สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกแล้วก็จะเป็นกระทู้เดียวของเราค่ะ
เราชื่อเอค่ะ (นามสมมุติ)ตอนนี้เรียนมหาวิทยาลัยแล้วค่ะ คือเรามีแฟนคนหนึ่ง แฟนเราเป็นทอมนะคะ
คบกันมาสมัยเรียนมัธยม พอเราเข้ามหาลัยก็ไม่ค่อยได้มีเวลาเจอกัน หาเรื่องทะเลาะได้สารพัด
แฟนเราคนนี้ดีมากเลยนะชอบง้อชอบตามใจเราตลอด
ตลอดเวลาที่คบกันมาเรามีความสุขมาก ไปเที่ยวไปดูหนังไปหาไรกินกัน แล้วเราก็เข้ากับที่บ้านเขาได้ดี คือเราเป็นคนเข้ากับคนง่าย  แฟนเราเด็กกว่าเราตั้งหลายปี เรื่องงี่เง่าเอาแต่ใจก็มีแน่นอน แค่เรื่องนิดๆหน่อยก็โกรธก็งอน แต่เราไม่เคยเบื่อเลยนะ เพราะคิดมาตั้งแต่แรกอยู่แล้วว่าถ้าคบกับคนนี้ เราต้องดูแลนะ
ถึงเขาจะเด็กกว่าเรา แต่ความคิดของเขามันโตกว่าเราซะอีก
แต่ในวันนี้เราเลิกกันแล้ว และเขามีคนใหม่ เขาไม่หลงเหลือความรู้สึกอะไรกับเราแล้ว มันก็คงจะเป็นเรื่องจริงเรามันโตขึ้นทุกวัน เขาก็อยากหาสิ่งใหม่ๆให้ตัวเอง
แปลกดีนะคะเขามีคนใหม่แล้ว แต่เรายังทำใจไม่ได้เลยเพราะคบมานานมากจะให้ลืมก็คงยาก พยายามคิดเรื่องแย่ๆของเขาแล้วนะ แต่ก็จำ แต่ในวันนี้แค่อยากบอกว่ายังรักและคิดถึงเหมือนเดิม และขอให้โชคดี

แค่อยากรู้ค่ะว่าคนคบกันมานานเขาลืมกันเร็วมั๊ยคะ?
*บางคนบอกให้รักพ่อแม่ดีกว่าไหม บอกเลยค่ะเรารักพ่อรักแม่มากค่ะ
**แท๊กไม่ถูกขอโทษนะคะพึ่งเล่นจริงๆ