“ ฮ.ทั้งหมด...ยิงงงง......งงงง!!!!!” ผู้บังคับหมู่  ฝูง ฮ. สั่ง ทางวิทยุเสียงดังลั่น   เสียงปืนกล และเสียง จรวดดังกึกก้องในความมืด  
สัตว์ร้ายมีปีกหลายตัว หล่นร่วง ชิ้นส่วนอวัยวะ กระจัดกระจาย  ด้วยฤทธิ์ ของปืนกล และจรวด    
ตัวที่เหลือ พยามพุ่งหลบและพวกมันพ่นของเหลวสีเขียวใส่ ฮ.รบ อาปาเช่..

แซ...ซซซ  แซ..ซซซ!!!  เสียงของ ใบพัดของ ฮ.ลำหนึ่ง หลอมละลาย   ลำนึง โดนของเหลวพ่นที่กระจกด้านหน้าคนขับ คนขับโดนของเหลวที่หน้าไปด้วยมองไม่เห็นทาง ฮ.เลยชนกระแทกกับสันเขาระเบิดดังสนั่น  อีกลำพยามบินหนี เลยโดนพ่นเข้าที่ ปลายหางของใบพัด บินไม่ถนัด ทำให้ตกลงในป่า  
    สัตว์ร้ายรุมกลุ้มคันที่ใบพัดละลายเพื่อจับคนกินเป็นอาหาร เสียงคนร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด   แต่พวกมันไม่หยุดแค่นั้น ฝูงสัตว์กระหายเลือดบินตรงตามไปที่ ฮ.ตก   สัตว์ร้าย อีกกลุ่มบินตาม ฮ.ซีนุ้ก ลำที่ มีประธานาธิบดี  เสียงปืนกล และปืนพกดังขึ้นจากฮ.ซีนุ้ก เพื่อหยุดไม่ให้  ฝูงสัตว์ประหลาดบินเข้าใกล้

“ เรียกศูนย์ด่วนๆ ทราบแล้วตอบด้วย ...”  นักบินเรียกศูนย์ บัญชาการ หลายครั้ง
“ เราโดนสัตว์ต่างดาว โจมตี ส่งกำลังมาช่วยด่วนนนน...!!.”  นักบิน เรียกซ้ำอีกหลายครั้ง  จึงมีเสียงตอบรับ เขาเห็นว่าสัตว์ต่างดาวไล่ล่าาจนจวนตัว เลยตัดสินใจ จึงบังคับ ให้  ฮ. ลงจอดฉุกเฉิน  เพื่อเอาชีวิตรอด จากสัตว์ร้าย  และหาที่ซ่อนตัว  เช่นในถ้ำ หรือแนวต้นไม้

  “ท่านครับ  ทางนี้” เสียงแผ่วเบา ของทหารหน่วยอารักขาดังขึ้น ทหารพา ปธ.  หลบตามแนวต้นไม้  อย่างเงียบที่สุด  สัตว์ร้ายต่างดาวต่างตรง เข้าไปหา ฮ. ซินุ้ก พยามตะกุยหา สิ่งมีชีวิต  บางตัว พยามสูดกลิ่นในอากาศ  ทำเสียงออกจมูกอันใหญ่โต ของมันดัง  ฟุดฟิด  แต่ยังหาเหยื่อไม่เจอ จนในที่สุด  ก็บินจากไปจนหมด
  
   แค่ 6 ชีวิตที่เหลือรอดอยู่ แล้วยังต้อง เดินทางกันต่อ ในความมืด...
หลังจากเดินทางร่วมชั่วโมง  ทหารอารักขา พยามติดต่อ กับศูนย์ บัญชาการ ให้มารับพวกตนที่ จุด     x…   y….   ทำให้เลยต้องหยุดพักกัน  ก่อน

   ทหาร อารักขา คนนึง  เดิน ออกจากกลุ่ม เพื่อทำธุระ ส่วนตัว  แถวพุ่มไม้ ลับตาคน  ขณะ ทำธุระอยู่  เสียง แกรกกราก ดังขึ้นที่พุ่มไม้ ด้านหลัง  เขารีบ รูดซิป กางเกง  เอาปืนประทับเตรียมตัวยิง  แล้วเดินตรงเข้าไปหาด้วยความระมัดระวัง แต่สิ่งที่เห็นกลับกลายเป็น เสียง ของจิ้งเหลน คลานบนใบไม้แห้ง  …..โดยที่ไม่ทันระวัง กิ้งก่ายักษ์ ที่โผล่มาเงียบๆ แล้วงับแขนทางด้านหลัง

   “ อาาากกกก...ซ์ซ์ ...” เสียงร้องด้วยความเจ็บปวดของทหารอารักขา  แขนข้างนึง โดนสัตว์คล้ายกิ้งก่างับจนขาด  แขนอีกข้างที่เหลือ พยามเหนี่ยวไกปืน   ปังงงงง.งง!!!!.. เสียงปืน  M16  ดังขึ้นทำลายความเงียบ  เสียงที่ดัง  ทำให้กลุ่ม ทหาร ตามเข้าไปดู
  พบทหารโชคร้ายโดนสัตว์ ยักษ์ คล้ายกิ้งก่า  ตะปบ ใต้อุ้งเท้า แล้วฉีกเนื้อกินอยู่  พวกเขา  กำลังจะเหนี่ยวไกเตรียมฆ่าสัตว์ร้ายอยู่.......
  ทันใด..นั้น  กิ้งก่าหลายยักษ์ตัว ก็โผล่จาก พุ่มไม้ มาล้อมกรอบ  พวกเขา

   “ยิง.!!!!.ยิง..!!!เปิดทางให้  ปธ.หนี เดี๋ยว นี้  ..”  หัวหน้าหน่วยอารักขาตะโกนเสียงดัง  พร้อมกับลั่นกระสุนไม่ยั้ง
   “  ท่าน ปธ. โธมัส หนี ไปปป.!!!!!...” พวกผมจะสกัดพวกมันไว้เอง
      ปธ .โดน กิ้งก่าตัวนึง ที่ไล่หลัง  ตะปบเข้าที่แขน เลือดไหล ทหารอีกคนช่วยยิงสกัดเรียกความสนใจจากสัตว์ร้ายไว้  ต้องจำใจหนี  เพียงคนเดียว  เขาวิ่ง ฝ่าความมืดออกไป  ทั้งๆที่รู้ว่า  ตัวเองอาจเจอสัตว์ร้ายอื่นอีก  เสียงปืน เสียงร้องระคนด้วยความเจ็บปวด  ดังตามหลัง ขณะวิ่งหนี