แต่งโดย Jackson Browne ในปี 2520
ในขณะที่เขากำลังขับรถไปสตูดิโอในแต่ละวันเพื่อทำอัลบัม The Pretender
เขามักขับไปมาเป็นประจำบางทีน้ำมันหมด เพราะเขาไม่รู้ระยะทางว่าเท่าใดแน่ รู้แค่สองสามบล็อก

ทั้งเพลงให้ความรู้สึก ไร้จุดหมาย หมดแรง ไร้ทิศทาง ... วิ่งไปในความว่างเปล่า
แต่ก็ยังวิ่งต่อไปเป็นงานประจำ
แค่กำความหวังว่าวันนั้นจะมาถึง

เป็นเพลงประกอบภาพยนตร์ Forrest Gump ในปี 2537
ในฉากที่เขาวิ่งรอบประเทศสหรัฐอเมริกา







Looking out at the road rushing under my wheels

Looking back at the years gone by like so many summer fields

In sixty-five I was seventeen and running up one-o-one

I don't know where I'm running now, I'm just running on


Running on, running on empty

Running on, running blind

Running on, running into the sun

But I'm running behind


Gotta do what you can just to keep your love alive

Trying not to confuse it with what you do to survive

In sixty-nine I was twenty-one and I called the road my own

I don't know when that road turned onto the road I'm on


Running on, running on empty

Running on, running blind

Running on, running into the sun

But I'm running behind


Everyone I know, everywhere I go

People need some reason to believe

I don't know about anyone but me

If it takes all night, that'll be all right

If I can get you to smile before I leave


Looking out at the road rushing under my wheels

I don't know how to tell you all just how crazy this life feels

I look around for the friends that I used to turn to, to pull me through

Looking into their eyes I see them running too


Running on, running on empty

Running on, running blind

Running on, running into the sun

But I'm running behind


Honey, you really tempt me

You know the way you look so kind

I'd love to stick around

But I'm running behind


Running on

You know I don't even know what I'm hoping to find

Running behind

Running into the sun but I'm running behind



เนื้อเพลง Running on Empty เพื่อประโยชน์ในการศึกษาเท่านั้น
สิทธิ์ในเนื้อเพลงยังคงเป็นของผู้ประพันธ์หรือผู้ถือสิทธิ์เช่นเดิม



มองภาพของถนนที่วิ่งเข้าไปใต้ท้องรถอย่างรวดเร็ว
หวนกลับไปยังปีที่ผ่านไปเหมือนผ่านท้องทุ่งหญ้าข้างทาง
ในปี '65 ฉันอายุ 17 และกำลังเริ่มสร้างตัวจากก้าวแรก
ฉันไม่รู้ว่ากำลังวิ่งไปไหน แค่กำลังวิ่งไป

ทำสิ่งที่ต้องทำเพียงให้ความรักหล่อเลี้ยงชีวิต
อย่าได้สับสนกับสิ่งที่ทำให้ชีวิตรอด
ในปี 69 ฉันอายุ 21 และฉันเลือกเส้นทางเอง
ซึ่งไม่รู้ตัวว่าได้หันมาสู่ทางสายนี้เมื่อไร

ทุกคนที่รู้จัก ทุกที่ที่ฉันไป
ต่างต้องศรัทธาในบางอย่าง
ฉันก็รู้แค่ศรัทธาที่ฉันมี
ถ้ามันใช้เวลาทั้งคืน นั่นก็ไม่เป็นไร
หากฉันสร้างรอยยิ้มให้คุณก่อนฉันจากไปได้

มองภาพของถนนที่วิ่งเข้าไปใต้ท้องรถอย่างรวดเร็ว
ฉันไม่รู้จะบอกพวกคุณอย่างไร ถึงความบ้าบอที่รู้สึก
ฉันเที่ยวมองหาเพื่อนที่จะพึงพิง และผลักดันฉันได้
แต่ในดวงตาของเขาเหล่านั้น ฉันเห็นเขาก็กำลังวิ่งเช่นกัน

ที่รักคุณดึงดูดใจฉัน
คุณรู้วิธีที่ทำให้ดูอ่อนโยนแสนดี
ทำให้ฉันอยากชิดใกล้
แต่คุณยังคงอยู่เบื้องหน้า

วิ่งไป วิ่งไปอย่างว่างเปล่า
วิ่งไป หลับหูหลับตาวิ่งไป
วิ่งไป วิ่งไปสู่แสงตะวัน
แต่ยังไปไม่ถึง

วิ่งต่อไป
รู้ไหมฉันไม่รู้แม้กระทั่งว่าฉันอยากเจออะไร
กำลังวิ่งตาม
วิ่งไปสู่ความยิ่งใหญ่ แต่ยังไปไม่ถึง