ตอนนี้เราอยู่ ปี1 มหาวิทยาลัยของรัฐบาล เราเรียนบัญชี สาขาบัญชี ตอนนี้เรารู้สึกอยากลาออกแล้ว  เพราะเราไม่ชอบเลย แต่ที่เรียนแต่แรกเพราะพี่น้องที่บ้านก็เรียนบัญชีเหมือนกัน เค้าก็เราว่า จบไปมีงานทำ แน่นอน เราเลยเลือกเรียนบัญชี ที่ ม.แห่งนี้ที่เด่นด้านบัญชีมาก เฉพาะปีหนึ่งก็ประมาณ 2000 คนแล้ว
ตอนแรกเราก็คิดว่าเรียนๆไปเถอะ เพราะว่าหางานง่าย เราก็เรียนมาแบบเข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง พอถึงเวลาสอบมิดเทอมภาคเรียนที่ 1 เราก็ทำเต็มที่แล้วคิดว่าทำได้แหละ ถึงจะทำไม่ทัน แต่คะแนนออกมาแล้วเราเครียดมากถึงกับร้องไห้เลย เราเลยตัดสินใจถอนวิชาบัญชีขั้นต้นออก คิดว่ามารอลงเทอม2 หรือไม่ก็ซัมเมอร์

      ตอนนี้เราเปิดภาคเรียนที่ 2 แล้วเราก็ยังไม่ได้ลงเพราะว่าวิชาเอกเทอม2 มากกว่าเทอมที่แล้ว เราเลยตกลงกับเพื่อนว่าจะลงซัมเมอร์ แล้วพอถึงวันเปิดเทอมภาคเรียนที่ 2 เราก็เรียนบัญชีตัวต่อมาคือ บัญชีปฎิบัติ ตอนเรานั่งเรียนเราเรียนไม่รู้เรื่องเลย แล้วก็ไม่คิดจะสนใจบัญชีอีกเลยเรานั่งเหม่อเหมือนแบบว่าเราไม่อยากเรียนอีกแล้ว ตอนนั้นเราเครียดมากแต่ก็ไม่รู้จะทำยังไง ใจนึงก็อยากลาออกเลย แบบเหมือนเกลียดไปเลย เราเพิ่งเปิดเทอมได้วันแรกแต่ใจเราไม่อยากเรียนแล้ว ไม่เอาแล้ว

     เรื่องซิ่วเราบอกพ่อกับแม่ไว้แล้วตั้งแต่คะแนนสอบทิดเทอมออก แต่เรื่องนี้เรายังไม่ได้บอกเลย เครียดมาก เพราะเราบอกพ่อกับแม่ว่า รอให้ติดที่ใหม่ก่อนถึงจะลาออก  ไม่ใช่แค่เรื่องเรียนนะที่มันไม่ใช่สำหรับเรา แต่เรื่องสังคม เรื่องเพื่อนในห้องเราไม่ชอบเลย จะชอบมีคนมาจิกเรา มาคอยแซะเรา เวลาทำอะไรให้ไม่ได้ตามต้องการก็ไม่พอใจ แล้วเรื่องรถมอไซต์ที่ขับในมหาลัยก็เยอะมาก ขับกันไม่มีมารยาทเลย แล้วยังเป็นดินแดนที่ฝุ่นเยอะมาก