คือเบื่อมากเลยกับการโดน take for granted แบบนี้ ตลอดเลย
หรือว่าเพราะเรายอมช่วยเหลือใครๆง่ายคะ
เคยมีบ่นหรือปรึกษากับรุ่นพี่นะคะ
แต่เค้าก็ตอบกลับมาว่า "เวลาช่วยใครก็อย่าหวังผลสิ ไม่งั้นมันก็เสียใจ"
แต่บางทีเราก็แค่คิดว่าเราช่วยเหลือเกื้อกูลกันบ้าง
เช่นเวลาเราต้องการความช่วยเหลือ เราอาจจะอยากให้เพื่อนสนิทของเรา ที่ไปไหนมาไหนด้วยกัน ที่เราคอยช่วย ช่วยเราบ้างเวลามีปัญหา
แต่ไม่ได้คาดหวังนะคะ ว่าเค้าต้องมาช่วยเราอะไรขนาดนั้น รู้ว่าตนเป็นที่พึ่งแห่งตน ก็แค่อยากจะมีเพื่อนในเวลานั้น อารมประมานนี้อะค่ะ
คิดแบบนี้มันแปลกมั้ยคะ ^^?
อย่างเพื่อนคนนึงขอให้ไปเข้ากิจกรรมเป็นเพื่อน สมมุตชื่อ B เราก็ไปเป็นเพื่อน B นะ
พอไปแล้วเราก็สนใจกิจกรรมนั้น เลยลงชื่อทำกับ B และเพื่อนคนอื่นๆ (ซึ่งเราก็รู้จัก และสนิทในระดับหน่ึ่ง แต่ไม่สนิทมากเหมือน B)
แต่พอถึงเวลา B เค้าก็ไปทำกับเพื่อนกลุ่มนนั้นของเค้าเลย ไม่มีบอกเราซักคำ ซึ่งตอนนั้นเงิบมาก
ทั้งๆที่วันแรกก็ไปเข้ากิจกรรม อารมณ์ปฐิมนืเทศอะค่ะ ไม่มีเพื่อน B คนไหนไปเลย เค้าเลยมาขอให้เราไปด้วย
ไหนจะการที่ B ชอบให้ไปเป็นเพื่อนตลอด ก็ไม่เคยบ่นนะว่าแดดร้อน ของหนัก เหนื่อย เดินไม่ไหวแล้ว
แต่พอเราชวนหรือขอให้เค้าไปเป็นเพื่อน เค้าจะชอบบ่นๆ หรือบางทีก็ไม่ไปกะเรา
หรือพอดีปัญหา มาฝากซื้อของให้รุ่นพี่ เราก็ข่วยนะ อะไรที่ช่วยได้ก้ชวย
พอถึงเวลานานมากกว่าจะคืนเงิน แถมโบ๊ยให้ทวงกับคนอื่นอีก
กับเพื่อนอีกคน สมมุตติชื่อ N
คนนี้ชอบหายใรไลน์ แต่เข้าใจค่ะ ว่าคนแต่คนมีธุระ มีอารมอยากอยู่คนเดียว
แต่เวลา N ต้องการอะไร อยากรู้ จะเอานั่นนี่ จะไลน์จิกๆๆ หรือไม่ก็โทรมาจะเอาเดี๋ยวนั้นให้ได้
นั่งเรียนข้างๆกันเราไม่เข้าใจ หันไปถาม นางจะไม่สนใจเราเลย
แต่ถ้า N ไม่เข้าใจ ต่อให้เรากำลังทำข้อนั้นๆอยู่ นางจะสะกิดๆๆ แล้วให้ออธิบายเดี๋ยวนั้นให้ได้
ช่วงเวลาที่เค้าทักมาบ่อยสุด คุยกับเรามากสุดก้คงตอนสอบแหละค่ะ (เราไม่ได้เรียนเก่งด้วยนะคะ แค่อาจจะมีความรับผิดชอบมากกว่าเค้า)
แต่เราก็เออ โอเค พยายามมองข้ามข้อนี้ และก็คิดว่า N เป็นเพื่อนที่โอเคของเราคนนึง
ซึ่งจริงๆเราก็รู้สึกได้นะคะ ว่าเหมือนเค้าห่างๆกับเรา ไปมีเพื่อนอีก 1-2 คนที่สนิท
ซึ่งเราก็โอเคนะ เพราะเรียนกันคนละเอก เราก็มีเพื่อนของเราเหมือนกัน อะไรงี้
แล้วก็จะมีเพื่อนคนนึง ซึ่งทั้งเราและ N ก็สนิท แต่คนนี้เค้าก็เป็นคนชิวๆอะ
N ก็ดูแบบ แฮปปี้ สนิทกับเค้ามากกว่าเราอีก อารมแบบรู้สึกโชคดีที่มีคนนี้เป็นเพื่อนมากกว่าเรา
ทั้งๆที่เวลาจะสอบ คนนี้ไม่เคยชวน N ไปติว มีโน้ตหรือแบบฝึกหัดก้ไม่ส่งให้ N
และเวลา N ไม่มาเรียนหรืออะไรยังไง จะให้เราเกบโน้ต เอาโน้ต หรือทำนู่นนี่ให้ตลอด
สรุปก็คือเรามโนไปเองใช่มั้ยคะ ว่าเราสนิทกับเค้า และเค้าก้แค่เห็นว่าเราทำให้ได้ ก้เลยมาหาเราแค่เวลาที่มีประโยชน์
ถ้าเป็นแบบนี้เราก็จะได้เฉยๆ ไม่คิดไม่หวังอะไรมาก ก็ทำเท่านี้ทำให้ได้
ขอบคุณค่ะ
แก้คำผิดค่า
มีใครมั้ยคะที่โดน take for granted ตลอด แล้วเหนื่อยมั้ย
หรือว่าเพราะเรายอมช่วยเหลือใครๆง่ายคะ
เคยมีบ่นหรือปรึกษากับรุ่นพี่นะคะ
แต่เค้าก็ตอบกลับมาว่า "เวลาช่วยใครก็อย่าหวังผลสิ ไม่งั้นมันก็เสียใจ"
แต่บางทีเราก็แค่คิดว่าเราช่วยเหลือเกื้อกูลกันบ้าง
เช่นเวลาเราต้องการความช่วยเหลือ เราอาจจะอยากให้เพื่อนสนิทของเรา ที่ไปไหนมาไหนด้วยกัน ที่เราคอยช่วย ช่วยเราบ้างเวลามีปัญหา
แต่ไม่ได้คาดหวังนะคะ ว่าเค้าต้องมาช่วยเราอะไรขนาดนั้น รู้ว่าตนเป็นที่พึ่งแห่งตน ก็แค่อยากจะมีเพื่อนในเวลานั้น อารมประมานนี้อะค่ะ
คิดแบบนี้มันแปลกมั้ยคะ ^^?
อย่างเพื่อนคนนึงขอให้ไปเข้ากิจกรรมเป็นเพื่อน สมมุตชื่อ B เราก็ไปเป็นเพื่อน B นะ
พอไปแล้วเราก็สนใจกิจกรรมนั้น เลยลงชื่อทำกับ B และเพื่อนคนอื่นๆ (ซึ่งเราก็รู้จัก และสนิทในระดับหน่ึ่ง แต่ไม่สนิทมากเหมือน B)
แต่พอถึงเวลา B เค้าก็ไปทำกับเพื่อนกลุ่มนนั้นของเค้าเลย ไม่มีบอกเราซักคำ ซึ่งตอนนั้นเงิบมาก
ทั้งๆที่วันแรกก็ไปเข้ากิจกรรม อารมณ์ปฐิมนืเทศอะค่ะ ไม่มีเพื่อน B คนไหนไปเลย เค้าเลยมาขอให้เราไปด้วย
ไหนจะการที่ B ชอบให้ไปเป็นเพื่อนตลอด ก็ไม่เคยบ่นนะว่าแดดร้อน ของหนัก เหนื่อย เดินไม่ไหวแล้ว
แต่พอเราชวนหรือขอให้เค้าไปเป็นเพื่อน เค้าจะชอบบ่นๆ หรือบางทีก็ไม่ไปกะเรา
หรือพอดีปัญหา มาฝากซื้อของให้รุ่นพี่ เราก็ข่วยนะ อะไรที่ช่วยได้ก้ชวย
พอถึงเวลานานมากกว่าจะคืนเงิน แถมโบ๊ยให้ทวงกับคนอื่นอีก
กับเพื่อนอีกคน สมมุตติชื่อ N
คนนี้ชอบหายใรไลน์ แต่เข้าใจค่ะ ว่าคนแต่คนมีธุระ มีอารมอยากอยู่คนเดียว
แต่เวลา N ต้องการอะไร อยากรู้ จะเอานั่นนี่ จะไลน์จิกๆๆ หรือไม่ก็โทรมาจะเอาเดี๋ยวนั้นให้ได้
นั่งเรียนข้างๆกันเราไม่เข้าใจ หันไปถาม นางจะไม่สนใจเราเลย
แต่ถ้า N ไม่เข้าใจ ต่อให้เรากำลังทำข้อนั้นๆอยู่ นางจะสะกิดๆๆ แล้วให้ออธิบายเดี๋ยวนั้นให้ได้
ช่วงเวลาที่เค้าทักมาบ่อยสุด คุยกับเรามากสุดก้คงตอนสอบแหละค่ะ (เราไม่ได้เรียนเก่งด้วยนะคะ แค่อาจจะมีความรับผิดชอบมากกว่าเค้า)
แต่เราก็เออ โอเค พยายามมองข้ามข้อนี้ และก็คิดว่า N เป็นเพื่อนที่โอเคของเราคนนึง
ซึ่งจริงๆเราก็รู้สึกได้นะคะ ว่าเหมือนเค้าห่างๆกับเรา ไปมีเพื่อนอีก 1-2 คนที่สนิท
ซึ่งเราก็โอเคนะ เพราะเรียนกันคนละเอก เราก็มีเพื่อนของเราเหมือนกัน อะไรงี้
แล้วก็จะมีเพื่อนคนนึง ซึ่งทั้งเราและ N ก็สนิท แต่คนนี้เค้าก็เป็นคนชิวๆอะ
N ก็ดูแบบ แฮปปี้ สนิทกับเค้ามากกว่าเราอีก อารมแบบรู้สึกโชคดีที่มีคนนี้เป็นเพื่อนมากกว่าเรา
ทั้งๆที่เวลาจะสอบ คนนี้ไม่เคยชวน N ไปติว มีโน้ตหรือแบบฝึกหัดก้ไม่ส่งให้ N
และเวลา N ไม่มาเรียนหรืออะไรยังไง จะให้เราเกบโน้ต เอาโน้ต หรือทำนู่นนี่ให้ตลอด
สรุปก็คือเรามโนไปเองใช่มั้ยคะ ว่าเราสนิทกับเค้า และเค้าก้แค่เห็นว่าเราทำให้ได้ ก้เลยมาหาเราแค่เวลาที่มีประโยชน์
ถ้าเป็นแบบนี้เราก็จะได้เฉยๆ ไม่คิดไม่หวังอะไรมาก ก็ทำเท่านี้ทำให้ได้
ขอบคุณค่ะ
แก้คำผิดค่า