่เหมือนโลกของเราที่ยังมีการรองรับรังสีต่างๆ เพราะว่าโลกของเรายังมีสนามแม่เหล็กอยู่ แต่พื้นที่อวกาศไม่ได้เป็นแบบนั้น ทำให้มีการออกแบบชุดนักบินอวกาศเพื่อใช้งานเรื่องนี้โดยเฉพาะ
นี่ถือเป็นส่วนสำคัญอย่างหนึ่งที่จะต้องมีสำหรับชุดนักบินอวกาศ เพราะเวลาพวกเราขึ้นอวกาศแล้ว ก็จะมีเศษหินเล็กๆและก็เศษดวงดาวกระจัดกระจายไปมา ซึ่งอาจจะเข้ามาโดนบริเวณชุดนักบินของเราได้ ซึ่งไอ้เศษเล็กๆที่รอยอยู่ตามชั้นอวกาศนั้น จะมีความเร็วสูงสุดประมาณ 27000 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ซึ่งเป็นความเร็วที่สร้างความเสียหายให้กับชุดนักบินอวกาศได้ จึงต้องออกแบบรองรับเรื่องนี้ด้วย
ชุดนักบินอวกาศก็ต้องมีการสวมตอนที่กำลังปล่อยจรวด ล่องสู่บนพื้นโลกด้วย เนื่องจากชุดนักบินอวกาศจะมีระบบความปลอดภัยที่สามารถรับแรงกดดันได้ พวกเรามักจะคิดคิดว่าชุดอวกาศมักจะใช้สวมใส่ตอนอยู่บนอวกาศหรือตอนที่เดินพื้นที่ดวงดาวอย่างเดียว
ผู้เขียน Mr.lawrence10