เคยอยู่กับตัวเอง กับตุ๊กตา จนชินว่า เราอยู่เองคนเดียวได้ ไม่เป็นไร สบายมาก ฉันสตรอง
โดนเพื่อนทิ้ง ก็ไม่ได้รู้สึกอะไร เพราะชินที่ถูกทำแบบนี้มาตลอด บ่อยๆ

แล้วก็มีเพื่อนคนนึง เข้ามาทำให้รู้สึกว่า เออ อย่างน้อยไม่ว่ายังไง เค้าก็อยู่ข้างเราเสมอๆ นะ
เราก็เลยทำตัวเป็นเพื่อนที่ดี มอบให้แต่สิ่งดีๆ ความรู้สึกดีๆ เป็นการตอบแทน

จนวันนึงเค้าบอกเราว่า เค้าจีบเราอยู่ อ่อยเราอยู่ เค้าขอโอกาสให้คนแบบเค้าได้รักเราบ้าง
ถึงเค้าเคยผิดหวังในความรักมาเยอะ แต่ไม่เข็ด เพราะ เค้าเชื่อว่า "จะมีคนที่รักเค้าจริง"
เราเองก็เคยเห็นในความรักที่เค้าเคยให้คนก่อนๆ ไป เราสัมผัสได้ว่าเค้าจริงจังกับความรักมากขนาดไหน เราก็เลยให้ใจเค้าไป
เพราะความเชื่อใจ
เพราะความเชื่อใจ
เพราะความเชื่อใจ

และแล้วเราก็รักเค้าจริง ... จริงๆ

แต่แล้วเราสองคนก็ทะเลาะกัน เราคิดว่าเค้ายังมีความรู้สึกให้คนเก่าอยู่ เค้าไม่ได้แคร์เรา
ซึ่งมันก็จริง เค้าแคร์เราไม่มากพอ แต่เรื่องคนเก่า เค้าบอก ไม่เกี่ยว

บางทีเราก็คิดนะ การที่เราดูแลเทคแคร์เค้าดีมากๆ ทุกอย่าง มันทำให้เค้ารำคาญไหม คิดมากคิดไปเองเยอะแยะ
แต่ก็ยังทำดีต่อไป เหตุผลอย่างเดียว "รัก"

หวังแค่ให้อยู่ข้างๆ กันแบบนั้น อยู่ดูแลกันไปเรื่อยๆ อย่างนั้น
เพราะการที่เรามีกันอยู่ข้างๆ มันเป็นความรู้สึกที่ดี
ดีมากจริงๆ สำหรับคนที่ไม่มีใครเลยมานานหลายปี จนลืมความรู้สึกของการมีความรักไปแล้ว

แต่สุดท้ายแล้ว เค้าก็ตั้งคำถาม ว่าเราจะเอาไงกันต่อไปดี
เราก็ตอบแบบชัดเจนให้เค้าเลือก เพื่อให้เรารู้ทางของเราเหมือนกัน
ถ้าไม่คิดจะรักษากันไว้ ก็ทิ้งเราไว้ตรงนี้แหละ
และเค้าเองก็ไม่ได้เลือกที่จะรักษาเรา พร้อมเก็บของๆ เราทุกอย่าง ส่งกลับคืน