อันนี้เป็นเรื่องที่ผมสนุกและลุ้นตลอดการเดินทางกับการมีทริปcount downที่ไม่มีการว่างแผนอะไรเลยครับ
เริ่มต้นต่อเนื่องจากคืนวันที่30ผมเมามากพอตอนเช้าก็ตื่นแล้วอยากไปทะเลมากๆ แล้วก็ออกเดินทางจากหาดใหญ่ไปตรัง เผื่อที่จะต่อรถตู้ไปเกาะลันตา การเดินทางราบลื่นดีจนถึง จ.ตรัง รถไปเกาะลันตาหมด 😅😅😂 ผมก็เลยถามที่โต๊ะขายตั๋วผมจะไปได้ยังไงอีกเข้าก็ให้นั่งรถกระบี่ไปลงที่แยกห้วยโอน ผมก็ไปซื้อตั๋วของคิวรถตู้กระบี่ ถามเขาว่าแล้วรถสองแถวไปเกาะลันตามีมาบ่อยไหมเขาก็บอกว่าไม่รู้ต้องลุ้นดีเอาเอง ความซวยบังเกิดเฮอๆๆๆๆ นั่งรอรถตู้กระบี่แป็บนึง ก็มีเสียงสวรรค์ของพี่คนขายตั๋วของคิวรถตู้เกาะลันตา บอกมีคนยกเลิกตั๋วจะไปเลยไหม ผมห็ตกลงไปเลย แต่ต้องคืนตั๋วกระบี่เสียเงิน10บาทก็ยังดีกว่าต้องไปลุ้นรถสองแถว พอขึ้นรถตู้ผมก็จึ้นไม่ได้อีก เพราะไม่มีตั๋ว ก็เลยต้องคุยๆๆๆๆอยู่นานจนกว่าจะได้ขึ้นบนรถ สิ่งแรกที่ป้านั่งข้างๆผมพูดคือ" แกโชคดีมากเลยมาถึงก็ได้ขึ้นรถเลยป้ามารอตั้งแต่เช้า"ผมก็ยิ้มแบบงง ผมโดนป้าด่าหรือเปล่าแต่ก็ช่างมันตีเนียนหลับตาแบบยาวๆๆ ถ้าใครเคยไปเกาะลันตา ก็คงจะรู้ว่ามันต้องลงแพ2แพตอนที่นั่งรอรถก็มีคนคุยกันว่าแพติดรถติดยาวมาก พอถึงจุดที่ต้องลงแพแรกผม ตรงหัวหิน ผมโล่งใจมากกับการที่เราได้ขึ้นแพแรกอย่างสบายไม่มีรถติด ก็คิดว่าแพ2ก็คงเป็นเหมือนกันแต่สุดท้ายมันไม่ใช้เฮอๆๆๆๆๆ พอถึงเกาะลันตาน้อยก่อนขึ้นแพ2ผมต้องพบกับความโหดร้ายของทริบ รถตู้ที่ผมนั่งมาจอดเป็นคันสุดท้ายของแถว ด้วยความรีบก็ถามพี่คนขับพี่ไกลไหมกว่าจะถึงแพ2แกบอกไม่ไกลไม่ถึงกิโล ผมก็ตัดสินใจลงเดิน แต่สุดท้ายผมก็รู้ว่ามันไม่ใช้แค่1ก.ม.มันเกิน แต่โชคดียังมียักษ์คู่ช่วยชีวิต เดินครับๆ