ปีแรก...ปรับตัวครับ เรียนรู้ที่จะอยู่กับคนอื่นและปรับตัวเข้าหา ความรู้ความสามารถเป็นพรแสวงครับ หมั่นไปดูและเรียนรู้จากเพื่อนๆที่เก่งๆว่าใช้เทคนิคอะไรอย่างไร และกลับมาฝึกฝนทำเองให้มากเข้าไว้ จากที่วาดคนเหมือนกล่องต้นไม้เหมือนกองขยะมันจะค่อยๆเปลี่ยนเป็รูปเป็นร่างพอดูได้เองครับ ช่วงนี้ท้อได้แต่อย่าถอยครับ คนเรามีพรสวรรค์ไม่เท่ากันแต่พรแสวงนี้ฝึกกันได้

ปีสอง....เริ่มพอมีฝีมือไปวัดไปวากับเขาได้แต่ไม่เด่นครับ หมั่นเรียนรู้พัฒนาตนเอง เริ่มจากหนังสือนิตยสารในประเทศหาอ่านง่ายๆ และไต่ระดับไปที่หนังสือและนิตยสารต่างประเทศบ้าง จดชอร์ตโนต ส่วนที่สำคัญและน่าสนใจ ไว้กลับมาทบทวน ทำความเข้าใจกระบบนการคิดและแปรเปลี่ยนมาเป็นการออกแบบ ว่าเขาทำกันอย่างไร คิดกันอย่างไร....ตอนนี้น้องจะเริ่มคิดและทำเป็นระบบ มีกระบวนการและขั้นตอนมากขึ้น

ปีสาม...เริ่มมีวิชาโครงสร้างเข้ามาสอดแทรก ธาตุไฟเริ่มแตกส้านบ้าง แต่จริงๆแล้วมัน เข้าใจง่ายกว่าสองปีแรกเยอะนะ แค่เข้าใจหลักการ และแทนค่าสมการต่างๆหาคำตอบที่ถูกต้องให้ได้ ตรงนี้พยายามทำความเข้าใจในทฤษฎีพื้นฐานให้แม่น ที่เหลือก็แตกแขนงไปใช้ให้เหมาะกับประเภทและรูปแบบของโครงงานที่เราทำครับ

ปีสี่....เริ่มออกแบบโครงการที่มีขนาดใหญ่ขึ้น ได้ฝึกฝนทักษะจากที่เรียนมาก่อนหน้านี้แล้ว สนุกกับมันครับ อย่าไปคิดอะไรเยอะมีความสุขแล้วก็จะทำงานออกมาได้ดีเอง

ปีห้า....คนหาสิ่งที่ตนชอบและสนใจ เพราะถ้ามันเป็นความชอบอยู่แล้วก็ไม่ยากที่จะกลั่นมันออกมาจริงไหม คิดอะไรไม่ออกก็อย่าเล่นท่ายากเกินตัว(เหมือนกีฬากระโดดน้ำครับเล่นท่ายากคะแนนสูง แต่โดดพลาดความเสี่ยงก็สูงเช่นกัน) แล้วทำออกมาเป็นวิทยานิพนธ์ ทำให้เป็นตัวเองแล้วเราจะสนุกแล้วจบงานมันได้ สุดท้ายจงพอใจในผลงานของเราครับอย่าไปเปรียบเทียบกับคนอื่นเยอะ ปวดหัวเปล่าๆ เอาเวลามาพัฒนาตัวเองให้ดียิ่งๆขึ้นดีกว่า ...ถ้าจะแข่งก็แข่งกับตัวเองครับ

ขอให้น้องโชคดี และสำเร็จดังที่มุ่งมั่นไว้ครับ