คนแรก   ก็ต้องนี่เลย  นางเอกจำปูน   
หายหน้าหายตาห่างเหินไป      เห็นตั้งทู้อยู่สองสามทู้มั้ง
ล่าสุด  เห็นตั้งทู้อวดผิวสีแทน  อุตส่าห์บินไปอาบแดดที่อเมริกา   บอกว่าแดดเมืองไทยกลัวดำถึงกระดูก

ผู้หญิงนี่   เอาใจยาก   คนดำอยากขาว   คนขาวอยากดำ


คนสองก็คุณลมสบาย   นี่หายไปเลย   กว่าสองปีแล้ว
บวชวัดไหน   ส่งข่าวด้วย


Sassykate  ยัยเก๋   นี่ก็สงสัยเรียนหนัก   เห็นโพสต์ล่าสุดว่าต้องเร่งจบ
ไม่รู้เรียนหนักจริง ๆ   หรือเพราะมัวทำกับข้าวให้หนุ่มเยอรมันหม่ำ

อย่าลืมบ้านโคกอีโด่ยนะว้อย


"งาม 100 ศพ"  คุณ 123 งามพร้อม  นี่ก็มิดอิ่มสิ่ม    ป่านนี้คงยกระดับเป็น "งาม 1000 ศพ" ไปแล้ว
โหดซะไม่มี

ข่าวแว่าว่า   ตั้งแต่ได้ดิบได้ดีเป็นเลขาฯ ของ ส.ส. ปชป. แห่งเมืองพิดโลก   ก็ลืมประชาธิปไตยในราชดำเนิน
อนาคตคนพิดโลกอาจได้ ส.ส. หญิงจอมโหดมาคู่กับ ส.ส. คนปัจจุบัน
จะขึ้นเวทีหาเสียงมะไรส่งข่าวด้วย   จะพกหนังสติ๊กไปเชียร์

ป่านนี้คงเผาเสื้อแดงที่เคยใส่ทิ้งหมดแระ


ย่าแจ๊คกี้    ตั้งแต่ได้ยศนายพลตรี    ก็หายไปเลย
ยืนยันชัด   ที่เขาว่าพวกแตงโมโดนจัดการหมดแล้วเป็นเรื่องจริง

อย่างว่า   ตอนเป็นนายพันก็คบกับเรา ๆ ชาวบ้านอยู่    แต่พอได้เป็นนายพล   ทำหยิ่ง

จำไว้ ๆ


น้ำมิตร   นี่ก็หายไปเกือบปีแล้ว  ไม่มีวี่แวว   ไม่มีข่าวคราว
เห็นเสี่ยเกียนตั้งทู้ถึงสองครั้งมั้ง   ก็ไร้สัญญาณตอบรับ   สงสัยย้ายไปทำงานที่เกาหลีเหนือแล้วแน่ ๆ

คุณน้ำมิตรนี่  เคยโชว์รูปในราชดำเนิน   เสียดาย  เซฟไว้ไม่ทัน
เป็นรูปถ่ายตอนคนเสื้อแดงเดินขบวนใน กทม. เป็นภาพถ่ายหมู่สาวเสื้อแดงห้าหกคน
เป็นภาพถ่ายจากระยะไกลประมาณห้าสิบเมตรทางด้านหลัง   เห็นหลังคุณน้ำมิตรกับเพื่อน ๆ ชัดเลย

ชัดขนาดคนเคยเจอกันกับน้ำมิตรอย่างป้าสาวเหลือน้อยยังบอกไม่ถูกว่าใครเป็นใคร

ว่าง ๆ เอารูปร้อยเมตรด้านข้างเอียง ๆ มาโชว์อีกเด้อ


อีกคน  คุณ hang around   เห็นเข้ามาแว่บ ๆ  แค่สองสามเม้นท์
คงซำบายดีอยู่นะครับ


จำได้แค่นี้    จำได้เฉพาะล็อคอินที่เป็นสุภาพสตรี
ส่วนล็อคอินที่เป็นผู้ชายไม่ได้จำ   จะมาไม่มาก็ช่างหัวดิ   มะสน





ที่อึดสุด   ก็ต้องยกให้คุณป้าสาวเหลือน้อย
ขนาดเจ็บป่วยอยู่  หมอสั่งห้ามนั่ง   ยังแอบลุกตั้งทู้บ่อย ๆ
เสียดาย   แก่ไวไป   ถ้าเป็นอายุสักสามสิบเหมือนสี่สิบปีก่อน   คงเล่นปวงสลิ่มกระเจิง




อ่อ  อีกคนเกือบลืม
ดวงใจใสกระจ่าง  เพื่อนรักเพื่อนเลิฟของไอ้นพนครพิงค์   ก็หายหน้าหายตาไปนานแล้ว

ถามถึงเฉย ๆ นะ    ไม่ต้องโผล่มานะ   ไม่ต้องโผล่มา    เข้าใจนะเลอคู






อยากเขียนกลอน  พรปีใหม่  เขียนไม่ออก
ความรู้สึกจนตรอก  ตันสนิท
คว้างและเคว้งครืนไหวในความคิด
มิสามารถลิขิตอักษรา

จึงขอเพียงเพื่อนพ้องและน้องพี่
จงโชคดีสบสุขทุกถ้วนหน้า
หวังสิ่งใดเงินทองไหลกองมา
ครบยศถา  เกียรติศักดิ์  พร้อมพรักเทอญ