เรากับแฟนเราคบกันมาระยะนึงแล้ว ต่างคนต่างพาไปบ้านพาไปเจอพ่อแม่ เราก็มีแผนว่าจะแต่งงานกันแต่คือตอนนี้มันมีปัญหา ที่แฟนเก่าของเขาซึ่งเลิกกันไป 4-5ปีแล้วเขาไม่ยอมจบยังพยายามที่จะติดต่อกับแฟนเรา ซึ่งแฟนเราก็บอกว่าตอนนี้เป็นเพื่อนที่ดีต่อกัน เราก็เชื่อใจแฟน เพราะแฟนเราพยายามทำให้เราเชื่อแบบนั้นอยู่ตลอด ซึ่งตลอดเวลาที่เราคบกัน แฟนเก่าเขาก็ยังพยายามที่จะทักมา หาเรื่องโน้นนี่นั่นมาคุย เราเองก็ไม่ได้คิดมากอะไรเพราะแฟนเราบอกว่าเป็นเพื่อนกัน แล้วอีกอย่างเขาก็เลิกกันไปนานแล้ว จนเราได้ไปอ่านเจอแชทของแฟนเก่าเขาที่คุยกับแม่แฟน เนื้อหาในแชทนั้นคือเขาใส่ร้ายเรา เขาบอกกับแม่แฟนว่า เราไปหาเรื่องเขาไประรานเขา แล้วนิสัยเราก็ชอบไปท้าตีท้าต่อยกับแฟนเก่าของแฟนเราทุกคน ซึ่งเราไม่เคยทำแบบนั้นเลยเราอยู่ของเราเฉยๆ มีแต่พวกแฟนเก่าเขาที่พยายามมาว่าเรา  ว่าเราเป็นแบบนั้นเราไม่ดีอย่างนั้นไม่ดีอย่างนี้ เราก็ไม่ได้ตอบโต้อะไร บางคนถึงกับมาบอกว่าเราหน้าแก่มากไม่เหมาะสมกับแฟนเรา เราเองก็ยังไม่ว่าอะไร แต่ประเด็นมันอยู่ที่ว่าแม่แฟนรักแฟนเก่าคนนี้มาก เพราะเป็นคนแรกและคนเดียวที่ลูกชายเขาพาเข้าบ้านมาให้รู้จัก (ตั้งแต่ตอนเรียนมัธยม) ซึ่งแม่แฟนก็พยายามบอกกับเขาว่า แม่เหมือนเดิมกับหนูนะ แม่ยังรักหนูเหมือนเดิม ตอนนี้แม่ไม่สามารถยอมรับใครได้ เราก็รู้สึกแย่นิดหน่อยที่เราพยายามทำดีทุกอย่างเขากลับไม่เคยเห็นความดีเรา เขาบอกลูกชายเขาว่า เราไม่เรียบร้อยไม่เหมาะสมกับลูกชายเขา ถึงขั้นที่ขนาดแม่แฟนมาบอกเราว่าก่อนแต่งงานเราคงต้องไปเรียนมารยาท เรานี่อึ้งหน้าชาไปเลย เรายอมรับว่าเราไม่ใช่ผู้หญิงเรียบร้อย ด้วยความที่เราเป็นคนกระฉับกระเฉงทำอะไรเร็ว ในสายตาผู้ใหญ่เลยดูว่าเรากระโดกกระเดก แต่เราก็รู้กาลเทศะว่าอะไรควรทำอะไรไม่ควรทำ

พอหลังจากเกิดเรื่องแฟนเราก็โทรไปเคลียร์กับเขาพูดกับเขาดีๆว่าเลิกยุ่งกับพวกเราได้ไหม แล้วทำไมต้องมาใส่ร้ายเรา เขาก็บอกว่าเขาก็ไม่ได้ไประรานอะไรเขาแค่คุยกับแม่ แล้วเขาก็ถามแฟนเราว่าคิดดีแล้วหรอที่โทรมาด่าเขา ซึ่งแฟนเราถามเขาดีๆพูดกับเขาดีๆไม่ได้ด่าอะไรสักคำเลย มีแต่เขาที่ตะคอกใส่แฟนเราหลังจากนั้นเขาก็โทรไปฟ้องแม่แฟนว่า เราโทรไประรานเขา เราทนไม่ไหวเลยตัดสินใจคุยกับแม่แฟนตรงๆแล้วก็ได้คำตอบมาว่า เขาฝังใจที่แฟนเราไปมีอะไรกับเขาเป็นคนแรก เขาเลยไม่กล้าที่จะไปมีแฟนใหม่ เขายังรักแฟนเรา แฟนเราทำให้เขามีจุดด่างพร้อยในชีวิต เลยเหมือนกับว่าแม่แฟนเลยต้องพยายามรับผิดชอบกับสิ่งที่ลูกชายตัวเองทำลงไป โดยการต้องพูดคุยกับเขาอยู่ตลอด

เราก็คิดนะว่าแล้วเราควรยืนตรงไหนเราควรทำอย่างไรเราต้องอยู่แบบนี้ไปตลอดเลยหรอ ซึ่งแฟนเราพยายามพูดกับเขาหลายครั้งแล้วว่าให้เลิกยุ่งกับพวกเรา เขาก็ไปบอกแม่แฟนอีดว่า เขาเสียใจที่แฟนเราไปพูดแบบนี้ ความรู้สึกเขาพังมาก เราเองก็งงว่าทำไมจะต้องอะไรขนาดนั้น

ในส่วนของแม่แฟนเรา เขาพยายามหาข้อไม่ดีของเราบอกว่าเราไม่เรียบร้อยบอกว่าเราอ้วนเกินไปสั่งให้เราลดน้ำหนัก 10 โล ซึ่งแฟนเก่าของแฟนเรา อ้วนกว่าเรามาก เราเลยถามกลับไปว่าแม่เคยให้แฟนเก่าเขาลดน้ำหนักไหม แม่แฟนตอบกลับมาว่า เขาเห็นแบบนั้นจนชินแล้ว เลยไม่ได้ให้ลดอะไร เราเลยรู้สึกว่าเฮ้ยทำไม 2 มาตรฐาน

ส่วนแฟนเราเขาก็พยายามทำทุกอย่าง พยายามบอกกับผู้หญิงคนนั้นว่าให้เลิกยุ่ง แต่เขาก็ไม่ยอมเลิก พยายามทักมาตลอดทักมาบอกว่าอยากมานั่งรถข้างๆแฟนเราบ้างล่ะ ทักมาถามนู้นถามนี่บ้างละ แฟนเราตอบน้อยเขาก็โกรธเราหาว่าเราไม่สนใจ เราเลยบอกแฟนไปว่าทำไมเธอไม่พูดกับเขาไปแรงๆล่ะ พูดไปเลย เขาจะได้ไม่มายุ่งอีก แฟนเราก็บอกว่าเขาไม่เคยพูดแรงๆกับผู้หญิงเค้าไม่อยากทำ เขาก็ได้แต่พูดว่าครั้งต่อไปถ้าเค้ามาระรานอีก เขาจะพูดแรงๆแล้ว  ซึ่งเป็นแบบนี้หลายครั้งแล้วครั้งนี้ไม่ใช่ครั้งแรกที่เขามาระราน แต่แฟนเราก็ไม่เคยพูดแรงๆกับเขาสักที เรารู้สึกเหนื่อยรู้สึกท้อเหมือนเราสู้อยู่คนเดียวเราไม่รู้ว่าเราควรทำยังไงดี