กำลังกลับจากทำธุระแถวเพลินจิต ผมก็แวะกลับด้วย BTS เพื่อไปต่อที่อโศก ก้าวที่ผมกำลังจะขึ้นบันไดนั้น มีพี่ผู้หญิงยืนขวางอยู่ตรงกลางของบันไดขั้นบนสุด พร้อมกับสายตาที่เล็งมาทางผมเป็นพิเศษ เนื่องจากผมเป็นสมาชิกหนึ่งในสังคมก้มหน้า(555) จึงตั้งใจมองแต่ไอแพดในขณะเดินไปด้วยพร้อมกับเหลือบๆมองว่าเค้ายังมองผมอีกรึปล่าว .... แล้วเค้าก็ทักผมขึ้นมา โดยที่ผมรู้สึกในใจว่าพวก 18 มงกุฎจะมาหลอกขอเงิน หรือทำอะไรแน่ๆ เลยพยายามไม่ตั้งใจฟังสิ่งที่เค้าพูด แต่ดูสีหน้าเค้าเหมือนกำลังมองหาแสงที่ปลายทางบางอย่างครับและเหมือนไม่มีใครจะช่วยเค้าได้ เพราะแถวนั้นก็มีแค่ผมคนเดียว ได้แต่คิดในใจว่าถ้าจะเดินเมินผ่านไปก็คงไม่ผิดอะไรอยู่แล้ว ก็เลยเดินเบี่ยงๆ เพื่อจะหลบเค้า ไม่น่าเชื่อครับ พี่เค้ายังพยายามที่จะสื่อสารกับผมให้ได้ทั้งที่ผมก็แสดงออกค่อนข้างมากว่าไม่อยากสนใจ พร้อมกับถามประโยคสั้นๆ ว่า "จะไปขึ้นรถไฟฟ้าปล่าวคะ" ผมก็ตอบ "อ๋อไปรถใต้ดินมั้งครับ เดินขึ้นมาบนนี้" ทุ้ยยยย!  ไม่ใช่! ใครจะไปตอบแบบนั้นเล่า

ผมก็ตอบแบบเกร็งเสียงเข้มๆ นิดนึงไม่เนิบมากเพื่อไม่ให้ดูเสียมารยาท "อ๋อใช่ครับ"  ทันใดนั้นพี่เค้าก็ควักมันขึ้นมาทันทีครับ บัตรโดยสาร BTS One Day Pass  พร้อมกับบรรยายว่าได้รับจากคนอื่นที่เค้าไม่ใช้แล้วแต่มันยังไม่หมดอายุเพราะยังไม่ถึงเวลาปิด "เอาไปใช้เลยค่ะ" ผมก็รับมาแบบงงๆ แล้วพี่เค้าก็จากไปอย่างรวดเร็วพร้อมกับรอยยิ้มเหมือนคนที่หมดห่วงแล้ว.. ผมก็ดีใจนะว่า เอ้อประหยัดไปได้ 22 บาท .. แต่หลังจากนั้นไม่ถึง 1 นาทีหลังจากที่ผมแตะบัตรเข้าสถานี ผมเริ่มรู้สึกได้รับแรงกดดันขึ้นมาทันที เพราะไอ้บัตร one day pass เนี่ย ตรูจะให้ใครใช้ต่อดีฟระ??  มันกลายเป็น Mission เล็กๆ ของผมก่อนกลับบ้านขึ้นมาทันที ... ในช่วงระยะ 2สถานีจากเพลินจิต มาถึงอโศก ผมก็คิดแต่เรื่องบัตรนี้จริงๆ ว่าใครควรจะรับช่วงต่อจากผม "ทำไมไม่ทิ้งไปล่ะ" ผมทำไม่ลงครับ เพราะบัตรนี้มันสามารถช่วยเหลือเงินในกระเป๋าของหลายๆ คนได้อีกในวันนี้

พอออกจากชานชาลาที่อโศกผมก็เดินตามป้ายทางออกเพื่อไปต่อ MRT  ตอนนี้แหละครับที่ผมเข้าใจความรู้สึกของพี่ผู้หญิงคนนั้นแล้วครับ เหมือนผมกำลังมองหาแสงที่ปลายอุโมงค์เพื่อที่จะหลุดพ้น พร้อมกับความคิดว่าไอ้คนที่จะรับต่อจากเรามันจะคิดว่าเรามาหลอกมันปล่าวนะ... ผมมองหาเป้าหมายซึ่งมีอยู่หลายคนเลยครับ พยายามมองคนที่สบตาผมก่อนครับ แต่นั่นแหละครับสังคมก้มหน้าเลยครับ รู้สึกว้าเหว่ไม่มีใครอยากปฏิสนธิด้วย เห้ยยย!! ปฏิสัมพันธ์ แล้วผมก็เจอทายาทคนต่อไปครับ เค้ายืนต่อแถวจะหยอดเหรียญเป็นคิวที่ 4... ผมไม่รอช้าครับ พุ่งใส่เลยยยพร้อมกับยื่นบัตรให้แล้วก็ดั๊นนน ไปถามเหมือนพี่ผู้หญิงคนนั้นเลย "จะไปรถไฟฟ้ารึปล่าวครับ" "อ๋อใช่ค่ะ"  "อ๊ะนี่ครับ...." แล้วก็พูดบรรยายเหมือนพี่ผู้หญิงที่ให้เรามาซะงั้นเลย ... ผู้รับช่วงต่อคนนี้ก็ยกมือขอบคุณพร้อมกับถามกลับมา "เอ่อ เท่าไหร่คะ?"  ผมก็ไม่รอช้า เดินหนีไปทันทีก่อนที่จะสิ้นสุดคำถามของเค้าพร้อมกับรอยยิ้มที่หมดห่วงแล้วครับ 555. ...  เชื่อว่าหลายๆ คนคงเคยเจอเหตุการณ์แบบผมนะครับ ผมเจอเหตุการณ์แบบนี้ 2 ครั้งครับ ครั้งแรกเป็นต่างชาติใน MRT ... มีใครเจอเหตุการณ์แบบนี้แล้วมี reaction แบบแปลกๆ เล่าให้ฟังกันหน่อยครับ เพราะน่าจะมีหลายคนที่คงเขิลๆ แล้วก็หาวิธีปล่อยของต่อ... จบละครับ